Προβληματισμό για την 1η προτεραιότητα, που (κάθε στοιχειωδώς λογικός και συνετός άνθρωπος) αξίζει να έχει και να θέτει στην ζωή του. Την πορεία δηλαδή και την ποιότητα της σχέσης μας με τον ΧΡΙΣΤΟ δηλαδή την ΑΛΗΘΕΙΑ και ΤΗΝ ΖΩΗ.

Ο Αποκεφαλισμός του Προδρόμου ακούγεται και σε μας σήμερα με αποτρόπαια φρίκη.

Τον θεωρούμε έγκλημα βάρβαρο και κατάσταση δαιμονική. Και μάλιστα κάτι ακόμη χειρότερο όταν σκέπτεται κανείς ότι συνέβη στον αγιώτερο μετά την Υπεραγία Θεοτόκο, την Παναγία άνθρωπο.

Ο Άγιος Ιωάννης, όταν συνειδητοποίησε τον εαυτό του, έκανε μια θυσιαστική κίνηση προκειμένου να μάθει να αγαπάει αυθεντικώτερα και γνησιώτερα.

Με αυταπάρνηση ξέχασε τελείως τον εαυτό του και τις απαιτήσεις του και πήγε στην έρημο ένα τόπο χωρίς εξωτερικά ερεθίσματα και αφορμές περισπασμού, για να μπορεί να έχει ανεμπόδιστη επικοινωνία με τον Θεό.

Αυτός ήξερε, είχε καταλάβει καλά ότι εύκολα ο άνθρωπος ξεχνάει ακόμη και τον Θεό όταν αυτοαπασχολείται ατομιστικά η φίλαυτα.

Μας το διδάσκει και μας με την ενέργεια του, να βαπτίζει όσους τον πλησίαζαν και τον συμβουλεύονταν. Δηλαδή;

Ο Άγιος Ιωάννης με το βάπτισμα του έλεγε και στους συγκαιρινούς του, λέει και σε μας:

Αν δεν δεχτείς, όπως μπαίνεις γυμνός στο νερό του Βαπτίσματος να απογυμνωθείς, να αφήσεις και να απαρνηθείς δυναμικά ό,τι σε εμποδίζει στην πορεία σου προς τον Θεό και δεν δεχτείς να νεκρωθείς και να πεθάνεις (εσωτερικά)- πνευματικά ( αυτό συμβολίζει το βύθισμα στο νερό) για όλα τα μέχρι τώρα δικά σου, τάχα σημαντικά, που όμως είναι τροχοπέδη στην πορεία σου, δεν πρόκειται ποτέ να συναντήσεις και να γνωρίσεις τον Θεό.

Στον Θεό πάμε γυμνοί και ελεύθεροι από τις ποικίλες εξαρτήσεις και με την απόφαση να πεθάνομε ακόμη για την επίτευξη του στόχου μας.

Ό,τι θυσιάζουμε μονάχα αυτό σώζεται.

Ὀ,τι κρατάμε από φιλαυτία και εγωπάθεια σαπίζει μαζί με μας.

Και όταν κάνουμε αυτό το πρώτο και αρχικό βήμα πρέπει να ακολουθήσουν «καρποί» άξιοι και επιβεβαιωτικοί της μετανοίας μας. Δηλαδή έργα, που φανερώνουν την αλλαγή της καρδιάς μας. Να γίνουν πραγματικότητα εκείνα τα θεόσοφα προφητικά λόγια με τα οποία αναφέρθηκε στο έργο του Προδρόμου ο Προφήτης Ησαΐας χίλια σχεδόν χρόνια πριν: «πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται» δηλαδή κάθε ψυχικό μας φαράγγι και χαράδρα να γεμίσει κάθε, δηλαδή, κακία και εμπαθής κατάσταση, που γεννά ψυχικό χάσμα να εξαλειφθεί, «καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται, καὶ ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθείαν καὶ αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς λείας» δηλαδή, κάθε εγωιστικό ψυχικό εξόγκωμα και αλαζονεία, που σαν βουνό υψώνεται στην καρδιά μας να χαμηλώσει και να ισοπεδωθεί  και κάθε τραχύτητα και δυστροπία, που προέρχεται από τα πάθη μας να εξομαλυνθεί και να λειανθεί.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος του Χριστού με τους καρπούς της μετανοίας, που ο ίδιος είχε συγκομίσει στην καρδιά του- όπως οι βαπτιζόμενοι από αυτόν, που ανάλογα επεδίωκαν να αποχτήσουν- έκανε πόθο και νοσταλγία την Βασιλεία του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων.

Διεκήρυττε όμως ότι θα πραγματωθεί στην πληρότητα της από τον Χριστό, ο οποίος θα βαφτίζει με την “φωτιά” του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή με Εκείνον, που η παρουσία Του είναι έλεγχος γνησιότητας και μπροστά Του ό,τι είναι άχυρο θα κατακαεί από μια φωτιά, που δεν σβήνει.

Τι λέει, λοιπόν, και σε μας σήμερα ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής;

Μας λέει να κάνουμε καρπούς μετανοίας γνήσιας και αληθινής, που θα αντέχουν στην “φωτιά” της παρουσίας του Χριστού.

Ατυχώς οι καρδιές μας είναι γεμάτες από άχυρα” που δεν αντέχουν στην “φωτιά”.

Τι είναι τα άχυρα;

Όλες οι εγωϊστικές μας αυταπάτες, που τις νομίζουμε πολύτιμα αποκτήματα και προστασία του εαυτού μας.

Η τάχα εξασφάλιση μας με το μάζεμα χρημάτων και πραγμάτων και η κατασπατάληση γι’ αυτό το μάζεμα κάθε ικμάδας ενεργητικότητας και του χρόνου μας.

Να βλέπω τους άλλους ως αφορμή και ευκαιρία για εκμετάλλευση.

Να νομίζω την θυσία αφέλεια ή ζημιά και βλάβη μου.

Όλα αυτά όμως τα “άχυρα” θα καούν στην παρουσία του Χριστού λέγει ο Τίμιος Πρόδρομος.

Γι’ αυτό, όσο είναι καιρός αντικατάστησέ τα, για να έχεις ό,τι πράγματι αξίζει.

Δώσε με ευσπλαχνία και συμπόνοια για να αποκτήσεις ανεκτίμητα και αναφαίρετα.

Μην απαιτείς, αλλά πρόσφερε.

Βλέπε τους άλλους ως εικόνες του Θεού προσκυνητές και όχι ως υποπόδια! Ως πρόσωπα που αξίζει να τιμάς και όχι να υποτιμάς.

Κατάλαβε ότι το πνεύμα του Θεού είναι θυσία.

Η κατάληξη της ζωής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου ήταν ο αποκεφαλισμός Του.

Το Μαρτύριο Του. Ατυχώς και σήμερα στην δήθεν πολιτισμένη εποχή μας αποκεφαλίζονται άνθρωποι στην Ανατολή. Για να διαπιστώνουμε ψηλαφητά ότι ο άνθρωπος είναι, σε όλες τις εποχές, πάντα ο ίδιος και δεν αλλάζει ούτε βελτιώνεται, όσο λαμπερά και εντυπωσιακά να αναπτύσσεται ο τεχνικός πολιτισμός, αλλά μόνο όταν αφήσει να ακουμπήσει και να αγγίξει την καρδιά του η χάρις του Χριστού.

Μακάριοι οι αποκεφαλιζόμενοι δυστυχέστατοι οι εκτελεστές.

Ο Πρόδρομος υπέγραψε το κήρυγμα του με το αίμα του. Έδωσε μαρτυρία πιστότητος και συνέπειας.

Αυτός είναι ο δρόμος του Χριστού.

Αυτοί, που θέλουν να επιβάλουν τις αντιλήψεις τους υπογράφοντές τες με το αίμα των άλλων, έχουν το σημάδι του θηρίου και καταντούν ενεργούμενα και υπηρέτες του Διαβόλου. Δεν είναι δυστυχία, μας λέει ο Ιωάννης Πρόδρομος, το να πεθάνεις ( έτσι ή αλλιώς θα συμβεί κάποτε). Δυστυχία είναι να πεθάνεις με γεμάτη την καρδιά σου άχυρα!

Ο Πρόδρομος είχε “αποκεφαλίσει” και αφανίσει τις στραβές αχυρένιες ιδέες και αντιλήψεις από το κεφάλι του.

Αυτό διδάσκει και εμάς.

Αν διώξουμε από την καρδιά και το μυαλό μας τις λάθος αξιολογήσεις και τοποθετήσεις και αν αγωνιζόμαστε να γίνει δικό μας το κήρυγμα του Ιωάννη και εν συνεχεία του Χριστού τότε καρποί μετανοίας θα πλημμυρίσουν την καρδιά μας.

Θα γεμίσουν με φως την ζωή μας. Θα κατευθύνουν σωστά τις ενέργειες μας και τότε ούτε και ο θάνατος θα είναι συμφορά, αφού θα ισχύει και θα είναι πραγματικότητα και εμπειρία αυτό, που αναφέρεται για του Μάρτυρες του Χριστού: «ἡ χαρά τῆς καρδίας αὐτῶν ἐμπαίζει τόν  θάνατον»

Εμείς όλοι, προσκυνητές του Μαρτυρίου και των αιμάτων του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού ας τον παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει να ξεφορτωθούμε τα εύφλεκτα και άχρηστα άχυρα της ζωής μας και να πρεσβεύει στον Χριστό να μας συνάξει, ως σιτάρι καθαρό και γνήσιο του Θεού, στην ουράνια αποθήκη Του. ΑΜΗΝ

Αρχιμ. Σάββα Δημητρέα

29-08-2014