Ζωηφόρος

Κυριακή του Θωμά

Κυριακή του Θωμά

Το Ευαγγέλιο και το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής,

η απόδοσή τους στην νεοελληνική

και κήρυγμα επί του Ευαγγελίου.

***

Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο

Κεφ. 20, χωρίο 19 έως 31

῾Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἐμφανίζεται εἰς τοὺς ἀποστόλους

Κ΄\ 19 Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν ᾿Ιουδαίων, ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. 20 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον.

21 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. 22 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα ῞Αγιον· 23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.

῾Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἐμφανίζεται εἰς τὸν Θωμᾶν

24 Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ' αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς. 25 ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. 26 Καὶ μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ' αὐτῶν. ἔρχεται ὁ ᾿Ιησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν. 27 εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. 28 καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. 29 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες.

῾Ο σκοπὸς τοῦ παρόντος εὐαγγελίου

30 Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· 31 ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Ήταν προς το βράδυ εκείνης της ημέρας, της πρώτης ημέρας της εβδομάδος και ενώ οι θύρες ήσαν κλεισμένες, εκεί πού ήσαν μαζεμένοι οι μαθηταί για το φόβο από τους Ιουδαίους, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους λέγει: Ειρήνη σε σας.

Και όταν τους είπε αυτό, ύστερα τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Χάρηκαν λοιπόν οι μαθηταί, όταν είδαν τον Κύριο.

Τους είπε λοιπόν πάλιν ο Ίησούς «Ειρήνη σε σας». Καθώς ο Πατέρας έστειλε εμένα, έτσι κι εγώ στέλνω εσάς.

Και όταν είπε αυτό, εφύσηξε στο πρόσωπο τους και τους λέγει: Λάβετε Άγιο Πνεύμα. Σ' οποίους θα αφήσετε τις αμαρτίες θα είναι σ' αυτούς αφημένες· σ' οποίους τις κρατάτε, μένουν ασυγχώρητες. Ο Θωμάς, ένας από τους δώδεκα, πού λεγόταν Δίδυμος, δεν ήταν μαζί με αυτούς, όταν ήλθε ο Ιησούς. Του έλεγαν λοιπόν οι άλλοι μαθηταί. «Είδαμε τον Κύριο».

Και ο Θωμάς είπε· Αν δεν ιδώ στα χέρια του το σημάδι από τα καρφιά και αν δεν βάλω το δάχτυλο μου στο σημάδι των καρφιών, αν δεν βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, ποτέ δεν θα πιστεύσω.

Ύστερα από οκτώ ήμερες ήσαν πάλιν μαζεμένοι μέσα οι μαθηταί του Χριστού και μαζί μ' αυτούς ήταν και ο Θωμάς. Έρχεται ο Ιησούς, ενώ οι θύρες ήσαν κλεισμένες και στάθηκε στη μέση και είπε: «Ειρήνη σε σας».

Ύστερα λέγει στον Θωμά· «Φέρε εδώ το δάχτυλο σου και δες τα χέρια μου και φέρε και βάλε το χέρι σου στην πλευρά μου, και μη γίνεσαι άπιστος, αλλά να είσαι πιστός».

Και αποκρίθηκε ο Θωμάς και είπε: «Ο Κύριος μου και ο θεός μου». Του λέγει ο Ιησούς- Επίστευσες, επειδή με είδες. Χαρά σε εκείνους, πού δεν με είδαν και επίστευσαν».

Ο σκοπός της συγγραφής του Ευαγγελίου

Ο Ιησούς έκανε Βέβαια και πολλά άλλα θαύματα μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σ' αυτό εδώ το βιβλίο. Αυτά όμως γράφτηκαν για να πιστέψετε πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε δι' αυτού τη ζωή.

***

Από το βιβλίο των Πράξεων

Κεφ. 5, χωρίο 12 έως 20

Θαύματα καὶ θεραπεῖαι διὰ τῶν ἀποστόλων

Ε΄\ 12 Εν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· 13 τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός·

14 μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, 15 ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν.

16 συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς ῾Ιερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες.

Ο Πέτρος καὶ ὁ ᾿Ιωάννης πάλιν ἐνώπιον τοῦ συνεδρίου

17 ᾿Αναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου 18 καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσίᾳ. 19 ἄγγελος δὲ Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπε· 20 πορεύεσθε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τῆς ζωῆς ταύτης.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Εκείνες τις ημέρες με τα χέρια των Αποστόλων γίνονταν πολλά σημεία και τέρατα (θαύματα) ανάμεσα στο λαό και μαζεύονταν όλον με μιά ψυχή στη στοά του Σολομώντα.

Από τους άλλους πάλιν, πού δεν είχαν πιστεύσει, κανένας δεν τολμούσε να τους πλησιάσει και να τους ενοχλήσει ενώ ο λαός τους είχε σε μεγάλη υπόληψη. Γι' αυτό όλο και προσθέτονταν και πίστευαν στον Κύριο πολύς κόσμος από άνδρες και γυναίκες.

Έβγαζαν ακόμη και τους αρρώστους στις πλατείες και τους έβαζαν επάνω σε κρεββάτια και φορεία με σκοπό, όταν θα περνούσε ο Πέτρος, ο ίσκιος του έστω να πέσει επάνω σε κάποιον από αυτούς. Μαζεύονταν ακόμα ο κόσμος κι από τις γύρω πόλεις στην Ιερουσαλήμ, κι έφερναν αρρώστους, πού τους πείραζαν τα ακάθαρτα πνεύματα· κι όλοι εύρισκαν θεραπεία.

Τότε σηκώθηκε ο αρχιερέας κι όλο το κόμμα των Σαδδουκαίων, πού ήσαν μαζί του, και γεμάτοι φθόνο, σήκωσαν χέρι εναντίον των αποστόλων και τους έκλεισαν στις δημόσιες φυλακές.

Άλλα άγγελος Κυρίου μέσα στη νύχτα άνοιξε τις πόρτες της φυλακής, τους έβγαλε και τους είπε: Πηγαίνετε και σταθείτε στο Ναό και μιλήστε στο λαό όλα τα λόγια της νέας πίστεως και της ζωής (δηλ. εκείνης πού μας εχάρισε ο Χριστός με την Ανάσταση Του).

***

Κυριακή των Θωμά

( Ιω. κ’, 19-31 )

κήρυγμα επί του Ευαγγελίου

του Ιωάννη Δήμου

Θεολόγου - Φιλολόγου

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

Με πολλή απλότητα και σαφήνεια ο Ευαγγελιστής Ιωάννης  περιγράφει τη θαυμαστή εμφάνιση του Κυρίου στους μαθητές Του το εσπέρας της ευλογημένης   εκείνης   ημέρας  της  Ανάστασης, της   « Μίας των Σαββάτων ». Ενώ, λέει, ήταν συγκεντρωμένοι οι μαθητές στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, φοβούμενοι τους Ιουδαίους , ήρθε ο Ιησούς χωρίς να ανοίξουν οι πόρτες, στάθηκε στο μέσο  και τους μετέδωσε την ειρήνη Του από την οποία  τόσο  είχαν  ανάγκη οι ανήσυχες καρδιές τους. Για να επιβεβαιώσει δε τη γνησιότητα της παρουσίας Του, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά Του όπου διακρίνονταν τα σημάδια των καρφιών και της λόγχης.. Έτσι, αφού βεβαιώθηκαν οι μαθητές,  χάρηκαν που είδαν τον Κύριο.

Αυτή όμως τη χαρά τη στερήθηκε ο Θωμάς, γιατί δεν ήταν παρών, όταν εμφανίστηκε ο Κύριος. Πού να   βρισκόταν  άραγε ο Θωμάς; Ίσως προτίμησε να μείνει μόνος του για να ταξινομήσει τις σκέψεις του, και για να βρει  μία απάντηση στα τόσα ερωτηματικά που τον βασάνιζαν  ύστερα από τις πληροφορίες που είχαν για την ανάσταση του Κυρίου, και ύστερα από το κενό που είχε δημιουργηθεί  μέσα του, εξ αιτίας των παθών και του θανάτου Αυτού.

Τη  μεγάλη τους χαρά οι μαθητές προσπαθούν να τη μεταδώσουν και στο Θωμά, αλλά εκείνος δεν πείθεται, όταν του λένε ότι είδαν τον Κύριο, και ζητάει  απτές  αποδείξεις.  Θέλει να βεβαιωθεί με τις ίδιες  του  τις  αισθήσεις και λέει, « εάν μη ίδω εν ταις  χερσίν  αυτού  τον τύπον των ήλων και βάλω τον  δάκτυλόν  μου  εις τον τύπον των  ήλων και βάλω  την  χείρα  μου  εις  την  πλευράν   αυτού,  ου μη πιστεύσω». Βέβαια πολύ απαιτητικός παρουσιάζεται ο Θωμάς, αλλά είναι τέτοια η ψυχική του  κατάσταση  ώστε  να αισθάνεται  σαν  ανάγκη τη

βεβαίωσή  του αυτή με τις αισθήσεις του. Ναι μεν έχει την καλή διάθεση, αλλά δεν είναι σε θέση να δεχθεί το μυστήριο της πίστης με άλλο τρόπο.

Στην αδυναμία του αυτή συγκαταβαίνει ο Κύριος, και ύστερα από οχτώ ημέρες, με τον ίδιο θαυμαστό τρόπο, εμφανίζεται πάλι  στους μαθητές Του, μεταξύ των οποίων βρισκόταν και ο Θωμάς. Τους μεταδίδει την ειρήνη Του και καλεί το Θωμά, αφού βεβαιωθεί με τις αισθήσεις του, να μη γίνει άπιστος αλλά πιστός. Δεν μένουν πλέον περιθώρια στο Θωμά για αντιρρήσεις και αμφιβολίες. Η αδυναμία του  ικανοποιήθηκε  και  γεμάτος πλέον από θαυμασμό, πίστη και βεβαιότητα, αναφωνεί και ομολογεί, « ο Κύριός μου και ο Θεός μου ». Δεκτός ο τρόπος με τον οποίον πίστεψε ο Θωμάς, αλλά όχι  και  αξιομακάριστος, γι’ αυτό  « λέγει αυτώ ο Ιησούς·  ότι  εώρακάς  με, πεπίστευκας˙   μακάριοι οι  μη  ιδόντες  και  πιστεύσαντες ».

Αλλοίμονο, εάν ο καθένας για να πιστέψει στο Χριστό, ζητούσε να ψηλαφήσει προηγουμένως Αυτόν, όπως ο Θωμάς. Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που πιστεύουν στο Χριστό χωρίς να ζητούν επίμονα απτές αποδείξεις, αλλά αρκούνται στην πληροφορία της καρδιάς τους, η οποία σαν δέκτης δέχεται τον ουράνιο θησαυρό της πίστης σαν δώρο του Θεού. Αυτοί δεν στηρίζονται τόσο στις πληροφορίες που τους δίνουν οι αισθήσεις τους. Άλλωστε πόσα λάθη δεν κάνει κανείς, αν στηριχθεί στις αισθήσεις του; Βλέπει τον ήλιο να γυρίζει, γύρω από τη γη, και είναι λάθος. Βλέπει ένα ραβδί σπασμένο μέσα στο νερό, και είναι οφθαλμαπάτη. Όσοι πιστεύουν χωρίς τη βεβαίωση των αισθήσεων τους, είναι μακάριοι, γιατί η πίστη τους αυτή έχει μεγάλη αξία. Σαν καρπός δε της πίστης τους αυτής έρχεται στη συνέχεια και η εμφάνιση του Κυρίου κατά τρόπο αισθητό. Και πώς όχι; Μήπως με τη Θεία Κοινωνία ο πιστός δεν παίρνει το Χριστό, και δεν ενώνεται με Αυτόν, και δεν βεβαιώνεται ότι Αυτός είναι ο Κύριός του και ο Θεός Του;

Αλλά  εκείνο  που  πρέπει να επαναλάβουμε είναι το ότι ο Θεός χρησιμοποιεί για τον καθένα ξεχωριστά τα ανάλογα και κατάλληλα μέσα, προκειμένου να τον οδηγήσει και να τον στηρίξει στην πίστη. Οι κίνδυνοι για να καταντήσει κανείς στην  απιστία είναι πολλοί και  υπάρχουν  σε κάθε εποχή.  Αφού  ο  Θωμάς  εξέφρασε την δυσπιστία του στην πληροφορία για την Ανάσταση του Κυρίου, γιατί  να  μη  συμβαίνει  αυτό  και σε άλλους ανθρώπους; Επιβάλλεται λοιπόν  συνεχής  επαγρύπνηση  και  προφύλαξη της πίστης  από τους κινδύνους που την απειλούν. Αμήν.

 

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel