Ζωηφόρος

Οι Τρεις Ιεράρχαι, του Μητροπολίτου Αχελώου κ. Ευθυμίου Κ. Στυλίου,

Οι Τρεις Ιεράρχαι

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αχελώου

κ. Ευθυμίου Κ. Στυλίου

Οι Τρεις Ιεράρχαι και η σύγχρονη αθεΐα

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αχελώου

κ. Ευθυμίου Κ. Στυλίου

Από το βιβλίο του «ΛΟΓΟΣ ΖΩΗΣ»,  Εκδόσεις Άθως 2001

«Ηττάται η θρασύτης των αιρέσεων»

Προοίμιον: Το φαινόμενο της αθεΐας εμφανίσθηκε στη Δύση και έγινε μεγάλο και επικίνδυνο παγκόσμιο ρεύμα, το όποιο επλήρωσε ακριβά ο Δυτικός Πολιτισμός κατά τον 20όν αιώνα. Το φαινόμενο της αθεΐας, εξάλλου, εμφανίσθηκε στους κόλπους της Δυτικής Εκκλησίας, ως αντίδραση των επιστημόνων για τις αυθαιρεσίες και την σκληρότητα της Εκκλησίας αυτής (Ιερά Εξέταση κλπ). Στο χώρο, όμως, της Ανατολής, δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα στις σχέσεις μεταξύ των επιστημόνων και της Εκκλησίας. Και τούτο το οφείλουμε στους τρεις μεγάλους Ιεράρχες πού γιορτάζουμε σήμερα.

α. Ήσαν επιστήμονες: Ήσαν λόγιοι ιεράρχαι, με μακρές σπουδές και μεγάλη ακαδημαϊκή κατάρτιση. Ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος είχαν φοιτήσει και στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών της εποχής τους. Ο Γρηγόριος λέγει για τον Βασίλειο, ότι γνώριζε όλες τις επιστήμες όπως άλλοι γνωρίζουν μία και μόνη. Ήσαν επιστήμονες και άγιοι μαζί. Με τον προσωπικό αυτό τρόπο, έλυσαν το θέμα των σχέσεων επιστήμης και πίστεως. Οι τρεις Ιεράρχαι διεκήρυτταν με τη ζωή τους ότι πίστη και επιστήμη δεν είναι δύο πράγματα ασυμβίβαστα...

β. Υπηρέτησαν την αλήθεια: Η Εκκλησία, όπως την ίδρυσεν ο Χριστός και οι Απόστολοι, είναι χώρος φωτός, αλήθειας και ζωής. Ο επιστήμων, από το άλλο μέρος, αναζητεί το φως και την αλήθεια με το δικό του τρόπο. Οι τρεις Ιεράρχαι υπηρέτησαν την αλήθεια του χριστιανισμού, χωρίς να την νοθεύσουν. Οι επιστήμονες της Δύσης διεφώνησαν και είχαν σφοδρές αντιρρήσεις για τη σχολαστική θεολογία της Δυτικής Εκκλησίας. Διαβάζοντας, όμως, κανείς τη διδαχή των Τριών Ιεραρχών δεν διαφωνεί, δεν έχει αμφιβολίες και αντιρρήσεις. Διότι οι Έλληνες Πατέρες υπηρέτησαν το φως και την αλήθεια και με την αλήθεια δεν διαφωνεί κανείς...

Επίλογος: Η αθεΐα δεν είναι πνευματικό φαινόμενο της Ανατολής. Η αθεΐα εισήχθη στην Ελλάδα ως πνευματικό υποπροϊόν της Δύσης, στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20οϋ αιώνα και, δυστυχώς, τα χρόνια εκείνα, οι Έλληνες τρέφονταν με τροφές -υλικές και πνευματικές- πού εισάγονταν εκ του εξωτερικού...

Σήμερα ζούμε σε άλλη εποχή. Στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη στροφή προς την ορθόδοξη θεολογική παράδοση, προς τους Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας. Αρκετά τραφήκαμε με τα «ξυλοκέρατα» της Δύσης. Ήταν καιρός να επιστρέψουμε στο σπίτι των Πατέρων μας. Να χαρούμε τους θησαυρούς τους. Για να τραφούμε εμείς οι ίδιοι και να θρέψουμε τον πεινασμένο για λόγον Κυρίου λαό μας.

(Κήρυγμα σε επιστήμονες, 1971)

***

Πατέρες και πνευματικά τέκνα

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αχελώου

κ. Ευθυμίου Κ. Στυλίου

Από το βιβλίο του «ΛΟΓΟΣ ΖΩΗΣ»,  Εκδόσεις Άθως 2001

«Εάν μύριους παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ, άλλ' ου πολλούς πατέρες»

Προοίμιον: Γιατί τους τρεις Ιεράρχες Βασίλειο, Γρηγόριο και Χρυσόστομο τους λέμε «Πατέρες της Εκκλησίας»; Τι σημαίνει ο ορός «πατέρες της Εκκλησίας»;

α. Μια πνευματική γέννηση: Η πίστη και ο χριστιανικός τρόπος ζωής δεν είναι κάτι πού μαθαίνουμε ή αποκτούμε. Είναι μια γέννηση. Το να εγκαταλείψει κανείς το σκοτάδι της άγνοιας και της πλάνης και να πιστέψει στον Χριστό, σημαίνει ότι ξαναγεννήθηκε σε μια νέα ζωή. Πρόκειται για μία πνευματική γέννηση. Τη γέννηση αυτή την πραγματοποιεί το Άγιον Πνεύμα, ο Θεός, είναι «γέννησις άνωθεν», όπως είπεν ο Χριστός (Ίωάν. γ' 3).

β. Οι Πατέρες μας στην εν Χριστώ ζωή: Όπως στο έργο της βιολογικής γέννησης, ο Θεός χρησιμοποιεί τους γονείς, έτσι και στο έργο της πνευματικής αναγεννήσεως, ο Θεός χρησιμοποιεί και ανθρώπους. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Θεός χρησιμοποιεί τους ποιμένες της Εκκλησίας, τους Επισκόπους και ιερείς. Το Άγιον Πνεύμα αναγεννά τον άνθρωπο. Οι εκκλησιαστικοί ποιμένες καλλιεργούν το φυτό της εν Χριστώ ζωής, με τον λόγο, την προσευχή, τα ιερά μυστήρια, με κόπο και δάκρυα... «Αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών ημών» (Έβρ. ιγ' 17). Γι' αυτό και ο Παύλος λέγει στους χριστιανούς: «Εάν μύριους παιδαγωγούς...»!

Επίλογος: Στην ορθόδοξη Εκκλησία, τον οποιοδήποτε ιερωμένο τον αποκαλούμε «Πατέρα»! Το ωραίο αυτό ορθόδοξο έθιμο έχει δύο αναφορές: πρώτα σε μας τους ίδιους, τους ιερωμένους, διότι μας υπενθυμίζει την κλήση να γινόμαστε πνευματικοί πατέρες. Έπειτα και σε σας τους πιστούς, διότι σας υπενθυμίζει να γίνεσθε πνευματικά τέκνα. Όλοι δε, Ιερωμένοι και λαϊκοί έχομε την κλήση να γινόμαστε πνευματικά τέκνα των μεγάλων και αγίων Πατέρων της Εκκλησίας.

(1972)

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel