Όσοι γνωρίσαμε, ως μαθητές, τον Ματθαίο Μουντέ, τον πολυδιαβασμένο δάσκαλο - θεολόγο, δεν ξεχνάμε ποτέ την αντίδρασή του την ημέρα που το μάθημα έφτανε στις «λοιπές» θρησκείες. Ο συγγραφέας του βιβλίου της Γ΄ Λυκείου στις λίγες αναφορές του στον Βούδα περιέγραφε απαξιωτικά τον θάνατό του με τη φράση «έφαγε βαρύ γεύμα με χοιρινό και πέθανε!». «Χρόνια το λέω, ότι ο συγγραφέας είναι δογματικός βλαξ» φώναζε ο Μουντές, και όλη την υπόλοιπη ώρα δίδασκε τις αρχές του Βουδισμού και κυρίως την ανάγκη σεβασμού της πίστης των «άλλων».
Θυμήθηκα τον Μουντέ διαβάζοντας μια παρέμβαση των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ Μ. Ρεπούση και Μ. Γιαννακάκη οι οποίες εγκάλεσαν τον υπουργό Παιδείας, επειδή, όπως ισχυρίζονται, το μάθημα των Θρησκευτικών θα έπρεπε να είναι προαιρετικό για όλους τους μαθητές - αν το επιθυμούν οι γονείς τους. Το εν λόγω μάθημα είναι «μη γνωσιολογικού περιεχομένου» είπαν, ενώ προβαίνοντας στην αυθαίρετη ερμηνεία μιας ευρωπαϊκής απόφασης υποστήρξαν ότι κακώς η Ελλάδα έχει υιοθετήσει τη δυνατότητα εξαίρεσης της διδασκαλίας του μόνον για τους αλλόθρησκους μαθητές και ότι οφείλει να την επεκτείνει και στους ορθόδοξους.
Χρήσιμη εδώ είναι μια υπόμνηση. Οι ευρωπαϊκές αρχές σε ανύποπτο χρόνο έκριναν ορθότατα ότι σε όλη την Ε.Ε. το μάθημα των Θρησκευτικών οφείλει να απαλείψει τις κατηχητικές αναφορές και να γίνει μάθημα θρησκειολογίας. Τούτο συνέβη και στη χώρα μας - το... χοιρινό του Βούδα έχει αντικατασταθεί με ένα κεφάλαιο κατανόησης του Βουδισμού. Επομένως η ερώτηση της κ. Ρεπούση απλά επιβεβαιώνει τις ψευτοπροοδευτικές εμμονές της.
Διότι είναι προφανές ότι το τι θα διδάσκεται στα σχολεία το αποφασίζει η συντεταγμένη πολιτεία και όχι η ιδεοληψία της Αριστεράς η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να νομιμοποιήσει και τους μετανάστες να ζητούν π.χ. να μη διδάσκονται τα παιδιά τους Ελληνική Ιστορία ή -γιατί όχι- και τους γονείς των μαθητών που σιχαίνονται τη Χημεία να παίζουν εκείνη την ώρα μπάσκετ.
Ο λόγος δε που επέλεξα να αναδείξω την εμμονή των δύο βουλευτών για ένα ασήμαντο θέμα είναι προφανής: καταδεικνύει εν γένει τη σύγχυση της Αριστεράς, η οποία τρόμαξε να καταδικάσει ακόμη και μια ληστεία με καλάσνικοφ, επειδή οι συλληφθέντες ισχυρίστηκαν ότι ήθελαν μέσω αυτής να αλλάξουν τον κόσμο...
Του Κωνσταντίνου Ζούλα
Πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_09/02/2013_482611