H συμπόρευση Χριστιανισμού και Ελληνισμού, ιδιαίτερα της Ορθοδοξίας, αποτελεί μία ιστορική πραγματικότητα, ενώ αντιθέτως ο διαχωρισμός της Ορθοδοξίας από τον Eλληνισμό, που υποστηρίζεται από τη νεοειδωλολατρία - που είναι μία επαφή με τις αρχαίες θεότητες και την ειδωλολατρία- είναι τελείως ανιστόρητη τάση, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την ιστορική συνείδηση του Eλληνισμού...

Υπάρχουν ορισμένες ψευδείς εξισώσεις, π.χ. ότι εγώ είμαι Έλληνας και όχι Χριστιανός ή ότι ο Χριστιανισμός είναι Eβραϊσμός ή ότι Eλληνισμός σημαίνει δωδεκάθεο. Όλα αυτά είναι έξω από την ιστορική πραγματικότητα και τη λογική. Είναι εκτός σοβαρής επιστημονικής συζητήσεως...

Δεν χρειάζεται, όμως, επίθεση εναντίον των σύγχρονων ειδωλολατρικών-παγανιστικών κινήσεων, αλλά εδραίωση του θρησκευτικού φρονήματος. Αυτό πρέπει να γίνει από ανθρώπους που είναι ειδικοί και να περάσει μέσα από την παιδεία, μέσα από το σχολείο.

Διότι στην εποχή μας αναπτύσσονται διάφορα κινήματα που έχουν σχέση με την αναζήτηση διεξόδων, οι οποίες είτε οδηγούν στα ναρκωτικά και άλλες μορφές κοινωνικής εκτόνωσης είτε οδηγούν σε μορφές αποκρυφισμού και αναζήτησης λύσεων μα αναγωγές στο παρελθόν των ειδώλων ή σε ανατολικές θρησκείες, πού είναι έξω από την παράδοσή μας, την ιστορία μας, τη λογική...

Το μάθημα των Θρησκευτικών μέσα από τις αξίες, τις αρχές και τα διδάγματα της θρησκείας μας, της Ορθοδοξίας, μπορεί, χωρίς να κάνει κανενός είδους προπαγάνδα, να περάσει ό,τι είναι ουσιαστικό και ό,τι είναι σημαντικό για τη συνείδηση και την υπόσταση του ανθρώπου.

Θα πρέπει μάλιστα να πάρει μία τέτοια διάρθρωση, ώστε πραγματικά να δημιουργεί θρησκευτικό υγιές φρόνημα και θρησκευτική συνείδηση...

Ο Eλληνισμός και ο Χριστιανισμός, δύο μεγάλα πολιτισμικά μεγέθη, κατόρθωσαν να περάσουν ήδη από τούς πρώτους μεταχριστιανικούς χρόνους σε μία θαυμαστή, ιστορικά τεκμηριωμένη, συμπόρευση.

Αυτό επιτεύχθηκε με πρωτοβουλία μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Φώτιος, ο Aρέθας, ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης και εκατοντάδες άλλοι...

Είναι δε ιδιαίτερα λυπηρό και άδικο να προσπαθούν μερικοί νεοειδωλολάτρες να βάλλουν εναντίον του Χριστιανισμού εν ονόματι δήθεν του Eλληνισμού, να αγνοούν την ιστορική πραγματικότητα, αυτή της «αλληλοπεριχώρησης» Eλληνισμού και Χριστιανισμού και να προβάλλουν ψευδοδιλήμματα, που ξεπέρασε ο Eλληνισμός στον ιστορικό του βίο, με ελάχιστες αποκλίσεις μερικών φανατικών ένθεν κακείθεν, που, όμως, δεν επηρέασαν τη συμπόρευση.

*(Aποσπάσματα της ομιλίας του Καθηγητή και Πρύτανη του Πανεπιστημίου Aθηνών κ. Γεωργίου Μπαμπινιώτη, σε εκδήλωση πού συνδιοργάνωσε η Ένωση Θεολόγων Ν. Μαγνησίας με την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος, την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2004, στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως στο Bόλο).

Πηγή: «ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ» Ι. Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2004

Αναδημοσίευση από: http://aktines.blogspot.com/2009/06/n-n.html