επιμελητή της έκδοσης

Με μάτια δακρυσμένα, φωνή παλλόμενη από συγκίνηση και καρδιά φλεγόμενη από αγάπη και στοργή απευθύνθηκε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος  Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Χριστόδουλος (28.4.1998 - 28.1.2008) την ημέρα της ενθρονίσεως του στον θρόνο της Ιεράς  Αρχιεπισκοπής  Αθηνών, (9.5.2008) όταν ανελάμβανε τα ποιμαντικά καθήκοντά του περικυκλωμένος από το ενθουσιασμένο πλήρωμα της Εκκλησίας στους νέους λέγοντάς τους·

«...Τελειώνοντας, απευθύνομαι ειδικά στους Νεους της Πατρίδας μας και τους λέγω. Παιδιά μου, χρυσά της Ελλάδος παιδιά. Είσθε το καμάρι του Γενους, η δαφνοστεφανωμένη απαντοχή μας. Ομως σας πονέσαμε πολύ με την υποκρισία μας και ευτελίσαμε μέσα σας την έννοια του χρέους. Σας χρεώνουμε τις παρεκτροπές σας, ενώ είμαστε οι ηθικοί αυτουργοί των. Σας στερήσαμε την αγάπη, σας αφήσαμε έρμαιους στα κύματα του κατακλυσμού της Βαβυλώνας. Σας αναγκάσαμε να ζήτε σ’ έναν κόσμο απάνθρωπο, ανηλεή και ανοικτίρμονα. Σας υποδείξαμε να ακολουθήσετε δρόμους, που εμείς δεν βαδίζαμε. Σας αφαιρέσαμε την πίστη και την ελπίδα. Γκρεμίσαμε από μέσα σας κάθε ιδανικό. Κι όμως λέμε ότι σας αγαπάμε. Σεις, με την οξύνοιά σας καταλάβατε την ασυνέπειά μας. Και μας εγκαταλείψατε. Δεν μας εμπιστεύεσθε πια, δεν θέλετε να ζήσετε στον κόσμο που εμείς σας ετοιμάσαμε. Και στραφήκατε στην αναζήτηση της χίμαιρας μέσ’ απ’ τα ναρκωτικά, στην επιβεβαίωσή σας μέσ’ από τη βία.

Παιδιά μου, σήμερα αυτός που σας μιλά, παίρνει επάνω του την ευθύνη για τις απέναντί σας αμαρτίες όλης της γενιάς του, και σας ζητά συγγνώμη. Θελει όμως ταυτόχρονα να σας πη πως καμμιά αμαρτία δική μας, καμμιά αστοχία δική σας δεν μπορεί να σας κλείση το δρόμο προς την καταξίωση. Τα αδιέξοδα πλήθυναν. Τωρα η αδυσώπητη ανάγκη σας καλεί σε απόφαση. “Οταν αλύπητη βαρειά ξεσπά η ανάγκη και προστάζει, ανάξιος είναι όποιος διστάζει” (Κ. Παλαμάς). Υπάρχει ένας χώρος που δεν θα σας προδώση ποτέ. Είναι ο χώρος της Εκκλησίας. Ελᾶτε σ’ αυτόν, ελάτε στην πίστη, ελάτε στο Χριστό. Θα βρήτε ο,τι έχετε χρόνια τώρα στερηθή. Και μαζί την αληθινή ελευθερία, την αληθινή δικαιοσύνη, την αληθινή αλήθεια. Ο  Αναστὰς Χριστός, παιδιά μου, να είναι μαζί σας...». [ Εκ του περιοδικού «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» αριθμός 10  (1η Ιουνίου 1998) σελ. 380-391].

Ήταν λόγοι που ελέχθησαν από τον πνευματικό πατέρα με ευθύνη, ειλικρίνεια και παρρησία. Δεν ήσαν λόγοι φτηνής και πρόσκαιρης επικοινωνιακής συμπεριφοράς, αλλά λόγοι πατρικής αγωνίας για την νέα γενιά.

Αυτή μας η θέση επιβεβαιώνεται από ολόκληρη την αρχιερατική διακονία του, όταν ως Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού (14.7.1974 - 28.4.1998) έγινε «παιδαγωγός εις Χριστόν» των νέων της Ιεράς Μητροπόλεως του αναπτύξας ευρυτάτη και πολυμερή ποιμαντική δράσι. Την ίδια ποιμαντική μέριμνα συνέχισε και ως Αρχιεπίσκοπος  Αθηνών. Απὸ την υψηλή αυτή έπαλξι αγωνίσθηκε για να προσφέρει στους νέους την εν Χριστώ ελπίδα.

Ως Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυροῦ κάθε χρόνο καλούσε σε εόρτια σύναξη τους φοιτητές και φοιτήτριες της Ιεράς Μητροπόλεως και τους μιλούσε αναπτύσσοντάς τους θέματα για την πνευματική θωράκισή τους και τον καταρτισμό τους. Ο λόγος του ουσιαστικός, νευρώδης, διαυγής, γεμάτος από το φως του Ευαγγελίου του Ιησοῦ Χριστού και της πνευματικότητας της Εκκλησίας μας συνέπερνε το νου και την καρδιά των νέων που κατέκλυζαν την αίθουσα του Πνευματικού Κεντρου της Ιεράς Μητροπόλεως στο Βολο. Ακολουθούσε πάντοτε ενδιαφέρων διάλογος και χαιρόταν να συνδιαλέγεται με την νέα γενιά που ενωτιζόταν ως διψώσα γη τον γεμάτο αλήθεια και ελπίδα λόγο του.

Ως υπεύθυνος ιεροκήρυκας αυτής της διακονίας διατήρησα το Αρχείο των ομιλιών Του σ’ αυτές τις συνάξεις. Επέλεξα μερικές απ’ αυτές για να εκδοθούν στον παρόντα τόμο και να προσφερθούν στην νέα γενιά της πατρίδας μας.

Απευθύνθηκα στο Πανελλήνιο Ιερὸ Ιδρυμα της Ευαγγελιστρίας της Τήνου και επρότεινα να αναλάβει την έκδοσή τους.

Ο Σεβασμιώτατος Πρόεδρος και Ποιμενάρχης κ. Δωρόθεος ο Β´ και τα εντιμότατα Μελη της Διοικούσης Επιτροπής ασμένως και προθύμως ανέλαβαν την έκδοση των ομιλιών αυτών σαν κατάθεση σεβασμού και τιμής στην μνήμη του, αφού ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος διετήρει στενούς πνευματικούς δεσμούς με το Ιερὸ  Ιδρυμα και επανειλημμένως κατά την Αρχιεπισκοπική του διακονία προσήλθε προσκυνητής του Ιερού Εικονίσματος της Μεγαλόχαρης, προσευχόμενος υπέρ όλης της Εκκλησίας, συγκαταλέγουσα έτσι η Επιτροπὴ κι’ αυτό τον τόμο και τους άλλους που θα ακολουθήσουν στην πλούσια πνευματική διακονία του Θεομητορικού Ιδρύματος και Πανελληνίου αυτού Σεβάσματος.

Έγραφα την 14ην Ιουλίου 2009

Επέτειο της εις Επίσκοπον και Μητροπολίτην χειροτονίας του

(14 Ιουλίου 1974)

-----------------------------

Σημείωση: Την εκδοτική ευθύνη έχουν οι Εκδόσεις ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ

πηγή: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1567