Σὲ λίγες ἡμέρες θὰ ἑορτάσουμε τὴν μεγάλη καὶ κοσμοσωτήρια ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων. Σὲ λίγες ἡμέρες θὰ ἀντικρύσουμε μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ μπαίνει στὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ προκειμένου νὰ λάβει ἀπὸ τὰ ἅγια χέρια τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τὸ ἅγιο βάπτισμα.

            Γεννᾶται ἔτσι ὅμως ἕνα πολὺ λογικὸ ἐρώτημα: ἀφοῦ ὁ Κύριός μας, ὅπως γνωρίζουμε, δὲν ἔχει διαπράξει καμία ἁμαρτία, ἀλλὰ καὶ οὔτε μπορεῖ νὰ διαπράξει ὡς ἀναμάρτητος καὶ Θεός, γιατί νὰ βαπτιστεῖ; Τὸ ἔπραξε, ἀδελφοί μου, γιὰ τοὺς ἴδιους λόγους ποὺ γεννήθηκε στὸ βρώμικο σπήλαιο. Τὸ ἔπραξε γιὰ τοὺς ἴδιους λόγους ποὺ δέχτηκε τὰ δῶρα τῶν μάγων. Τὸ ἔπραξε ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Δὲν βαπτίστηκε γιὰ νὰ καθαριστεῖ Αὐτὸς ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες ποὺ δὲν εἶχε, ἀλλὰ γιὰ νὰ καθαρίσει ἐμᾶς ἀπὸ τὶς δικές μας ἁμαρτίες. Αὐτὸς εἶναι ἄλλωστε καὶ ὁ λόγος ποὺ προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση, ὅπως λέει ὁ ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, γιὰ νὰ τὴν θεραπεύσει ἀπὸ τὴν ἀρρώστια τῆς ἁμαρτίας. Βαπτίστηκε ὁ Χριστός, λέει ὁ ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, γιὰ νὰ ἐφαρμόσει ὡς τέλειος ἄνθρωπος, τὸ νόμο τῆς Π. Διαθήκης καὶ νὰ μὴν λένε ἀργότερα οἱ ἑβραῖοι ὅτι ἦταν καταπατητὴς τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου. 

            Ὁ λόγος ποὺ τὰ ἔκανε ὅλα αὐτὰ ἦταν ἡ μεγάλη ἀγάπη πρὸς τὸ πλάσμα Του, τὸν ἄνθρωπο. Ἐπειδὴ ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἔχασε τὴ χαρὰ τῆς Παραδείσιας ζωῆς  ἄρχισε καὶ  τὸ κατήφορο τῆς ἁμαρτίας, ὁ νέος Ἀδάμ, ὁ Χριστός, ἀνέλαβε μὲ τὴν δική Του ὑπακοὴ στὸ θέλημα τοῦ Πατρός Του νὰ ἐπαναφέρει τὸν ἄνθρωπο στὴν αἰώνια ζωὴ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ.

            Κι αὐτὸς ὁ κατήφορος τῆς πνευματικῆς καταστροφῆς τοῦ ἀνθρώπου ἔπρεπε κάποτε νὰ σταματήσει. Ἔπρεπε νὰ σταματήσει ἡ ἠθικὴ ἐξαθλίωση τῶν ἀρχαίων ἑλλήνων καὶ τῶν λαῶν τῆς ἀρχαιότητος ποὺ εἶχαν θεοποιήσει τὸν αὐτοκράτορα καὶ στεφανώσει τὴν ἁμαρτωλὴ ζωή. Ἀλλὰ γιατὶ ἀναφερόμαστε στοὺς ἀρχαίους ἕλληνες, ἀδελφοί μου; Καὶ σήμερα, μήπως δὲν γίνεται τὸ ἴδιο; Παρ’ὅλο ποὺ πέρασαν τόσοι αἰῶνες ἀπὸ τὴν ἁγία ἡμέρα τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ μας ἐκ Πνεύματος ἁγίου  στὴ Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας καὶ μπῆκε ὁ Ἀναμάρτητος Χριστὸς στὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνη, ἡ ἁμαρτία δὲν ἔπαψε νὰ ὑφίσταται. Κι ὅταν λέω ἁμαρτία δὲν ἐννοῶ τὴν ἀκούσια, ἀλλὰ τὴν ἐκούσια. Ἡ ἁμαρτία ἐπλεόνασε σήμερα, ἀλλὰ καὶ ὑπερεπερίσευσε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.

            Ἐνῶ θὰ ἔπρεπε, σήμερα, νὰ ζοῦμε ὅλοι ἠθικὰ καὶ σωστά, ἐφαρμόζοντας τὸ θέλημα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Κεφαλῆς τῆς Ἐκκλησίας στὴ ζωή μας, οἱ περισσότεροι ἀπὸ μᾶς ζοῦμε ἀντίθετα ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ μας. Ἡ ἀπιστία κυριαρχεῖ στὴ ζωή μας. Καὶ ἐνῶ ὁ χριστιανὸς τῆς ἐποχῆς μας καυχᾶται γιὰ τὴ πίστη του βλέπουμε ὅτι συμβαίνει τὸ ἀντίθετο, βλέπουμε νὰ ζεῖ ἀντιχριστιανικά.

            Καὶ ἐνῶ ὁ Χριστός, μπαίνοντας στὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνη τὰ ἁγίασε μὲ τὴ Θεία Παρουσία Του, πράγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ὁ Χριστὸς τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἁγίαζε καὶ τὴ φύση μας, ποὺ Αὐτὸς δημιούργησε, οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι κάνουν πολλοὺς ἀγῶνες καὶ διεθνῆ συνέδρια γιὰ τὴ διάσωση τῆς φύσεως ἀπὸ τὴ περιβαλλοντική της μόλυνση δὲν ζητοῦν ἀπὸ τὸ δημιουργό της, τὸ Χριστό, νὰ τὴν σώσει ἀπὸ τὴν καταστροφή. Εὐχὴ τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι νὰ ἔχουμε μέσα μας ὅλοι οἱ χριστιανοὶ τὸ φωτισμὸ τοῦ Ἁγ. Πνεύματος καὶ ὅλοι μας νὰ βαδίζουμε σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας ποὺ γιὰ τὴ σωτηρία κατεδέξατο νὰ λάβει τὸ βάπτισμα ἀπὸ τὰ ταπεινὰ καὶ ἅγια χέρια τοῦ Ἰωάννου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ τοῦ Κυρίου μας νὰ σωθοῦμε τόσο ἐμεῖς, ὅσο καὶ ἡ φύση στὴν ὁποία κινούμαστε καὶ ζοῦμε ἀπὸ μιὰ μελλοντικὴ καταστροφὴ ἐξαιτίας τῶν ἀνθρώπων. Ἀμὴν!