Και πώς όχι αφού ζητάει το έλεος του Κυρίου; Όμως αυτό θα είναι ακόμη καλλίτερο και αποτελεσματικότερο, αν γνωρίζει και τα παρακάτω που έχουν σχέση με τη γνώση της αλήθειας, δηλαδή με τη γνώση του Θεού, σύμφωνα με τον ψαλμικό στοίχο, «παράτεινον το έλεός σου τοις γινώσκουσί σε»( Ψ. 35,11): α) Ο Θεός ως ελεήμων τον έχει ελεήσει πριν ακόμη αυτός το ζητήσει, σύμφωνα και με το, «ου του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού» ( Ρω. θ’, 16). β) Και μία φορά να το πει, όχι μόνο απαντά αμέσως ο Θεός, αλλά το γνωρίζει πριν ακόμη αυτός το ζητήσει. γ) Πρέπει να πιστεύει ότι ο Θεός τον έχει ελεήσει, τον ελεεί και θα τον ελεεί συνέχεια. δ) Όπως ελεεί αυτόν ελεεί και άλλους, σύμφωνα με το «ελεήσω ον αν ελεώ, και οικτειρήσω ον αν οικτείρω» ( Ρω. θ’, 15). ε) Πρέπει να χαίρεται που ο Θεός ελεεί και άλλους. στ) Πρέπει να δοξάζει το Θεό που τον ελεεί, όπως έκανε και ο ένας από τους δέκα λεπρούς. ζ) Αν αυτά δεν τα γνωρίζει και λέει μόνο για τον εαυτό του, «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό», πάλι καλά κάνει και μάλιστα έχει το ελαφρυντικό της άγνοιας. Αν όμως διδάσκει και άλλους να κάνουν το ίδιο και τους κρύβει, έστω και από άγνοια, αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω σχετικά με τη γνώση της αλήθειας, δεν κάνει καθόλου καλά και καλά θα κάνει να προσέξει πολύ καλά τα λόγια του Ιακώβου, «Μη πολλοί διδάσκαλοι γίνεσθε, αδελφοί μου, ειδότες ότι μείζον κρίμα ληψόμεθα»( Ιακ. γ’, 1).

του Ιωάννη Δήμου

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com