Στην Καρδίτσα εργάστηκε για πολλά χρόνια, τον γνώρισαν, τους γνώρισε τον αγάπησαν και τους αγάπησε! Και τελικά, έτσι τα φέρνει ο Θεός χρόνια μετά επέστρεψε Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος, κοντά στον λαό που τόσα χρόνια ως Ιερεύς είχε διακονήσει. Ο χρόνος είναι εχθρικός με τον άνθρωπο. Φέρνει φθορά. Και ο Μητροπολίτης Κύριλλος, τα τελευταία χρόνια, αντιμετώπισε έντονη δυσκολία στην κίνηση και στην ομιλία του. Δυστυχώς όμως, εφ’ όσον δεν υπάρχει μέχρι στιγμής όριο ηλικίας ώστε οι Αρχιερείς μας εκουσίως να παραδίδουν την πνευματική διοίκηση της Μητροπόλεως τους στον επόμενο, ο κάθε Μητροπολίτης, θα γίνεται αποδέκτης του οίκτου, ή των πικρόχολων σχολίων που σε πληθώρα μπορεί κανείς να αναγνώσει στο διαδίκτυο…
Ο Σεβ. Θεσσαλιώτιδος Κύριλλος, είχε την καλοσύνη, να προτείνει στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, να διχοτομηθεί η αχανής επαρχία της Θεσσαλιώτιδος και να δημιουργηθεί προσωποπαγής Μητρόπολη με έδρα τα Φάρσαλα, ώστε να αποκατασταθεί εμπερίστατος αδελφός. Ειρήσθω εν παρόδω ότι στην περίπτωση αποκαταστάσεως ενός άλλου εμπερίστατου Μητροπολίτου, ο κυριάρχης Μητροπολίτης ακόμα επιμένει ότι δεν ερωτήθηκε για την διχοτόμηση που τελικώς έγινε…. Το αναφέρουμε αυτό, έτσι για την ιστορία…
Στην μια λοιπόν περίπτωση, ο ένας Μητροπολίτης δίνει τμήμα της Μητροπόλεως του και δεν το αποδέχεται η Σύνοδος, στην άλλη, αποφασίζει την διχοτόμηση χωρίς την έγκριση του οικείου Μητροπολίτου. Αυτά είναι τα δεδομένα. Ωστόσο, δεν θα επιμείνω στις αποφάσεις της Εκκλησίας μιας και θεωρώ πως είμαι πολύ μικρός για να αμφισβητήσω την Ιερά Σύνοδο και δεν θα το έκανα ποτέ! Θέλω όμως να μοιραστώ ένα προβληματισμό μου, μαζί σας.
Η Σύνοδος αποφάσισε την αποστολή ειδικής επιτροπής προβλεπόμενης από την Ελληνική Νομοθεσία στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ένας Μητροπολίτης αδυνατεί να ασκήσει λόγω προβλημάτων υγείας τα Αρχιερατικά του καθήκοντα. Η πρόταση διχοτομήσεως της Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος είχε τεθεί από τον Μητροπολίτη Κύριλλο, προ της αποφάσεως αποστολής της ειδικής επιτροπής η οποία και θα έπρεπε να γνωματεύσει για την ικανότητα του Μητροπολίτου να ποιμένει την επαρχία του. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν τελικά μια Μητρόπολη, μπορεί να αποτελεί την πίττα , τα κομμάτια της οποίας μπορούν να διατεθούν κατά το δοκούν, κατά το δη λεγόμενον…
Αυτό σήμαινε λοιπόν, πως εφ’ όσον είχε γίνει αποδεκτό το αίτημα διχοτομήσεως, ο επόμενος που θα εκλεγεί – όποτε και αν αυτό συμβεί - Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος θα έβρισκε την Μητρόπολη μισή, κουτσουρεμένη όπως λέει ο λαός μας και μάλιστα με πρόταση του Προκατόχου του. Δεν αναφέρω το ζήτημα που ευκαίρως- ακαίρως , συζητείται ευρέως, για το αν δηλαδή χρειάζεται μια ακόμη Μητρόπολη, έστω και προσωποπαγής.
Ίσως τυχόν αποδοχή του αιτήματος διχοτομήσεως μπορούσε να δημιουργήσει προηγούμενο και για άλλες Μητροπόλεις. Και αυτό θα δημιουργούσε πολλαπλά προβλήματα. Ακούστηκε η άποψη πως αν τελικώς γινόταν αποδεκτό αυτό, ο Μητροπολίτης θα έπρεπε να εκλεγεί κανονικά με τριπρόσωπο όπως και οι υπόλοιποι. Πολύ σωστά! Ειδάλλως, ο κάθε Μητροπολίτης που θεωρεί πως είναι μεγάλη η Μητρόπολη του, ας παίρνει ένα ψαλίδι και να κόβει όσο νομίζει ο ίδιος για να δώσει και στον άλλον. Όλα στην ζωή μας, έχουν κάποιο όριο. Η διοικητική πλευρά της Επισκοπικής αξίας δεν έχει;
Η Εκκλησία σε κάποια στιγμή, οφείλει να βρει λύση στην αποκατάσταση των γηραιών Αρχιερέων, πολλοί εκ των οποίων μετά την απομάκρυνση εκ της διοικητικής ευθύνης, δεν έχουν που να μείνουν (και αυτό θα μπορούσε να θεραπευθεί με την δημιουργία ενός μοναστικού κέντρου, στο οποίον οι Επίσκοποι και οι παντός βαθμού Κληρικοί, θα μπορούσαν να έχουν το φαγητό τους, την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, τις κοινές ακολουθίες την μελέτη, κ.ο.κ. ώστε ο θάνατος να τους βρίσκει με αξιοπρέπεια και σεβασμό, στα πρόσωπα εκείνων που διακόνησαν για δεκαετίες την Εκκλησία) διότι, πώς να το κάνουμε, δεν μπορούν όλοι να έχουν – και δεν έχουν - φυλαγμένα δισ., για τα γεράματα τους….
Του Μαρκιανού Πρωτονοτάριου
Πηγή: http://www.amen.gr/article17088
