Το μοναδικό όπλο των φτωχών είναι ο λόγος. Για να το καταλάβεις θα σου πω το παιχνίδι της τρέλας. Αν καταλάβεις το παιχνίδι της τρέλας, θα ξερεις δύο πράγματα: πρώτον πώς ο λόγος είναι το μοναδικό μας όπλο και δεύτερον, γιατί να μη γίνεσαι συμπαίκτης των διωκτών.

Ο Αμερικανός ψυχίατρος δρ. Έρικ Μπερν, στο βιβλίο του "Τα τρελά, τρελά παιχνίδια που παίζουν οι άνθρωποι", εκδόσεις Αγκύρας, περιγράφει και αναλύει,μεταξύ των άλλων παιχνιδιών, και το παιχνίδι της τρέλας, όπως το ονομάζει.

Σ' αυτό το παιχνίδι, ο παίχτης αν και ξέρει ότι δεν είναι ο μόνος δυνατός στον κόσμο, παριστάνει τον μοναδικό δυνατό. "Τι περιμένετε από τον μόνο δυνατό; ρωτάει. Οι συμπαίχτες συμφωνούν μαζί του, ότι από τον μόνο δυνατό, τα περιμένουν όλα.

Δηλαδή, αν το κράτος παίζει το παιχνίδι της τρέλας, τα κράτη που συμπαίζουν μαζί του, συμφωνούν μαζί του ότι από το μόνο δυνατό κράτος, τα περιμένουν όλα ,και βομβαρδισμούς αμάχων, και καταστροφή της οικονομίας των άλλων κρατών και οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς.

Και ποιος είναι ο λόγος για να γίνονται όλα αυτά εις βάρος των άλλων, είναι ο λόγος ότι το κράτος αυτό, παίζει το παιχνίδι της τρέλας και δεν βρίσκεται κανένα κράτος να του πει, ε, τί κάνεις εκεί; Ξέρεις τί κάνεις;

Στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, το μόνο αντίδοτο στο παιχνίδι της τρέλας των δυτικών ήταν οι Έλληνες, που πήραν το μέρος των θυμάτων. Και οι παίκτες το φυσούν και δεν κρυώνει.

Αυτό είναι το αντίδοτο σ' αυτόν που το παίζει τρελός. Ο λόγος, που βοηθάει τον ασυνείδητο, να γίνει συνειδητός. Γι' αυτό ο λόγος είναι το μοναδικό όπλο των θυμάτων, γιατί βοηθάει τον τρελό διώκτη, να γίνει συνειδητός.

Με οποιοδήποτε άλλο τρόπο το θύμα γίνεται συμπαίκτης στο παιχνίδι της τρέλας, και με το όπλο της κοινωνικής εξέγερσης, ιδίως με αυτό, λόγω νυκοτομαχίας. Διότι αυτοί που κινούν τα νήματα δεν φαίνονται. Δικές τους είναι οι διώξεις, δική τους είναι και η εξέγερση. Όλα είναι δικά τους, εκτός από το λόγο του Θεού.

Το τυπικό του παιχνιδιού της τρέλας, είναι με λίγα λόγια το εξής: Ο παίχτης, ρωτάει: 'Τί περιμένετε από τον μόνο δυνατό; Οι συμπαίκτες απαντούν:"Τί να περιμένεις από τον μόνο δυνατό; Από τον μόνο δυνατό, τα περιμένεις όλα. Ακόμα και το πιο τρελό, που δεν το βάζει ο νους σου."

Το αντίδοτο σ΄ αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι, που είναι και το μοναδικό όπλο υπεράσπισης των θυμάτων, είναι η άρνηση της συμπαιγνίας, με αυτά τα λόγια: "Δεν περιμένουμε τίποτα. Εσύ τί περιμένεις από τον εαυτό σου."

Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου