Ο Ιησουίτης Πάπας Φραγκίσκος αξιοποίησε την πρόταση του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου να συναντηθούν στα Ιεροσόλυμα, με την ευκαιρία των πενήντα ετών από τη συνάντηση των προκατόχων τους Παύλου Στ΄ και Αθηναγόρα Α΄,  και επιχείρησε να επεκτείνει τις προπαγανδιστικές πρωτοβουλίες του στο Παλαιστινιακό.

Η λειτουργία του Συνοδικού θεσμού αποτελεί αψευδή δείκτη της ζωντάνιας της Εκκλησίας και καθρέφτη της πνευματικότητας των μελών Της – Επισκόπων, ιερέων, λαϊκών. Στοιχείο αναφοράς  για το πώς λειτουργεί ο Συνοδικός θεσμός είναι οι Ιεροί Κανόνες και η διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, της οποίας κεφαλή και σωτήρας του σώματός Της  είναι ο Χριστός (Εφ. ε΄ 23). Αν ένα από τα μέλη του Σώματος υπολειτουργεί ή πάσχει, τότε όλο υποφέρει. Και ναι μεν ο Κύριος δεν αφήνει την Εκκλησία Του να βυθιστεί, όμως μεγάλη είναι έναντι Του η ευθύνη εκείνων που Την πληγώνουν.  

Η όλη διαδικασία εκλογής και χειροτονίας των νέων Μητροπολιτών έλαβε τέλος. Παραμένει η πικρή γεύση από την  παρέμβαση του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στα εσωτερικά της Εκκλησίας της Ελλάδος και από την επιβεβαίωση του ελλείμματος που υπάρχει στο Συνοδικό σύστημα.

Οι εκλογές των Αρχιερέων διέπονται από τους Ιερούς Κανόνες και είναι σύμφωνες με τους Νόμους του Κράτους.

Σεβασμιώτατοι, σεβαστοί και αγαπητοί πατέρες, φίλτατοι φίλοι και φίλες. Συμπληρώθηκαν διακόσια (200) κείμενα που έχω γράψει από τις 16 Αυγούστου 2011 έως την 1^η Ιουλίου του 2014 και τα έχω κοινοποιήσει στους περισσότερους από εσάς.

            Έχει καταντήσει κοινοτοπία το να αναφέρεται κανείς στο Κυπριακό και να επισημαίνει ότι βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Ο Ελληνισμός της Κύπρου εδώ και 3.500 χρόνια πορεύεται εν μέσω θυελλών και καταιγίδων, υφίσταται βαρβαρικές επιδρομές και αιμοσταγείς αιχμαλωσίες, σε συνδυασμό με δολοφονικές προδοσίες. Από καιρό σε καιρό ο Ελληνισμός της Κύπρου χαρακτηρίζεται «επιθανάτιος»,  καταδικασμένος σε θάνατο, σε αφανισμό.

Τα στερνά τιμάνε τα πρώτα. Μια παροιμία για τους ηλικιωμένους, που είναι μια προέκταση της σκέψης του Δημοσθένη στον Α΄ Ολυνθιακό: « Προς γαρ το τελευταίο εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται».

            Οι με επίγνωση του υπουργήματος και των ευθυνών τους Αρχιερείς δεν τελούν πανηγυρικές εκδηλώσεις, με πολύ μάλιστα «θυμίαμα»,  για επετείους (10, 15, 20, κλ.π. χρόνια...) από της αρχιερατικής εκλογής τους.

Πολλοί αναλυτές διαπιστώνουν ότι το αγεφύρωτο πολιτισμικό χάσμα, το αμοιβαίο βαθύ μίσος και η εκατέρωθεν καχυποψία μεταξύ της φιλοδυτικής  και της ρωσόψυχης Ουκρανίας οδηγούν στη διάλυση και στο τέλος της χώρας, με τη σημερινή της μορφή. Ο διχασμός είναι προφανής σε όλα τα επίπεδα, στο Στρατό, στα Σώματα Ασφαλείας, στο Κοινοβούλιο, στην Εκτελεστική Εξουσία, στις Δημόσιες Υπηρεσίες, στην Κουλτούρα, στη Θρησκεία.

Έχω ένα όνειρο. Αυτή ήταν η συνταρακτική φράση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην ιστορική του ομιλία στην Ουάσιγκτον, στις 28 Αυγούστου 1963. Είχε πει τότε στις 200.000 ανθρώπων που τον άκουγαν και στα εκατομμύρια που παρακολουθούσαν την ομιλία του: