Ζωηφόρος

Με δυο λόγια ΣΤ' (10)

Με δυο λόγια ΣΤ'

του Ιωάννη Δήμου

 

από την ιστοσελίδα του: www.sostikalogia.com

1. Η θεία χάρη δίνεται από το Θεό στους ταπεινούς σύμφωνα με το, « ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν » (Ιακ.δ’,6). Ταπεινός όμως μπορεί να είναι οποιοσδήποτε ανεξάρτητα από τα χαρίσματα που έχει. Χάρισμα όμως είναι δυνατό να  έχει και ένας που δεν είναι ταπεινός. Τα χαρίσματα που έχει κάποιος, όπως είναι γνωστό, καλείται να τα καλλιεργήσει και να τα αξιοποιήσει, γιατί θα λογοδοτήσει στο Θεό. Δεν αποκλείεται λοιπόν  άλλος  να έχει το χάρισμα και άλλος να έχει  τη χάρη. Γιατί όμως να μη έχει κανείς και τα δύο; Τότε, όπως λέει ο λαός, «ποιος τη χάρη του».

***

2. Ο Αδάμ δεν αρκέστηκε σ’ αυτό που τον έκανε ο Θεός, αλλά έγινε τάχα  κάτι  και αυτός. Αυτό φαίνεται από το   « και είπεν ο Θεός  ιδού Αδάμ γέγονεν ως εις εξ ημών,» (Γεν. γ’, 22).Έτσι, ενώ ο Θεός έκανε τον άνθρωπο αυτό που είναι, ο άνθρωπος έγινε αυτό που δεν είναι. Πώς λοιπόν τώρα θα βρει το « είναι » και θα απαλλαγεί από το  « μη είναι »; Μία η λύση είναι. Να απαρνηθεί εαυτόν και να δεχθεί τον Χριστόν. Ποιος όμως απαρνείται τον εαυτούλη του, αφού « οι πάντες γαρ τα εαυτών ζητούσιν, ου τα Χριστού Ιησού» ( Φιλ. β’, 21);

***

3. Το ό,τι  κάνει κανείς παίρνει ή χάνει αξία από το γιατί το κάνει. « Είτε ουν εσθίετε είτε πίνετε είτε τι ποιείτε, πάντα εις δόξαν Θεού ποιείτε » (Α’ Κορ. ι’, 31). Με άλλα λόγια, κάνε το καλό για τη δόξα του Θεού, και είσαι μέσα.

***

4. Δεν πρέπει καν  να σκανδαλίζει με την όλη συμπεριφορά του, αλλά ούτε και να σκανδαλίζεται ο ίδιος από την οποιαδήποτε συμπεριφορά των άλλων. Το πρώτο απαιτεί προσοχή, σοφία, διάκριση και προπαντός αγάπη. Το δεύτερο απαιτεί, εκτός των παραπάνω, πνευματική πρόοδο και νέκρωση των παθών.  Όλα αυτά τα ενεργεί το Άγιο Πνεύμα, όταν ο πιστός ταπεινώνεται και δε στηρίζεται στον εαυτό του.

***

5. Για τα πράγματα που δε βλέπονται και δε συλλαμβάνονται με τις αισθήσεις, ασφαλής δέκτης είναι η πίστη, γιατί « Έστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων » ( Εβρ. ια΄, 1).

***

6. Δεν αποκλείεται ο πονηρός να εξαπατά κάποιους και να τους κάνει να νομίζουν ότι, επειδή έμαθαν μερικά γράμματα και επαινούνται γι΄ αυτό από πολλούς,  είναι κιόλας σε θέση να οδηγούν τους άλλους στη σωτηρία χωρίς να τους δείχνουν ως σωτήρα του κόσμου  το Χριστό. Εδώ ταιριάζει ο λόγος του Κυρίου,   « τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται» (Ματ. ιε’, 14).

***

7. Η ταπείνωση δεν είναι ταπεινωτική για τον άνθρωπο, αλλά υψωποιός. Είναι αναγκαίο μέσο για να υψώσει κάποιον ο Θεός.  Ο Ίδιος ο Χριστός,  « εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού. διό και ο Θεός αυτόν υπερύψωσε και εχαρίσατο αυτώ όνομα το υπέρ παν όνομα, » (Φιλ. β’, 8- 9 ).

***

8.  Ο παραμικρός σωματικός πόνος και η ελάχιστη θλίψη που υποφέρει και υπομένει ο πιστός για τη δόξα του Θεού και για την υπακοή στο Χριστό έχει μεγάλη σημασία σύμφωνα και με τα λόγια του Αποστόλου  Παύλου, « το γαρ παραυτίκα ελαφρόν της θλίψεως ημών καθ' υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ημίν, μη σκοπούντων ημών τα βλεπόμενα, αλλά τα μη βλεπόμενα· τα γαρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τα δε μη βλεπόμενα αιώνια » (Β΄Κορ΄ Κορ.δ’, 17-18).

***

9. « ος αποβάλλεται πατέρα ή μητέρα, και δοκεί μη αμαρτάνειν, ούτος κοινωνός εστιν ανδρὸς ασεβούς» ( Παρ. κη’, 24).

***

10. Όταν ο Κύριος θεράπευε « πάσαν νόσον…..»(Ματ. δ’, 23), πόσο άραγε θα στενοχωριόνταν οι γιατροί που έχαναν «την πελατείαν »;

Με δυο λόγια ΣΤ'

του Ιωάννη Δήμου

από την ιστοσελίδα του: www.sostikalogia.com

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel