Ορισμένοι ερευνητές θέλοντας να αποδώσουν στο όνομα Μωσέ εβραϊκή ρίζα το συσχέτισαν με το ρήμα μασά που σημαίνει «σύρω» και φαίνεται πως το συνέδεσαν με την ιστορία ευρέσεως του Μωυσή από την κόρη του Αιγύπτιου Φαραώ στην όχθη του Νείλου και την εν συνεχεία ανάσυρσή του από το νερό. Μετά την εύρεσή του από την κόρη του Φαραώ ο Μωυσής παρέμεινε και ανατράφηκε στη βασιλική αυλή. Έτσι έλαβε την πλέον επιμελημένη μόρφωση και παιδεία.

     Μεγαλώνοντας όμως άρχισε να αντιλαμβάνεται την καταδυνάστευση και την αδικία από τους Αιγύπτιους εις βάρος των συμπατριωτών του Ισραηλιτών, που υπηρετούσαν τους Αιγύπτιος μετά την προσφυγή των πρώτων στην Αίγυπτο έπειτα από λιμό στην περιοχή τους. Έτσι ο Μωυσής μετά από έριδα με κάποιον Αιγύπτιο τον φονεύει και έπειτα καταφεύγει στην περιοχή Μαδιάν της Σιναϊτικής χερσονήσου. Εκεί νυμφεύεται την κόρη του ιερέα Ιοθώρ, Σεπφώρα.

     Η καθημερινότητά του περιείχε όλες τις ασχολίες ενός βοσκού έως ότου είδε το όραμα της καιομένης αλλά μη φλεγομένης βάτου από την οποία αναδύονταν οι λόγοι του Θεού αναθέτοντάς του την απελευθέρωση των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο. Μετά από αυτό το θαυμαστό όραμα και εφόσον ωρίμασε μέσα του η ιδέα πως είχε επιλεγεί από το Θεό για να φέρει εις πέρας το έργο της εξόδου του ισραηλιτικού λαού από την Αίγυπτο, στα 80 του πλέον χρόνια, ο Μωυσής ήταν συνειδητοποιημένος για αυτή του την αποστολή και μετά από πολλές κακουχίες και πληγές οδήγησε το λαό του Ισραήλ στο όρος Σινά, όπου δόθηκε στο Μωυσή η περίφημη νομοθεσία από το Θεό. Η πορεία προς την κατάκτηση της Παλαιστίνης συνεχίστηκε επί 40 έτη στην Αίγυπτο ώσπου πριν τη διάβαση του Ιορδάνη ο Μωυσής πέθανε και τον έθαψαν στο όρος Νεβώ σε ηλικία 120 ετών.

     Γνωρίζοντας αυτά τα στοιχεία της ζωής και δράσης του Μωυσή δεν έχουμε παρά να τον χαρακτηρίσουμε ως τη μεγαλύτερη θρησκευτικά και πολιτική προσωπικότητα της Παλαιάς Διαθήκης. Άλλωστε ο Μωυσής εκτός από ελευθερωτής του Ισραηλιτικού λαού είναι και ο ιδρυτής και θεμελιωτής της ισραηλιτικής θρησκείας. 

Αναστασία Φελούκα, Θεολόγος