Logo
Print this page

Κυριακή προ της Υψώσεως

Κυριακή Προ της Υψώσεως

Το Ευαγγέλιο και το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής

η απόδοσή τους στην νεοελληνική

και κήρυγμα επί του Ευαγγελίου.

***

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο

Κεφ.  3, χωρία 13 έως 17

Γ΄ \ Είπεν ο Κύριος, 13 οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. 14 καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, 15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 16 οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Είπεν ο Κύριος· κανένας δεν ανέβηκε στον ουρανό παρά μόνον εκείνος πού κατέβηκε από τον ουρανό, ο Υιός του ανθρώπου πού είναι πάντα στον ουρανό. Κι όπως ακριβώς ο Μωϋσής σήκωσε ψηλά το φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να σηκωθεί ψηλά και ο Υιός του ανθρώπου, ώστε καθένας πού πιστεύει σ' Αυτόν να μην χαθεί, αλλά να έχει ζωή αιώνιο. Γιατί τόσο πολύ αγάπησε ο θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Μονογενής πού τον πιστεύει, αλλά να έχει ζωή αιώνιο. Γιατί ο Θεός δεν έστειλε τον Υιόν του στον κόσμο για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί με αυτόν ο κόσμος.

***

Από την προς Γαλάτας  Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Κεφ.  6, χωρία  11 έως 18

ΣΤ΄ \ 11 Αδελφοί, ῎ιδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. 12 ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται. 13 οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται. 14 ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δι' οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ. 15 ἐν γὰρ Χριστῷ ᾿Ιησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. 16 καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν ᾿Ισραὴλ τοῦ Θεοῦ.

17 Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω· ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω.

18 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί· ἀμήν.»

ΑΠΟΔΟΣΗ

11 Προσέξτε με πόσο μεγάλα γράμματα σας γράφω τώρα με το ίδιο μου το χέρι. 12 Όσοι θέλουν ν' αποκτήσουν καλή φήμη στους ανθρώπους, αυτοί προσπαθούν να σας υποχρεώσουν να περιτέμνεστε με μόνο στόχο να μην καταδιώκονται από τους Ιουδαίους εξαιτίας του σταυρού του Χριστού. 13 άλλωστε ούτε κι αυτοί που επιμένουν στην περιτομή τηρούν τον νόμο. Απλώς θέλουν να περιτέμνεστε εσείς, για να καυχηθούν που σας κατάφεραν να το κάνετε. 14 Όσο για μένα, δε θέλω άλλη αφορμή για καύχηση εκτός από το σταυρού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το σταυρό που πάνω του πέθανε ο κόσμος για μένα κι εγώ για τον κόσμο. 15 Γιατί για όσους ανήκουν στον Ιησού Χριστό δεν έχει καμιά σημασία ούτε το να κάνεις περιτομή ούτε το να μην κάνεις, αλλά όλοι είναι νέα δημιουργήματα του Θεού. 16 Όσοι ακολουθούν αυτή την αρχή, θα έχουν την ειρήνη και το έλεος του θεού μαζί τους, αυτοί και όλος ο λαός του Θεού. 17 Στο εξής κανένας ας μη μου δημιουργεί προβλήματα. Αρκετά έχω πάθει για τον Ιησού, όπως δείχνουν τα σημάδια στο σώμα μου.

18 Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εύχομαι να είναι μαζί σας, αδερφοί μου. Αμήν.

***

Κυριακή προ της Υψώσεως

(Ιω. γ’, 13-17)

κήρυγμα επί του Ευαγγελίου

του Ιωάννη Δήμου

Θεολόγου - Φιλολόγου

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

Κυριακή σήμερα προ της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, μας δίνεται η ευκαιρία να αναφερθούμε στο υπέροχο αυτό σύμβολο του Χριστιανισμού, με λίγα λόγια βέβαια. Το σημείο του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού εμπνέει σεβασμό και θαυμασμό σε όλους τους χριστιανούς. Δεν έπαυσαν όμως να υπάρχουν δυστυχώς και μερικοί τυφλοί πνευματικά άνθρωποι, αιρετικοί και κακόδοξοι. Αυτοί   αρνούνται  την αξία του σημείου του Σταυρού, και  θεωρούν το Σταυρό  φονικό όργανο, με το οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός. Προσπαθούν μάλιστα να παρασύρουν και άλλους ανθρώπους στην πλάνη τους. Είναι δε φοβερό το ότι υπάρχουν αφελείς μεταξύ του χριστιανικού κόσμου που ακολουθούν τους ζωντανούς αυτούς νεκρούς και γίνονται όργανα και θύματα τους. Οι αιρετικοί αυτοί έχουν πάθει τόση σύγχυση ώστε δε μπορούν να καταλάβουν ότι η ευθύνη για το έγκλημα του Γολγοθά βρίσκεται στην εγκληματική διάθεση των σταυρωτών και όχι στο σταυρό  που χρησιμοποιήθηκε ως μέσο  από αυτούς. Ανεξάρτητα όμως από τις αιρετικές αυτές απόψεις, η αξία του Σταυρού δεν καταργείται, γιατί η σημασία του είναι αιώνια.

Ο Σταυρός έχει προτυπωθεί στην Παλαιά Διαθήκη όπως φαίνεται στα εξής περιστατικά. Πρώτον, η ράβδος του Μωυσή  που χάραξε το αήττητο όπλο του Σταυρού στην επιφάνεια της Ερυθράς θάλασσας. Δεύτερον, η έκταση των χειρών του Μωυσή που κατά τη σύγκρουση του Ισραήλ με τον Αμαλήκ, σχημάτισε το σημείο του Σταυρού. Τρίτον, ο όφις που υψώθηκε από το Μωυσή στην έρημο. Τέταρτον, το ξύλο στα νερά της Μερρά που συμβόλιζε και αυτό  το ζωοποιό Σταυρό. Όλα αυτά μαρτυρούν ότι ο Σταυρός δεν είναι φονικό όργανο, όπως ανόητα νομίζουν οι αιρετικοί, αλλά παγκόσμιο σχήμα, ο φύλαξ της οικουμένης, η κλίμακα και γέφυρα μεταξύ ουρανού και γης. Ο Σταυρός είναι το ξύλο της υπακοής με το οποίο εκδηλώθηκε η υπακοή του Υιού του Θεού προς τον Πατέρα Του. Είναι το όργανο που προξενεί φόβο και τρόμο  στον πονηρό, του οποίου την κεφαλή συνέτριψε.

Και πράγματι ενώ σκοπός του σατανά ήταν να απομακρύνει το Χριστό από τη ζωή, γιατί με τη διδασκαλία Του παρέλυε τη δύναμη του και άρπαζε τους ανθρώπους από τις παγίδες του, όμως απέτυχε. Ο διάβολος  έπεσε από εκεί που δεν το περίμενε, αφού ο Σταυρός του Κυρίου τον συνέτριψε κυριολεκτικά. Ο σατανάς δεν κατάλαβε ότι ανεβάζοντας το Χριστό στο Σταυρό θα ζημιωνόταν ο ίδιος. Δε φαντάστηκε ότι η πανσοφία του Θεού θα αντέστρεφε τους όρους με αποτέλεσμα,  όχι μόνο να αχρηστευτούν τα δολοφονικά σχέδιά του, αλλά και να βρεθεί  η κεφαλή του ποδοπατημένη κάτω από το Σταυρό. Έτσι, ενώ ο Αδάμ έχασε τον παράδεισο, επειδή έφαγε από το ξύλο του δένδρου, κατά τον ίδιο τρόπο άνοιξε πάλι η πύλη του ουρανού για να δεχθεί τον άνθρωπο με τη δύναμη του ξύλου του Σταυρού.

Ο Σταυρός είναι μεν το σύμβολο των παθών και  της σταυρικής θυσίας του Κυρίου, αλλά είναι και το σύμβολο  της αυταπαρνήσεως των χριστιανών, αφού ο κάθε πιστός συμμετέχει στα παθήματα του Χριστού.  Ο Απόστολος  Παύλος διαβεβαιώνει αυτό με τα εξής λόγια, «εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου Ιησού εν τω σώματί μου βαστάζω».Τέλος, ο Σταυρός είναι το σύμβολο της θυσίας και της υπακοής στο θέλημα του Θεού, αφού ο Ίδιος ο Κύριος  «εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού». Ας τον μιμηθούμε. Αμήν.

 

Zoiforos.GR

Latest from Zoiforos.GR

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR