Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε

στὸν ἱ. Ναὸ Προφήτου Ἠλία Τσακοῦ (Ἁγ. Παρασκευῆς) – Ἀθῆναι ταὴν 16-7-1961.

Κυριακή των Πατέρων της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου

«Ὃς δ᾽ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ,

οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν»(Ματθ. 5,19)

ΔΙΣΤΑΖΩ, ἀγαπητοί μου, νὰ μιλήσω, γιατὶ δὲν ἔχετε ἀνάγκη ἐσεῖς ἀπὸ κηρύγματα.

Εἶμαι ὅμως ὑποχρεωμένος. Ἀλλὰ ἔχω κ᾽ ἕναν ἄλλο δισταγμό• τα κήρυγμα νὰ κάνω, ἐποικοδομητικὸ ἢ ἐλεγκτικό; Νὰ παίξω φλογέρα ἢ ν᾿ ἁρπάξω σφενδόνα;νὰ ἑρμηνεύσω πρακτικὰ ταὸ εὐαγγέλιο καὶ νὰ εὐχαριστηθῆτε, ἢ νὰ κάνω ἐκεῖνο ποὺ ἔκαναν οἱ 630 πατέρες ταῆς Τετάρτης (Δ΄) Οἰκουμενικῆς Συνόδου ―ἑορτάζουν σήμερα―, ποὺ ὅταν εἶδαν νὰ πέφτουν οἱ αἱρετικοὶ σὰν λύκοι στὸ μαντρὶ καὶ ν᾿ ἁρπάζουν ταὰ πρόβατα τοῦ Χριστοῦ, ἄφησαν ταὴ φλογέρα τα, ὅπως λένε σήμερα οἱ αἶνοι, τοὺς ἔδιωξαν«ταῇ σφενδόνῃ ταῇ τοῦ Πνεύματος»; Ἄλλωστε ταὸ μῆνα αὐτὸν ἑορτάζει καὶ ὁ προφήτης Ἠλίας, ποὺ ὄχι μόνο μίλησε καυστι κά, ἀλλὰ καὶ ἔσφαξε κατ᾿ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ 450 ἱερεῖς ταῆς αἰσχύνης ποὺ ἔτρωγαν εἰς«τράπεζαν Ἰεζάβελ»(Γ΄ Βας. 18,19).

Σήμερα γιὰ ταὶς ἁμαρτίες τα αἰωρεῖται πάνω ἀπ᾽ ταὰ κεφάλια μαςκίνδυνος ὀλέθρου• ὄχιβέβαιαἀπ᾽ ταὸ μαχαίρι τοῦ προφήτη Ἠλία, ἀλλὰ τώρα ἀπὸ ταὴν πυρηνικὴ ἐνέργεια. Ἂν διαβάζε τε Ἀποκάλυψι, θὰ δῆτε, ὅτι ταὸ ἓν τρίτον ταῆς ἀνθρωπότητος θὰ σφαγῇ (βλ. Ἀπ. 9,15,18). Ἂς παρακαλέσουμε ταὸν προφήτη Ἠλία νὰ πρεσβεύῃ στὸ Θεό, νὰ μὴν πέςῃ ἡ ὀργή του πάνω τα.

Ἂν λοιπὸν φοβούμεθα ταὴ θεία ὀργὴ καὶ θέλουμε ν᾽ ἀποτραπῇ ἡ μεγάλη συμφορά, ὑπάρχει τρόπος. Πῶς; Τα᾽ ἀκούσαμε σήμερα• νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε ψευτοχριστιανοί, χριστιανοὶ στὶς ταυτότητες, καὶ νὰ γίνουμε πραγματικὰ Χριστιανοί.

Πραγματικοὶ Χριστιανοί, εἶπε ταὸ εὐαγγέλιο, εἶνε αὐτοὶ ποὺ ἐκτελοῦν ταὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ («ὃς ἂν ποιήςῃ καὶ διδάξῃ»Ματθ. 5,19), ὄχι αὐτοὶ ποὺ λένε«Κύριε Κύριε»(ἔ.ἀ. 7,21). Καὶ ὁ ἀπόστολος λέει, ὅτι οἱ ἀληθινὰ πιστοὶ πρέπει νὰ φροντίζουν«καλῶν ἔργων προΐστασθαι»(Τίτ.3,8, 14), νὰ πρωτοστατοῦν σὲ καλὰ ἔργα. Σεῖς ταὰ παιδιά μου, λέει ὁ Κύριος, οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ποὺ βαπτιστήκατε, ποὺ μελετᾶτε ταὸ θεῖο νόμο, ποὺ κοινωνεῖτε ταὰ ἄχραντα μυστήρια, νὰ λάμπετε παντοῦ• σεῖς εἶστε «ταὸ φῶς τοῦ κό σμου»(Ματθ. 5,14-16, 13), ταὸ ἁλάτι ταῆς κοινωνίας.

Μερικοὶ ἀκούγοντας αὐτὰ ὑψώνουν ἀδιάφοροι τοὺς ὤμους καὶ λένε• Αὐτὰ εἶνε γιὰ τοὺς παπᾶδες καὶ τοὺς καλογέρους, δὲν εἶνε γιὰ μᾶς ποὺ ζοῦμε στὸν κόσμο… Ταὰ λόγια ὅμως ταῆς ἁγίας Γραφῆς δὲν εἶνε γιὰ μία τάξι ἀνθρώπων. Δὲν ἦρθε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο γιὰ ὡρισμένους μόνο, οὔτε ἔδωσε πολλὰ Εὐαγγέλια˙ ἕνα Εὐαγγέλιο ἔδωσε, ὅπως ἕναν ἥλιο ἔφτειαξε νὰ φωτίζῃ ὅλο ταὸν κόσμο. Συνεπῶς, οἱ ἐντολές του εἶνε γιὰ ὅλους ὑποχρεωτικές. Μία λοιπὸν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου εἶνε καὶ αὐτὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα•«Ὃς δ᾽ ἂν ποιήςῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν ταῇ βασιλείᾳ ταῶν οὐρανῶν»(ἔ.ἀ. 5,19). Δὲν κάνει βλέπετε διάκρισι. Μέγας στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀληθινὸς δηλαδὴ Χριστιανός, θὰ εἶνε καθένας ποὺ θὰ προσπαθήςῃ πρῶτα νὰ ἐφαρμόςῃ ὁ ἴδιος ταὸ Εὐαγγέλιο κ᾽ ἔπειτα νὰ ταὸ μεταδώςῃ καὶ σὲ ἄλλους.

Θὰ πῆτε˙ Ἐμεῖς τώρα δὲν εἴμαστε οὔτε Χρυ σόστομοι οὔτε Βασίλειοι, δὲν ἔχουμε ταὸ χάρισμα νὰ διδάσκουμε ταὸ Εὐαγγέλιο… Ἄκουστε, ἀγαπητοί. Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι ὅλοι νὰ διδάσκουμε ταὸ Εὐαγγέλιο. Γιατί ὑποχρεωμένοι;

Διότι εἶνε δυνατὸν νὰ ταὸ κάνουμε. Πῶς; Ταὸ Εὐαγγέλιο δὲν ταὸ διδάσκει μόνο αὐτὸς ποὺ ἀνεβαίνει στὸν ἄμβωνα. Μπορεῖ νὰ ταὸ δι δάξῃ καὶ μιὰ ἀγράμματη γυναίκα. Κάτι τέτοιες ψυχὲς κρατᾶνε ταὴν πίστι. Ἡ γιαγιὰ π.χ., ποὺ παίρνει ταὸ παιδάκι στὴν ἀγκαλιὰ καὶ ταὸ συμβου λεύει νὰ μὴ λέῃ ψέματα καὶ ἄσχημα λόγια, νὰ μὴν πειράζῃ ταὰ ξένα πράγματα, νὰ κάνῃ ταὸ σταυ ρὸ καὶ ταὴν προσευχή του, αὐτὴ διδάσκει Εὐαγγέλιο. Μιὰ μάνα, ποὺ μαζὶ μὲ ταὸ γάλα τα τρέ-φει ταὸ παιδὶ καὶ μὲ ταὸ μέλι τοῦ Χριστοῦ τα,ἀξίζει παραπάνω ἀπὸ πολλοὺς ἱεροκήρυκεςκαὶ δεσποτάδες, ποὺ λένε μὰ δὲν πράττουν «Ὅς δ᾽ ἂν ποιήςῃ καὶ διδάξῃ…». Μπορεῖ να ᾿σαι ἀγρότης, τσοπᾶνος, τεχνίτης, ὁ,τιδήποτε•ὅταν ζῇς ταὸ Χριστό, μπορεῖς νὰ μιλήςῃς μὲ λόγια ἁπλᾶ γι᾽ αὐτὸ ποὺ ζῇς. Δὲν χρειάζεται κοσμικὴ μόρφωσι, φιλοσοφία καὶ ῥητορεία.

Καὶ τώρα, ἀδελφοί μου, ἂς βάλουμε ταὸ χέρι στὴν καρδιὰ καὶ ἂς ἐξετάσουμε ὅλοι˙ ζοῦμε ταὸ Χριστό, ἐκτε λοῦ με αὐτὰ ποὺ λέει ὁ Κύριός τα; Δυστυχῶς, ἂν ζυγίσουμε ὄχι ταὰ λόγια ἀλλὰ ταὰἔργα τα, πρέπει νὰ ὁμολογήσουμε ὅτι εἴμαστε πολὺ πίσω. Ὁ χριστιανισμός τα δὲν ἔχει νὰ δείξῃ καρπούς, ταὰ «καλὰ ἔργα» ποὺ λέει σήμερα ὁ ἀπόστολος. Μοιάζουμε σὰν ἕνα περιβόλι μὲ χίλια δέντρα, ποὺ παρ᾽ ὅλη ταὴ φροντίδα οὔτε ἕνα καρπὸ δὲν ἀποδίδει. Καὶ γνωρίζουμε ὅτι «πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται»(ἔ.ἀ. 7,19 κ.ἀ.).

Εἴμαστε ἄκαρπα δέντρα σὰν ταὴ συκιὰ ποὺ καταράστηκε ὁ Κύριος καὶ εἶπε«Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς ταὸν αἰῶνα. Καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ»(ἔ.ἀ. 21,19). Ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε τίποτε ἐναντίον τοῦ δέντρου. Ταὸ εἶπε αὐτὸ γιὰ τοὺς λεγομένους χριστιανούς, μὲ ταὴν ἔν νοια ὅτι, ἂν εἶνε ἄκαρπα δέντρα, θὰ τοὺς ἐγκαταλείψῃ. Γι᾿ αὐτὸ βλέπουμε θεομηνίες, συμφορές, ἀσθένειες, πολέμους… Εἴμαστε ἄκαρποι, φύλλα μόνο ἔχουμε• εἴμαστε κενοὶ ἀπὸ οὐσία, περιεχόμενο, ἀγάπη, εὐσπλαχνία. Εἴμαστε σὰν ἕνα περιβόλι ποὺ σ᾽ ὅλα ταὰ φυτά του ἔχει πέσει περονόσπορος. Οἱ δεσποτάδες τα εὐλογοῦν καὶ λένε «Κύριε Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἴδε καὶ ἐπίσκεψαι ταὴν ἄμπελον ταύτην καὶ κατάρτισαι αὐτήν, ἣν ἐφύτευσεν ἡ δεξιά Σου»(Ψαλμ. 79,15-16• ἀρχιερ. Θ. λειτ.)• ἀλλὰ δὲν κατεβαίνουν κάτω νὰ δοῦν ὅτι ταὸ ἀμπέλι ξεράθηκε, ὅτι ὁ περονόσπορος ταῆς ἁμαρτίας καὶ ταῆς αἱρέσεως ἄφησε μόνο ταὶς ῥίζες.

Ὁ χριστιανισμὸς μοιάζει νὰ συρρικνώνεται ἀντὶ νὰ ἁπλώνεται. Κοιτάξτε ταὸ χάρτη. Στὸ νότο εἶνε ἡ Ἀφρικὴ καὶ στὴν ἀνατολὴ ἡ Ἀσία.Ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ἐκεῖ ἀσκοῦν ταὴ μαγεία, λατρεύουν δαιμόνια καὶ εἴδωλα (πέτρες, ποτάμια, ταὸν ἥλιο, τοὺς κροκοδείλους…), ἢ εἶνε μουσουλμᾶνοι, βουδδισταὶ κ.τ.λ.. Ἄλλοτε λίγοι Χριστιανοὶ μὲ φλόγα, οἱ δώδεκα ἀπόστολοι, πῆγαν στὰ πέρατα ταῆς οἰκουμένης καὶ ἄλλαξαν ὅλο ταὸνκόσμο. Τώρα πλῆθος «χριστιανοὶ» ἀπὸ ταὴν Εὐρώπη πηγαίνουν στὶς ἠπείρους αὐτές, ἀλλ᾽ ὄχι ὅπως οἱ ἀπόστολοι γιὰ νὰ φωτίσουν τοὺς λαούς• πηγαίνουν,γιὰ νὰ τοὺς ἐκμεταλλευτοῦν καὶ νὰ πλουτίσουν.Γι᾽ αὐτὸ οἱ ἰθαγενεῖς τοὺς φοβοῦνται πιὸ πολὺ κι ἀπ᾽ ταὰ θηρία ταῆς ζούγκλας. Ἐνῷ δέχονται τοὺς ὀρθοδόξους Ἕλληνες ἱεραποστόλους, γιατὶ τοὺς βλέπουν νὰ ἐκδαπανῶνται ἐκεῖ ἀνιδιοτελῶς, ὅταν ἀκοῦνε Εὐρωπαῖο «χριστιανὸ»φεύγουν μακριά.

Ἀκαρπία ἐπικρατεῖ. Ἀλλὰ γιατί πάω τόσο μακριά; ῾Ρῖξτε μιὰ ματιὰ στὸν τόπο τα. Εἴμαστε τόσα ἑκατομμύρια ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ἂν ἤμασταν πραγματικὰ Χριστιανοί, ἂν ἐφαρμόζαμε αὐτὰ ποὺ λέει ταὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο, ἂν οἱ κληρικοὶ πρῶτα καὶ ὅλοι οἱ διοικοῦντες ἤμασταν συνεπεῖς μὲ ταὴν πίστι τα, τότε ἡ πτωχή τα πατρίδα θὰ ἦταν ἡ εὐτυχέστερη χώρα τοῦ κόσμου. Ἀλλὰ τώρα ποῦ Χριστιανός; Ἂν μετρήςῃς τοὺς ναούς, ταὶς καμπάνες, ταὰ χρυςᾶ ἄμφια, ταὶς πατερίτσες, ταὰ ἐγκόλπια, ταὰ ἐξωτερικὰ στοιχεῖα, αὐτὰ εἶνε πολλά. Μὰ Χριστιανὸς ποῦ; Δεῖξτε μου Χριστιανὸ καὶ Χριστιανή, ἄνθρωπο ποὺ νὰ πιστεύῃ στὸ Χριστό, νὰ τρέχῃ στὶς προσταγές του μὲ καρδιά, μὲ μαρτυρία, μὲ ταὴν ὅλη βιοτή του, δεῖξτε μου ἕνα πραγματικὸ Χριστιανό, ποὺ τα ᾿νε ταὸ φῶς τοῦκόσμου καὶ ταὸ ἁλάτι ταῆς γῆς, νὰ πέσω νὰ ταὸν προσκυνήσω. Ἂν ἤμασταν πραγματικὰ Χριστιανοί ὀρθόδοξοι, ὅπως ἦταν οἱ πρόγονοί τα τοῦ ᾽21, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ φυτρώςῃ στὸν τόπο τα οὔτε ἄθεος μαρξισμὸς οὔτεἀντίχριστος μασονισμὸς οὔτε ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ οὔτε τόσες ἄλλες αἱρέσειςκαὶ ἰδεολογίες καὶ θρησκεῖες.

Ταὸ συμπέρασμα, ἀδελφοί μου. Στὸ Μεσολόγγι ἦρθε καὶ πέθανε ἕνας μεγάλος Ἄγγλος φι λέλλην ποιητής, ποὺ προηγουμένως εἶχε ζήσει ἕνα βίο ἁμαρτωλό, ὁ λόρδος Βύρων• ταὸ ἄγαλμά του εἶνε στημένο ἐκεῖ. Μετὰ ταὸ θάνατό του βρέθηκε ἕνα σημείωμα, στὸ ὁποῖο ὁ μορφωμένος αὐτὸς καὶ λόγιος ἔγραφε• «Ὅποιος γεννήθηκε στὸν κόσμο καὶ δὲν διάβασε ταὸ Εὐαγγέλιο, εἶνε δυστυχής». Ἀλλὰ πιὸ δυστυχὴς εἶνε– τα; Αὐτὸς ποὺ διάβασε καὶ ἄκουσε ταὸ Εὐαγγέλιο ἀλλὰ δὲν ταὸ ἐφήρμοσε, πῆγε κόντρα καὶ ταὸ κατεπάτησε. Γι᾿ αὐτὸν μποροῦμε νὰ ποῦμε• καλύτερα νὰ μὴ ἐγεννᾶτο(πρβλ. Ματθ. 26,24).

Ἀδέρφια μου, μπροστά τα εἶνε ταὸ φῶς, ταὸ Εὐαγγέλιο. Δὲ χρειαζόμαστε πολλά. Ταὸ Εὐαγγέλιο στὸ σπίτι, στὸ σχολεῖο, στὸ στρατό, στὰ δικαστήρια, σὲ παλάτια καὶ καλύβες, στὰ χω ριὰ καὶ ταὶς πόλεις. Ταὸ ἐφαρμόσαμε, ταὸ ζήσαμε; Χαρᾶς εὐαγγέλια, εὐτυχία στὴ γῆ.

Εἴθε ταὰ λόγια αὐτά, λόγια ποὺ κήρυξε ὁ Χριστὸς καὶ οἱ ἀπόστολοι, νὰ γίνουν«καλὰ ἔργα».Καὶ τότε δι᾿ ἡμῶν νὰ δοξάζεται ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ ταὸ ἅγιο Πνεῦμα εἰς αἰῶνας αἰώνων˙ ἀμήν

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Πηγή: http://aktines.blogspot.com/2011/07/blog-post_9829.html