......................................................................................................................
Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ήταν πιστοί, ελεήμονες και πονόψυχοι, άπιστοι και αιρετικοί δεν θα υπήρχαν.
Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος
.......................................................................................................................
Θρησκευτικά
«Δεν θέλουμε την σωστή παιδεία στα παιδιά μας αλλά δεν μας απασχολεί που τα αποχαυνώνουμε Ξαφνικά μας έχει πιάσει ο καημός τι λέει η Ε.Ε για τα θρησκευτικά;
Αν είναι έτσι τότε μην διαμαρτυρόμαστε για την ακρίβεια, για το πετρέλαιο και την φτώχεια γιατί αυτά όλα είναι αποτελέσματα της πολιτικής που ακολουθεί η Ε.Ε και η ΗΠΑ. Η Ελλάδα έχει άλλη κουλτούρα την οποία χάνει όπως και την ταυτότητα της.
Είδατε εσείς κανένα παιδί να βγαίνει αποχαυνωμένο ή κακό λόγω της διδασκαλίας των Θρησκευτικών; Αντίθετα χωρίς τα υγιή πρότυπα όπως είναι... οι Άγιοι και οι Πατέρες της εκκλησίας πολύ εύκολα μπορείς να φθάσεις μέχρι την... δολοφονία στην Μύκονο.
Δίχως Θεό όλα επιτρέπονται λέει ο Ντοστογιέφσκι. Μπορείς να κάνεις τα πάντα. Να σκοτώσεις, να κλέψεις, να βιάσεις και να απολογηθείς μόνο στους ανθρώπους. Στον Θεό όμως όχι γιατί θα έχεις κάνει την επιλογή σου.
Έχετε δει έναν ΑΛΗΘΙΝΟ χριστιανό να σκοτώνει; Και δεν λέμε για όσους δεν έχουν ευλάβεια αλλά δήθεν εξομολογούνται ή πάνε εκκλησία. Λέμε για ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ χριστιανούς. Αυτοί θυσιάζονται για τον συνάνθρωπο. Τι να λέμε τώρα;
Να μας πείσει κάποιος ότι το παιδί μας αν μάθει θρησκευτικά θα έχει άσχημη εξέλιξη; Ή μήπως αυτό που λένε κάποιοι ότι τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται την θρησκειολογία και να επιλέξουν. Για ένα τόσο σοβαρό θέμα θέλουμε να επιλέξουν οι ανήλικοι αλλά για να φύγουν από το σπίτι και να ζήσουν μόνοι τους, θα πούμε ότι είναι μικρός που θα πάει;
Ακριβώς το ίδιο είναι. Αν το παιδί το κάνεις χωματερή και σκουπιδοτενεκέ όσο και αν αδειάσεις τον κάδο η βρωμιά θα υπάρχει. Αν σε ένα παιδί δημοτικού του πεις όχι στα Θρησκευτικά επειδή δήθεν μπορεί να διαλέξει τότε αφού του έχετε εμπιστοσύνη αφήστε το να περάσει μόνο του τον δρόμο. Άλλωστε το παιδί θα μεγαλώσει όπως το μάθουμε. Αν οι γονείς του δεν έχουν παιδεία και το εγκαταλείπουν θα τον χάσει τον δρόμο του».
του Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου
.......................................................................................................................
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΚΙΝΔΥΝΟΙ
Ήταν αξιωματούχοι του Πέρση βασιλιά Σαπώρ του Β'. Επειδή, όμως, ομολόγησαν ότι, είναι χριστιανοί, συνελήφθησαν και μαστιγώθηκαν σκληρά. Έπειτα, τους έριξαν στις φλόγες μιας μεγάλης φωτιάς. Αλλά οι θερμές δεήσεις τους προς το Θεό προκάλεσαν φοβερή θύελλα με βροχή, που έσβησε τη φωτιά. Αυτό προκάλεσε φόβο στους Πέρσες , και τον ίδιο το Σαπώρ, με αποτέλεσμα να' αναβάλει, το θάνατο των γενναίων χριστιανών. Αλλά μετά μερικές μέρες, τους έφερε και πάλι στο κριτήριο. Αφού είδε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει το χριστιανικό τους φρόνημα, αποκεφάλισε πρώτο τον Αφθόνιο. Έπειτα, απευθυνόμενος στον Ελπιδοφόρο, του είπε να φανεί λογικός, σαν εγγράμματος που ήταν και μπορούσε να διακρίνει το ψέμα από την αλήθεια. Ο Ελπιδοφόρος του αποκρίθηκε ότι γι' αυτό ακριβώς πιστεύει στο Χριστό, διότι Αυτός είναι "η οδός και η αλήθεια και η ζωή". Δηλαδή ο σωστός δρόμος, πού οδηγεί στην απόλυτη αλήθεια και στην πραγματική και πηγαία ζωή, πού αξίζει κανείς να πεθάνει γι' αυτή. Η απάντηση του Ελπιδοφόρου εξαγρίωσε τον Σαπώρ και αμέσως τον αποκεφάλισε. Οι θυσίες αυτές ενθάρρυναν ακόμα περισσότερο τους υπόλοιπους, και έμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους. Τότε ο Σαπώρ διέταξε να τους ρίξουν μέσα σε αναμμένο καμίνι. Έτσι, μαρτυρικά και ένδοξα, παρέδωσαν όλοι τη μακάρια ψυχή τους στο ζωοδότη Χριστό.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ακίνδυνον μέλψωμεν, συν Αφθονίω ομού, κλεινόν Ανεμπόδιστον, Ελπιδοφόρον στερρόν, Πηγάσιον ένδοξον ούτοι γαρ ακινδύνως, εξαφθόνου κρατήρας, πηγάζουσι τοις ελπίδι, αρραγεί προσιούσι, χαρίτων ανεμποδίστων, κρήνην θεόβρυτον.
.......................................................................................................................
Ταπεινός είναι όποιος έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του, επηρμένος όποιος έχει απ’ τους άλλους. Η ηθική κρίση του ανθρώπου της εποχής μας σ’ αυτό συνοψίζεται: Δεν προβάλλει απαιτήσεις στον εαυτό του.
Στέλιος Ράμφος από το βιβλίο του «Πελεκάνοι Ερημικοί»
......................................................................................................................
«Όσο πιο πνευματικός άνθρωπος είσαι, τόσο πιο λίγα δικαιώματα έχεις στη ζωή. Η μεγαλύτερη χαρά είναι η διακονία και η συγχώρηση του σφάλματος του άλλου. Αυτός που δέχεται κάποια ευεργεσία, νιώθει την ανθρώπινη χαρά. Ενώ αυτός που την προσφέρει νιώθει τη θεϊκή χαρά».
Γέρων Παΐσιος
......................................................................................................................
Η εθνικότητα είναι ένα δώρο Θεού.
Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Ware
......................................................................................................................
Απολυτίκιον Αγίου Δημητρίου
Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Μέγαν εύρατο, εν τοις κινδύνοις,
σε υπέρμαχον, η οικουμένη,
Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον.
Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν,
εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα,
ούτως Άγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε,
Χριστόν τον Θεόν ικέτευε,
δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
..................................................................................................................
Όλοι έχουμε να δώσουμε αγάπη. Πιστέψτε με. Αν δεν έχουμε να δώσουμε ένα κιλό κρέας, μπορούμε να δώσουμε ένα κιλό φασόλια. Αν πάλι δεν μπορούμε ούτε αυτό, μπορούμε να δώσουμε ένα χάδι, ένα λόγο παρηγοριάς. Η ελπίδα είναι από τα λίγα πράγματα που μπορείς να τα δώσεις ακόμα και αν δεν τα έχεις. Δεν έχουμε ανάγκη το περίσσευμα του πορτοφολιού μας. Έχουμε πιο πολύ ανάγκη το περίσσευμα της αγάπης μας. Θα πρέπει να μάθουμε πως αυτό που ζητάμε από το Θεό πρέπει πρώτα εμείς να το δίνουμε στους συνανθρώπους μας…
Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη γιατί και εγώ είμαι μέρος του λεγόμενου «πολιτισμένου» κόσμου που κούρσεψε τα όνειρα εκατομμυρίων παιδιών και έριξε στην ορφάνια, τη φτώχεια, την πείνα και την προσφυγιά εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη. Δεν ακούσαμε, δεν άκουσαν τα χρυσά παιδιά της εποχής μας, δεν καταλάβαμε, δεν κατάλαβαν και δε θέλουμε να καταλάβουμε την παραβολή του Σαμαρείτη, αλλά και του άφρονα πλουσίου…
Παπα-Στρατής Δήμου - εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου στο Κεράμι της Καλλονής Λέσβου
....................................................................................................................
Ο άνθρωπος επιβεβαιώνεται κατηγορώντας τους άλλους, βουλιάζοντας δηλαδή στην αυταρέσκεια, οπότε φορτώνει την ύπαρξή του με ένα ακανθωτό Εγώ.
Στέλιου Ράμφου από το βιβλίο του «Πελεκάνοι Ερημικοί»
.....................................................................................................................
Ο φυσικός άνθρωπος λέει: «Δεν μπορώ να πιστεύσω, αν δεν ιδώ».
Το Ευαγγέλιον απαντά: «Δεν μπορείς να ιδείς, αν δεν πιστεύσεις».
.....................................................................................................................
Ο Κύριος και το μίσος των ανθρώπων
Αν θέλουμε να είμεθα μαζί με το Χριστό, θα είμεθα μαζί και με το μίσος πού υφίστατο Εκείνος. Γιατί τον Κύριο τον εσυντρόφευε σε όλη του την επίγεια σταδιοδρομία το μίσος. Ακόμη μέχρι και αυτής της ταφής. Είπαν τότε οι Ιουδαίοι στον Πιλάτο: «Κύριε, εμνήσθημεν ότι εκείνος ο πλάνος είπε έτι ζών...» Αυτός ήταν ο επικήδειος τον όποιον εξεφώνησεν η Ιερουσαλήμ στον Κύριο: «Εκείνος ο πλάνος»!
Λοιπόν, εφ' όσον τον Κύριο τον εσυντρόφευε το μίσος εκ μέρους των ανθρώπων, εμείς, θα πάμε κοντά, και εις τον Κύριο και εις το μίσος των ανθρώπων.
Αλέξανδρος Τσιριντάνης
...................................................................................................................
«Άγιος δεν είναι ο αναμάρτητος, αλλά ο πίπτων και εγειρόμενος».
...................................................................................................................
«Πρέπει να κατανοήσουμε την ζωή εν Χριστώ, όχι ως καταστροφική δύναμη θεσμών και αξιών, αλλά μηδενισμό του Εγώ – θετικό μηδενισμό. Ο Άγιος μηδενίζει κάτι που κανένας αναρχικός, κανένας ανατροπέας δεν αποτολμά, μηδενίζει το Εγώ και εισάγει έτσι στη ζωή το μηδέν ποιητικά, του δίνει θέση βασιλέως».
Στέλιος Ράμφος από το βιβλίο του «Πελεκάνοι Ερημικοί»
..................................................................................................................
Η εκκλησία δεν εκσυγχρονίζεται αλλά εκσυγχρονίζει τον κόσμο δημιουργώντας πολιτισμό με τη μεταμόρφωση της φθαρτής και κτιστής πραγματικότητας.
..................................................................................................................
Εκείνος που πιστεύει φοβάται κι όποιος φοβάται, ταπεινώνεται και όποιος ταπεινώνεται, γίνεται πράος γιατί αποκτά συνήθεια να κρατεί ανενέργητες τις παραφύση κινήσεις του θυμού και της επιθυμίας. Ο πράος τηρεί τις εντολές κι όποιος τηρεί τις εντολές, καθαρίζεται και όποιος καθαρίστηκε, φωτίζεται κι εκείνος που φωτίζεται, αξιώνεται να ενωθεί με τον ουράνιο Νυμφίο, το Θεό Λόγο, στο νυμφώνα των Μυστηρίων.
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
...................................................................................................................
Ποια είναι η απειλή για τον σημερινό άνθρωπο
Σήμερα η απειλή έρχεται με διαφορετικό τρόπο, δια της διεισδύσεως του κοσμικού πνεύματος στην εκκλησία, αυτό που λέμε εκκοσμίκευση. Δεν επιτίθενται με την βία ή το μαρτύριο αλλά προσπαθούν να διαφθείρουν τη σκέψη. Είναι μια ιδεολογία που εξαπλώνεται χωρίς να την βλέπουμε χωρίς να την αισθανόμαστε, αλλά που διεισδύει σε όλους. Αν εμείς δεχτούμε αυτήν την ιδεολογία της εκκοσμίκευσης, ίσως να μείνουμε χριστιανοί μόνο εξωτερικά, αλλά εσωτερικά δεν θα είμαστε χριστιανοί, ούτε στη ζωή μας ούτε στην πίστη μας. Γι αυτό πρέπει να διατηρήσουμε με προσοχή το θησαυρό της Ορθόδοξης εκκλησίας μας.
π. Συμεών Bruscweiller
Ο π. Συμεών Bruscweiller εκοιμήθη τη νύχτα της 21ης προς 22α Αυγούστου μετά από σύντομη ασθένεια. Ήταν ένας από τους κοντινούς συνεργάτες του γέροντος Σοφρωνίου Σαχάρωφ κι ένας από τους γνωστούς πνευματικούς της μονής αυτής της Αγγλίας.
Ο π. Συμεών Bruscweiller ήταν ελβετικής καταγωγής και Προτεστάντης στο θρήσκευμα. Βαπτίστηκε Ορθόδοξος στα 30 του χρόνια και ήταν ο πιο ηλικιωμένος μοναχός της Μονής του Τιμίου Προδρόμου-Έσσεξ και πνευματικό τέκνο του γέροντος Σοφρωνίου, κτήτορος της Ιεράς Μονής. Ήταν ένας άνθρωπος και πνευματικός πατέρας ζεστός, ανοιχτός , γεμάτος αγάπη ο οποίος προσπάθησε να φέρει τον άνθρωπο της ειδωλολατρικής Νέας Εποχής στην Ορθοδοξία κοινωνώντας το πνεύμα και τις διδαχές του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου.
.....................................................................................................................
Η μετάσταση του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου
Αρκετοί είχαν την άποψη ότι o Ιωάννης δεν πέθανε, αλλά μετατέθηκε στην άλλη ζωή, όπως o Ενώχ και o Ηλίας. Αφορμή γι' αυτή την άποψη έδωσε το γνωστό ευαγγελικό χωρίο, Ιωάννου κα' 22. Όμως, ο αμέσως επόμενος στίχος κα' 23 διευκρινίζει τα πράγματα. Η παράδοση πού ασπάσθηκε η Εκκλησία μας είναι η έξης: Ο Ιωάννης σε βαθειά γεράματα πέθανε στην Έφεσο και τάφηκε έξω απ' αυτή. Αλλά μετά από μερικές ήμερες, όταν οι μαθητές του επισκέφθηκαν τον τάφο, βρήκαν αυτόν κενό. Η Εκκλησία μας, λοιπόν, δέχεται ότι στον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου συνέβη ό,τι και με την Παναγία μητέρα Του. Δηλαδή, ο Ιωάννης ναι μεν πέθανε και ετάφη, αλλά μετά τρεις ημέρες αναστήθηκε και μετέστη στην αιώνια ζωή, για την οποία ο ίδιος, να τί λέει σχετικά: «Ό έχων τον υιόν έχει την ζωήν ο μη έχων τον υιόν του Θεού την ζωήν ουκ έχει»( Α' επιστολή Ιωάννου, ε' 12). Εκείνος, δηλαδή, πού είναι ενωμένος μέσω της πίστης με το Χριστό και τον έχει δικό του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή. Εκείνος, όμως, πού δεν έχει τον Υιό του Θεού, να έχει υπ' όψιν του πώς δεν έχει και την αληθινή και αιώνια ζωή.
Απολυτίκιον. Ήχος β'.
Απόστολε Χριστώ τω Θεώ αγαπημένε, επιτάχυναν ρύσαι λαόν αναπολόγητον δέχεται σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος' ον ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος.
......................................................................................................................
«Όποιος λέει, ότι στις διάφορες θρησκείες ―Χριστιανισμό, Μωαθεμανισμό, Βουδδισμό κ.λ.π.― οι άνθρωποι με διαφορετικά ονόματα λατρεύουν τον ίδιο Θεό, έχει αρνηθεί έμπρακτα το βάπτισμα! Γιατί έχει χάσει την ουσία της Χριστιανικής Πίστης, που είναι η πίστη και η ομολογία ότι σωτήρας είναι μόνο ο Χριστός».
Μητροπολίτης Νικοπόλεως κ. Μελέτιος
.....................................................................................................................
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΝΑΣ
Έζησε επί των βασιλέων Αμασίου και Ιεροβοάμ. Ήταν γιος του Αμαθί και είχε πατρίδα την Γεχθοφέρ, της φυλής Ζαβουλών. Ο Ιωνάς ήταν αυτός, πού με θεία νεύση ενθάρρυνε τον Ιεροβοάμ σε πόλεμο κατά του άρχοντα της Συρίας, πού κατέληξε σε νίκη του Ισραήλ και αποκατάσταση των συνόρων του. Ο Ιωνάς φέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, πέμπτος μεταξύ των μικρών λεγόμενων προφητών. Βρίσκουμε δε γι' αυτόν στο ομώνυμο βιβλίο, πού κυρίως τον έκανε γνωστό λόγω της ιερής δραματικότητός του. Ο Κύριος τον είχε διατάξει να πάει στη Νινευή, έδρα πλάνης μάταιων καλλωπισμών και οργίων, για να κηρύξει σ' αυτή και να προφητέψει την καταστροφή της. Ο Ιωνάς όμως, αποφάσισε να λησμονήσει τη διαταγή του Θεού, και έκρινε καλό να πάει σε μια άλλη πόλη στους Θαρσείς. Ξεκίνησε λοιπόν το ταξίδι του με πλοίο, αλλά στ' ανοιχτά έπιασε μεγάλη τρικυμία. Τότε έριξαν κλήρο, για να δουν ποιος είναι υπεύθυνος του κάκου πού τους βρήκε. Και ο κλήρος έπεσε στον Ιωνά, πού είχε παρακούσει τη διαταγή του Θεού. Τότε τον έριξαν στη θάλασσα και η τρικυμία σταμάτησε. Άλλα και τον Ιωνά, τον κατάπιε ένα μεγάλο κήτος χωρίς να τον φάει και μετά τρεις μέρες και νύκτες τον έβγαλε στην ξηρά σώο και αβλαβή. Τότε ο Ιωνάς πήγε στη Νινευή, προφήτεψε ό,τι του είπε ο Θεός και οι Νινευίτες μετάνιωσαν, νήστεψαν 40 μέρες και έτσι η πόλη τους σώθηκε απ' την καταστροφή. Διότι η μετάνοια φέρει την αγαθότητα του Θεού, πάνω από τη δικαιοσύνη Του. Ο Ιωνάς πέθανε στη γη Σαραάρ, κοντά στη βελανιδιά της Δεβόρας και τάφηκε μέσα σε σπηλιά. Τα γεγονότα της ζωής του μαθαίνουμε στην Π.Δ.
Απολυτίκιον. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Σάλπιγξ εύηχος, θείων κριμάτων, κόσμω πέφηνας, αναφωνούσα, Ιωνά τοις Νινευΐταις μετάνοιαν και συσχεθείς εν τω κήτει προέγραψας, την του Σωτήρος τριήμερον έγερσιν όθεν πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.
.................................................................................................................
Την εμπαθή επιθυμία μαραίνει η εγκράτεια ενωμένη με την ταπεινοφροσύνη· το φλογισμένο θυμό καταπραΰνει η αγάπη· το λογισμό, πού περιπλανιέται εδώ και εκεί, τον συγκεντρώνει η εντατική προσευχή με ενθύμηση του Θεού· και έτσι καθαρίζεται το τριμερές της ψυχής.
Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού
από το βιβλίο του «Συζητήσεις στον Άθωνα»
..................................................................................................................