Ζωηφόρος

Αναγνώστης (στον ναό) από… κούνια

Ο ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΟΣ ΣΠ. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ(ΓΙΟΣ ΙΕΡΕΑ)

ΕΛΑΒΕ ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΑΞΙΩΜΑ

 

Η 3η Φεβρουαρίου (πριν από ακριβώς έναν μήνα) είναι μια μέρα που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη του 12χρονου Σπύρου Βασιλειάδη και του ιερέα πατέρα του Δημητρίου. Ο μικρός Σπύρος κάθε Κυριακή συμμετείχε στη Θεία Λειτουργία της ενορίας Αγίου Σπυρΐδωνος Κωτσέλα - Σαρόκου της Κέρκυρας διαβάζοντας, την ώρα που στην ωραία πύλη βρισκόταν ο πατέρας του, εφημέριος και προϊστάμενος του ναού. Η μεγάλη αφοσίωση και η αγάπη του μικρού Σπύρου επιβραβεύτηκαν εκείνη την Κυριακή από τον σεβασμιότατο μητροπολίτη του νησιού κ. Νεκτάριο, που τον χειροθέτησε σε επίσημη τελετή αναγνώστη (ίσως τον νεότερο της Ελλαδικής Εκκλησίας). Ο πατέρας του, π. Δημήτριος Βασιλειάδης (που είναι διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού της Μητρόπολης και παραγωγός τηλεοπτικής εκπομπής σε τοπικό κανάλι) μιλάει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» για τη συγκινητική τελετή και τα όνειρα για τον γιο του, ενώ και ο μικρός Σπύρος περιγράφει τις στιγμές που έζησε και την αντίδραση των φίλων του.

Πάτερ Δημήτριε, πως μεγαλώσατε και ποια ήταν η σχέση σας με την Εκκλησία;

Είμαι γόνος Ελλήνων οικονομικών μεταναστών στη Γερμανία, όπου και γεννήθηκα το 1970 σε μια πόλη κοντά στο Ανόβερο. Το 1977 η οικογένεια μου επέστρεφε και εγκαταστάθηκε εδώ, σε ένα χωριό της νότιας Κέρκυρας. Δεν είχαμε ιδιαίτερη σχέση με την Εκκλησία, εκτός από τα «απαραίτητα», «τυπικά» και «επιδερμικά», που συνήθως ισχύουν για ένα μεγάλο ποσοστό των βαπτισμένων ορθοδόξων χριστιανών.

Πως γίνατε κληρικός;

Όταν μιλάει η Χάρις του Θεού, τότε όλα και όλοι υπακούουν και δέχονται χωρίς να το καταλαβαίνουν το «γιατί» το θέλημα Του. Έτσι και σε εμένα συνέβη κάτι παρόμοιο. Ο Θεός, με τον δικό του ανεπανάληπτο και μυστικό τρόπο, μίλησε μέσα στην καρδιά μου σε σημείο να «ερωτευθώ» την Ιεροσύνη. Ως εκ τούτου και έχοντας και την εξωτερική κλήση και τις ευχές από τον μακαριστό μητροπολίτη Κέρκυρας κυρά Τιμόθεο αλλά και του πνευματικού μου πατέρα, χειροτονήθηκα διάκονος σε μικρή ηλικία (19 και κάτι ετών), αφού προηγουμένως είχα παντρευτεί τη σύντροφο της ζωής μου.

Στη συνέχεια πως εξελίχθηκε η ζωή σας;

Είχα τελειώσει την τότε 4η Εκκλησιαστικού Λυκείου της Μητρόπολης Φλώρινας, μετά τη χειροτονία μου μπήκα με πανελλαδικές εξετάσεις και τελείωσα στη Θεολογική Σχολή Αθηνών το Τμήμα Κοινωνικής και Ποιμαντικής Θεολογίας και αργότερα απέκτησα δίπλωμα Δημοσιογραφίας και Δημοσίων Σχέσεων από μια σχολή του Βούπερταλ της Γερμανίας. Διακόνησα σε διάφορες ενορίες του νησιού. Απέκτησα με τη σύζυγο μου τρία παιδιά, ένα αγόρι τον Σπύρο (12) και δύο κορίτσια, την Αγγελική και τη Σοφία (7,5).

Σήμερα στη Μητρόπολη Κέρκυρας με τι ασχολείστε;

Πρώτα απ' όλα είμαι εφημέριος και προϊστάμενος της ενορίας Αγίου Σπυρίδωνος Κωτσέλα - Σαρόκου, όπου -όπως κάθε ενορία-έχουμε το πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών, Φιλόπτωχο Ταμείο, Κύκλο Ανίας Γραφής και Κατηχητικό Σχολείο. Ακόμα έχω την ποιμαντική ευθύνη των ορθοδόξων που διαβιούν στο Καθολικό Γηροκομείο, που βρίσκεται στα όρια της ενορίας μου. Παράλληλα διακονώ το μυστήριο της εξομολόγησης. Πέρα απ' αυτά, όμως, έχω και ειδικά καθήκοντα, δηλαδή είμαι υπεύθυνος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μητρόπολης «Ο Άγιος Σπυρίδων», όπου είμαι και παραγωγός πρωινής ζωντανής εκπομπής αλλά και άλλων. Παράλληλα είμαι υπεύθυνος και παραγωγός της εβδομαδιαίας τηλεοπτικής εκπομπής της Μητρόπολης σε τοπικό περιφερειακό τηλεοπτικό σταθμό, με τίτλο «Διάλογοι ζωής». Ακόμα είμαι υπεύθυνος στους εξής τομείς: της Θρησκευτικής Υπηρεσίας Στρατού, της Γενικής Πολυκλινικής Κέρκυρας, μέλος του Επικοινωνιακού και Μορφωτικού Ιδρύματος «Ο Άγιος Σπυρίδων» και συνεργάτης του Γραφείου Τύπου της Μητρόπολης.

Καθημερινά παρουσιάζετε μια εκπομπή επικαιρότητας στον ραδιοφωνικό σταθμό της Μητρόπολης, στον οποίο μάλιστα είστε και διευθυντής. Έχει απήχηση ο εκκλησιαστικός ραδιοσταθμός; Έχει όσο έχουν συνήθως όλοι οι εκκλησιαστικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί. Τι θέλω να πω; Πολλοί και από διαφορετικό ηλικιακό ακροατήριο προερχόμενοι μας ακούνε. Το κακό είναι ότι δεν υπάρχει κάποιο ασφαλές μέσο μέτρησης της ακροαματικότητας, ώστε να βγουν κάποια σίγουρα αποτελέσματα. Εμείς, πάντως, προσπαθούμε, με ένα καλά οργανωμένο και ποικίλης ύλης πρόγραμμα δικής μας παραγωγής, κατά το πλείστον, να αγγίξουμε όσους μας ακούνε αλλά και αυτούς που δεν μας ακούνε. Σε αυτό παίζει πάντα ρόλο και το ανύσταχτο ενδιαφέρον του σεβασμιότατου μητροπολίτη μας κ. Νεκταρίου.

Με ποια θέματα ασχολείστε στην εκπομπή;

Στη ζωντανή πρωινή εκπομπή που παρουσιάζω ασχολούμαι με διάφορα ποικίλης ύλης θέματα, που άπτονται της εκκλησιαστικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και τοπικής επικαιρότητας. Ενίοτε έχω και κάποιους καλεσμένους, είτε για να σχολιάσουμε μαζί την επικαιρότητα είτε επειδή αυτοί οι ίδιοι αποτελούν μέρος της επικαιρότητας.

Πριν από λίγες μέρες ο γιος σας Σπύρος χειροθετήθηκε αναγνώστης. Πως προέκυψε και πως νιώσατε εκείνη την ημέρα;

Το γεγονός της χειροθέτησης δεν είναι κάτι που προέκυψε από τη μία ημέρα στην άλλη. Από την ηλικία της κούνιας ακόμα έχει μια προτίμηση σε ό,τι αφορά τα εκκλησιαστικά και ιερατικά, χωρίς αυτό βέβαια να είναι κάτι δεσμευτικό. Ο ίδιος ψάλει από μικρός και λέει τον Απόστολο. Διακονεί στο Ιερό με άλλα παιδάκια, αλλά διακονεί και στο αναλόγιο. Είναι καθαρά δική του επιλογή.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Νεκτάριος που τον γνωρίζει εδώ και 10 χρόνια, τον αγαπάει πολύ, αλλά και για τον Σπύρο ο σεβασμιότατος αποτελεί ιδιαίτερο πρόσωπο στη ζωή του, τον αγαπάει και τον θαυμάζει. Την ημέρα που ήρθε ο σεβασμιότατος στον ναό, όταν αντιλήφθηκε ότι τον Απόστολο θα έλεγε ο Σπύρος, του πρότεινε να τον προχειρίσει πριν από την ώρα του Αποστόλου σε αναγνώστη, ώστε να ακολουθήσει η εμμελής ανάγνωση του Αποστόλου. Ο Σπύρος, γνωρίζοντας περί της χειροθεσίας, αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη δέχτηκε (πετώντας από χαρά).

Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο που ένιωσα ήταν συγκίνηση χωρίς να καταλαβαίνω ακριβώς γιατί. Ίσως αυτή η εσωτερική χαρά να μην ερμηνεύεται. Κάποια πράγματα δεν εξηγούνται ούτε περιγράφονται. Πάντως, είναι η χαρά του γονιού (σαρκικού ή πνευματικού) όταν συντελούνται υψηλής αίσθησης γεγονότα στο παιδί του. Είναι παρόμοια συγκίνηση με αυτήν που με αξίωσε ο Θεός να νιώσω κατά τη χειροτονία ενός πνευματικού μου παιδιού.

Πόσο δύσκολη είναι η ανατροφή των παιδιών στη σύγχρονη εποχή των οικονομικών δυσκολιών και των πολλαπλών προκλήσεων;

Ήταν που ήταν δύσκολη, ήρθε και έδεσε με την οικονομική κρίση. Είναι λογικό, όπως σε όλες τις οικογένειες, έτσι και στη δική μου να αντιμετωπίζουμε με λιγότερη ή περισσότερη δυσκολία την κάλυψη των διαφόρων και ποικίλων αναγκών, είτε υλικών είναι είτε πνευματικών (αγωνίες, προβληματισμοί, προκατάληψη κ.ά.). Αυτό που μας

δίνει ελπίδα είναι η πίστη στον Θεό. Από εκεί αντλούμε στήριγμα και νόημα για τη ζωή μας. Μάθαμε στη ζωή μας να γονατίζουμε και να γεμίζουμε τις μπαταρίες μας.

Είναι σημαντικό να έχεις πνευματικό ο οποίος έχει «αναλάβει» να ακούει όλα τα μέλη της οικογένειας. Βοηθάει πολύ και τα μέλη της οικογένειας ξεχωριστά, αλλά και τις σχέσεις μεταξύ τους. Όποιος έχει, ξέρει.

Πώς ονειρεύεστε το μέλλον τον Σπύρου και της οικογένειας σας;

Να είναι ένα μέλλον με Χριστό. Να προφυλάξει ο Θεός αυτόν και εμάς από εσωτερικούς κινδύνους και σκανδαλισμούς αλλά και από εξωτερικούς.

Δεν έχει σημασία ποιον δρόμο θα ακολουθήσει ο Σπύρος, αρκεί αυτό που θα κάνει να είναι εν Χριστώ.

Όταν προσεύχομαι για την οικογένεια μου, αυτό που ζητάω είναι να διατηρήσει όλα τα μέλη εν Χριστώ και Εκκλησία. Από εκεί και πέρα όλα τα άλλα... ο Θεός θα μεριμνήσει.

***

Η (δημόσια) εξομολόγηση του πατέρα του

Θέλετε ο μικρός Σπύρος να ακολουθήσει τον δρόμο σας;

Αυτό που θέλω εγώ είναι να αγαπήσει πραγματικά τον θεό και την Εκκλησία και εάν νιώσει την εσωτερική κλήση από τον θεό, ας κάνει αυτό που τον προστάζει. Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος ή γονιός που αγαπάει πραγματικά αυτό που κάνει, θέλει να μεταλαμπαδεύσει γύρω του αυτήν την αγάπη και τον ζήλο ή ακόμα να αφήσει συνεχιστές αυτής της αγάπης. Πάντως, εξομολογούμενος σας λέγω ότι θα το ήθελα πολύ να γίνει άξιος λειτουργός του Υψίστου, έγγαμος ή άγαμος. Αυτό βέβαια φροντίζω να μην του το δείχνω για να μην τον επηρεάσω. Οι επιλογές του σε όλα είναι καθαρά δικές του εν πλήρη ελευθερία απόψεως.

***

«Παίζω μπάσκετ, ποδόσφαιρο και μου αρέσει το ψάρεμα»

Ο ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΟΣ Σπύρος Βασιλειάδης περιγράφει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» τα συναισθήματα του και την αγάπη του για την Εκκλησία.

Σπύρο, πώς προέκυψε η τελετή της χειροθέτησης. Ήταν δική σου επιθυμία;

Ο σεβασμιότατος με γνωρίζει από ηλικία ενός έτους περίπου, ξέρει ότι διακονώ στο ιερό, αλλά με βλέπει και στις λιτανείες του Αγίου Σπυρίδωνα και γνωρίζει πόσο τον αγαπώ και τον σέβομαι. Όταν πριν από λίγες ημέρες ήρθε στην ενορία, εμείς δεν υπολογίζαμε ότι ο σεβασμιότατος θα με χειροθετούσε, αλλά όταν πήγα να πάρω ευχή για να πω τον Απόστολο, με ρώτησε αν θέλω να με κάνει αναγνώστη κι εγώ δέχτηκα με πολλή χαρά.

Πώς ένιωσες μπροστά σε τόσο κόσμο που βρισκόταν στον ναό;

Μέσα μου ένιωσα να γίνεται πραγματικότητα αυτό που ήθελα. Όσο για τον κόσμο που ήταν μέσα στον ναό, ούτε που το κατάλαβα.

Οι φίλοι σου πώς αντιμετωπίζουν την τόσο στενή σου σχέση με την Εκκλησία. Υπάρχουν συμμαθητές ή άλλοι που το κρίνουν αρνητικά;

Οι περισσότεροι από τους συμμαθητές μου δεν το γνωρίζουν. Οι φίλοι μου που το ξέρουν άλλοι ρωτούσαν τι είναι αυτό που έγινε, άλλοι χάρηκαν και άλλοι είναι αδιάφοροι.

θα ήθελες να γίνεις ιερέας;

Δεν ξέρω. Ο,τι θέλει ο Θεός.

Εκτός της αγάπης σου για τη λειτουργική ζωή και την Εκκλησία, ποια άλλα ενδιαφέροντα έχεις;

Παίζω ποδόσφαιρο σε τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, καθώς και μπάσκετ. Το καλοκαίρι πάω με τους φίλους μου για μπάνιο και για ψάρεμα. Παρακολουθώ μαθήματα ξένων γλωσσών και βυζαντινής μουσικής. Ακόμα ασχολούμαι με τον Η/Υ.

Του Δημήτρη Ριζούλη

κυριακάτικη δημοκρατία 3 Μαρτίου 2013

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel