Ποιμαντικές ἐπισημάνσεις ἀπό τήν παγκόσμια ᾿Ορθοδοξία
Από το περιοδικό «Ελεύθερη Πληροφόρηση», τεύχος 302, 1/6/2011
(Πολύς λόγος γίνεται τά τελευταῖα χρόνια γιά «ἠλεκτρονικό φακέλωμα», γιά «προστασία προσωπικῶν δεδομένων» καί ἄλλα παρόμοια. Αὐτό εἶναι καί τό θέμα τοῦ ἄρθρου πού ἀκολουθεῖ. Συγγραφέας του εἶναι Ρουμάνος ὀρθόδοξος ἱερέας, καί ἐκθέτει, μέ βάση τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, κάποιο προβληματισμό, πού σπάνια συναντᾶ κανείς σήμερα στόν τόπο μας. Τα ἄρθρο τό πήραμε ἀπό τή ρώσικη ἱστοσελίδα Pravoslavie.ru/OrthoChristian.com, πού τό μετέφρασε στά ἀγγλικά ἀπό τή ρουμανική ἱστοσελίδα www.doxologia.ro).
Εἶδα πρόσφατα στό διαδίκτυο κάτι, πού προκαλεῖ ὄντως ἴλιγγο. Ὑπάρχουν σήμερα μέσα, πού χρησιμοποιοῦνται γιά τήν καταγραφή ἤχων καί εἰκόνων, μέ τρομακτικές ἱκανότητες. Μικροκάμερες κρυμμένες στό πέτο ἑνός σακακιοῦ, σ᾿ ἕνα μολύβι, στά γυαλιά, στό τηλέφωνο, σ᾿ ἕνα καπέλο. Ὅλ᾿ αὐτά στοχεύουν στό νά καταγράφουν καί νά δημοσιοποιοῦν κρυφές καί βέβαια ἰδιάζουσες πλευρές τῆς προσωπικῆς σου ζωῆς. Σήμερα, κάθε συμβάν μπορεῖ νά καταγραφεῖ σ᾿ ἕνα κινητό τηλέφωνο ἤ σέ μιά κάμερα κρεμασμένη ὁπουδήποτε. Κάθε τόπος στή γῆ παρακολουθεῖται εὔκολα καί, μέ τή βοήθεια τοῦ «Google Earth», μπορεῖς νά δεῖς ἀκόμα καί τό καπέλο στό κεφάλι μιᾶς γηραιᾶς κυρίας, πού στέκεται στόν Πύργο τοῦ Ἄϊφελ· μπορεῖς νά «περιδιαβάζεις» σ᾿ ἕνα δρόμο, καθώς τόν παρατηρεῖς μέσω δορυφόρου· μπορεῖς νά βλέπεις ἕνα νεοσσό κουρούνας νά ἀναπτύσσεται συνεχῶς στή στέγη ἑνός σπιτιοῦ στή Βοστώνη. Ὅλα καταγράφονται σέ βιντεοκάμερα καί μποροῦν νά «βγοῦν στή φόρα», ὅπως λέμε. Κάθε λεπτομέρεια, ὁσοδήποτε μηδαμινή καί ἄν εἶναι, μπορεῖ νά τεθεῖ σέ κοινή θέα μπροστά στά μάτια τοῦ φιλοπερίεργου πλήθους. Τά βλέμματα βέβαια πέφτουν καταιγιστικά κυρίως πάνω στούς ἀστέρες· ἡ ἰδιωτική τους ζωή παραβιάζεται, κατασκοπεύεται καί παρακολουθεῖται παντοῦ. Ἀκόμα καί κοινοί, μή διακεκριμένοι, ἄνθρωποι μπορεῖ νά βρεθοῦν στό στόχαστρο τῶν ἀδιάκριτων ΜΜΕ, ἐπειδή κατέχουν, π.χ., μιά σημαντική ἐπαγγελματική θέση. Γενικά δέν μπορεῖς νά κρυφτεῖς ἀπό τό ἐρευνητικό βλέμμα τοῦ «Big Brother», ἀκόμα κι᾿ ἄν χωθεῖς σέ μιά τρύπα στή γῆ. Στήν καταναλωτική κοινωνία μας κάποιοι πασχίζουν νά μιμηθοῦν τόν Παντεπόπτη Θεό μέ τρόπο ἄτσαλο καί τερατώδη. Οἱ νέες δομές ἐπιτηρήσεως καί ἀσφάλειας προσπαθοῦν μάταια νά ἀνταγωνιστοῦν τόν Παντογνώστη Θεό.
Στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, κάθε τί, πού εἶναι κρυφό θά φανερωθεῖ καί θά κριθεῖ ἐνώπιον πάντων. Τά κρύφια τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς θά ἐκτεθοῦν σέ κοινή θέα μπροστά στά μάτια μυριάδων ἀγγέλων καί συνανθρώπων μας, καί θά γίνουν αἰτία παγκόσμιου θρήνου καί ἀσταμάτητου κοπετοῦ. Τά ἀρχεῖα τῆς ἀτομικῆς μας «ὑπηρεσίας ἀσφάλειας» θά ἀποκαλυφθοῦν καί ὅλοι θά τά βλέπουν, ἀκόμα καί ἐκεῖνα, πού προσπαθήσαμε νά καταστρέψουμε. Ἔτσι θά παρουσιασθεῖ καθαρά, μέ ἀκρίβεια καί χωρίς διφορούμενες ἑρμηνεῖες, ἡ ἀπόλυτη ἀλήθεια γιά κάθε πρόσωπο. Ὅλα θά ζυγιστοῦν καί θά μετρηθοῦν ἀπό τήν δίκαιη καί ἀγαπητική κρίση τοῦ Θεοῦ, καί θά ἀποτελέσουν τή βάση πού θά στηριχθεῖ ἡ αἰώνια εὐλογία, ἤ ἀντίθετα ἡ αἰώνια καταδίκη μας. Ἡ εἰσβολή τῶν σύγχρονων συστημάτων παρακολούθησης στή ζωή μας: ἠλεκτρονικῶν, κομπιοῦτερ, δημοσιογραφικῶν, πολιτικῶν, κτλ, ἔρχεται σά προάγγελος τοῦ ὅτι ὅλη ἡ κρυφή ἀλήθεια θά διακηρυχθεῖ κάποτε ἀπό ψηλά, ἀπό τήν ὀροφή τοῦ κόσμου.
Ἐρχόμαστε ὅλο καί πιό κοντά ὁ ἕνας στόν ἄλλο· ζοῦμε σέ ἕνα παγκόσμιο πολυάνθρωπο χωριό, καί ὅμως νιώθουμε ὅλο καί περισσότερο μόνοι, ὅλο καί πιό ἀπόμακροι ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους. Εἴμαστε κοντά σωματικά ἀλλά ἀποστασιοποιημένοι ψυχικά. Ἤ, γιά νά τό ποῦμε καλύτερα, τά σώματά μας δέν ἔρχονται κοντύτερα· μᾶλλον, συνθλίβονται ὅλο καί πιό πολύ ἀπό τά ὑλικά πράγματα, ἐνῶ ἡ ψυχή γίνεται ὅλο καί πιό μικρή, γι᾿ αὐτό καί μᾶς φαίνεται τόσο ἀπόμακρη καί τήν ξεχνάμε.
Τί μᾶς μένει λοιπόν νά κάνουμε; Εἴμαστε ὑπό παρακολούθηση, «φακελωμένοι». Ὑπάρχουν πολύ περισσότερα ἠλεκτρονικά μάτια, ἀπ᾿ ὅσα φανταζόμαστε, πίσω ἀπό τά ὁποῖα κρύβονται καλές ἤ κακές μας προθέσεις, πού ἐμεῖς δέν τίς φανταζόμαστε. Ὅλα εἶναι γνωστά γιά μᾶς. Γιατί «θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καί ἀγγέλοις καί ἀνθρώποις» (Α΄ Κορ. δ΄ 9). Σά νά παίζουμε σέ μιά γιγάντια σκηνή, φωτισμένη ἐκτυφλωτικά ἀπό χιλιάδες προβολεῖς. Δέν μποροῦμε νά δοῦμε αὐτούς, πού μᾶς βλέπουν ἀπό γιγαντοοθόνες, ἀόρατοι γιά μᾶς, καί οἱ ὁποῖοι γίνονται ὅλο καί πιό πολλοί.
Τό μόνο σωστό καί σίγουρο, πού μᾶς μένει νά κάνουμε, εἶναι νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τήν Ἀλήθεια, δηλαδή μέ τό Χριστό. Ἔτσι μόνο θά ἀποφύγουμε νά νιώσουμε αἰσχύνη γιά κάτι, πού κάναμε. Δηλαδή νά κάνουμε μόνο τό καλό. Πρέπει νά ζοῦμε σά νά εἴμαστε, (καί πράγματι εἴμαστε), κάτω ἀπό τό φιλάνθρωπο βλέμμα τοῦ Θεοῦ. Ἡ κρυμμένη κάμερα τῆς ψυχῆς εἶναι ὁ θάλαμος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἐκεῖ, ἡ θεία ἀγάπη τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ πανηγυρίζει χαρίζοντας ἀθανασία.
Φρονήματα μετάνοιας, συμπόνιας καί συγγνώμης δέν μποροῦν νά καταγραφοῦν ἀκόμα καί ἀπό τίς πιό ἐξελιγμένες συσκευές. Ὁ φόβος μήπως ἀποκαλυφθοῦν προσωπικά ἀπόρρητα ἔχει λόγο ὑπάρξεως μόνο ὅπου ὑπάρχουν πράγματα, πού δέν ἀντέχουν στό φῶς. Ἕνα πρόσωπο ἐνάρετο, φιλεύσπλαχνο καί πιστό πολιτεύεται στή ζωή μέ τρόπο φυσικό, χωρίς κρυφές κηλίδες, μέσα στά πλαίσια τῆς ὁμαλῆς, κοινῆς πρακτικῆς τῶν ἀνθρώπων. Ὁποιοσδήποτε καί ἄν τόν παρακολουθεῖ, ἀκόμα καί στήν οἰκιακή του ζωή, δέν πρόκειται νά δεῖ τίποτε ἄλλο παρά μιά ζωή γεμάτη Θεό καί μιά ζωντανή πραγματική ἀγάπη βουτηγμένες μέσα στήν προσευχή.
Πηγή: http://el-pliroforisi.gr/
