Ενώ οι Τούρκοι κατάφεραν και πρόβαλλαν με τις πονηριές του Ερντογάν τις θέσεις τους σε μια σειρά σημαντικών ελληνοτουρκικών ζητημάτων, η ελληνική αντιπροσωπεία,

Ανησυχητικές, αλλά ανεπιβεβαίωτες, είναι οι πληροφορίες που δημοσιεύονται στα Αιγυπτιακά ΜΜΕ σχετικά με την ΑΟΖ της Κύπρου.

Ένα προσωπικό σημειωματάριο του Μωάμεθ του Πορθητή, που βρίσκονταν επί χρόνια στα αρχεία των σουλτανικών ανακτόρων του Τοπκαπί, ανάβει «φωτιές» για το περιεχόμενο του που δείχνει για άλλη μια φορά την προτίμηση του στα χριστιανικά πρότυπα καθώς και στην ελληνική γλώσσα, τη. οποία μελετούσε επί πολλά χρόνια και του άρεσε να την διαβάζει και επομένως να την ομιλεί.

Όπως αποκαλύπτει το τουρκικό περιοδικό, Aktüel,ένα προσωπικό σημειωματάριο του Μωάμεθ του Πορθητή από την παιδική του ηλικία, αποκαλύπτει μερικές άγνωστες και μυστικές μέχρι σήμερα πτυχές του πρώτου σουλτάνου που του άρεσε να τον χαρακτηρίζουν σαν ηγεμόνα της νέας Ρώμης και σαν άξιο διάδοχο του μεγάλου Αλεξάνδρου και των βυζαντινών αυτοκρατόρων.

Το σημειωματάριο αυτό που αποτελείται από 180 μικρές σελίδες, είχε γίνει επί πολλά χρόνια αντικείμενο έντονων συζητήσεων και διαμάχης μεταξύ των Τούρκων μελετητών αν πράγματι ανήκε στον Πορθητή της Κωνσταντινούπολης, στον Fetih,όπως τον ονομάζουν οι Τούρκοι που τον έχουν αναγάγει σε μεγάλο σύμβολο της σύγχρονης Τουρκίας. Τελικά ένα ειδικός καθηγητής, ο Sühey Ünver,κατάφερε να αποδείξει μετά από κοπιαστικές μελέτες ότι αυτό είναι πράγματι το προσωπικό σημειωματάριο του Μωάμεθ του Πορθητή.

Αλλά το εντυπωσιακό δεν ήταν ότι ανακαλύφθηκε και πιστοποιήθηκε το προσωπικό αυτό «τεφτέρι» του Πορθητή, αλλά το περιεχόμενο του, που αποκαλύπτει για άλλη μια φορά την προτίμηση του προς τα ελληνικά και χριστιανικά σύμβολα και πρότυπα. Όπως αποκαλύπτει και το περιοδικό Aktuel,ανάμεσα στις σημειώσεις του Μωάμεθ διακρίνονταν η προτίμηση του προς το ελληνικό αλφάβητο, άλλη μια απόδειξη πως του άρεσε να γράφει και να διαβάζει στα ελληνικά, την μητρική γλώσσα της μητέρας του, αλλά και το πιο εντυπωσιακό, αναπαρίστανται χριστιανικά πορτραίτα, άλλη μια ένδειξη της προτίμησης που είχε ο Μωάμεθ προς της ελληνική ορθοδοξία, ένα θέμα που συχνά προκαλεί έντονες συζητήσεις ακόμα και σήμερα στην Τουρκία.

Η αποκάλυψη αυτή του τουρκικού περιοδικού, έρχεται «καπάκι» σε ένα επίσης σχετικό δημοσίευμα της ισλαμικής τουρκικής εφημερίδας, Takvim,στις 15 Φεβρουαρίου με τον εντυπωσιακό τίτλο, «Fatih Hırıstiyan mıydı!», δηλαδή «Ο Φετίχ ήταν χριστιανός!» Το δημοσίευα αυτό ανοίγει ένα καινούργιο κύκλο συζητήσεων για την πραγματική ταυτότητα του Μωάμεθ του Πορθητή και αν πράγματι ο πρώτος Οθωμανός σουλτάνος που κατέλαβε την βασιλίδα των πόλεων ήταν κρυπτοχριστιανός, ή κατά το τέλος της ζωής του τελικά ασπάστηκε την Ορθοδοξία που ήταν και η θρησκεία της μητέρας του την οποία αγαπούσε υπερβολικά και από την οποία είχε μάθει να απαγγέλλει το «Πάτερ υμών».

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Νέο σοκ στην Τουρκία από την γνωστή Γαλλίδα βουλευτίνα της Μασσαλίας, ValerieBoyer,

Είναι προφανές ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν χαίρεται που η Ελλάδα κινείται προς την ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Γνωρίζουν ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του ότι η παρούσα κυβέρνηση το πιστεύει και θα το κάνει.

Η ιστορία της ελληνικής ΑΟΖ έτσι όπως εξελίσσεται με την μνημειακή κυβέρνηση, είναι για να… γελά ο κάθε πικραμένος. 

Στις 26 Φεβρουαρίου από την τουρκοκυπριακή εφημερίδα, Afrika,αλλά και από την τουρκική, Vatan, κυκλοφόρησε μια είδηση η οποία έκανε μεγάλη αίσθηση την Τουρκία και στα κατεχόμενα.

Είναι πράγματι εντυπωσιακό να διαπιστώνεις αφ' ενός το τουρκικό άγχος να παρουσιάσει όλους τους κομάντος των Ιμίων εν Ζώη και στην συνέχεια να οι ίδιοι οι Τούρκοι να αυτοδιαψεύδεται από τα ίδια τα τουρκικά δημοσιεύματα,  αλλά και αφ ετέρου το πώς τα ελληνικά «παπαγαλάκια» επαναλαμβάνουν αυτές τις τουρκικές ηλιθιότητες.

Έχει πολύ ενδιαφέρων για όσους παρακολουθούν τα τουρκικά πράγματα, το πως ένα θέμα που ήταν δεδομένο

Επανέρχεται στην τουρκική επικαιρότητα με δυο δημοσιεύματα «φωτιά», το μεγάλο ζήτημα των κρυπτοχριστιανών, ένα θέμα  που έχει απασχολήσει πολλές φορές στο παρελθόν την γειτονική χώρα και δείχνει πως το ζήτημα όχι μόνο δεν έχει κλίσει, αλλά είναι ένα καυτό θέμα που συσχετίζεται άμεσα με την κρίση ταυτότητας που έχει ανακύψει τα τελευταία χρόνια με πολλές παρενέργειες για το ίδιο το μέλλον της σύγχρονης Τουρκίας.