Η γιορτή της Υπαπαντής μας θυμίζει τον προφητικό λόγο για τον Ιησού Χριστό, που είπε ο πρεσβύτης Συμεών, όταν τον υποδέχτηκε στο ναό. Τον ονόμασε «σημείον αντιλεγόμενον».

Ο Ιησούς Χριστός είναι θαύμα, που ξεπερνάει την ανθρώπινη κατάληψη. Δεν είναι απλώς ένας σπουδαίος άνθρωπος, αλλά ο Θεάνθρωπος. Ο Κύριος ουρανού και γης. Η θεανθρώπινη προσωπικότητά του δεν εξηγείται με τα ανθρώπινα μέτρα. Κανένας άνθρωπος δεν είναι δυνατό να συγκριθεί μαζί του, οσονδήποτε μεγάλος κι αν είναι. Μπροστά του σβήνουν και χάνονται όλοι οι μεγάλοι της ιστορίας. Όπως εύστοχα παρατήρησε ο Μέγας Ναπολέων «πάντες εκείνοι, τους οποίους θαυμάζει η ιστορία, ήσαν άνθρωποι. Ουδείς εξ αυτών δύναται να παραβληθεί προς τον Ένα, ο οποίος λέγεται Ιησούς. Ο Ιησούς δεν είναι απλούς άνθρωπος· είναι ο Θεάνθρωπος».

            Ότι ο Ιησούς είναι Θεάνθρωπος το βεβαιώνουν οι περί αυτού προφητείες, που εμφανίζουν καθαρά και με λεπτομέρειες το πορτραίτο του αιώνες πριν τη γέννησή του. Το δείχνουν ακόμη οι προφητείες, που ο ίδιος είπε για το θρίαμβο της Εκκλησίας, την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού της κ.α.

            Τη θεότητα του Χριστού διακηρύσσει επίσης η ιδανική και αψεγάδιαστη ζωή του. Ο ακηλίδωτος βίος του. Η αρετή του «εκάλυψεν ουρανούς». Ο Χριστός απηύθυνε στους εχθρούς του το ερώτημα: «Τίς εξ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας;», το οποίο παραμένει αναπάντητο. Απαράμιλλη η διδαχή του. Τη θαυμάζουν οι αιώνες. Δυό χιλιάδες χρόνια τώρα η ανθρωπότητα επαναλαμβάνει: «Ουδέποτε ούτως ελάλησεν άνθρωπος».

            Τη θεότητα του Χριστού επιβεβαιώνουν τα τόσα θαύματα και οι νεκραναστάσεις του, ιδίως δέ τό μέγιστο των θαυμάτων, η Ανάστασή του.

Ο Ιησούς Χριστός χώρισε την ιστορία σε προ και μετά Χριστόν. Και τους ανθρώπους σε πιστούς και μη. Πολλοί τον πίστεψαν και τον λάτρευσαν. Γονάτισαν ευλαβικά και του υποσχέθηκαν αιώνια ευγνωμοσύνη, αφοσίωση και λατρεία. Κι αναρίθμητοι μαρτύρησαν, για την πίστη τους προς Αυτόν. Σε ένδεκα εκατομμύρια ανεβάζουν τους Μάρτυρες των τριών πρώτων χριστιανικών αιώνων. Σ’ αυτούς προστέθηκαν οι Μάρτυρες της Τουρκοκρατίας, οι Νεομάρτυρες. Και ως τις μέρες μας χύνεται άφθονο το αίμα των χριστιανών για την πίστη και την ομολογία του Χριστού.

            Ο Χριστός και η πίστη σ’ Αυτόν πολεμήθηκαν με τη βία και το ξίφος. Αλλά και με τη γραφίδα. Είπαν και έγραψαν πολλά εναντίον του στο διάβα των αιώνων οι εχθροί του. Και τι δεν είπαν. Θέλησαν να τον δολοφονήσουν στις καρδιές των ανθρώπων. Είναι γνωστή η τοποθέτηση που κάνει για τους πολέμιους του Χριστιανισμού συγγραφείς ο διάσημος Ιταλός φιλόσοφος και ακαδημαϊκός Τζιοβάνι Παπίνι (1881-1956). Ο έξοχος αυτός διανοητής με την καταπληκτική διαλεκτική δύναμη, που ως το 1920 ήταν πολέμιος του Χριστιανισμού, μετά την επιστροφή του στο Χριστό, έγραψε: «Απ’ εδώ και πεντακόσια χρόνια, εκείνοι που θέλουν να φιγουράρουν για «ελεύθερα πνεύματα» λυσσομανούν κυριολεκτικά για να δολοφονήσουν ακόμη μια φορά τον Ιησού. Θέλουν με κάθε τρόπο να τον σκοτώσουν