Αλλά την Τρίτη, μετά από μια έντονη, ευρεία ακρόαση, φάνηκε πως οι δικαστές δεν ήταν. Κατά τη διάρκεια της 80-λεπτης δίκης, φάνηκε ότι για τους υποστηρικτές των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων στις ΗΠΑ, δεν θα πραγματοποιηθούν ούτε οι μεγαλύτερες ελπίδες τους ούτε οι χειρότεροι φόβοι τους.
Η πλειοψηφία των δικαστών άφησαν να εννοηθεί από τις παρατηρήσεις και τις ερωτήσεις τους ότι δεν ήταν έτοιμοι να αποφανθούν για το αν υπάρχει θεμελιώδες δικαίωμα για τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες να παντρεύονται. Ορισμένοι δικαστές μάλιστα υποστήριξαν ότι η συγκεκριμένη περίπτωση πριν από αυτήν, σχετικά με τον έλεγχο της εγκυρότητας μιας πρωτοβουλίας του 2008 στην Καλιφόρνια που ορίζει ότι ο γάμος αφορά μόνο έναν άνδρα και μια γυναίκα, δεν μπορεί να επιλυθεί επί της ουσίας.
Οι δικαστές επέστρεψαν στα έδρανα την Τετάρτη για το πιο συγκεκριμένο ερώτημα του κατά πόσον η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορεί να αρνηθεί τα οφέλη στα έγγαμα ζευγάρια του ίδιου φύλου που επιτρέπονται σε αυτά του αντίθετου φύλου. Το δικαστήριο έχει πολλές επιλογές για το πώς θα μπορούσε να επιλύσει την υπόθεση, από τη διαπίστωση των Ρεπουμπλικάνων που υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει «νομική υπόσταση», με αποτέλεσμα την άρνηση, ως μια απόφαση που υπερνικά την πρόταση δηλώνει σθεναρά δηλώνοντας ότι όλοι οι νόμοι σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό αξίζουν σκληρό δικαστικό έλεγχο.
Η τελευταία στάση θα μπορούσε να ανοίξει τελικά το δρόμο για το νόμο σχετικά με το γάμο ομοφυλοφίλων σε εθνικό επίπεδο και πέρα από τις εννέα πολιτείας που τον έχουν κατοχυρώσει. Αλλά όπως φάνηκε από το ύφος των επιχειρημάτων, την Τρίτη, η πλειοψηφία πιθανόν θα αντισταθεί. Δικαστές από όλο το ιδεολογικό φάσμα άφησαν να εννοηθεί ότι θα προχωρήσουν προσεκτικά. Στο δικαστήριο ήταν παρόντες περίπου 400 θεατές, μερικοί από τους οποίους περίμεναν από την περασμένη Πέμπτη, στο χιόνι και στη βροχή, για μια θέση. Σχεδόν καθημερινά υπήρχαν δηλώσεις υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων από δημόσια πρόσωπα και έγκριτες οργανώσεις.
«Αχαρτογράφητα ύδατα»
Ωστόσο, οι δικαστές δεν φάνηκαν έτοιμοι για να λάβουν μια βασική θέση στο ζήτημα. Η δικαστής Sonia Sotomayor, μια φιλελεύθερη, αμφισβήτησε το εάν το θέμα θα πρέπει να φιλτραριστεί κι άλλο στις πολιτείες. Ο δικαστής Samuel Alito, ένας συντηρητικός, υποστήριξε ότι η έννοια του γάμου ομοφυλόφιλων ήταν πολύ νεότερη από τα κινητά τηλέφωνα που υπάρχουν παντού σήμερα και ίσως δεν είναι έτοιμη για δικαστική παρέμβαση. Και ο δικαστής Anthony Kennedy, αμφιταλαντευόμενος συνήθως, παρομοίασε το πιθανό ταξίδι του δικαστηρίου στην υπόθεση σε «αχαρτογράφητα νερά» ή ακόμη και σε «έναν απότομο γκρεμό».
Αν το δικαστήριο αποφεύγει την επικείμενη ερώτηση σχετικά με ένα θεμελιώδες δικαίωμα, θα μπορούσε να απογοητεύσει τους δύο βασικούς δικηγόρους που πιέζουν για τον γάμο ομοφύλων – τους Theodore Olson και David Boies. Ωστόσο, αυτό θα σήμαινε επίσης ότι το χειρότερο σενάριο που οραματίστηκαν άλλοι υποστηρικτές των δικαιωμάτων των γκέι θα πρέπει επίσης να αποφευχθούν.
Η ανησυχία τους ήταν σίγουρα κατανοητή. Στο παρελθόν σε υποθέσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, το 1996 και το 2003, είχαν αγωνιστεί σθεναρά. Τέσσερις από τους νυν εννέα δικαστές είναι νέοι στο θέμα των γκέι δικαιωμάτων. Τίποτα δεν τόσο προβλέψιμο όσο στο παρελθόν και συνολικά, επειδή ο Alito αντικατέστησε την Sandra Day O’Connor, το 2006, το δικαστήριο μπορεί να είναι πιο συντηρητικό σχετικά με την κοινωνική πολιτική.
Έτσι, τον Μάιο του 2009, όταν οι Boies και Olson, πρώην αντίπαλοι από την υπόθεση των προεδρικών εκλογών το 2000, Μπους εναντίον Γκορ, υπέβαλαν ξαφνικά την πρόκλησή τους για την Proposition 8, πολλοί ακτιβιστές υπέρ των γκέι και ηγέτες εξέφρασαν την ανησυχία τους. Οι εισαγγελείς που είχαν επικεντρώσει τις προσπάθειές τους στις πολιτείες ανησύχησαν ότι μια ομοσπονδιακή υπόθεση θα μπορούσε να αποτύχει με μια απόφαση που θα αποδέχεται την Proposition 8 και θα κρίνει αντισυνταγματικό τον γάμο ομοφυλόφιλων.
Αλλά αυτή η έκβαση πλέον φαίνεται απίθανη. Ενώ οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου αντιστρέφαν μερικές φορές το ύφος των επιχειρημάτων τους, φαίνεται ότι καμιά σημαντική συνταγματική απόφαση δεν θα προκύψει από την υπόθεση της Καλιφόρνια, Hollingsworth εναντίον Perry. Οι δικαστές, δεξιοί και αριστεροί, αμφισβήτησαν το κατά πόσον οι υποστηρικτές της Proposition 8 έχει νομική υπόσταση.
Νομική υπόσταση
Τα ακανθώδη διαδικαστικά εμπόδια έγιναν πιο εμφανή στην ακρόαση της Τρίτης. Δεν φάνηκε να υπάρχει πλειοψηφία για τους συνταγματικούς ισχυρισμούς των δύο πλευρών. Ο Cooper υποστήριξε ότι οι πολιτείες μπορούν να περιορίσουν το γάμο σε ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, λόγω του ενδιαφέροντος τους στην ανατροφή των παιδιών. Η δικαστής Elena Kagan ρώτησε αν το δικαστήριο θα μπορούσε να εμποδίσει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, ενδεχομένως πέρα από τα γόνιμα χρόνια τους, να παντρευτεί.
O Olson υποστήριξε ότι η Proposition 8 «εμποδίζει τους ομοφυλόφιλους από το γάμο, την πιο σημαντική σχέση που μπορεί να έχουν». Ο Roberts εξέφρασε αμφιβολία για το ότι η Καλιφόρνια απλά εξαιρούσε μια συγκεκριμένη ομάδα. «Όταν ο θεσμός του γάμου αναπτύχθηκε ιστορικά, οι άνθρωποι δεν βγήκαν να πουν ας κάνουμε αυτόν το θεσμό, αλλά ας αποκλείσουμε τους ομοφυλόφιλους. Ο θεσμός αναπτύχθηκε για να εξυπηρετεί σκοπούς που, από τη φύση τους, δεν συμπεριλαμβάνονται στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια».
Ο δικαστής Antonin Scalia, ο οποίος υπήρξε ο πιο ένθερμος αντίπαλος των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων σε αυτό το δικαστήριο, προκάλεσε τον Olson να του πει πότε ακριβώς ο γάμος ομοφυλόφιλων έγινε συνταγματικός κανόνας. Ο Olson δεν μπορούσε να του το πει, αλλά όπως υποστήριξε: «Έγινε συνταγματικός όταν εμείς ως πολιτισμός προσδιορίσαμε ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι ένα χαρακτηριστικό των ατόμων που δεν μπορεί να ελεγχθεί. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ημερομηνία. Αυτός είναι ένας εξελικτικός κύκλος».
Πηγή: http://www.reuters.com/article/2013/03/26/us-usa-court-gaymarriage-justices-idUSBRE92P17B20130326