Ζωηφόρος

Γλώσσα – Θρησκεία, συστατικά στοιχεία του Ελληνικού Έθνους, του Κωνσταντίνου Ιω. Τριανταφύλλου,

Γλώσσα – Θρησκεία,

συστατικά στοιχεία του Ελληνικού Έθνους

του Κωνσταντίνου Ιω. Τριανταφύλλου

Δικηγόρος Αθηνών

Ο πολύς Κικέρων, βαθύτατος γνώστης της Ελληνικής γλώσσας και συμμέτοχος της Ελληνικής παιδείας ώστε να αποκαλείται και Έλληνας διετύπωνε: «Έθνος έχον υψηλόν πολιτισμόν, πρέπει να πολεμή μόνο δια να υπερασπίση την θρησκεία ή την ύπαρξή του».

Δίδαγμα της ζωής και αξίωμα είναι πώς κάθε Εθνικόν Οικοδόμημα κατά συνέπεια και το Ελληνικό πρέπει να θεμελιώνεται και να στηρίζεται σε τρεις (3) ακρογωνιαίους λίθους: Την Θρησκεία, την παιδεία εν τη οποία και η γλώσσα, και η δικαιοσύνη.

Ιδιαίτερα η θρησκεία, η οποία είναι το απαύγασμα της ανθρώπινης συνειδήσεως και αποτελεί ηθικόν έρεισμα πάντων των λαών είναι δε κατ’ εξοχήν και δια ιστορικούς λόγους διά τους Έλληνες η πεμπτουσία της ιδίας της ιστορικής των πορείας και υπάρξεως ως Έθνους.

Το δεύτερον βασικόν συστατικόν στοιχείον του Ελληνικού Έθνους είναι η γλώσσα, «ως σύνολον φραστικών μέσων, με τα οποία ο άνθρωπος εκφράζεται και ανακοινώνει το νοήματα του». Με άλλα λόγια είναι η δύναμη του να λέγει και να επικοινωνεί ο άνθρωπος με τους συνανθρώπους του. Δηλαδή είναι σημείο, στο οποίο εμπεριέχεται κάθε τι το οποίο διανοήθηκε ή αισθάνθηκε ο άνθρωπος.

‘Ετσι λοιπόν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι η γλώσσα είναι ο ίδιος ο άνθρωπος σε τρόπον να ταυτίζεται με αυτή και να προβάλλεται ως προσωπικόν στοιχείον και μάλιστα αναπαλλοτρίωτο της ταυτόητας του ενός ολόκληρου λαού, όπως των Ελλήνων. Παραστατικώς δια το ψηλαφητόν του πράγματος η γλώσσα νοείται ως ο καθρέπτης, στον οποίο κατοπτρίζεται η πνευματική στάθμη, η ιστορία, τα χαρακτηριστικά ενός λαού, αλλά και η ίδια αυτού ύπαρξη.

Ο Νομπελίστας ποιητής μας Γ. Σεφέρης γράφει δια την Ελληνική γλώσσα: «Ο Θεός μας έδωσε μία γλώσσα ζωντανή, εύρωστη, πεισματάρα, η οποία αντέχει ακόμη μολονότι έχουμε εξαπολύσει όλα τα θεριά να την φάνε».

Η Ελληνική γλώσσα είναι μητέρα σχεδόν όλων των γλωσσών του κόσμου και τροφός αυτών. Την δύναμή της, ως ιστορικώς μάλλον πρώτης και αριστοτεχνικώς δομημένης σαφώς αντλεί δύναμη από την ευλογία του ιδίου του Χριστού μας δια των λέξεων: «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου» όταν συνηντήθη με Έλληνες εκ Κύπρου με επικεφαλής τον Βαρνάβα και μετέπειτα ιδρυτή της Εκκλησίας της Κύπρου μας. Η Ελληνική γλώσσα κατέστη όχημα διαδόσεως της χριστιανικής θρησκείας και σ’ αυτήν εγράφησαν τα Ευαγγέλια και οι Πράξεις των Αποστόλων και η Αποκάλυψη.

Επειδή κατέγνωσαν πολλοί εχθρικώς προς τους Έλληνες διακείμενοι και μη δυνάμενοι άλλως να τους πλήξουν, συνέλαβαν, ότι αν τους πλήξουν θρησκεία και γλώσσα τότε θα επιτύχουν των σατανικών των στόχων. Ενθυμείσθε τον Στάλιν ο οποίος χαρακτήριζε την Χριστιανική θρησκεία «Όπιον των λαών». Επίσης ο Κίσιγκερ αλήστου μνήμης Υπουργός επί των Εξωτερικών ΗΠΑ, ο οποίος εγγράφως διετύπωσεν, ότι δια να καθυποτάξεις έναν υπερήφανο λαόν, όπως είναι οι Έλληνες, πρέπει να τον πλήξεις στην γλώσσα και την θρησκεία του. Κατά λέξη ο Κίσινγκερ λέγει: «Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι’ αυτόν το λόγον πρέπει να χτυπήσουμε βαθειά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες. Έτσι ίσως καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβασθούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε τη γλώσσα τους, την θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε τη δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν. Έτσι, θα ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, την Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή».

Αλλά εμείς ως Έλληνες τί πράττωμε; Απεριφράστως λέγωμε ότι: ΟΥΔΕΝ. Μέχρι και στο Σύνταγμα της Ελλάδος του 1952 περιελαμβάνετο άρθρον σχετικόν με αριθμόν 107 αναφερόμενον εις την γλώσσα: «Επίσημος γλώσσα του Κράτους είναι εκείνη εις την οποίαν συντάσσονται το Πολίτευμα και της Ελληνικής Νομοθεσίας τα κείμενα. Πάσα προς παραφθοράν ταύτης επέμβαση απαγορεύεται». Ο αείμνηστος καθηγητής μου του Συνταγματικού Δικαίου Χρ. Σγουρίτσας γράφει: «Η διάταξις αυτή του άρθρου 107 περί επισήμου γλώσσης του Κράτους ετέθη το πρώτον εις το Σύνταγμα του 1911 λόγω γενομένης αποπείρας προς μετάφραση του Ευαγγελίου στην δημοτικήν γλώσσα. Έκτοτε δε επανελήφθη σε όλα τα μεταγενέστερα Συντάγματα». Δυστυχώς σήμερον στο εν ισχύι Σύνταγμα μας δεν υπάρχει η σχετική διάταξη υπέρ της γλώσσας μας. Αν και στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία των Επισήμων γλωσσών οι Έλληνες πράττομε ό, τι είναι δυνατόν και εναντίον της γλώσσας μας και της θρησκείας μας. ‘Εχομε όχι μόνο αφεθή μοιραλατρικά στην δύναμη των πραγμάτων αλλά ενώ βλέπωμε τον εφιάλτη να πλησιάζει κουβαλώντας μια γλώσσα «εξευτελισμένη πολύσπερμη και ασπόνδυλη» ουδέν πράττομε. Ρίξατε έναν οφθαλμόν γύρω σας και δείτε με κακογραμμένα στοιχεία ξένων γλωσσών κυρίως αγγλικές πινακίδες, τίτλους εφημερίδων, περιοδικών, τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, ακόμη και σε συγκροτημένα δημόσια τμήματα των Ελλήνων (ΕΛΑΣ, Λιμενικό και δειλά και Ένοπλες Δυνάμεις) και θα συναντήσετε πλήθος ξενόγλωσσων λέξεων. Εξοργίζομαι ειλικρινώς όταν στη ΕΛΑΣ: α. στις στολές των υπηρετούντων σ’ αυτήν, β. στα οχήματα και γ. στα ελικόπτερα της δεν βλέπεις καν την Ελληνική λέξη παρά μόνον POLICE, λέτε και δεν απευθύνονται σε Έλληνες. Φύλακες γρηγορείτε. Μας σκοτώνουν την ψυχή μας. Οι καιροί ου μενετοί.

Ο Γκαίτε λέγει πως η τύχη ενός Έθνους εξαρτάται από τις πεποιθήσεις των πολιτών του. Ο δε Σόλων θεωρεί άπολι και απάτριδα εκείνον ο οποίος σε δύσκολες ώρες δια τα κοινά δεν λέγει την αλήθεια και δεν συμβάλλει δια να αποφευχθεί η συμφορά, όπως εν προκειμένω η καταστροφή της γλώσσας μας. Δια τις αξίες της ζωής ο άνθρωπος αν δεν αγωνίζεται δεν μπορεί να υπολογισθεί ότι εξεπλήρωσε την ιστορική του διαδρομή επί της Γης, αλλά απλώς διήλθεν χωρίς να πράξη το δυνάμενον. ‘Ελληνες γρηγορείτε.

πηγή: http://www.anparatiritis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1895&Itemid=2

αναδημοσίευση από: http://exagorefsis.blogspot.com/

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel