«Καθώς οι Ευρωπαίοι πάνω στο ηδονιστικό μεθύσι, πού τούς έχει κυριεύσει, λησμόνησαν τι σημαίνει Τουρκική Θηριωδία, εμείς οι "Έλληνες έχουμε χρέος, όχι μόνο να το Θυμόμαστε, αλλά και να το υπενθυμίζουμε σ' αυτούς πού το λησμόνησαν. .

     '0 Γεώργιος Φραντζής, πού είδε με τα μάτια του τις φρικτές σκηνές, οι όποίες ξετυλίχθηκαν στην Πόλη, μόλις οι Τούρκοι εισόρμησαν σ' αύτή, έγραψε επιγραμματικά: «Τις διηγήσεται τούς τότε κλαυθμούς και Θρήνους; Ει και από ξύλου άνθρωπος " εκ πέτρας ην, ουκ ηδύνατο μη θρηνήσαι».

     Το Θέαμα ήταν φοβερό τη μαύρη Τρίτη τής 29ης Μαΐου 1453. '0 μαινόμενος όχλος του Μωάμεθ σαν λυσσασμένοι λύκοι και πεινασμένοι τυχοδιώκτες ξεχύθηκαν στη Βασιλεύουσα αρχίζοντας τη λεηλασία, που τους υποσχέθηκε ο σουλτάνος με τα λόγια: «Σας προσφέρω διαρπαγήν τριών ημερών εφ' όσον η Κωνσταντινούπολη θα περιέλθει στα χέρια μας. Θα πετύχετε έκτακτες αμοιβές. Μέσα στην πόλη υπάρχει πλούτος αμύθητος και παντοδαπός. 0 καλύτερος και περισσότερος στα ιερά και τις εκκλησίες, χρυσός, άργυρος, πολύτιμοι λίθοι κλπ. Γυναίκες, πλείστες και ωραιότατες, παιδιά που θα πουλήσετε σαν δούλους. Θα κερδίσετε πολλά σε απόλαυση και πλούτο» «Κριτόβουλος, θ9-90).

Η λεηλασία και η καταστροφή ήταν ανελέητες.

     Πανικόβλητοι οι κάτοικοι τής Κωνσταντινουπόλεως ζητούσαν άσυλο στις εκκλησίες. Εκεί όμως τους κατέσφαζαν οι εισβολείς σαν πρόβατα. Μονάχα στο ναό της, Αγίας Σοφίας έσφαξαν 15.000 άτομα! oι ναοί συλήθηκαν, οι γυναίκες άλλες εσφάγησαν, άλλες ατιμάσθηκαν, οι νέοι και τα παιδιά πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα. oι γέροι στραγγαλίστηκαν χωρίς οίκτο...

Οι ίδιες όμως σκηνές επανελήφθησαν όχι λίγες φορές από τότε, Θα επαναληφθούν δε και πάλιν ας μη, αμφιβάλλουν οι Εταίροι τής Ευρώπης.»