Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Ιγνατίου - Λειμώνος Λέσβου

από το βιβλίο του «Εορτοδρόμιον»

Τα έργα του Γαβριήλ

«Τη 16η του αυτού μηνός την σύναξιν επιτελούμεν

του Αρχαγγέλου Γαβριήλ

εξ αρχής και άνωθεν παραδεδομένην,

ως τω θείω και υπερφυεί Μυστηρίω

και απορρήτω καθυπουργήσαντος».

Η αγία μας Εκκλησία, ευσεβείς χριστιανοί, εκτός από τον εορτασμό των μεγάλων γεγονότων της ζωής του Κυρίου και της Θεοτόκου έχει θεσπίσει εορτές, για την εύρεσι αγίων λειψάνων, για τη μετακόμιση αγίων λειψάνων, για την ανάμνησι θαυμάτων, για την εύρεσι ιερών εικόνων και για την τιμή των ιερών εκείνων προσώπων τα οποία επρωτοστάτησαν κατά την εκτέλεσι της βουλής του θεού και υπούργησαν στα υπερφυή μυστήρια της θείας οικονομίας.

Ύστερα σχεδόν από κάθε δεσποτική ή θεομητορική εορτή οι χριστιανοί συνάζονται στους Ναούς για να τιμήσουν τον άγγελο εκείνον ή τον άγιο, ο όποιος έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο κατά την ιστορική και ιερή ημέρα αυτής της εορτής. Γι΄ αυτό και η τιμή του «Πρωταγωνιστού» ιερού προσώπου ονομάζεται Σύναξις.

Έτσι μετά τη γέννησι της Θεοτόκου έχομε τη Σύναξι των αγίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, μετά τη γέννησι του Κυρίου τη Σύναξι της υπεραγίας Θεοτόκου, μετά τη Βάπτισι του Δεσπότου Χρίστου τη Σύναξι του Βαπτιστού Ιωάννου, μετά την Υπαπαντή τη Σύναξι του Συμεών του θεοδόχου και μετά τον Ευαγγελισμό της αγνής κόρης της Ναζαρέτ τη Σύναξι του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.

Και βέβαια δίκαια συνάζονται οι χριστιανοί — και πρέπει πάντοτε αθρόα να συγκεντρώνωνται — στους Ναούς για να τιμήσουν τον μέγαν αρχάγγελο Γαβριήλ, γιατί αυτός έγινε ο υπηρέτης του υπερφυούς μυστηρίου της συλλήψεως της αγίας Παρθένου εκ Πνεύματος αγίου του Υιού και Λόγου του Θεού.

Κατά τον ιερόν υμνογράφο «Απεστάλη Άγγελος Γαβριήλ, ουρανόθεν εκ Θεού προς παρθένον αμόλυντον, εις πόλιν της Γαλιλαίας Ναζαρέτ, ευαγγελίσασθαι αύτη του ξένου τρόπου την σύλληψιν... Απεστάλη στρατιώτης ουράνιος, προς το έμψυχον της δόξης Παλάτιον, προετοιμάσαι τω κτίστη κατοικίαν άληκτον».

Και με την ενθύμησι αυτής της μεγάλης υπηρεσίας του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, η αγία μας Εκκλησία αναμιμνήσκεται και όλες τις πολύτιμες υπηρεσίες πού προσέφερε στο ανθρώπινο γένος σαν απεσταλμένος του Θεού και διάκονος των θείων βουλών του.

Ο αρχάγγελος Γαβριήλ, — «και το πρόσωπον αυτού ωσεί όράσις αστραπής» — ερμήνευσε στον προφήτη Δανιήλ το όνειρο του Ναβουχοδονόσορος «καταφαιδρύνων αυτόν και εντιθείς την δήλωσιν, των αγνοουμένων εν πνεύματι», κατά τον Ιερόν Υμνογράφο.

Ο αρχάγγελος Γαβριήλ ανήγγειλε στο Ζαχαρία τον Ιερέα ότι θα γέννηση υιό «τον Πρόδρομο της χάριτος».

Ο ίδιος αρχάγγελος καθησύχασε το σώφρονα Ιωσήφ, το Μνήστορα της Παρθένου, λέγοντας: «Ιωσήφ υιός Δαυίδ, μη φοβηθής παραλάβειν Μαριάμ την γυναικά σου το γαρ εν αύτη γεννηθέν εκ Πνεύματος έστιν αγίου».

Ο ίδιος αρχάγγελος μετά την κατάστρωσι του θεοκτόνου σχεδίου του Ηρώδη είπε στον Ιωσήφ «παράλαβε το παιδίον και την Μητέρα αυτού και φεύγε εις Αίγυπτον...μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό.

Ο ίδιος αρχάγγελος ενημέρωσε τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο περί του θανάτου του Ηρώδη και της εκλείψεως του κινδύνου της ζωής του Μεσσίου, «τεθνήκασι γαρ οι ζητούντες την ψυχήν του παιδιού».

Ο ίδιος αρχάγγελος Γαβριήλ «καταβάς εξ ουρανού προσελθών απεκύλισε τον λίθον από της θύρας και εκάθητο επάνω αυτού, ην δε η ιδέα αυτού ως αστραπή και το ένδυμα αυτού λευκόν ως χιών».

Ο ίδιος τέλος ο αρχάγγελος παρουσιάσθηκε στην Παναγία μας τρεις ήμερες πριν από την Κοίμησί της και της προανήγγειλε την απόφασι του Υιού της να την παραλαβή πλησίον του.

Από όλες αυτές τις υπηρεσίες και τις ιερές αποστολές και διακονίες μαζί με τις πάμπολλες άλλες του αρχαγγέλου Γαβριήλ καταλαβαίνομε ότι ο Αρχάγγελος πού σήμερα τιμούμε είναι «των ασωμάτων λειτουργών πρωτεύων», «ο μέγας Γαβριήλ αρχηγός των αγγέλων», «φως δεύτερον», ο ιδιαίτερος θα ελέγαμε και άμεσος υπηρέτης του Κυρίου μας Ιησού και της Παναγίας Μητέρας Του.

Ευσεβείς χριστιανοί, όταν κάποιος άνθρωπος κατορθώση και γίνη υπασπιστής του Βασιληα, η ιδιαίτερος του Πρωθυπουργού, του Αρχιεπισκόπου και άλλων μεγάλων αξιωματούχων, εμείς οι άλλοι τον θαυμάζομε και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να εκμεταλλευθούμε τις αρμοδιότητες του και την χάρι πού έχει να συνομιλή με τους ανώτατους άρχοντες και να εισηγήται και να επιλύη θέματα και ζητήματα.

Το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνη και απέναντι στον αρχάγγελο Γαβριήλ «ως φως χρηματίζοντα, ταις προς το φως το ακρότατον, άυλοις μεθέξεσι, θείον και άϋλον». Επειδή βρίσκεται κοντά στο φως της θεότητος είναι και αυτός δεύτερο φως θείο και άϋλο, είναι μεσίτης μεγάλος μεταξύ Θεού και ανθρώπων και θα πρέπει να εκμεταλλευθούμε τη θέσι του και να επιδιώξωμε να συνάψωμε φιλία πνευματική μαζί του.

Και εις όλες τις περιστάσεις του βίου μας πρέπει μαζί με τις πρεσβείες της Θεοτόκου και όλων των αγίων να επικαλούμεθα και την άντίληψι και τη μεσιτεία του μεγάλου αρχιστρατήγου των ουρανίων δυνάμεων και να του λέμε μαζί με τον ιερόν Υμνογράφο «προστάτην σε μέγιστον, και προς Θεόν αντιλήπτορα, και τείχος και στήριγμα, Γαβριήλ έχοντες, οι ποθούντες σε ρυόμεθα κινδύνων και βλάβης του οφεος ανευφημούντες σε».