Δικηγόρου Λαρίσης

            Ήδη, από το Σεπτέμβριο του 2010, στα πλαίσια της Διεθνούς Εκθέσεως της Θεσσαλονίκης, ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, εξήγγειλε τη θεσμοθέτηση της γνωστής «Κάρτας του Πολίτη».

            Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, από τα τέλη του προηγουμένου έτους και για ελάχιστο χρονικό διάστημα, αναγγέλθηκε και πραγματοποιήθηκε «δημόσια διαβούλευση» για το εν λόγω εγχείρημα της έκδοσης αυτής της Κάρτας. Και, φυσικά, η δημόσια διαβούλευση καλή ιδέα είναι. Ο τρόπος όμως που διεξήχθη γεννά ερωτηματικά. Πώς είναι δυνατόν να διαβουλευθεί ο πολίτης, χωρίς να έχει ως «οδηγό» ένα κείμενο – κι όχι αφηρημένες, αμφίσημες ερμηνείες και γενικολογίες – και στο οποίο κείμενο θα προσδιορίζονται με κάθε δυνατή σαφήνεια οι λόγοι που αιτιολογούν την έκδοσή της, οι νομικές προϋποθέσεις θέσπισής της, τα τεχνικά χαρακτηριστικά της κάρτας και άλλα στοιχεία που, απ’ ότι φαίνεται, προβληματίζουν, ευαισθητοποιούν και δημιουργούν εύλογα ερωτήματα σε πλήθος συμπολιτών μας και το οποίο πλήθος συν τω χρόνω διογκώνεται;! 

            Δια της ιστοσελίδας του, το αρμόδιο Υπουργείο, διατείνεται ότι η Κάρτα του Πολίτη, θα αντικαταστήσει το Αστυνομικό Δελτίο Ταυτότητος, θα χρησιμοποιείται σε όλο το εύρος της καθημερινής ζωής, θα διευκολύνει τον πολίτη στις συναλλαγές του με το Δημόσιο, θα βελτιώσει τη ζωή του. Τα τεχνικά δε χαρακτηριστικά της, θα θυμίζουν τις γνωστές πιστωτικές κάρτες και τις κάρτες ανάληψης χρημάτων, θα εμπεριέχουν στοιχεία ταυτοποίησης και φωτογραφία του κατόχου. Μνεία γίνεται ότι σε καμία φάση της προετοιμασίας δεν εντοπίζεται οιαδήποτε ανάγκη χρήσης γραμμωτού κώδικα (barcode) και θα διαθέτουν υψηλού επιπέδου χαρακτηριστικά ασφαλείας, που θα προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα του κατόχου και ότι «δεν είναι στις προθέσεις του Υπουργείου να περιληφθούν στην κάρτα δεδομένα υγείας ή άλλα ευαίσθητα δεδομένα και στοιχεία».

            Είναι σαφές ότι κανείς δεν αντιτίθεται στην πρόοδο και στις εφαρμογές της επιστήμης και της συγχρόνου τεχνολογίας, όταν αυτή βελτιώνει τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και αξιοποιείται προς εξυπηρέτηση των πολιτών. Ωστόσο, εμείς οι πολίτες, δικαιούμαστε για ένα τόσο σοβαρό θέμα, πληρέστερη ενημέρωση, προκειμένου να εξετάσουμε διεξοδικά, ψύχραιμα και υπεύθυνα και με επιστημονική ακρίβεια όσα διαδραματίζονται.

            Παρατηρούμε, λοιπόν, τα εξής:

            Κατ’ αρχήν, εσχάτως, από τη «δημόσια διαβούλευση» αντικαταστάθηκε ο τίτλος «Διαβούλευση για την Κάρτα του Πολίτη», με τον όρο «Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου για την Ηλεκτρονική Δια-κυβέρνηση». Ποιός άραγε ο λόγος! Μήπως οι, ήδη εκφρασθείσες ποικιλοτρόπως αντιδράσεις σημαντικού μέρους του λαού μας αλλά και της πλειονότητος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας, καθώς και πλήθους εγκρίτων νομικών της Πατρίδος μας; Όμως ακόμη και αυτή η απλή φράση «ηλεκτρονική Δια-κυβέρνηση», εμποιεί ανησυχία με εκείνο το πρόθεμα «Δια» που προηγείται του δευτέρου συνθετικού «κυβέρνηση», σε συνδυασμό με την συχνάκις διατυπωμένη άποψη του Πρωθυπουργού ότι «Χρειαζόμαστε (έχουμε ανάγκη) μίας παγκοσμίου κυβερνήσεως και μάλιστα γρήγορα», διατυπωμένης κυρίως στα αμερικάνικα ( We need a global government and fast ), εννοώντας προφανώς ότι μια τέτοια κυβέρνηση μάς χρειάζεται για να βγούμε από το αδιέξοδο.

            Επανερχόμενοι στην Κάρτα του Πολίτη, αναφέρουμε ότι, διετυπώθη επισήμως και κατά τρόπο αναντίρρητο, πως αυτή θα ενσωματώνει τα στοιχεία της Αστυνομικής Ταυτότητος, τον Α.Φ.Μ., τον Α.Μ.Κ.Α., τον εκλογικό αριθμό, ότι θα επέχει και θέση Διαβατηρίου, το δίπλωμα οδηγήσεως κ.λπ.. Όπως αναφέρθηκε δε στην αρχή του παρόντος άρθρου, «δεν είναι στις προθέσεις του Υπουργείου να περιλαμβάνονται σ’ αυτήν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα», αναρωτιόμαστε, ποιός μάς εγγυάται περί του αντιθέτου, διότι δεν υπάρχει κατηγορηματική άρνηση, αφού από προθέσεις και «είπα ξείπα» χορτάσαμε, ιδιαίτερα στις μέρες μας. Και ποιος θα αποφασίσει τελικώς; Η κυβέρνησή μας; Κάποια «τρόϊκα»; Κάποια παγκόσμια κυβέρνηση; Αλλά και για τα λεγόμενα του Υπουργείου ότι «στη φάση της προετοιμασίας δεν συντρέχει λόγος χρήσης γραμμωτού κώδικα» (barcode), διερωτώμεθα, μήπως ενδέχεται να συμβεί αυτό σε μία δεύτερη φάση ή στάδιο;

            Και πώς εγγυάται το Υπουργείο ότι τα χαρακτηριστικά ασφαλείας θα είναι «υψηλού επιπέδου»; Στη Γερμανία, ήδη, οι γνωστοί «χάκερς», «έσπασαν» τους κωδικούς στα πλαίσια αναλόγου εγχειρήματος. Στην Αγγλία ανεστάλη η έκδοση της Κάρτας, όπως και στη Ρουμανία. Ενώ εμείς ετοιμαζόμαστε με νεφελώδεις διαδικασίες και με κρυψίνοια, να εφαρμόσουμε ένα μέτρο που πλήττει συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματά μας που άπτονται της προστασίας του προσώπου, της ανάπτυξης της προσωπικότητος και της διαφύλαξης του απορρήτου της ιδιωτικής ζωής και που εν μέσω Μνημονίου θα μάς κοστίσει και κάποιες δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ.

            Αγαπητές και αγαπητοί αναγνώστες

Ας θυμηθούμε τη Συνθήκη του Schengen (Σένγκεν), που θέσπιζε κατ’ ουσίαν την ηλεκτρονική παρακολούθηση των πολιτών υπερμέτρως και με –τουλάχιστον- περίεργο τρόπο, στο όνομα της πάταξης του εγκλήματος. Ας θυμηθούμε τον περίφημο Ε.Κ.Α.Μ., την περιπέτεια με την αναγραφή ή μη του Θρησκεύματος στις ταυτότητες, αλλά και το Νόμο 2472/1997 που νομοθετήθηκε –δήθεν- για την διαφύλαξη από την επεξεργασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων με πρόσχημα την προστασία μας λόγω της εφαρμογής της Συνθήκης Σένγκεν. Ενός νόμου που είναι πολύ πιθανόν να διαδραματίσει σοβαρό ρόλο στη ζωή μας, αφού – ίσως – η επίκλησή του θα χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι μιας υποτιθέμενης προστασίας μας από την έκδοση και την εφαρμογή της Κάρτας του Πολίτη και ο οποίος για να ψηφισθεί χρειάσθηκε να αλλάξουν υπουργοί και υπουργοί, όπως οι Κουτσόγιωργας, Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, Κουβελάκης, Βενιζέλος, Ευάγγελος Γιαννόπουλος.

            Μία ιστορική αναδρομή παρομοίων προσπαθειών – συν των προαναφερομένων – προκειμένου να προκύψουν ηλεκτρονικώς χειραγωγίσιμοι πολίτες, μάς βάζει σε σκέψεις, ως προς τη χρήση της Κάρτας του Πολίτη, τις οποίες, ως ελεύθερες προσωπικότητες που είμαστε, οφείλουμε να τις διατυπώνουμε, να τις κοινοποιούμε, καθώς και να βρισκόμαστε σε διαρκή εγρήγορση και επαγρύπνηση. Και επειδή δεν επιθυμούμε να ενδώσουμε στον κίνδυνο να προσχωρήσουμε σ’ ένα παγκόσμιο ολοκληρωτικό σύστημα, που δε θα αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως εικόνα του Θεού και να υποστούμε ένα πιθανό ηλεκτρονικό φακέλωμα που θα αποϊεροποιεί την προσωπική μας ζωή, ενώ προσφάτως καυχηθήκαμε ότι απαλλαγήκαμε και κάψαμε τους φακέλους κοινωνικών φρονημάτων, θέτουμε εν κατακλείδι τα παρακάτω ουσιώδη ερωτήματα:

1.         Επειδή έγινε λόγος και από τον Πρωθυπουργό για μια παγκόσμια κυβέρνηση που την έχουμε ανάγκη και επειδή η φράση «ηλεκτρονική Δια – κυβέρνηση» παραπέμπει σε μια παγκόσμια διακυβέρνηση, ποιοί θα είναι οι ηγέτες, τα φυσικά πρόσωπα ή κάποιες οικονομικής π.χ. φύσεως ολιγαρχίες, που θα διαχειρίζονται τα προσωπικά μας δεδομένα;

2.         Ποιές θα είναι οι τεχνικές προδιαγραφές και ποιές οι νομικές προϋποθέσεις για την έκδοση της Κάρτας του Πολίτη;

3.         Θα αποτελεί αυτήν και μέσον οικονομικών συναλλαγών;

4.         Στα πλαίσια ποιάς κοινοτικής οδηγίας αυτή θα εκδοθεί; Αφορά τελικώς την πρακτική εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν;

5.         Θα φέρει μαγνητική ταινία ή μικροτσίπ ή barcode σε πρώτη ή μεταγενέστερη φάση; Θα υπάρχει κωδικός ασφαλείας, όπως π.χ. ο δυσώνυμος αριθμός 666 (και αν ναι γιατί όχι κάποιος άλλος από τους υπόλοιπους 999 αριθμούς;) Αν ναι, θα αποτελεί προσβολή για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς και τη συντριπτική πλειονοψηφία του λαού μας;

6.         Τα δεδομένα θα προορίζονται για εθνική χρήση ή και για διασυνοριακή και μάλιστα και για εκτός της Σένγκεν χωρών και υπό ποιες προϋποθέσεις; Σε τέτοια περίπτωση πώς θα προστατευόμαστε από τη συλλογή, τη διακίνηση και την επεξεργασία αυτών; Θα έχουμε ως υποκείμενα των δεδομένων πρόσβαση σε αυτά; Θα μας προστατεύσει ο νόμος 2472/1997 ή κάποιος άλλος που θα νομοθετηθεί, και πώς αυτές οι διατάξεις θα μάς εξασφαλίζουν, δεδομένου ότι προφανώς θα ανήκουν στο Τριτογενές Δίκαιο και συνεπώς θα είναι υποδεέστερες και άνευ αξίας σε σχέση με εκείνες που έχουν νομοθετηθεί σε υπερεθνικό επίπεδο και που ανήκουν στο Πρωτογενές Δίκαιο και υπέρκεινται και αυτού ακόμη του Συντάγματός μας;

Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις. Ξεκάθαρες. Γιατί εις τα της Πίστεως - και ας μου επιτραπεί και εις τα της Ελευθερίας και Αξίας του Ανθρώπου - ου χωρεί συγκατάβασις!