Αν αυτό ίσχυε στις εκλογές θα εκλέγαμε όχι μόνο το καλύτερο κόμμα, αλλά και το χειρότερο. Γιατί όχι αυτό θα μας φύλαγε απ΄ το να ψηφίσουμε π.χ. τον Σύριζα και να μας προκύψει η Νέα Δημοκρατία.
Η αγάπη μας για το καλύτερο και για το χειρότερο θα βοηθούσε στη συνεργασία μεταξύ τους. Ούτε οι λίγοι καλοί μπορούν μόνοι τους να κάνουν τα πάντα ούτε οι πολλοί χειρότεροι είναι εντελώς ανήμποροι. Όλοι χρειάζονται. Οι κοινωνίες είναι ευτυχισμένες όταν υπάρχει ομόνοια και ειρήνη και όχι ανταγωνισμός και μίσος μεταξύ τους.
Η μεγαλύτερη προσφορά των εκλογών είναι η συνειδητοποίηση του θεάτρου που παίζεται στην πολιτική. Ποιος από αυτούς που ψηφίζουν γνωρίζει τους καλύτερους από τους χειρότερους και ποιος μπορεί να τους διακρίνει; Ούτε τον εαυτό μας δεν ξέρουμε αν είναι καλύτερος ή χειρότερος από χθες ή θα είναι καλύτερος ή χειρότερος μετά δέκα λεπτά της ώρας.
Η Ορθοδοξία δεν δέχεται την διάκριση των ανθρώπων σε καλύτερους και σε χειρότερους, ούτε τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, που είναι η αιτία όλων των κακών. Ο ανταγωνισμός δυο ανθρώπων για την Ωραία Ελένη, ήταν η αιτία ενός μακροχρόνιου πολέμου που γέμισε δυστυχία αμέτρητες οικογένειες.
Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν καλοί και κακοί. Υπάρχουν θεραπευμένοι και αθεράπευτοι που μπορούν να θεραπευτούν.
Οι καλοί και οι κακοί υπάρχουν στις θρησκείες. Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία. Είναι ιατρική.
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
ΛαρισινάΔοκίμια