Ζωηφόρος

Με δυo λόγια(7)

7.

 

..................................................................................................................

Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης

Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας

Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα

Σταυρός, πιστών το στήριγμα

Σταυρός, Αγγέλων η δόξα

και το δαιμόνων τραύμα.

***

Συντριβήτωσαν υπό την σημείωσιν

του τύπου του τιμίου Σταυρού σου

πάσαι αι ενάντιαι δυνάμεις.

..................................................................................................................

Ολόκληρο πλήθος από προεικονίσεις, προτυπώσεις και προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης σε Αυτήν αναφέρονται. Αποτελεί την αποκορύφωση, την ολοκλήρωση της παλαιοδιαθηκικής παιδαγωγικής προετοιμασίας της ανθρωπότητος για την υποδοχή του σαρκωθέντος Σωτήρος Θεού. Την Παναγία μας προεικόνιζαν η άφλεκτος βάτος στο όραμα του Μωυσή, οι θεόγραφες πλάκες και η κιβωτός του Νόμου, το ουράνιο μάννα και η χρυσή στάμνα, η λυχνία και η τράπεζα, η ράβδος Ααρών η βλαστήσασα, η κλίμακα του Ιακώβ, ο πόκος του Γεδεών, το αλατόμητον όρος του Δανιήλ, η κάμινος που με το πυρ δρόσιζε τους Τρεις Παίδες, αλλά και αυτά τα Άγια των Αγίων της σκηνής του μαρτυρίου. Η Θεοτόκος είναι το μεταίχμιο μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Για την Παλαιά αποτελούσε το κήρυγμα των προφητών, την προσδοκία των δικαίων· ενώ για την Καινή Διαθήκη γίνεται ο γλυκασμός των αγγέλων, η δόξα των αποστόλων, το θάρρος των μαρτύρων, το εντρύφημα των οσίων, το καύχημα του ανθρωπίνου γένους, γι' αυτό και μακαρίζεται από «πάσα γενεά».

 

Από ομιλία του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Αρχιμ. Εφραίμ, στην Τράπεζα της Μονής με αφορμή την γέννηση της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου):

Περιοδ. Πεμπτουσία τεύχος 21

........................................................................................................................

Νεομάρτυρες η υπακοή τους

 

Υπακοή στον Χριστό!

Ένα μεγαλείο. Ένας δρόμος μέσα από την ταπείνωση πού βγάζει σε ύψη, σε φως! Δεν αποσκοπεί να σε καταπιέση, αλλά να σε αναδείξη. Δεν εξαναγκάζει, αλλά συναρπάζει. Σε χειραγωγεί δυναμικά και ωθεί την προσωπικότητα σου εμπρός σε άλλες όψεις της ζωής, σε μεγίστη ελευθερία, σε εκπλήξεις.

Υπακοή, ένα παράθυρο σε ορίζοντες χάριτος και αγάπης. Ένα θαύμα ψυχών πού έχουν γνωρίσει το Χριστό. Ένα κλειδί για θαυμαστές λύσεις στα αδιέξοδά σου.

Για ουράνιες ευλογίες στα διαβήματά σου. Υπακοή!

Χαρίζει ουρανό!

.....................................................................................................................

«Όταν βλέπεις τον αδελφό ή την αδελφή σου βλέπεις το Θεό.  Μετά το Θεό πρέπει όλους να τους  υπολογίζουμε σαν τον ίδιο το Θεό»   

Κλήμης Αλεξανδρείας

.....................................................................................................................

Αν θέλεις να σε γνωρίσει ο Θεός,

μείνε όσο περισσότερο μπορείς άγνωστος στους ανθρώπους.  

Όσιος  Θεόγνωστος  

.....................................................................................................................

Έλληνες, Ψυχή και Χριστός σας χρειάζεται

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

....................................................................................................................

·Αρχή των κακών για την ψυχή είναι η φιλαυτία. Φιλαυτία είναι η αγάπη προς το σώμα.

·Αν θέλεις να απαλλαγείς ταυτόχρονα από όλες τις κακίες, απαρνήσου την μητέρα των κακών, τη φιλαυτία.

·Τα πάθη κινούνται από τις αισθήσεις, όταν δεν υπάρχει εγκράτεια και πνευματική αγάπη.

·Η λύτρωση της ψυχής, από την αιχμαλωσία των παθών, γεννιέται από την περιεκτική φιλοπονία, με την οποία αποκτάται η ελευθερία. Τότε δίκαια αισθάνεται κανείς την ενέργεια της απάθειας και της πνευματικής γνώσεως.

Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού από το βιβλίο του «Συζητήσεις στον Άθωνα»

...................................................................................................................

Αγίου Νικοδήμου  του Αγιορείτου από το βιβλίο του  «Ο Αόρατος Πόλεμος»

 

Ο Αββάς Ισαάκ λέγει, ότι (είναι καλλίτερον να υποκλέπτωμεν και να νικώμεν τα πάθη με την ενθύμησιν των εναντίων τούτοις αρετών, παρά με την αντίστασιν). «Κρείσσον εν τη μνήμη των αρετών υποκλέπτειν τα πάθη, ή τη αντιστάσει». Όθεν, επειδή και τρία είναι τα μέρη της ψυχής, λογιστικόν, επιθυμητικόν και θυμικόν, ήξευρε, ότι, από αυτά τα τρία γεννώνται και τριών λογιών λογισμοί. Και από μεν το λογιστικόν γεννώνται οι λογισμοί της απιστίας, της προς Θεόν αχαριστίας και γογγυσμού, της αδιακρισίας, της αγνωσίας, και απλώς, όλοι οι καλούμενοι καθολικώς, βλάσφημοι λογισμοί, από δε το επιθυμητικόν γεννώνται οι λογισμοί της φιληδονίας, φιλοδοξίας, φυλαργυρίας και απλώς, όλοι οι καλούμενοι αισχροί λογισμοί, από δε το θυμικόν γεννώνται οι λογισμοί των φόνων, της εκδικήσεως, φθόνου, μίσους, ταραχής, και απλώς όλοι οι καλούμενοι πονηροί λογισμοί. Λοιπόν εσύ πρέπει να νικάς ταύτα με τας εναντίας των αρετάς, οίον, την απιστίαν, με την εις τον Θεόν αδίστακτον πίστιν την προς Θεόν αχαριστίαν και γογγισμόν, με την ευχαριστίαν, την αδιακρισίαν με την διάκρισιν του κάλου και κακού,την αγνωσίαν, με την αληθή γνώσιν των όντων, και τας βλασφημίας, με τας δοξολογίας. Ομοίως την φιληδονίαν, με την εγκράτειαν και νηστείαν, την φιλοδοξίαν με την ταπείνωσιν και την φιλαργυρίαν με την ολιγαρκίαν. Ομοίως τον φθόνον και μίσος, με την αγάπην, την εκδίκησιν, με την πραότητα και υπομονην, την ταραχήν, με την ειρήνην της καρδίας. Και δια να ειπώ γενικώς με τον αγίον Μάξιμον: Το μεν λογιστικόν της ψυχής σου στόλιζε το με την αρετήν της προσευχής, και θείας γνώσεως. Το δε επιθυμητικόν, με την αρετήν της εγκράτειας, και το θυμικόν, με την αρετήν της αγάπης, και βέβαια το φως του νοός σου δεν θέλει σκοτισθή ποτέ ουδέ οι προρρηθέντες λογισμοί, δύνανται ευκόλως να γεννηθούν εξ αυτών.

.........................................................................................................................

Αξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και μητέρα του Θεού ημών.

Τήν τιμιωτέραν των Χερουβίμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφίμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.

.......................................................................................................................

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού

(εορτή Σωτήριος, Σωτηρία)

 

Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε ατό ορός Θαβώρ για να προσευχηθεί. Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, όμως, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ο Μωυσής και ο Ηλίας. Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο πάντα ενθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μία για τον Κύριο, μία για το Μωυσή και μία για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ' αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε: "Ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, αυτού ακούετε". Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος. Αυτόν να ακούτε. Οφείλουμε, λοιπόν, και εμείς όχι μόνο να Τον ακούμε, αλλά και να Τον υπακούμε. Σε οποιοδήποτε δρόμο μας φέρει, είμαστε υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε.

Απολυτίκιο. Ήχος βαρύς.

Μετεμορφώθης εν τω όρει, Χριστέ ο Θεός, δείξας τοις Μαθηταίς σου, την δόξαν σου καθώς ηδύναντο, λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς, το φως το αΐδιον, πρεσβείαις της Θεοτόκου, Φωτοδότα δόξα σοι.

Κοντάκιον. Αυτόμελον.  Ήχος βαρύς.

Επί τού όρους μετεμορφώθης, και ως εχώρουν οι Μαθηταί σου την δόξαν σου, Χριστέ ο Θεός εθεάσαντο, ίνα όταν σε ίδωσι σταυρούμενον, το μεν πάθος νοήσωσιν εκούσιον, τω δε κόσμω κηρύξωσιν, ότι συ υπάρχεις αληθώς, τού Πατρός το απαύγασμα.

.....................................................................................................................΄

Νουθεσίες

 

Να χαίρεστε! Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον! Να συγχωριέστε! Να προσεύχεσθε! Να αγαπάτε τον Θεό και την Παναγία, όπως και όλους τους  Αγίους μας!

* *

Ο Θεός είναι δίπλα μας. Θα του μιλήσεις σαν φίλο σου: «Έλα, βοήθησε με».

* *

Όταν έχουμε δοκιμασίες σοβαρές, καρκίνους και βαριές ασθένειες, είναι επίσκεψη Θεού. Είναι για τη μετάνοια μας.

Γέροντος Αμβροσίου Λάζαρη

........................................................................................................................

Ο χριστιανισμός για τους υποκριτές είναι διδασκαλία, για τους πιστούς πράξις.

........................................................................................................................

Η ουσία της πτώσεως εις την αμαρτίαν είναι πάντοτε η ίδια: το να θέλει κανείς να γίνει  καλός δια του εαυτού του, το να θέλει κανείς να γίνει τέλειος δια του εαυτού του, το να θέλει κανείς να γίνει Θεός δια του εαυτού του. Αλλά τοιουτοτρόπως ο άνθρωπος ασυναισθήτως εξισούται με τον διάβολον.

π. Ιουστίνος Πόποβιτς

.......................................................................................................................

«Καλὸ εἶναι νὰ ὑπάρχεις, ἀλλὰ νὰ ζεῖς εἶναι ἄλλο πρᾶγμα»

.......................................................................................................................

Χριστός Ανέστη χαρά μου!

Ο καθημερινός χαιρετισμός του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ

......................................................................................................................

Η αμαρτία ήταν, είναι και θα είναι ο γονιός της αθλιότητας.

.....................................................................................................................

Ο άνθρωπος ο απελευθερωμένος από την πίστη στον Θεό, έφερε τη Χιροσίμα, το Άουσβιτς και τα Γκουλάγκ.

Φρεντερίκ Λεονάρ Γάλλος κοινωνιολόγος των θρησκειών

....................................................................................................................

Οι Άγιοι Κήρυκος και Ιουλίττα η μητέρα του

 

Η Αγία Ιουλίτα, έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Καταγόταν από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Επειδή όμως τότε κυριαρχούσε ο διωγμός κατά των χριστιανών, πήρε το γιο της τον Κήρυκο και πήγε στην Σελεύκεια και στην συνέχεια στην Ταρσό. Αλλά και εκεί συνάντησε την ίδια κατάσταση. Στην Ταρσό συνελήφθη από τον ηγεμόνα ,τον Αλέξανδρο, ο οποίος την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια μπροστά στο παιδί της. Στην συνέχεια προσπάθησε να φέρει με το μέρος του τον μικρό. το παιδάκι όμως δεν δεχόταν και μάλιστα αφού επικαλέστηκε το όνομα του Χριστού, έδωσε μία δυνατή κλωτσιά στην κοιλιά του ηγεμόνα. Αυτός εξοργίστηκε τόσο πού το πέταξε από τα σκαλιά σπάζοντας το κρανίο του μικρού Κήρυκου. Μ' αυτόν τον τρόπο έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου ο μικρός Κήρυκος. Η δε μητέρα του μετά από λίγο, αφού υπεβλήθη σε πολλά και φρικτά βασανιστήρια, παρέδωσε το πνεύμα της στον Χριστό.

Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Η καλλιμάρτυς του Χρίστου Ιουλίττα, συν τριετεί αμνώ αυτής τω Κηρύκω, δικαστού προ βήματος παρέστησαν φαιδρώς, εύτολμοι κηρύττοντες. την χριστώνυμον κλήσιν, άμφω μη πτοούμενοι, απειλάς των τυρράνων και στεφηφόροι νυν εν ουρανοίς, αγαλλιώνται. Χριστώ παριστάμενοι.

....................................................................................................................

Διδαχές Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου

 

Περί της αποκτήσεως του Παραδείσου.

 

1. Ολίγον ζητεί από μένα ο Θεός, δια να μου δώσει τον Παράδεισο, φθάνει να φυλάξω τον νόμο του, νόμο ευκολότατο, νόμο δικαιότατο, νόμο γλυκύτατο.

2. Τούτο το ολίγον που ζητεί ο Θεός, το βοηθεί με την χάρη των εμπνεύσεών του, με την αξία του, με την δύναμη των παραδειγμάτων του.

3. Τούτο το ολίγον ο Θεός, το ανταποδίδει με αιώνιο βραβείο, λίγες θλίψεις και στενοχώριες, με αιώνιο και παντοτινή χαρά, λίγους κόπους, με αιώνιο μισθό, λίγα πάθη, με αιώνιο δόξα.

Λοιπόν δικαίως έχεις να κολασθείς, αν και δια τόσο λίγο αμελήσεις, και χάσεις τον Παράδεισο.

.....................................................................................................................

Πάθος είναι η εγκατάλειψις της ψυχικής απλότητας υπέρ της γοητείας των πραγμάτων. 

Στέλιου Ράμφου από το βιβλίο του «Πελεκάνοι Ερημικοί»

....................................................................................................................

Η οργή είναι ο αμείλικτος πόλεμος που κηρύσσει το Εγώ σε ότι το εμποδίζει. Ενδιαφέρει μόνο να νικηθεί το εμπόδιο, να βεβαιωθεί το Εγώ, όχι να σταματήσει το κακό. 

Στ. Ράμφος από το βιβλίο του «Πελεκάνοι  Ερημικοί»

....................................................................................................................

Ο Άνθρωπος δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με αυτά που έχει επειδή η ψυχή του δεν πλάστηκε για τον κόσμο αυτό και τα γήινα πράγματα δεν μπορούν να τον αναπαύσουν.   Γέροντας Ζωσιμάς

...................................................................................................................

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ» ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ

Από την Σερβία όπου βρίσκεται αυτόν τον καιρό, λόγω απειλών ότι θα τον ξανασυλλάβουν οι σκοπιανές αρχές, ο Ελληνοβλάχος (από την Στρούγκα - γεννηθείς στο Μοναστήρι) Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Ιωάννης Βρανισκόφσκι προέβη σε μια δήλωση-βόμβα για τους πλαστογράφους των Σκοπίων (που επιμένουν να ονομάζονται «Μακεδόνες» αρνούμενοι να είναι άρα Έλληνες):

 «Καταλαβαίνω ότι το να ονομάζεσαι “Μακεδόνας” και να μην θέλεις να είσαι διάδοχος της Μακεδονικής κληρονομίας, δεν είναι λογικό. Αλλά δεν μπορείτε να γίνετε Μακεδόνας με κενά στην ιστορία ή με άλματα.

Θέλουμε μεν να έχουμε σχέση με τους απογόνους του Μεγάλου Αλέξανδρου, αλλά από την άλλη δεν θέλουμε να έχουμε σχέση με τους Έλληνες. Το πρόβλημα που υπάρχει εδώ λοιπόν, είναι ότι αυτό είναι αδύνατο».

(Vecernje Novosti του Βελιγραδίου 14/06/2009)

Πηγή: Νοιάζομαι

...................................................................................................................

 

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel