Ζωηφόρος

Ο Σταυρός του Χριστού σωτηρία και κρίση του κόσμου, του Επισκόπου π. Ερζεγοβίνης Αθανασίου Γιέφτιτς,

Ο Σταυρός του Χριστού

σωτηρία και κρίση του κόσμου

του π. Αθανασίου Γιέφτιτς

Επισκόπου πρώην Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης

από την εφημερίδα «Χριστιανική», 1/4/2010

*Απόσπασμα από ομιλία του π. Αθανασίου στο Κοσσυφοπέδιο, κατά την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης. Μετάφραση από τα αγγλικά Κων. Μπλάθρας

Μεγάλη και χαρμόσυνος είναι η ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου μας και μεγάλη και χαρμόσυνος είναι και η Κυριακή του Σταυρού, δυο γεγονότα συνδεδεμένα μεταξύ τους, ενωμένα. Δυο γεγονότα εξ’ ίσου σωτηριώδη. Ο Κύριος επείγεται, σπεύδει στα Ιεροσόλυμα, προς το πάθος για τη δική μας σωτηρία. Αυτή είναι η ατελεύτητος, προαιώνιος αγάπη του Θεού για τη δημιουργία Του και για το πιο αγαπημένο δημιούργημά Του, τον άνθρωπο. Και ο Κύριος δημιούργησε τον άνθρωπο κατά το σχήμα του Σταυρού. Όταν στέκεται ο άνθρωπος, λέει ο άγιος Ειρηναίος της Λυών, ο μεγάλος μάρτυρας από τον 2ο αιώνα, όταν ο άνθρωπος τεντώνει τα χέρια του, είναι ένας ζωντανός Σταυρός. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατά τον τύπον του Σταυρού και, όπως λέει ο άγιος επίσκοπος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς), όλο το σύμπαν είναι στο σχήμα του Σταυρού. Κατακόρυφα ή κάθετα και οριζόντια όλο το σύμπαν σημειώνει τον Σταυρό, σηματοδοτείται από τον Σταυρό, είναι σταυρωμένο.

Ο Σταυρός είναι το μυστήριο της αγάπης του Θεού, δεν είναι το μυστήριο του βασανισμού αλλά είναι το μυστήριο της θυσιασμένης, αυτοπροσφερόμενης αγάπης. Η αγάπη είναι πάντοτε θυσία, αλλά μία χαρμόσυνη θυσία. Όχι μια αγάπη της ανταπόδοσης, όπως οι Λατίνοι αιρετικά διδάσκουν, ότι ο Θεός πρέπει να ικανοποιηθεί, σα να είναι ο Θεός θυμωμένος και πρέπει εμείς τώρα να φέρουμε προσφορές, ώστε ο Θεός να μάς σπλαχνιστεί.

Αυτός δεν είναι ο Θεός της Βίβλου. Αυτός δεν είναι ο Θεός της Αποκάλυψης. Αυτός δεν είναι ο Θεός του Ιησού Χριστού και ο Θεός και Πατέρας μας. Ο Θεός μας είναι ο Θεός της αγάπης, ο οποίος γνωρίζει ότι με αγάπη θα πρέπει ο άνθρωπος, ο Θεός, οι άγγελοι και όλη η δημιουργία να υπηρετεί ο ένας τον άλλο και να χαίρεται μέσα σ’ αυτή. Αυτός είναι ο λόγος που η αυτοθυσιαζόμενη αγάπη ονομάζεται επί αιώνες ο «Αμνός του Θεού», που θυσιάζεται για εμάς και την αιώνια σωτηρία μας.

Η πίστη του Αβραάμ

Ο Θεός το έδειξε αυτό όταν κάλεσε τον προπάτορά μας Αβραάμ να φύγει από τη μακρυνή γη της Ουρ των Χαλδαίων (στη σημερινή νότια Μεσοποταμία) για τη γη της επαγγελίας, που Του υποσχέθηκε να Του δώσει, γη άγνωστη σ’ αυτόν, ξένη γη. Και ο Αβραάμ έφυγε και έφτασε στη Χαράν (σήμερα στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας, εύφορη μέχρι σήμερα περιοχή). Τότε ο Θεός τον κάλεσε να εγκαταλείψει την υπόλοιπη οικογένειά του και να εγκατασταθεί στη Χαναάν, να εγκατασταθεί στην πετρώδη, τραχιά, άγονη γη, τη σημερινή Ιουδαία, που ο Θεός θα του την έδινε κληρονομιά. Πράξενη είναι αυτή η γη, η Αγία Γη. Ένα μεγάλο κομμάτι της είναι έρημος, ιδιαίτερα το νοτιότερο κομμάτι της, γύρω από την Ιερουσαλήμ κι από την Ιερουσαλήμ μέχρι την Αίγυπτο, μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα. Αλλά όταν πέφτει η βροχή στιγμιαία ανθίζει. Ευθύς, «η έρημος εξανθίζει ως κρίνο, Κύριε». Αυτό είναι το μυστήριο της ζωής που δημιουργεί ο Θεός στις ερήμους.

Ο Αβραάμ ήρθε και αναρρωτήθηκε, «Πώς θα κληρονομήσω αυτή τη γή;» Ο Θεός του έδειξε τα αστέρια στον ουρανό: «Τόσοι θα είναι οι απόγονοι σου». Μετά από μία περίοδο αναμονής και ενδυνάμωσης της πίστης του Αβραάμ, του δόθηκε ένας γιος, ο Ισαάκ. Και όταν ο Ισαάκ μεγάλωσε κι έφτασε στα είκοσι, ο Θεός έδωσε ένα νέο σκαλοπάτι, μια νέα «Οικονομία», όπως λένε οι άγιοι Πατέρες, μια νέα προσφορά και του είπε: «Πρόσφερε το γιο σου θυσία σε Μένα».

Βασισμένος σ’ αυτό, ο δυτικός φιλόσοφος Κίρκεγκωρ έφτιαξε μια ολόκληρη φιλοσοφία της αμφιβολίας, της ανησυχίας, της αγωνίας. Ο Αβραάμ δεν είχε τίποτα από αυτά, ήταν άνθρωπος της πίστης. Πήρε το γιο του και η καρδιά του ήταν σίγουρα λυπημένη όταν τον ανέβασε στο όρος Μωριά, στο σημείο όπου χτίστηκε ο Ναός του Σολωμόντα. Κι ο Ισαάκ του είπε: «Πατέρα, κουβαλάμε τα ξύλα αλλά πού είναι το ζώο της θυσίας;» Ο Αβραάμ απάντησε με τα λόγια της πίστης: «Ο Θεός θα μεριμνήσει». Είναι πιο καθαρό στα εβραϊκά: «Ο Θεός θα αποκαλυφθεί και θα ιδεις τι θα κάμει». Και θέλησε να προσφέρει τον Ισαάκ για θυσία.

Αλλά τη στιγμή που ο Αβραάμ ήταν έτοιμος να θυσιάσει το γιο του υπακούοντας στο Θεό, μέσα από την πίστη του στο Θεό, μέσα από την αγάπη του στο Θεό, ο Θεός κράτησε το χέρι του και τού έδειξε το κριάρι που είχε πιαστεί από τα κέρατά του στους θάμνους. Κι αυτό ήταν μία εικόνα του Χριστού. Ο Θεός έδωσε τον Μονογενή του Υιό στη θέση του γιού του Αβραάμ. Στη θέση του Ισαάκ ο νέος Ισαάκ, ο Κύριός μας Χριστός. Και έρχεται στα Ιεροσόλυμα, όπως λέει ο ευαγγελιστής: «Υπάρχουν κάποιοι από αυτούς που στέκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα γευτούν θάνατο μέχρι να δουν τη Βασιλεία του Θεού να έρχεται εν δυνάμει». Ποια Βασιλεία του Θεού είναι αυτή; Αυτή είναι ο Σταυρός στον Γολγοθά. Στην αρχή λίγοι από τους Αποστόλους Τον είδαν: Ο Ιωάννης, οι Μυροφόρες και ο Ληστής ο εκ δεξιών, ο Ρωμαίος Κεντηρίων και ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος. Και έπειτα οι υπόλοιποι Απόστολοι και ο υπόλοιπος κόσμος. Από εκείνη την ημέρα Τον είδαν όσοι θέλουν να πιστεύουν στον Χριστό και στην αιώνια ζωή.

Η πίστη είναι ελεύθερη προσφορά

Η πίστη δεν είναι βίαιη, η πίστη δεν είναι μηχανική. Η πίστη δεν καταπιέζει, δεν φοβίζει με προειδοποιήσεις ή με υποσχέσεις. Η πίστη είναι μία ελεύθερη προσφορά, το δώρο μιας αγαπώσας καρδίας προς το Θεό, από τον ελεύθερο και τον απελευθερωμένο άνθρωπο. Αυτό είναι το μυστήριο του Σταυρού και το μυστήριο της αγάπης του Θεού. Στη Δύση, δυστυχώς, ο Σταυρός κατανοείται σαν βασανισμός. Δείτε πώς εξεικονίζουν τον Χριστό ως Εσταυρωμένο. Ο Θεός να με συγχωρέσει, αλλά αυτός είναι ένας απελπισμένος άνθρωπος που χρειάζεται βοήθεια και όχι όπως Αυτός εμφανίζεται στην ορθόδοξη εικονογραφία, ως ο «Βασιλεύς της Δόξης», ως ο «Υπνών», ο οποίος ξεδιπλώνει τα χέρια του για να συμπεριλάβει ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν ο Βασιλεύς της Δόξης και εκεί, επάνω στο Σταυρό ήταν επί του θρόνου του Πατρός, στον Παράδεισο μαζί με τον Ληστή, στον Άδη με τους τεθνεώτες και μαζί μας στον Γολγοθά. Και φανέρωσε την ειρήνη και μας έδωσε ελπίδα. Εμπιστεύθηκε τη Μητέρα του Θεού, τη Μητέρα του Υιού Του στον υιοθετημένο αδελφό, τον Ιωάννη και όλους μας μάς εμπιστεύθηκε σ’ εκείνη και εκείνον.

Ο Σταυρός δημιούργησε την Εκκλησία

Σήμερα είναι επίσης η ημέρα της Εκκλησίας. Ο Σταυρός είναι εκείνο το μυστήριο που δημιούργησε την Εκκλησία, αλλά ο Σταυρός είναι ταυτόχρονα και η κρίση. Η κρίση αυτού του κόσμου είναι τώρα, λέγει ο Κύριος. (...) Αλλά η κρίση του Θεού δεν είναι καταδίκη αλλά πρόνοια. Καθώς ο Θεός είναι ο ελεήμων, ο αγαπών την ανθρωπότητα, ήρθε για να σώσει εμάς τους αμαρτωλούς. Πριν, όπως μαρτυρούν τα Ευαγγέλια, ο Χριστός ελεύθερα πρόσφερε τον Εαυτό Του ως θυσία στο υπερώο της Σιών, όπου κατά τον Μυστικό Δείπνο, διεμέλησε το Σώμα του και έχυσε το Αίμα του για την αιώνια ζωή του κόσμου. Αυτή είναι η Θεία Λειτουργία, η Θεία Ευχαριστία. «Ιδού, κάνω μια συμφωνία μαζί σας με τη Βασιλεία που μου έδωσε ο Πατέρας Μου ώστε να τρώτε την τροφή και να πίνεται εις αιώνιον ζωήν». Και αυτό είναι αποτέλεσμα του Σταυρού, από το αίμα και το ύδωρ που ανέβλυσε από τον Σταυρό, όταν κεντήθηκε η πλευρά του Κυρίου. Ήταν από την πλευρά που ο Θεός έπλασε την Εύα και η Εύα ήταν η πρώτη που άκουσε το διαβολο και παρέσυρε τον Αδάμ. Έτσι ο Κύριος έφερε τη θεραπεία στον Αδάμ και την Εύα από το κέντημα της πλευράς, επέτρεψε να κεντηθεί η πλευρά Του. Και από την πλευρά έτρεξε αίμα και νερό. Το ύδωρ είναι το Βάπτισμα, το αίμα είναι η Θεία Λειτουργία, η Θεία Ευχαριστία, όμοια καρποί του Σταυρού.

Καρπός του Σταυρού είναι και η κάθοδος του Χριστού στον Άδη, γιατί κατέστρεψε την Κόλαση και ουδείς έμεινε στα μνήματα. Δεν υπάρχει Κόλαση από τη στιγμή που ο Χριστός κατέστρεψε την Κόλαση, αλλά υπάρχει κατάσταση κόλασης. Υπάρχουν, δυστυχώς, αιώνια βάσανα γι’ αυτούς που ετοίμασαν αυτή την κατάσταση για τον εαυτό τους. Αλλά ο Παράδεισος βρίσκεται ακόμα εδώ, πάνω στη γη, και περισσότερο στην αιωνιότητα, για εκείνους που ετοίμασαν τις ψυχές τους και τα σώματά τους για τον Παράδεισο. Κι έτσι ο Σταυρός είναι σωτηρία και κρίση.

Είθε ο Κύριος να μάς αξιώσει, προσκυνούντες σήμερα τον Τίμιο Σταυρό να λάβουμε από Αυτόν τη δύναμη να περιμένουμε, όπως λέει το λαϊκό μας τραγούδι, όπως οι άνθρωποι εύχονται, να περιμένουμε την Σταύρωση του Χριστού και την Ανάστασή Του.

πηγή: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2037

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel