Σε λειτουργία η ιστοσελίδα του πανελλήνιου θεολογικού συνδέσμου - Στη δημοσιότητα και η ιδρυτική Διακήρυξη Αρχών.
Στην επίσημη αναγγελία της ίδρυσης του πανελληνίου θεολογικού συνδέσμου με την επωνυμία «ΚΑΙΡΟΣ - για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης», προχωρά η ομάδα πανεπιστημιακών καθηγητών Θεολογίας και θεολόγων εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που είχε και τη σχετική πρωτοβουλία, σύμφωνα και με το πρόσφατο - προεξαγγελτικό, ουσιαστικά, των προθέσεων της νέας επιστημονικής θεολογικής κίνησης - ρεπορτάζ του «amen.gr» (http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1321).
Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρώτη επίσημη εκδήλωση του «ΚΑΙΡΟΥ», με την οποία θα δοθεί στη δημοσιότητα η «Διακήρυξη Αρχών» και θα αναλυθεί ο σκοπός της ίδρυσης του Συνδέσμου, πρόκειται να πραγματοποιηθεί το ερχόμενο Σάββατο, 6 Φεβρουαρίου, στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι από χθες λειτουργεί και το ιστολόγιο του Συνδέσμου, στη διεύθυνση: http://kairostheologoi.wordpress.com , όπου εντός των ημερών θα ενεργοποιηθεί και forum ανοικτού διαλόγου.
Η νέα θεολογική κίνηση επιχειρεί ν’ αποτελέσει ένα χωριστό και εντελώς διαφορετικό – σε σχέση με την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) – επιστημονικό πόλο αναφοράς και παρέμβασης για το θρησκευτικό μάθημα σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, καθώς στις τάξεις του νέου φορέα θα μπορούν να εγγράφονται όσοι / - ες έχουν πτυχίο Θεολογίας και υπηρετούν σε μια από τις τρεις βαθμίδες της Εκπαίδευσης από οποιαδήποτε θέση ή ειδικότητα. Παράδειγμα: ένας πτυχιούχος Θεολογίας που όμως εργάζεται ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια μπορεί να γίνει μέλος, όπως και ένας δάσκαλος (πρωτοβάθμια εκπαίδευση) που είναι κάτοχος πτυχίου Τμήματος Θεολογίας των Θεολογικών Σχολών της Ελλάδος, ή ισοτίμων της αλλοδαπής.
Στην ομάδα πρωτοβουλίας για την ίδρυση του «Καιρού» συμμετέχουν καθηγητές από τα Τμήματα Θεολογίας του ΑΠΘ (καθηγητές οι οποίοι συμμετείχαν παλαιότερα στο «Θεολογικό Σύνδεσμο» Θεσσαλονίκης που εξέδιδε το ιστορικό περιοδικό «Καθ’ Οδόν»), του ΕΚΠΑ, σχολικοί σύμβουλοι καθώς ο βασικός πυρήνας των θεολόγων καθηγητών από την ομάδα των «44» που τον περασμένο Μάϊο είχε δημοσιοποιήσει, ως «Πρωτοβουλία Θεολόγων Ελλάδας», το κείμενο με τίτλο «Τα Θρησκευτικά ως αίτημα Παιδείας και όχι συντεχνίας».
Με το κείμενο αυτό οι «44» είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους στον ομολογιακό χαρακτήρα του θρησκευτικού μαθήματος, υποστηρίζοντας την άποψη για ένα μάθημα που θα έχει σαφέστατο γνωστικό και όχι βιωματικό ή κατηχητικό χαρακτήρα και θα είναι υποχρεωτικό για όλους, με τρόπο που να αφορά και να ενδιαφέρει τον καθένα μαθητή που ζει στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από την πολιτιστική του προέλευση (http://theologylar.blogspot.com/2009/05/blog-post_27.html).
Η Διακήρυξη του «Καιρού» και ως προς τον χαρακτήρα του θρησκευτικού μαθήματος, παρουσιάζει σχεδόν απόλυτη σύγκλιση απόψεων με τις θέσεις για μια θρησκευτική αγωγή γνωσιολογικού προσανατολισμού όπως αυτές διατυπώνονται στα Υπομνήματα προς το ΥΠΕΠΘ, πρώτον του τομέα Θεολόγων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (Στ. Γιαγκάζογλου, σύμβουλος Π.Ι. Γ. Στάθης πάρεδρος και Παντ. Καλαϊτζίδης, πάρεδρος, http://theologylar.blogspot.com/2008/09/blog-post_6322.html) και δεύτερον του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ (http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/ank08_9_08_806.php), απόψεις που διαφοροποιούνται από την σταθερή θέση της ΠΕΘ υπέρ της ομολογιακότητας του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Την νέα αυτή κίνηση των θεολόγων του «Καιρού» θα μπορούσαμε, σχηματικά, να την εντάξουμε στο χώρο της λεγόμενης «ανανεωτικής θεολογίας», σε αντιδιαστολή με εκείνη της «παραδοσιαρχικής» που θεωρείται ότι εκφράζει η ΠΕΘ. Αν πάλι θέλαμε να ερμηνεύσουμε θεολογικά την ονομασία «Καιρός» που επέλεξαν οι ιδρυτές της νέας κίνησης, θα ανατρέχαμε στην αγιογραφική έννοια της λέξεως («καιρός») που σημαίνει τον λυτρωτικό χρόνο της ζωής μας, δηλαδή τον καθορισμένο και κατάλληλο χρόνο, στα πλαίσια του οποίου ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί.
Η έκφραση του Απ. Παύλου: «ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας» (Β΄ Κορ. 6,2) η οποία προσδιορίζει ακριβώς αυτόν τον προσωπικό χρόνο του καθ΄ ενός μας, φαίνεται ότι ήταν αυτή που ενέπνευσε τα στελέχη της νέας κίνησης στο θέμα της ονοματοδοσίας, υπό την έννοια ότι επέστη ο καιρός του αγώνα για τη σωτηρία του ολοένα και περισσότερο υποβαθμιζομένου (θρησκευτικού) μαθήματος και κατ’ επέκταση της θεολογικής ειδικότητας στην εκπαίδευση.
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Χάρης Ανδρεόπουλος είναι δημοσιογράφος – θεολόγος ΑΠΘ, συνεργάτης της πύλης εκκλησιαστικών ειδήσεων «amen.gr» και καθηγητής Β/θμιας εκπαίδευσης (Γυμνάσιο Αρμενίου Ν. Λάρισας).
πηγή: http://religiousnet.blogspot.com/
