Τις ανησυχίες του για ένα ενιαίο συνδικάτο εκπαιδευτικών Πρψτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εκφράζει το μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ Θανάσης Τσιριγώτης στο τελευταίο του «δηκτικό» σχόλιο. Αναφέρει λοιπόν μεταξύ άλλων:
"Ένα συνδικάτο Εκπαιδευτικών! Που θα αγκαλιάζει, κατ’ αρχήν, από τους/τις νηπιαγωγούς έως τους κλασικούς λυκειακούς καθηγητές και θα εκτείνεται από τους θεολόγους ως τους μηχανικούς της εκπαίδευσης".
Αφού η ΟΛΜΕ συμφώνησε το καλοκαίρι με τις εγκυκλίους του ΥΠΕΠΘ για τις απαλλαγές από τα Θρησκευτικά, αφού ζήτησε τη μετατροπή του μαθήματος σε θρησκειολογία, αφού ο Τσιριγώτης μόλις προχθές καθύβριζε τον Αρχιεπίσκοπο και μαζί ΟΛΜΕ και ΔΟΕ ξιφουλκούσαν εναντίον των θεολόγων, τώρα προσπαθεί ο Τσιριγώτης να μας καλοπιάσει και να μας εντάξει και τους θεολόγους στον ενιαίο συνδικαλιστικό φορέα. Όχι, ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε.
Οι θεολόγοι αρνούνται να συμμετάσχουν σε ομοσπονδία με αθεϊστικές θέσεις, με χρεωκοπημένες αντιλήψεις, με πρόσωπα γνωστά για τις αντιεκκλησιαστικές απόψεις τους, με όσους πολέμησαν και πολεμούν κάθε χριστιανικό στοιχείο στα σχολεία. Και δεν είναι μόνο οι θεολόγοι, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των εκπαιδευτικών κάθε ειδικότητας που αδιαφορούν πλέον για τις θέσεις της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ.
«Όπερ έδει δείξαι» το έδειξε η ΟΛΜΕ τόσα χρόνια. Τώρα πλέον ας μην ζητάει τη συμμετοχή μας σε μια νέα οργάνωση με τις ίδιες φθαρμένες ιδέες των ίδιων προσώπων που κανείς δεν εμπιστεύεται. Είναι η ώρα για μια νέα ΟΛΜΕ, με άλλες θέσεις και άλλα πρόσωπα. Μιας ΟΛΜΕ που θα στηρίξει την ελληνορθόδοξη παιδεία και θα αναγεννήσει τα ελληνικά σχολεία, όπως πρότεινε η ιστοσελίδα Ζωηφόρος* προ ημερών.
Δεν μας πείθει ο ενθουσιασμός του Τσιριγώτη, της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ για τη δημιουργία ενιαίου συνδικάτου. Είναι ενθουσιασμός όμοιος με εκείνον των Εβραίων που σήμερα βοούν «Ωσαννά» αλλά σε λίγες μέρες θα φωνάξουν «Σταυρωθήτω». Δεν θα στηρίξουμε οι θεολόγοι μια ΟΛΜΕ που αύριο θα «σταυρώσει» το μάθημά μας και κάθε τι χριστιανικό μέσα στα σχολεία.
Πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/
*Μήπως ήρθε η ώρα για μια νέα ΟΛΜΕ;
Δίκαια νομίζουμε θα αναρωτηθεί κάθε αντικειμενικός παρατηρητής, μετά τις τόσες προσβλητικές και απαξιωτικές δηλώσεις – θέσεις που ακούγονται συνεχώς από μέλη και εκπροσώπους της ΟΛΜΕ για το μάθημα των Θρησκευτικών:
Τι προσφέρει άραγε η ΟΛΜΕ στον Κλάδο των Θεολόγων(διορισμένων και αδιόριστων) καθηγητών;
Τι προσφέρει άραγε η ΟΛΜΕ και σε όλους τους υπόλοιπους Κλάδους των καθηγητών;
Μήπως ήρθε πλέον η ώρα, να σκεφθούν οι Θεολόγοι καθηγητές, ως μια απάντηση στην περιφρονητική συμπεριφορά απέναντί τους του Συνδικαλιστικού τους οργάνου, τη διαγραφή τους από τα μητρώα των μελών της ΟΛΜΕ;
Μήπως ήρθε πλέον η ώρα, να παύσουν οι Θεολόγοι καθηγητές να συνεισφέρουν στα ταμεία της ΟΛΜΕ;
Μήπως ήρθε πλέον η ώρα να σκεφθούν σοβαρά οι Θεολόγοι αλλά και όλοι οι καθηγητές, για το αν ισχύει πράγματι, το υποστηριζόμενο εσχάτως από πολλούς, ότι δηλαδή η ΟΛΜΕ έχει καταντήσει ένα κατεστημένο, εξουσιομανές παραμάγαζο, νεοταξικών, αθεϊστικών, παγκοσμιοποιημένων δυνάμεων και ιδεοληψιών;
Μήπως ήρθε πλέον η ώρα οι δυνάμεις εκείνες που έχουν ένα όραμα για μια παιδεία ζωής βασισμένη στην κληρονομημένη στους σύγχρονους νεοέλληνες προγονική πρόταση και που βρίσκονται ενταγμένες στους κόλπους της ΟΛΜΕ να αποδεσμευθούν από θανάσιμους εναγκαλισμούς και να κινηθούν δημιουργικά μπροστά;
Μήπως ήρθε πλέον η ώρα για μια ΟΛΜΕ που να εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντα όλων των καθηγητών και όλη τη ρωμαίϊκη παράδοσή μας;
Μήπως ήρθε πλέον η ώρα, όχι των οργανωμένων, μονίμως και ασκόπως φωνασκούντων αλλά της συντριπτικής, έντονα προβληματισμένης, σιωπηλής πλειοψηφίας του σώματος των καθηγητών;
Μήπως ήρθε πλέον η ώρα να αναρωτηθούμε σοβαρά, μαζικά και δυναμικά αν πράγματι «κρείττων επαινετός πόλεμος ειρήνης χωριζούσης Θεού και δια τούτο τον πραϋν μαχητήν οπλίζει το Πνεύμα, ως καλώς πολεμείν δυνάμενον»(Γρηγόριος Θεολόγος PG 35, 488C);
Μήπως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε σοβαρά, μαζικά και δυναμικά αν πράγματι «έστι σχισθήναι καλώς. Έστι γαρ κακή ομόνοια, έστι και καλή διαφωνία»(Ιωάννης Χρυσόστομος PG 59, 314);
Μήπως ήρθε τελικά, η ώρα για μια νέα ΟΛΜΕ που να υπηρετεί πραγματικά τα συμφέροντα όλων των καθηγητών;
