Έξω, όμως, από το δικαστήριο οι γυναικείες οργανώσεις μοίραζαν προκηρύξεις, που μιλούσαν για 20.000 βιασμούς ανηλίκων το χρόνο και για εκατοντάδες ανυπεράσπιστα παιδιά - θύματα των ενστίκτων και της βίας. Αιτία του κακού, οι γυναίκες αυτές κατάγγειλαν όχι τον «λύκο», ούτε τα παραμύθια, αλλά τις εφημερίδες, την τηλεόραση και το διαδίκτυο, που διδάσκουν και εθίζουν τον άνθρωπο στη βία.
Κάποια προκήρυξη μιλούσε για ένα εφτάχρονο (ναί, εφτάχρονο!) κοριτσάκι-πόρνη από την Ολλανδία, που πέθανε στο Άμστερνταμ από υπερβολική δόση ηρωίνης! Και για τη μητέρα της, που την «νοίκιαζε»(!) σε ... αξιοπρεπή νεαρά άτομα, αγνοώντας (έτσι είπε!) ότι «θα της έδιναν και ναρκωτικά»!...
Ψυχολόγοι και παιδαγωγοί, σήμερα συμφωνούν ότι τα παιδιά στην εποχή μας ξέρουν ποιός είναι «ο κακός λύκος». Αυτοί που δεν το ξέρουν - και πρέπει να το μάθουν - είναι οι μεγάλοι! Πρέπει κάποτε οι μεγάλοι να πάψουν να ζουν με τα παραμύθια της «φιλελεύθερης» -χωρίς Θεό- παιδαγωγικής, η οποία τελικά υποδουλώνει τα παιδιά στα πάθη, στα οποία ήδη έχουν υποδουλωθή οι γονείς τους.
Ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος έλεγε πολύ χαρακτηριστικά: «Τα παιδιά παίρνουν τα πρώτα πνευματικά «κρυολογήματα» από τα ανοιχτά παράθυρα των αισθήσεων των γονέων τους. Περισσότερο τα κρυολογεί η μητέρα, όταν δεν είναι ντυμένη με την σεμνότητα, και προσπαθεί ακόμη να «μαδάη» και τα παιδιά της. Τα «πουλάκια» προστατεύονται από την φιλόστοργη μάνα, που έχει φτερά σεμνότητας, και τα θερμαίνει με την ευλάβεια και τον φόβο του Θεού. Όταν όμως είναι «μαδημένη», τα ξεπαγιάζει».
Μερικές φορές - όσο και να φαίνεται παράξενο - μπορεί να είναι «μαδημένοι» ο παππούς και η γιαγιά! Μη ξεχνάμε ότι και ο λύκος του παραμυθιού, για να πλησιάσει και να επιτεθή στην Κοκκινοσκουφίτσα, μασκαρεύτηκε σε ... γιαγιά της.
Ο γνωστός στυλοβάτης της σύγχρονης αθεΐας Ζαν Πωλ Σαρτρ εξομολογείται στο αυτοβιογραφικό του έργο «ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ» ότι την απιστία του την οφείλει κυρίως στη θρησκευτική αδιαφορία του παππού του καί της γιαγιάς του!... Και συνεχίζει ο Σαρτρ την αποκάλυψη του ...«λύκου» που τον «έφαγε», καταγγέλλοντας ως «μαδημένους» όχι μόνο τους θρησκευτικά αδιάφορους, (ή τους μαχητικά άθεους), αλλά και τους βολεμένους σε ένα «νερόβραστο χριστιανισμό».Λέει χαρακτηριστικά: «Η οικογένειά μου επηρεάσθηκε από το αθεϊστικό ρεύμα που - ξεκινώντας από τον Βολταίρο - κατάφερε να ξεριζώσει την χριστιανική πίστη από τους περισσότερους μεγαλοαστούς. Έστω κι αν μερικοί της «καλής κοινωνίας» έλεγαν ότι πίστευαν, στην πραγματικότητα «πίστευαν» μόνο στα λόγια• πίστευαν επιφανειακά. Απλώς είχαν καταφέρει να φτιάξουν μιά θρησκεία, που να τους βολεύει και να ανέχεται τα πάντα (tolerante)»!...
Με άλλα λόγια έκοψαν τον Θεό και το θέλημά Του στα «μέτρα» τους!... Υπάρχει, άραγε, μεγαλύτερη αδικία, που μπορεί να κάνει κάποιος Χριστιανός; Αδικία πρώτα στον εαυτό του και μετά στους άλλους...
Αρχιμ. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος