Πάφος, 7 Απριλίου 2012
Με αισθήματα βαθύτατης εθνικής υπερηφάνειας συνήλθαμε σήμερα, για να αποτίσουμε, χρεωστικώς, τον οφειλόμενο φόρο τιμής, τον οποίο δημιούργησε στην ψυχοσύνθεσή μας η αγωνιστική μορφή τού αοίδιμου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου.
Μέσα μου αισθάνομαι βαθύτατη την τιμή, η οποία απορρέει από το χρέος, να τελέσω τα αποκαλυπτήρια τού Αγωνιστή της Πατρίδας και της Ελευθερίας, τον οποίο ανέστησε, με προτομή η αγάπη τού Παφιακού και κατ’ επέκταση όλου τού Κυπριακού Λαού.
Ομολογώ ότι αισθάνομαι ένα εσωτερικό δέος, γιατί καλούμαι, δια τού λόγου, να αναμετρηθώ με το ύψος των πολιτικών αρετών και των αγωνιστικών παλμών της ψυχής τού ανθρώπου, ο οποίος από τα νεανικά του χρόνια μέχρι τού θανάτου του, αγωνίστηκε, όσο λίγοι για την ευημερία και την ελευθερία της Κύπρου.
Μέσα μου νοιώθω ότι αναμετρώμαι με το μεγαλεπήβολο πολιτικό του έργο και καλούμαι να αποδώσω την ηθική και πολιτική ρώμη τού Ανδρός, που έσωσε την κρατική υπόσταση τής Κυπριακής Δημοκρατίας.
Μέσα μου νοιώθω να με δονεί σύγκορμο το πολιτικό και ιστορικό του επίτευγμα, που φανερώνει τη μεγάλη αγάπη προς την Πατρίδα του καθώς και τη βαθύτατη συνείδηση των κινδύνων που διατρέχαμε με το σχέδιο Ανάν, και το οποίο εκφράστηκε με τη λυγμική και ιστορική του κραυγή:
«Παρέλαβα κράτος δεν θα παραδώσω κοινότητα»
Ήταν η κραυγή τού πόνου, και της αγωνίας του, για την αγαπημένη του Πατρίδα, στην κρισιμότερη καμπή της νεότερης ιστορίας μας, η οποία αφ’ εαυτής θα ήταν ικανή να τού αποδώσει τους τίτλους τού πατριδολάτρη Πολιτικού, τού άξιου Ηγέτη, τού ιστορικού Ανδρός και τού δεξιού Πηδαλιούχου της κινδυνεύουσας Πατρίδας μας!
Μέσα μου αναβιώνω τούτο το πολιτικό του μεγαλείο καθώς και τις πολλαπλές ικανότητές του, που όλες μαζί συνιστούσαν μία εύοσμη ανθοδέσμη αρετών, τις οποίες καλούμαι να αποδώσω με τον λόγο, ο οποίος σίγουρα θα είναι υποδεέστερος μπροστά στο μεγαλείο τού Ανδρός.
Αλλά, αν ο λόγος μας είναι πτωχός, νοιώθουμε ότι η ψυχή μας είναι μεγάλη και ευρύχωρος και μέσα της έχει θρονιάσει την αγωνιστική μορφή του και την έχει κατατάξει ψηλά, πολύ ψηλά. Την έχει κατατάξει στη χορεία των Μεγάλων Ανδρών της Ελληνικής μας Ιστορίας και την έχει ταυτίσει με τη σωτηρία της κρατικής μας υπόστασης, που αποτελεί σήμερα το πιο στέρεο βάθρο τού Αγώνα μας!
Προς αυτόν τον υπέρμαχο αγωνιστή της ακεραιότητας της Κύπρου μας στρέφουμε σήμερα τον λογισμό μας, με αισθήματα βαθύτατης ευγνωμοσύνης και θαυμασμού για τη μεγάλη του προσφορά προς την Πατρίδα μας.
Από τα νεανικά του χρόνια υπήρξε στενός, άξιος και πολυτιμότατος συνεργάτης τού εμπνευσμένου Ηγέτη μας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Η συμβολή του, ιδιαίτερα στις λεπτές και δύσκολες νομικές πτυχές τού Κυπριακού προβλήματος ήταν άκρως καθοριστική.
Αγωνιζόμενος συνεχώς δίπλα Του, μέσα από τις πολυκύμαντες και πολυδαίδαλες πτυχές τού εθνικού μας θέματος, απέκτησε το ίδιο αγωνιστικό σθένος και συνέχισε με τον ίδιο παλμό και με την ίδια πατριδολατρία τους αγώνες Εκείνου.
Από οποιαδήποτε θέση και αν υπηρέτησε, είτε τού υπουργού είτε τού βουλευτή, είτε του συνομιλητή, ανταποκρίθηκε με απόλυτη επιτυχία και άφησε παντού τη σφραγίδα της παρουσίας του και της επιτυχίας του. Τα αξιώματά του δεν τον τίμησαν και δεν τον ανέδειξαν ποτέ. Αντίθετα, αυτός, με την πλατειά και βαθειά του μόρφωση και με το αγωνιστικό του σθένος, λάμπρυνε τις θέσεις του και προσέδωσε σ’ αυτές τιμή και αίγλη. Γι’ αυτό και αναδείχτηκε στη συνείδηση τού Κυπριακού Ελληνισμού άξιος Ηγέτης και συνεχιστής τού έργου τού Μακαρίου.
Και στην κατάλληλη στιγμή ο λαός τον εξέλεξε στο ύπατο αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη θέση τού Προέδρου αυτής. Από τη λαμπρή αυτή έπαλξη, ανταποκρινόμενος στην αγάπη τού λαού του, προσέφερε τα άπαν των δυνάμεών του, για να επιτύχει μια λειτουργική και βιώσιμη λύση τού Κυπριακού προβλήματος, που τόσα πολλά χρόνια ταλανίζει τον πολύπαθο λαό μας.
Μέσα στην ιστορία όμως οι μεγάλοι άνδρες αποκτούν και πολλούς εχθρούς. Και το μένος των σκοτεινών δυνάμεων όχι μόνον υπέσκαπτε συνεχώς τις προσπάθειες του για μια βιώσιμη λύση, αλλά και τον ύβριζαν αποκαλώντας τον « Απορριπτικό».
Ναι, είναι αλήθεια ότι ο Τάσσος απέρριψε κάθε νόθο λύση, που θα καθιστούσε την Πατρίδα του όμηρο στα χέρια της Τουρκίας. Ναι, ο Τάσσος απέρριψε κάθε λύση που θα καθιστούσε την Τουρκία, εγγυήτρια, δήθεν, δύναμη, και θα της παραχωρούσε επεμβατικά δικαιώματα. Ναι, ο Τάσσος απέρριψε κάθε λύση που δεν θα εδραζόταν πάνω στις αρχές τού Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ναι, γιατί ο Τάσσος, όταν απέρριπτε αυτές τις λεγόμενες λύσεις, ήταν πάντα απόλυτα τεκμηριωμένος και νομικά και ιστορικά και ηθικά. Και έπειθε τον λαό.
Και μείς, ως Εκκλησία και μαζί μας ολόκληρος ο Κυπριακός Λαός, απορρίπτουμε τέτοιου είδους λύσεις. Για τούτο τον λόγο, αυτόν τον Τάσσο τον «Απορριπτικό» και τον αναπολούμε με θαυμασμό και τον τιμούμε και καλούμαστε να διδαχθούμε από το αγωνιστικό του σθένος και την πολιτική του ωριμότητα και οξυδέρκεια!
Μέσα μας ακόμη ηχούν, ως παιάνας χρέους προς την Πατρίδα, τα λόγια του.
«Το Σχέδιο Ανάν, δεν οδηγεί στην επανένωση των δύο Κοινοτήτων αλλά αντίθετα προωθεί το μόνιμο διαχωρισμό με περιορισμούς στη διακίνηση, εγκατάσταση, στο δικαίωμα κτήσεως περιουσίας και στην άσκηση πολιτικών δικαιωμάτων».
«Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα».
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε καλώ να προασπιστείς την Κυπριακή Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στη κατάλυσή της. Να συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία επανένωσης της πατρίδας μας, μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση…
Σε καλώ να υπερασπιστείς το Δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την Ιστορία σου».
Με αυτή την υποθήκη, αγαπητοί μου, και με αισθήματα βαθύτατου χρέους και σεβασμού στη μνήμη του, θ’ αποκαλύψουμε, σε λίγο, την προτομή τού αείμνηστου αγωνιστή της Ελευθερίας και τού σωτήρα της κρατικής μας υπόστασης και θα την παραδώσουμε, τόσο στην παρούσα όσο και στις επερχόμενες γενεές, για να αποτελεί σύμβολο αγωνιστικότητας και προσήλωσης στις αρχές τού Δικαίου και της Πίστεως στα Ιδεώδη της Πατρίδας και της Ελευθερίας!
Ας είναι αιωνία η μνήμη Του!
Πηγή: http://aktines.blogspot.com/2012/04/blog-post_7279.html
