Ἐν μέσῳ βαθυτάτης οἰκονομικῆς, πολιτικῆς καὶ ἐθνικῆς κρίσεως μεθοδεύεται ἡ ἀλλοίωσις τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τὸ ὁποῖον διδάσκεται εἰς τὰ σχολεῖα. Ἀπὸ μάθημα ὁμολογιακὸν καὶ κατηχητικὸν περὶ τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν μεταβάλλεται εἰς μάθημα Θρησκειολογικῆς γνωσιολογίας. Μὲ αὐτὸ ὁ μαθητὴς καὶ ἡ μαθήτρια θὰ διδάσκωνται ὀλίγα περὶ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ παραδόσεως καὶ ἐν συνεχείᾳ θὰ διδάσκωνται στοιχεῖα διὰ τὰ «δόγματα» τῶν αἱρετικῶν - πλανεμένων Χριστιανῶν (Παπικῶν, Προτεσταντῶν), ἀλλὰ καὶ διὰ τὸν Βούδαν, τὸν Κομφούκιον καὶ θεοὺς τῶν ἄλλων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν (Ἰσλάμ, Ἰουδαίων).
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὡς Διοικοῦσα καὶ Ποιμένουσα Ἐκκλησία δὲν ἔχει λάβει σαφῆ θέσιν, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν «διαίρεσιν» τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι «χωρίζονται» εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θέλουν τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ὁμολογιακὸν καὶ κατηχητικόν, διότι χάρις εἰς τὴν Πίστιν διεσώθη τὸ γένος τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων κατὰ τὰ τετρακόσια ἔτη τῆς τουρκικῆς δουλείας, καὶ εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἀπὸ «ψευτοπροοδευτισμόν» στοιχίζονται μετὰ τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν καὶ εἰς τὸ ὄνομα τῶν ἀναγκῶν τῆς πολυφυλετικῆς καὶ πολιτισμικῆς Ἑλλάδος ἐπιδιώκουν τὴν ἀλλοίωσιν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν εἰς μάθημα θρησκειολογικῆς γνωσιολογίας. Ὁ «χωρισμὸς» τῶν Σεβ.Μητροπολιτῶν εἰς δύο κατηγορίας προκύπτει τόσον ἀπὸ τὰς εἰσηγήσεις τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Μεσσηνίας καὶ Ἀλεξανδρουπόλεως πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον ὅσον καὶ ἀπὸ τὰς δηλώσεις ἄλλων Μητροπολιτῶν. Ἀπὸ τὰς εἰσηγήσεις προκύπτει ὅτι τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλάζει μὲ τὴν συγκατάθεσιν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος εἰς τὴν εἰσήγησίν του εἶχε θέσει τὰ διλήμματα: 1ον) Ἐὰν θέλετε τὸ μάθημα ὁμολογιακὸν καὶ κατηχητικὸν τότε, ἑτοιμασθῆτε νὰ δεχθῆτε καὶ ἀλλοθρήσκους θεολόγους διὰ τὴν διδασκαλίαν τῶν δογμάτων ἄλλων θρησκειῶν, ἀφοῦ εἰς τὰ σχολεῖα φοιτοῦν καὶ ἀλλόθρησκοι μαθηταί
2ον) Ἐὰν θέλετε νὰ διασώσωμεν τὸ μάθημα τότε αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ εἶναι ὁμολογιακὸν καὶ κατηχητικόν, ἀλλὰ νὰ περιλαμβάνη σελίδας καὶ ἀπὸ ἄλλα θρησκεύματα. Τὸ αὐτὸ εἶπε περίπου εἰς τὴν εἰσήγησίν του πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (6ην Νοεμβρίου) καὶ ὁ Σεβ. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἐτάχθη μὲν ὑπὲρ τῆς διδασκαλίας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ παραδόσεως, διὰ νὰ λάβη γνῶσιν καὶ ὁ ἀλλόθρησκος - ἀλλοδαπὸς μαθητὴς τὴν παράδοσιν καὶ τὴν Πίστιν τοῦ λαοῦ τῆς χώρας, εἰς τὴν ὁποίαν ζῆ, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ ἐζήτησε νὰ διδάσκωνται τὰ δόγματα τῶν αἱρετικῶν Χριστιανῶν (Παπικῶν, Προτεσταντῶν), ἀλλὰ καὶ ἡ διδασκαλία τοῦ Βούδα, τοῦ Ἰσλὰμ καὶ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ.
Διερωτώμεθα ὅμως: Ἐὰν γίνουν ἀποδεκταὶ αἱ δύο προαναφερόμεναι εἰσηγήσεις τῶν δύο Σεβ. Μητροπολιτῶν πῶς ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ἀκόμη προστατεύεται ὑπὸ τοῦ Συντάγματος ὡς ἐπικρατοῦσα, θὰ ἐφαρμόση τὸ ἄρθρον δεκαέξι τοῦ Συντάγματος, παράγραφος δύο, τὸ ὁποῖον ὁρίζει: «Ἡ παιδεία ἀποτελεῖ βασικὴ ἀποστολὴ τοῦ Κράτους καὶ ἔχει σκοπὸ τὴν ἠθική, πνευματική, ἐπαγγελματικὴ καὶ φυσικὴ ἀγωγὴ τῶν Ἑλλήνων, τὴν ἀνάπτυξη τῆς Ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνειδήσεως καὶ τὴ διάπλασή τους σὲ ἐλευθέρους καὶ ὑπευθύνους πολίτες». Πῶς θὰ ἐπιτευχθῆ ἡ ἀνάπτυξης Ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνειδήσεως περὶ τὴν Πατρίδα καὶ τὴν θρησκείαν, ὅταν οἱ Μουσουλμάνοι ὑπακούουν εἰς τὴν Τουρκίαν, τὴν Σαουδικὴν Ἀραβίαν ἢ εἰς ἄλλα μεγάλα κέντρα τοῦ Μουσουλμανισμοῦ, ἐνῶ οἱ Παπικοί, ὡς μαρτυροῦν διάφοραι πηγαὶ καὶ ἐπισημαίνεται ὑπὸ Πανεπιστημιακῶν καὶ ἄλλων καθηγητῶν (π.χ. ὁ Πρωτοπρεσβύτερος καὶ ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν π. Γεώργιος Μεταλληνὸς) δὲν εἶχον συμμετοχὴν εἰς τοὺς Ἐθνικοὺς Ἀγῶνας τοῦ γένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων; Γνωρίζουν οἱ «ὀπαδοί» τῶν δύο προαναφερομένων εἰσηγήσεων ὅτι παραβιάζουν οὐσιαστικῶς τὸ Σύνταγμα, ἀφοῦ οὗτο ἀναγνωρίζει τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ὡς ἐπικρατοῦσαν καὶ ἄρα ἡ ἀνάπτυξις τῆς θρησκευτικῆς Συνειδήσεως (ἄρθρον 16 τοῦ Συντάγματος) πρέπει νὰ γίνη μὲ βάσιν τὸ Ὀρθόδοξον δόγμα, φρόνημα καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν; Γνωρίζουν, ἐπίσης, οἱ «ὁπαδοὶ» τῶν δύο εἰσηγήσεων (διὰ τὴν μετατροπὴν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν εἰς μάθημα «θρησκειολογικῆς γνωσιολογίας») ὅτι οὐσιαστικῶς ἀρνοῦνται τὴν διδασκαλίαν καὶ τὴν κατήχησιν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως εἰς τὰς σχολικὰς αἰθούσας;
Ὁ Σεβ. Κερκύρας
Εἴπομεν ἀνωτέρω ὅτι ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι «χωρισμένη εἰς τὰ δύο». Ἐκτὸς τῶν Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι εἶναι «ὀπαδοὶ» τῆς ἀλλαγῆς τοῦ χαρακτῆρος τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν διὰ τὰς ἀνάγκας τῆς πολυφυλετικῆς καὶ πολυπολιτισμικῆς Ἑλλάδος, ὑπάρχουν καὶ Ἱεράρχαι, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐναντίον. Παραθέτομεν ὡς παράδειγμα τὴν δήλωσιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου. Οὗτος παρεχώρησεν εἰς τὰς ἱστοσελίδας www.amen.gr καὶ www.katixitiko.gr τὴν ἀκόλουθον δήλωσιν, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς καταφανῆ ἀντίθεσιν πρὸς τὰς εἰσηγήσεις τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Μεσσηνίας καὶ Ἀλεξανδρουπόλεως: «Ἡ κατήχηση, μὲ τὴν ὁποία ὅλοι μας μεγαλώσαμε μέσα στὴν Ἑλλάδα τὴ χριστιανική, ἦταν ἕνα μέλημα τῶν σχολείων καὶ τῆς διδασκαλίας μας κι ἔτσι μάθαμε τὰ πρῶτα χριστιανικὰ γράμματα. Σήμερα λοιπὸν τείνει αὐτὸς ὁ τρόπος τῆς κατηχήσεως νὰ παραβλεφθεῖ ἀπὸ τὴν πολιτεία μας. Γιατί τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ποὺ ἦταν ἕνα ὁμολογιακὸ μάθημα, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε, ποὺ μαθαίναμε ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ πίστη μας, πὼς αὐτὸς ὁ Θεός, τὸν ὁποῖο λατρεύουμε, ὑπάρχει στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, αὐτὸ τείνει νὰ ἐξαλειφθεῖ. Κι αὐτὸ γιατί λένε οἱ κρατοῦντες ὅτι ἡ Πατρίδα μας ἔγινε πολυπολιτισμικὴ χώρα καὶ ἑπομένως μέσα σὲ αὐτὸν τὸν πολυπολιτισμὸ δὲν μπορεῖ νὰ διδάσκεται μία θρησκεία. Αὐτὸ ὅμως εἶναι ἕνα λάθος, γιατί, ἂν ὑπάρχει ἡ Πατρίδα μας, ὑπάρχει χάρη στὴν πίστη μας, χάρη στὴν Ἐκκλησία μας, διότι ἡ Ἐκκλησία μας καὶ ἡ ἑλληνορθόδοξη πίστη μας εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία προϋπῆρξε, θὰ μποροῦσα νὰ πῶ, τῆς Πατρίδας μας. Ὅταν ἐκείνη ἦταν ὑποδουλωμένη καὶ δὲν ὑπῆρχε ἔθνος, δὲν ὑπῆρχε κράτος, ἡ Ἐκκλησία κράτησε τὸ ὑπόδουλο γένος κι αὐτὸ τὸ γένος τὸ γαλούχησε μέσα ἀπὸ τὴν πίστη, μέσα ἀπὸ τὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας, μέσα ἀπὸ τὸ ὀκτωήχι καὶ τὸ ψαλτήρι. Καὶ γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο ὅλοι ἐκεῖνοι, ποὺ θέλουν νὰ κόψουν ὅλες αὐτὲς τὶς ρίζες τοῦ γένους μας καὶ τῆς Πατρίδας μας εἶναι σὰν νὰ ἀποκόπτουν τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό τους καὶ ἀπὸ τὸν ἑλληνισμὸ καὶ ἀπὸ τὴν Πατρίδα μας καὶ γινόμαστε ξένοι μέσα στὴν ἴδια τὴν Πατρίδα μας. Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν λοιπὸν πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ ὑπάρχει στὴ διδακτέα ὕλη στὰ σχολεῖα μας ...».
Αμέσως μετά η εφημερίδα δημοσιεύει την Επιστολή του Μητρ. Σπάρτης προς τον Υπουργό Παιδείας για το μάθημα των Θρησκευτικών αλλά και όσα επέδωσε Η Ολομέλεια των Συλλόγων Θεολόγων Ελλάδος προς τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Πηγή: http://thriskeftika.blogspot.gr/2012/11/blog-post_250.html
***
Κυκλοφορεῖτό φύλλον τῆς 16.11.12τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου»
Ἰδιαιτέρως σημαίνοντα ἄρθρα ἀπαρτίζουν τό φύλλον τῆς 16ης Νοεμβρίου. Ἐκ τῶν ἐξεχόντων διακρίνονται τά ἑξῆς:
◇ Ἐξισώνουν τὸν Χριστὸν μὲ τὸν Κομφούκιον καὶ τὸν Βούδαν εἰς τὸ νέον μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Ἐνῶ ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας εἶναι βαθύτατα διηρημένη διὰ τὸν χαρακτῆρα τοῦ Μαθήματος ὡς προκύπτει ἀπὸ δηλώσεις Ἱεραρχῶν.
◇ «Ἁγιώτατος ἀδελφὸς ἐν Κυρίῳ» Ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας κατὰ τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον.
◇ Ἐκθεμελιώνουν τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ὑβρίζοντες ἁγιορείτας καὶ Ὀρθοδόξους θεολόγους. Τοῦ κ. Ἰωάννου Τάτση.
◇ Πρὸς τὴν Ἱ. Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν.
◇ Ἀποκαλυπτική συνέντευξις τοῦ Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου διά τά σύγχρονα προβλήματα.
◇ Προσοχή εἰς τά ἀνακοινωθέντα τῆς Μασωνίας περί μυήσεως ἱερέων ἤ καί Ἐπισκόπων.
◇ Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος και τό μοναχικόν ἰδεῶδες. Τοῦ Ἀρχιμ. Παύλου Δημητρακοπούλου.
◇ «Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν». Τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Μάρκου Κ. Μανώλη.
◇ Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἰς τήν Ἑλλάδα συνέβαλεν εἰς τήν παρακμήν της.
◇ Ἐνδιαφέρον ἄρθρον τοῦ Σεβ. Ἀλεξανδρουπόλεως διὰ τὴν «Κυριακὴν ἀργίαν» ἄνευ ἀναφορᾶς εἰς τὸν Ἅγιον Κοσμᾶν τὸν Αἰτωλόν.
Ἐπίσης βιβλιοκρισίαι, γεγονότα, σχόλια καί ἄλλα ἐνημερωτικοῦ περιεχομένου θέματα συμπληρώνουν τήν ὕλην τῆς ἐφημερίδος.
