Θεολόγου

Το βιβλίο αυτό, «Ο Κώδικας 391 του Αγίου Τάφου. Ορθόδοξος Ομολογία περί του Αγίου Φωτός», ιστορικο-θεολογικό, είναι μια σπουδαία «Μεταπτυχιακή Εργασία Ειδικεύσεως» στη θεολογική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών (365 σελίδων, με 538 σημειώσεις-παραπομπές). Το συνέγραψε, με πολλούς κόπους, η θεολόγος Αγγελική Δ. Χατζηιωάννου και διατίθεται από τις εκδόσεις «Παρρησία», Αθήνα 2008, οδ. Ιωαννίνων 6 - 183 45 ΜΟΣΧΑΤΟ, τηλ. 210-94.22.075.

Συνιστούμε ιδιαίτερα τη μελέτη του Κεφαλαίου Γ' (σελ. 189 και εξής), οπού παρατίθενται οι ανά τους αιώνες Μαρτυρίες, ενώ και η βιβλιογραφία είναι πολύ μεγάλη και αναλυτική (σελ. 271-291).

***

Ο ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια του ανθρώπου να προσεγγίσει τον Τριαδικό Θεό και τις άκτιστες ενέργειες Του, μέρος των οποίων είναι και τα θαύματα. Τα θαύματα του Θεού, όπως άλλωστε και o ίδιος o Θεός, γίνονται αποδεκτά ή απορρίπτονται. Λογική ή «επιστημονική» εξήγηση γι' αυτά δεν υπάρχει αφού τα θαύματα δεν είναι κάτι παράλογο, αλλά κάτι υπέρλογο, κάτι δηλαδή πάνω από την πεπερασμένη και πτωτική ανθρώπινη λογική.

Το ΘΑΥΜΑ του άγ. Φωτός αποτελεί ένα από τα συγκλονιστικότερα γεγονότα πού μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος. Αυτή η επαφή του ανθρωπου με το Θεό, με την άκτιστη θεία ενέργεια Του δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια στο σύνολο της. Όσοι κατέγραψαν αυτή τους την εμπειρία, κατέγραψαν ελάχιστα από αυτά πού στην πραγματικότητα έζησαν.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ για την αποδοχή ή όχι του θαύματος του άγ. Φωτός είναι καθαρά υπόθεση προσωπική. Το θαύμα του άγ. Φωτός ήταν και θα παραμένει «σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ. 2, 34). ίσως για να επιβεβαιωθούν για άλλη μια φορά οι αψευδείς λόγοι του Κυρίου «ότι το φως ελήλυθεν εις τον κόσμον, και ήγάπησαν οι άνθρωποι μάλλον το σκότος ή το φως» (Ίωάν. 3,19).

 ***

Από τα Συμπεράσματα του βιβλίου:

1. Ο κώδικας όπως διαπιστώσαμε τόσο από εσωτερικές όσο και από εξωτερικές ενδείξεις αποτελεί έργο του Ιακώβου του Νεασκητιώτου.

2. Ο σκοπός της συγγραφής του κώδικα ήταν η υπεράσπιση του θαύματος του αγ. Φωτός από τις επιθέσεις πού δεχόταν εκείνη την περίοδο από λογίους επηρεασμένους από τη δυτική ορθολογιστική σκέψη με επικεφαλής τον Αδαμάντιο Κοραή. Ο δεύτερος λόγος για τη συγγραφή του κώδικα είναι το Κολλυβαδικό ζήτημα. Ο Ιάκωβος Νεασκητιώτης επηρεασμένος από το θείο του Θεοδώρητο εξ Ιωαννίνων (γνωστό αντικολλυβά) στρέφεται κατά των Κολλυβάδων πού θεωρεί πώς ήταν μία σχισματική ομάδα μέσα στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας την οποία με αυτό του το έργο (όπως και με άλλα δικά του έργα) στηλιτεύει.

3. Ο Ιάκωβος θέλοντας να υποστηρίξει την γνησιότητα του θαύματος του αγ. Φωτός και να απαντήσει επιχειρήματα πού το παρουσιάζουν σαν απάτη χρησιμοποιεί επιχειρήματα τα όποια αντλεί από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, τους Πατέρες της Εκκλησίας, την υμνολογία και την αγιολογία.

4. Παράλληλα στηλιτεύει τις δογματικές και λοιπές εκτροπές τόσο της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, όσο και των Προτεσταντών.

5. Τέλος παρουσιάζει τρεις μαρτυρίες για το θαύμα του αγ. Φωτός. Δεν γνωρίζουμε αν ο ίδιος υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του θαύματος πάντως για το 'ίδιο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρόκειται περί θαύματος.