.........................................................................................................................

Εσύ την τρίτη ημέρα… αναστήσου!

Τον 19ο αιώνα ένας φιλόδοξος Γάλλος, ο Λαρεβεγιέρ-Λεπώ δημιουργεί δική του θρησκεία και οργανώνει κίνημα με το όνομα Θεοφιλανθρωπισμός. Καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες, αγωνίζεται επίμονα, αλλά το κίνημα του δεν ευδοκιμεί. Πικραμένος κι απογοητευμένος από τη ματαίωση των σχεδίων του, εμπιστεύεται το πρόβλημά του στον μεγάλο και σοφό διπλωμάτη Ταλεϋράνδο. Εκείνος αφού τον άκουσε προσεκτικά, του δίνει μία συμβουλή έξυπνη και πολύ εύστοχη.

- Θα σου υποδείξω εγώ ένα τρόπο που, αν τον εφαρμόσεις , σίγουρα θα στεφθεί με επιτυχία το κίνημά σου. Θα φτιάξεις τη δυνατότερη θρησκεία του κόσμου, θα ξεπεράσεις το Χριστιανισμό και καθετί άλλο. Πρώτα θα κηρύξεις τη θρησκεία σου με πάθος, θα μιλάς με γλώσσα σκληρή, θα ελέγξεις και θα ξεσκεπάσεις κάθε αδικία και παρανομία. Τότε θα σε συλλάβουν, θα σε καταδικάσουν σε θάνατο, θα σε βασανίσουν, θα σε σταυρώσουν κι αφού σ’ ενταφιάσουν, εσύ την τρίτη ημέρα αναστήσου κι έλα να σε δουν. Να είσαι βέβαιος ότι η θρησκεία σου θα επικρατήσει.

Με τήν απάντηση αυτή ο Ταλεϋράνδος ήθελε να πει: Καημένε Λεπώ, το μυστικό της επιτυχίας δεν βρίσκεται στο χρήμα ούτε στη φιλοσοφία ή στην προπαγάνδα αλλά στην ακατάβλητη δύναμη της Αναστάσεως.

Σήμερα, στη σύγχρονη και πολιτισμένη κοινωνία που ζούμε, η ανάσταση του Χριστού πολεμείται από δύο ύπουλους εχθρούς: τον ευδαιμονισμό και την ύβρη, τα δύο πρόσωπα του αντίχριστου. Η Εκκλησία όμως με κεφαλή τον αναστημένο Ιησού οπλίζει τα μέλη της με την πνευματική πανοπλία, ώστε να διεξάγουν τον αγώνα νικηφόρα.

Στεργίου Ν. Σάκκου, «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος»

.........................................................................................................................

«Το επ' εμοί, ενόσω ζώ και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστό μου, να περιγράφω μετ' έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια Ελληνικά ήθη».

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

.........................................................................................................................

Το Άγιο Πάσχα

Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου

«Είναι ημέρα της Αναστάσεως σήμερα και το ξεκίνημα είναι ευνοϊκό. Ας καμαρώνουμε για το πανηγύρι και ας αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλον. Ας προσφωνήσουμε «αδερφοί», ακόμη κι εκείνους που μας μισούν και, πολύ περισσότερο, εκείνους που από αγάπη έχουν κάμει ή έχουν πάθει κάτι. Ας δώσουμε συγχώρεση για όλα προς χάρη της Αναστάσεως. Ας δώσουμε συγχώρεση ο ένας στον άλλο...

Χτες σταυρωνόμουν μαζί με τον Χριστό, σήμερα δοξάζομαι μαζί Του. Χτες γινόμουν νεκρός μαζί Του, σήμερα γίνομαι ζωντανός μαζί Του. Χτες θαβόμουν μαζί Του, σήμερα ανασταίνομαι μαζί Του...

Ας γίνουμε όπως ο Χριστός, γιατί και ο Χριστός έγινε όπως εμείς. Ας γίνουμε θεοί γι’ Αυτόν, επειδή κι Εκείνος έγινε άνθρωπος για χάρη μας.

Δέχτηκε το χειρότερο, για να δώσει το καλύτερο. Έγινε φτωχός, για να γίνουμε εμείς πλούσιοι με τη δική Του φτώχεια. Έλαβε μορφή δούλου, για να πάρουμε εμείς από Αυτόν την ελευθερία. Κατέβηκε στη γη, για να υψωθούμε στον ουρανό. Δοκιμάστηκε από πειρασμούς, για να νικήσουμε. Ατιμάστηκε για να μας δοξάσει. Πέθανε για να μας σώσει, ανέβηκε στους ουρανούς για να τραβήξει κοντά Του εμάς που βρισκόμαστε ριγμένοι κάτω με την πτώση στην αμαρτία».

Απόσπασμα από τον 1ο λόγο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου στο άγιο Πάσχα

.........................................................................................................................

Κατηχητικός Λόγος  Ιωάννου του Χρυσοστόμου εις το Πάσχα

Εί τις ευσεβής και φιλόθεος, απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως.

Εί τις ευγνώμων, εισελθέτω χαίρων εις την χαράν του Κυρίου αυτού.

Εί τις έκαμε νηστεύων, απολαυέτω νύν το δηνάριον.

Εί τις από της πρώτης ώρας ειργάσατο, δεχέσθω σήμερον το δίκαιον όφλημα.

Εί τις μετά την τρίτην ήλθεν, ευχαρίστως εορτασάτω.

Εί τις μετά την έκτην έφθασε, μηδέν αμφιβαλλέτω˙ και γάρ ουδέν ζημειούται.

Εί τις υστέρησεν εις την ενάτην, προσελθέτω, μηδέν ενδοιάζων.

Εί τις εις μόνην έφθασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα˙ φιλότιμος γάρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον˙ αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης˙ και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει˙ κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται˙ και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται˙ και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί. Ουκούν εισέλθετε πάντες εις την χαράν του Κυρίου υμών˙ και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολαύετε. Πλούσιοι και πένητες μετ’ αλλήλων χορεύσατε˙ εγκρατείς και ράθυμοι την ημέραν τιμήσατε˙ νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον. Η τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες. Ο μόσχος πολύς, μηδείς εξέλθη πεινών. Πάντες απολαύσατε του συμποσίου της πίστεως˙ πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος. Μηδείς θρηνείτω πενίαν˙ εφάνη γάρ η κοινή Βασιλεία. Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα˙ συγνώμη γάρ εκ του τάφου ανέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον˙ ηλευθέρωσε γάρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Έσβεσεν αυτόν, υπ’ αυτού κατεχόμενος. Εσκύλευσε τον άδην ο κατελθών εις τον άδην. Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού. Και τούτο προλαβών Ησαϊας εβόησεν˙ ο άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω.

Επικράνθη˙ και γάρ κατηργήθη.

Επικράνθη˙ και γάρ ενεπαίχθη.

Επικράνθη˙ και γάρ ενεκρώθη.

Επικράνθη˙ και γάρ καθηρέθη.

Επικράνθη˙ και γάρ εδεσμεύθη.

Έλαβε σώμα και Θεώ περιέτυχεν. Έλαβε γήν και συνήντησεν ουρανώ. Έλαβεν όπερ έβλεπε και πέπτωκεν όθεν ουκ έβλεπε.

Πού σου, θάνατε, το κέντρον; Πού σου, άδη, το νίκος;

Ανέστη Χριστός και σύ καταβέβλησαι.

Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.

Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι.

Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.

Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος.

Χριστός γάρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.

Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων.

Αμήν.

Ερμηνευτική απόδοση

Όποιος είναι ευσεβής και φιλόθεος, ας απολαύσει την ωραία και λαμπρή αυτή εορτή.

Όποιος δούλος έχει διαθέσεις αγαθές, ας εισέλθει στη χαρά, γεμάτος με ευφροσύνη που χαρίζει ο αναστημένος Κύριός του.

Όποιος καταπονήθηκε με τη νηστεία, ας απολαύσει τώρα την αμοιβή του.

Όποιος από την έκτη ώρα υπηρέτησε τον Κύριο, ας πάρει σήμερα την αμοιβή που δικαιούται.

Όποιος προσήλθε στη ζωή της Εκκλησίας μετά την ενάτη, ας πάρει κι αυτός πρόθυμα μέρος στην Αναστάσιμη γιορτή.

Όποιος προσήλθε μετά την δωδεκάτην, ας μην έχει καμμιά αμφιβολία˙ καθόλου δεν θα τιμωρηθεί.

Όποιος καθυστέρησε κι ή ρθε μετά την τρίτην, ας πλησιάσει τον Κύριο χωρίς κανένα δισταγμό και φόβο.

Όποιος προσήλθε κατά την πέμπτην ώραν, ας μην έχει κανένα φόβο, ότι τάχα, επειδή έχει φτάσει καθυστερημένος, δεν θα τον δεχθεί ο Θεός. Γιατί ο Κύριος δίνει πλουσιοπάροχα τις δωρεές Του. Γι’ αυτό δέχεται και τον τελευταίο, με την ίδια προθυμία που είχε δεχτεί και τον πρώτο. Χαρίζει ανάπαυση και ειρήνη σ’ εκείνον που έφτασε αργά, όπως ακριβώς κάνει και με τον πρώτο. Ελεεί κι εκείνον που έφτασε τελευταίος, αλλά περιποιείται κι εκείνον που πρώτος ήρθε. Και στον έναν δίνει και στον άλλο προσφέρει. Και τα έργα της αρετής δέχεται, αλλά και την απλή διάθεση αναγνωρίζει. Και την πράξη την αγαθή τιμά , αλλά και την απλήν πρόθεση επαινεί.

Εισέλθετε λοιπόν όλοι στη χαρά του Κυρίου σας. Και εκείνοι που πρώτοι φτάσατε κι όσοι ήρθατε δεύτεροι, λάβετε τον μισθόν σας. Πλούσιοι και φτωχοί πανηγυρίστε. Όσοι εγκρατευτήκατε, αλλά κι εκείνοι που έχετε βραδυπορήσει στην εργασία των εντολών τιμήστε την σημερινή ημέρα. Όσοι νηστέψατε και εκείνοι που δεν νηστέψατε, ευφρανθείτε σήμερα.Η (Αγία Τράπεζα) είναι γεμάτη, απολαύστε την όλοι. Ο Μόσχος είναι άφθονος και ανεξάντλητος. Δεν επιτρέπεται λοιπόν να φύγει κάποιος πεινασμένος. Όλοι απολαύστε το Συμπόσιο που παρατίθεται για τους πιστούς. Όλοι απολαύστε τα θεία δώρα που προσφέρει η Θεία αγαθοσύνη. Κανένας πια να μη θρηνεί τη φτώχεια του, γιατί τώρα έγινε φανερή η Βασιλεία του Θεού, εκείνη που προσφέρεται σ’ όλους εξίσου. Κανένας να μην κλαίει πια τα πταίσματά του, γιατί συγχώρεσή μας είναι ο Αναστημένος. Κανένας ας μη φοβάται πια το θάνατο, γιατί ο θάνατος του Σωτήρα μας μας ελευθέρωσε από το θάνατο και τη φθορά.

Γιατί αν κι ο Σωτήρας μας κρατήθηκε από το θάνατο, τελικά τον εξαφάνισε. Ο Κύριός μας που κατέβηκε στον άδη άρπαξε κι ανέσυρε μαζί Του όσους κρατούσε ο άδης. Ο Κύριος πίκρανε τον άδη, όταν εκείνος ο παμφάγος Τόν κατάπιε. Κι αυτό ήταν που προβλέποντας το παλιά ο προφήτης Ησαΐας είχε βροντοφωνήσει: Χριστέ μου, όταν ο άδης εκεί κάτω στο σκοτάδι σε συνάντησε, πικράνθηκε. Και πολύ σωστά πικράνθηκε, γιατί από τότε καταργήθηκε.

Πικράνθηκε γιατί ξεγελάστηκε. Πικράνθηκε γιατί θανατώθηκε.

Πικράνθηκε γιατί έχασε πια την εξουσία του.

Πικράνθηκε γιατί ο ίδιος τώρα υποδουλώθηκε. Εκείνος, καθώς νόμιζε, είχε λάβει σώμα θνητό και βρέθηκε απρόσμενα μπροστά σε Θεό. Εκείνος είχε πάρει χώμα από τη γη και συνάντησε Θεό, που είχε κατεβεί από τον ουρανό. Εκείνος είχε πάρει ένα σώμα ορατό και καταισχύνθηκε από τον Αόρατο.

Πού είναι λοιπόν άδη η νίκη σου;

Αναστήθηκε ο Χριστός και έχεις πια οριστικά κατανικηθεί.

Αναστήθηκε ο Χριστός και οι δαίμονες έχουν στα βάραθρα της απώλειας γκρεμιστεί.

Αναστήθηκε ο Χριστός και χαίρουν οι Άγγελοι.

Αναστήθηκε ο Χριστός και η ζωή παντού βασιλεύει.

Αναστήθηκε ο Χριστός και δεν θα μείνει πια κανένας νεκρός στο μνήμα. Γιατί με την Ανάστασή Του ο Χριστός έγινε η αρχή της αναστάσεως όλων όσων έχουν κοιμηθεί. Σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα και η εξουσία στους απέραντους αιώνες. Αμήν.

πηγή: egolpio.com

.........................................................................................................................

Τάδε λέγει Κύριος τοις Ιουδαίοις, λαός μου, τί εποίησά σοι, ή τί σοι παρηνώχλησα; τους τυφλούς σου εφώτισα, τους λεπρούς σου εκαθάρισα, άνδρα οντά επί κλίνης ηνωρθωσάμην. Λαός μου, τί εποίησά σοι και τί μοι ανταπέδωκας; αντί του μάννα, χολήν, αντί του ύδατος, όξος, αντί του αγαπάν με, Σταυρώ με προσηλώσατε. Ουκέτι στέγω λοιπόν καλέσω μου τα έθνη, κακείνα με δοξάσουσι συν τω Πατρί και τω Πνεύματι, καγώ αυτοίς δωρήσομαι ζωήν την αιώνιον.

Είν' η φωνή του Ιησού παράπονο γεμάτη, Λαέ του Ισραήλ, σου έφερα χαρά και σωτηρία και μούδωκες εσύ γι' αυτό θλίψη και πόνο. Έδωσα στον τυφλό σου φως και το λεπρό καθάρισα, σήκωσα τον παράλυτο ορθό, μ' ευεργεσίες σε γέμισα. Και συ τί με ποτίζεις;

Με μάννα εγώ σε τρέφω, χολή εσύ μου δίνεις, στα χέρια μου νερό κρατώ κι εσύ μ' απλώνεις ξύδι, μ' αγάπη σ' αγκαλιάζω εγώ, μίσος εσύ ξεχύνεις και με καρφώνεις στο Σταυρό.

Αχάριστε λαέ μου, τα μάτια μου θα στρέψω σ' εκείνους πού παιδιά μου, δεν μ' έχουνε γνωρίσει. Να τους δωρήσω τη ζωή κι αυτοί να με δοξάσουν.

.........................................................................................................................

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,

ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.

Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,

ο των αγγέλων βασιλεύς.

Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται,

ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.

Ράπισμα κατεδέξατο,

ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.

Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.

Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου.

Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.

Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».

.........................................................................................................................

Όταν βρισκόμαστε στις εκκλησίες, σηκώνοντας τους κλάδους φοινίκων και ξανακούγοντας τη βροντή του βασιλικού "Ωσαννά",  λέμε στους εαυτούς μας και στον κόσμο: η  Βασιλεία του Χριστού ζει.  Η βασιλεία που έλαμψε τόσο φωτεινά εκείνη την ήμερα στα Ιεροσόλυμα δεν πέθανε, δεν αφανίστηκε, δεν εξαφανίστηκε από προσώπου της γης. Λέμε στο Θεό: είσαι ο μόνος Κύριος, είσαι ο μόνος μας Βασιλιάς- γνωρίζουμε και πιστεύουμε και βεβαιώνουμε πως αυτή η βασιλεία της αγάπης Σου θα νικήσει την αμαρτία, το κακό και το θάνατο.

π. Αλεξάνδρου Σμέμαν

.........................................................................................................................

25η Μαρτίου 1821

«Στοχάσου μιας αθάνατης γενιάς πώς είσαι θρέμμα...» !

.........................................................................................................................

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

"Η Βασιλεία του Ιησού Χριστού δεν είναι η βασιλεία του κόσμου τούτου, είναι η Βασιλεία των Ουρανών, είναι η μακαριότητα του Θεού, είναι η δόξα η ατελεύτητος, είναι η ζωή η αθάνατος, είναι με ένα λόγο ο Παράδεισος. Παράδεισος! μόνον να τον συλλογισθώ, ευφραίνεται η ψυχή μου. Παράδεισος! Η ευτυχισμένη πατρίς των Προπατόρων μου, ο γλυκύς λιμήν της ελπίδος μου, ο μοναδικός σκοπός της αγάπης μου, το ύστερον βραβείο της Πίστεώς μου..."

Ηλία Μηνιάτη, Επισκόπου Κερνίκης κ΄ Καλαβρύτων

.........................................................................................................................

Ειρήνη: Καρπός του Αγίου Πνεύματος

Η ειρήνη, όπως η αγάπη, η χαρά,  η μακροθυμία,  η καλοσύνη,  η αγαθότητα,  η πίστη,  η πραότητα,  η εγκράτεια,  είναι καρπός του Αγίου πνεύματος.  Όποιος  διαπνέεται από το Άγιο Πνεύμα,  αυτός ζει μέσα στην αγία του Θεού αιώνια ζωή.  Ακόμα και στις δοκιμασίες του ανθρώπου υπάρχει  η ειρήνη,  αυτή δίνει την υπομονή,  τον δοκιμασμένο χαρακτήρα,  την ελπίδα. 

.........................................................................................................................

Η Ορθόδοξη Άσκηση

Η ορθόδοξη άσκηση συνίσταται στο πώς να κρατούμε τον νου καθαρό, πώς από τον σκοτισμό θα φωτισθεί και θα έχει αδιάλειπτη μνήμη θεού. Η ορθόδοξη άσκηση δεν εξαντλείται σε μερικά εξωτερικά έργα, αλλά στην κάθαρση της καρδιάς και τον φωτισμό του νου.

.........................................................................................................................

Η έννοια της Άσκησης

Η άσκηση είναι αγώνας καλής αγωνίας για την εκρίζωση των σαρκικών επιθυμιών, που παρακολουθεί η ανθρώπινη αδυναμία και παρακινεί ο πονηρός διάβολος. Η άσκηση καταστρέφει τις δαιμόνιες παγίδες, νεκρώνει τις κινήσεις της σάρκας, πολεμά την αχόρταγη γαστριμαργία, τη θεομίσητη φιλαργυρία, την επικίνδυνη ακηδία και τη χείριστη οίηση.

.........................................................................................................................

Η έννοια της Αγάπης

«Για τους Αγίους αγάπη σημαίνει κένωση (ταπείνωση), αυτοπαραίτηση απ' τις δυνάμεις του "εγώ", υπέρβαση του εαυτού μας. Σημαίνει την τέχνη του να δίνεις, κι όχι να παίρνεις, να κερδίζεις τη ζωή, δίνοντάς τη για τούς άλλους.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

.........................................................................................................................

«Κατάφευγε πάντοτε προς τον Θεό δια προσευχής και νηστείας και δακρύων κατανύξεως, δια να λυτρωθείς από πάντων των σκανδάλων και των παγίδων και των παθών»

Αγ. Εφραίμ ο Σύρος

.........................................................................................................................

«Αληθινή κι όχι ψεύτικη χαρά νοιώθει μονάχα όποιος έχει τον Χριστό μέσα του κ' είναι ταπεινός, πράος, γεμάτος αγάπη. Αληθινή χαρά έχει μονάχα εκείνος που ξαναγεννήθηκε στην αληθινή ζωή του Χριστού. Κι αυτή η αληθινή χαρά βγαίνει από την καρδιά που πονά και θλίβεται για τον Χριστό...»

Φώτης Κόντογλου

.........................................................................................................................

«ΔΕΝΔΡΟΝ ΑΓΛΑΟΚΑΡΠΟΝ»

Η Παρθένος έγινε έμψυχος Παράδεισος και «δένδρον αγλαόκαρπον», που εκβλάστησε το ξύλο της ζωής, τον θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, και τροφοδοτεί με τη ζωογόνο χάρη Της όλη την Εκκλησία. Χαριτώνει τα πνεύματα των δικαίων, αγιάζει τα πλήθη των ευσεβών χριστιανών, εποπτεύει, προνοεί και προσεύχεται για την ποίμνη του Υιού Της με μητρική παρρησία.

.........................................................................................................................

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο λόγος του Θεού, δηλ. το κήρυγμα της Εκκλησίας, δεν είναι απλά μια διδασκαλία, αλλά είναι η ενεργητική επέμβαση του Θεού στα ανθρώπινα πράγματα. Γι' αυτό είναι «ζων και ενεργής  και τομώτερος  υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον». Είναι ο λόγος  της ζωής, ο λόγος της σωτηρίας.

.........................................................................................................................

«Χριστιανέ, καθώς η Πίστη σου είναι αληθινή και αγία, έτσι πρέπει να είναι και η ζωή σου. Αν αυτή δεν είναι καλή και αγία, μην ελπίζεις να σωθείς. Πρέπει να ζεις καθώς πιστεύεις και τότε ευχαρίστει τον Θεό για τρία πράγματα.

Πρώτον, ότι είσαι Χριστιανός και όχι άπιστος.

Δεύτερον, ότι είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος και όχι αιρετικός.

Και τρίτον, ότι είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος, τόσο κατά την Πίστη, όσο κατά την ζωή και όχι κατά την Πίστη μόνο. Τότε έλπιζε να σωθείς, να απολαύσεις την Βασιλεία των Ουρανών. Αμήν».

Ηλία Μηνιάτη (+1714) Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων

.........................................................................................................................