Άτακτη υποχώρηση του ΥΠΕΠΘ στο θέμα της διδασκαλίας των Θρησκευτικών

Τελικά, η πολιτική πίεση, που ασκήθηκε από τον ΛΑ.Ο.Σ. και οι ογκούμενες αντιδράσεις, που εκδηλώθηκαν από την Εκκλησία της Ελλάδος και τους νοήμονες πολίτες, οδήγησαν στην πλήρη αναδίπλωση του ΥΠΕΠΘ σχετικά με το ζήτημα της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Ενώ στην αρχή οι εγκέφαλοι του ΥΠΕΠΘ προωθούσαν την προαιρετική απαλλαγή από τη διδασκαλία του μαθήματος, προκειμένου να διασφαλιστούν δήθεν τα προσωπικά δεδομένα των μαθητών, τώρα με νέα εγκύκλιο περιορίζουν τη δυνατότητα απαλλαγής μόνο στους μη-ορθόδοξους μαθητές, δηλαδή στους ετερόδοξους και στους αλλόθρησκους.

Η άτακτη υποχώρησή τους είναι σαφής. Εμφανώς, οι κύριοι του ΥΠΕΠΘ φοβήθηκαν μήπως επαναληφθεί η γκάφα στην οποία είχαν υποπέσει με το περιβόητο βιβλίο ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού.

Ποιώντας, λοιπόν, την ανάγκη φιλοτιμία, εξέδωσαν μια νέα εγκύκλιο, δήθεν για να μας πληροφορήσουν ότι οι απαλλασσόμενοι του συγκεκριμένου μαθήματος θα παρακολουθούν υποχρεωτικά τη διδασκαλία κάποιου άλλου διδακτικού αντικειμένου, ουσιαστικά όμως για να αποφύγουν την κατακραυγή και το υψηλό πολιτικό κόστος που συνεπάγονταν οι απερίσκεπτοι σχεδιασμοί τους.

Όμως, και μόνον οι αρχικές τους προθέσεις αρκούν, για να συνεχίσουν να είναι εκτεθειμένοι στα μάτια της ελληνορθόδοξης κοινής γνώμης. Και μόνον οι αρχικές τους προθέσεις αρκούν, για να καταδείξουν την αναγκαιότητα παρουσίας του ΛΑ.Ο.Σ. στο Κοινοβούλιο.

Με άλλα λόγια, το συγκεκριμένο ζήτημα ανέδειξε μια αλήθεια: Είτε η δύναμη του ΛΑ.Ο.Σ. θα ενισχυθεί, προκειμένου να αποσοβούνται, έστω και την υστάτη ώρα, αντεθνικοί και αντιλαϊκοί σχεδιασμοί της οικογενειοκρατικής πολιτικής ελίτ, είτε κάποιοι είναι έτοιμοι να παραδώσουν τα πάντα στα μεγάλα τους αφεντικά.