Ζωηφόρος

Μηνύματα Προκαθημένων - Χριστούγεννα 2010,

Μηνύματα Προκαθημένων - Χριστούγεννα 2010 

Η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της βρίσκονται στο επίκεντρο των μηνυμάτων που απευθύνουν οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η διαφθορά που κυριαρχεί, η ανεργία, η απαισιοδοξία αποτελούν τους βασικούς άξονες των διαπιστώσεων των Ορθοδόξων Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων οι οποίοι καλούν τους πιστούς να σταθούν όρθιοι στις δύσκολες εποχές που διανύονται αντλώντας δύναμη απο την ενανθρώπιση του Κυρίου. «Μέσα εις την ανά τον κόσμον επικρατούσαν τελευταίως σκοτεινήν ατμόσφαιρα της σοβούσης ποικίλης κρίσεως οικονομικής,κοινωνικής, ηθικής και κυρίως πνευματικής η οποία πολύν θυμόν πολλήν πικρίαν, πολλήν σύγχυσιν, πολλήν αγωνίαν, πολύ άγχος, πολλήν απογοήτευσιν και πολύν φόβον δια την αύριον προξενεί εις τους ανθρώπους, γλυκεία ακούεται η φωνή της Εκκλησίας: "Δεύτε πιστοί επαρθώμεν ενθέως και κατίδωμεν συγκατάβασιν θεικήν άνωθεν εν Βηθλέεμ προς ημάς εμφανώς"» επισημαίνει στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. Και προσθέτει «είναι αναρίθμητοι αι στρατιαί των ανέργων των νεόπτωχων, των αστέγων, των νέων με τα "ψαλιδισμένα όνειρα"». Στην συνέχεια ο Οικουμενικός Πατριάρχης καλεί τους ανθρώπους να βρεθούν στις Εκκλησίες, να ακούσουν το μήνυμα του Χριστού και να προσφέρουν χέρι βοηθείας σε όσους υποφέρουν.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος ο οποίος δηλώνει οτι «τα φετινά Χριστούγεννα μοιάζουν να σκιάζονται απο τη θλίψη, την ανησυχία, τον σκεπτικισμό και την απογοήτευση των ανθρώπων για το που οδηγείται η πορεία της πατρίδος μας και του κόσμου ολόκληρου. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αγωνιούν και οι νεώτεροι αγανακτούν, νιώθοντας την αβεβαιότητα να απειλεί το μέλλον τους». Οπως προσθέτει ο Αρχιεπίσκοπος: «η ελπίδα του ανθρώπου βρίσκεται στην γέννηση, τον σταυρό και την ανάσταση του Χριστού, του μόνου αληθινού κυρίαρχου της Οικουμένης, του Δημιουργού και Σωτήρα όλης της κτίσεως, και όχι στους κατά καιρούς ποικίλους Ηρώδες που καταδυναστεύουν τις ζωές των ανθρώπων για να διατηρήσουν τη θνητή εξουσία τους».

Απο την πλευρά του ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος απευθύνει έκκληση για ενότητα, αγάπη και ειρήνη. Και ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος μεταφέρει μήνυμα αισιοδοξία στους πιστούς καλώντας τους να αντιληφθούν το μήνυμα της γέννησης του Χριστού. «Η καθαρότητα, η αγιότητα ψυχής του Ιησού δεν έχει καμία σχέση με την απλοϊκότητα ή την αδυναμία. Αντίθετα αναδεικνύεται θαρρετή και αλύγιστη. Ο Ιησούς Χριστός στηλιτεύει την υποκρισία, τις αδικίες, τη διαφθορά. Και η κριτική του αντηχεί καθοριστικά στη διάρκεια της ιστορίας του κόσμου, ανατρέποντας ισχυρά και διεφθαρμένα κατεστημένα».

Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=374253&dt=22/12/2010#ixzz18r6OaY8M

***

Πατριαρχική Απόδειξη για τα Χριστούγεννα

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Αριθμ. Πρωτ. 1338

Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Αγαπητοί αδελφοί συλλειτουργοί και τέκνα εν Κυρίω ευλογημένα,

Μέσα εις την ανά τον κόσμον επικρατούσαν τελευταίως σκοτεινήν ατμόσφαιραν της σοβούσης ποικίλης κρίσεως, οικονομικής, κοινωνικής, ηθικής και, κυρίως, πνευματικής, η οποία πολύν θυμόν, πολλήν πικρίαν, πολλήν σύγχυσιν, πολλήν αγωνίαν, πολύ άγχος, πολλήν απογοήτευσιν και πολύν φόβον δια την αύριον προξενεί εις τους ανθρώπους, γλυκεία ακούεται η φωνή της Εκκλησίας:

«Δεύτε, πιστοί, επαρθώμεν ενθέως και κατίδωμεν συγκατάβασιν θεϊκήν άνωθεν εν Βηθλεέμ προς ημάς εμφανώς...»

(Ιδιόμελον ΣΤ  Ὥρας Χριστουγέννων).

Πίστις ακλόνητος των Χριστιανών είναι ότι ο Θεός δεν παρακολουθεί αφ’ υψηλού και αδιαφόρως την πορείαν του κατ’ εικόνα και ομοίωσίν Του υπό του ιδίου, αυτοπροσώπως, πλασθέντος ανθρώπου. Τούτου ένεκα και η ενανθρώπησις του Μονογενούς Υιού και Λόγου Του ήτο απ’ αρχής η «ευδοκία» Του, το πρώτιστον θέλημά Του, η «προαιώνιος βουλή» Του. Να αναλάβη ο Ίδιος, εξ υπερβολής αγάπης, την ανθρωπίνην φύσιν που έπλασε, και να την καταστήση «θείας φύσεως κοινωνόν» (Β  Πέτρ. 1: 4). Και τούτο, προ της πτώσεως των Πρωτοπλάστων, προ και αυτής της πλάσεώς των! Μετά την πτώσιν των Πρωτοπλάστων, η «προαιώνιος βουλή» της Σαρκώσεως περιέλαβε τον Σταυρόν, το Άχραντον Πάθος, τον Ζωοποιόν Θάνατον, την εις Άιδου Κάθοδον, την Τριήμερον Έγερσιν, ώστε η παρείσακτος αμαρτία, που εδηλητηρίασε τα πάντα, και ο λαθρεπιβάτης της ζωής θάνατος να τεθούν τελείως και οριστικώς εκποδών, και ο άνθρωπος να απολαύση ακεραίαν την Πατρικήν κληρονομίαν της αιωνιότητος.

Αλλ’ η θεϊκή συγκατάβασις των Χριστουγέννων δεν περιορίζεται μόνον εις τα της αιωνιότητος. Αφορά και εις τα της επί γης πορείας ημών. Ο Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον δια να ευαγγελισθή την Βασιλείαν των Ουρανών και να μας εισαγάγη εις αυτήν, αλλ’ ήλθεν επίσης ευεργετών και ιώμενος την ανθρωπίνην ασθένειαν. Εχόρτασε θαυματουργικώς κατ’ επανάληψιν τα πλήθη των ακροατών του λόγου Του, εκαθάρισε λεπρούς, εστερέωσε παραλύτους, εχάρισε το φως εις τυφλούς, την ακοήν εις κωφούς και την ομιλίαν εις αλάλους, απήλλαξε δαιμονισμένους από τα ακάθαρτα πνεύματα, ανέστησε νεκρούς, υπεστήριξε το δίκαιον των αδικουμένων και λησμονημένων, εστηλίτευσε τον αθέμιτον πλουτισμόν, την προς τους πτωχούς ασπλαγχνίαν, την υποκρισίαν και την «ύβριν» εις τας ανθρωπίνας σχέσεις, έδωκεν εαυτόν υπόδειγμα εθελουσίου κενωτικής χάριν των άλλων θυσίας! Ίσως η διάστασις αύτη του μηνύματος της θείας ενανθρωπήσεως πρέπει να προσεχθή περισσότερον κατά τα σημερινά Χριστούγεννα.

Πολλοί συνάνθρωποι και συγχριστιανοί δοκιμάζουν φοβερόν πειρασμόν εκ της σοβούσης κρίσεως. Είναι αναρίθμητοι αι στρατιαί των ανέργων, των νεοπτώχων, των αστέγων, των νέων με τα «ψαλιδισμένα όνειρα». Αλλά, Βηθλεέμ ερμηνεύεται «Οίκος Άρτου»! Χρεωστούμεν, λοιπόν, οι πιστοί εις πάντας τους εμπεριστάτους αδελφούς όχι μόνον τον «Επιούσιον Άρτον», δηλαδή τον Χριστόν, ο Οποίος ευρίσκεται εσπαργανωμένος εις την πενιχράν φάτνην της Βηθλεέμ, αλλά και τον καθημερινόν επιτραπέζιον άρτον της επιβιώσεως, και όλα τα «επιτήδεια του σώματος» (Ιακ. 2: 16). Είναι η ώρα της πρακτικής εφαρμογής του Ευαγγελίου, εν υψηλώ αισθήματι ευθύνης! Η ώρα, κατά την οποίαν ακούεται εντονώτερος και απαιτητικώτερος ο αποστολικός λόγος: «Δείξον μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου» (Ιακ. 2: 18)! Ο καιρός, δηλ. η ευκαιρία, να «επαρθώμεν ενθέως» εις το ύψος της οικειούσης ημάς με τον Θεόν βασιλικής αρετής της Αγάπης.

Ταύτα από της αγίας και μαρτυρικής καθέδρας της Εκκλησίας των του Χριστού Πενήτων ευαγγελιζόμενοι προς τα ανά τον κόσμον τέκνα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επικαλούμεθα επί πάντας την θεϊκήν συγκατάβασιν, το άπειρον έλεος, την ειρήνην και την χάριν του δι’ ημάς εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου ενανθρωπήσαντος Μονογενούς Υιού και Λόγου του Θεού, Ώι η δόξα, το κράτος, η τιμή και η προσκύνησις, συν Πατρί και Πνεύματι, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Φανάριον, Χριστούγεννα , βι’

+ Ο Κωνσταντινουπόλεως

Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών

***

Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεοφίλου

«Παιδίον εγεννήθη ημίν, υιός και εδόθη ημίν, ου η αρχή εγενήθη επί του ώμου αυτού»

(Ησαΐου 9, 6).

Η ανά τα πέρατα τής οικουμένης Ορθόδοξος του Χριστού Εκκλησία εορτάζει σήμερον μυστήριον ανήκουστον και παράδοξον. Πανηγυρίζει γεγονός υπερβαίνον τήν ανθρωπίνην διάνοιαν και δύναμιν. Διαλαλεί το γεγονός της του Θεού συγκαταβάσεως προς τον άνθρωπον. Βιώνει και πάλιν τήν αλήθειαν ότι ο Θεός, ο εξ αγάπης πλάσας τον άνθρωπον, δεν εγκατέλειψεν αυτόν αποστατήσαντα και πορευόμενον εις τας αδιεξόδους οδούς της πλάνης, της απάτης και τής φθοράς. Ο Θεός Πατήρ εξ άκρας φιλανθρωπίας ενεργών, απέστειλεν επ ἐσχάτων των χρόνων, επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Καίσαρος Οκταβιανού Αυγούστου, τον Υιόν Αυτού τον Μονογενή εις τόν κόσμον, « ίνα σώση τόν κόσμον» (Ιω. 12, 47). Ο Υιός και Λόγος του Θεού «σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» ( Ιω. 1, 14), «εν ομοιώματι ανθρώπου εγένετο, και σχήματι ως άνθρωπος ευρέθη» (Φιλιππ. 2, 7 ).Το μυστήριον τούτο το πρώτον εν Ναζαρέτ υπό του Αρχαγγέλου Γαβριήλ εις Παρθένον κόρην ευηγγελίσθη, ότι συμφώνως προς την του Ησαΐου πρόρρησιν: «η Παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται Υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο εστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Ματθ. 1, 23 ).

Το μυστικώς ευαγγελισθέν εις Ναζαρέτ, εις την πόλιν ταύτην της Βηθλεέμ εμφανέστερον εις τους ανθρώπους απεκαλύφθη. Εις το απέριττον Θεοδέγμον τούτο σπήλαιον ο Χριστός εκ της Παρθένου εν φάτνη των αλόγων ετέχθη και υπ αὐτῆς ως βρέφος εσπαργανώθη (Λουκ. 2, 6-7). Εις τούτο, μάγοι εξ Ανατολών υπό αστέρος οδηγούμενοι, τα δώρα αυτών τω τεχθέντι βασιλεί προσήνεγκον (Ματθ. 2, 12). Εις τούτο ποιμένες αγραυλούντες, εκ της ομόρου κώμης των ποιμένων προσελθόντες, «βρέφος εσπαργανωμένον κείμενον εν τη φάτνη είδον» (Λουκ. 1, 12-13). Εις τους ουρανούς της πόλεως ταύτης άγγελοι την γέννησιν του άρχοντος της ειρήνης τρανώς διελάλησαν δια του: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνης, εν ανθρώποις ευδοκία» ( Λουκ. 2, 14 ).

Το γεγονός της του Χριστού ενανθρωπήσεως και τον τόπον τούτον της αυτού αποκαλύψεως αοίδιμοι Πατριάρχαι τής Εκκλησίας Ιεροσολύμων και ευσεβείς Βυζαντινοί αυτοκράτορες, ως ο Μέγας Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη, ο Ιουστινιανός και Εμμανουήλ ο Κομνηνός, ετίμησαν δια της μεγαλειώδους ταύτης Βασιλικής, του σεμνώματος τούτου της Αγίας Γης και της πόλεως της Βηθλεέμ.

Εις τούτον τον ναόν ως και εις πάντας της εκκλησιαστικής αυτής δικαιοδοσίας η Εκκλησία των Ιεροσολύμων, επετέλεσεν ανά τους αιώνας το αγιαστικόν, λυτρωτικόν, ειρηνευτικόν και συνδιαλλακτικόν έργον του Ιδρυτού αυτής. Επετέλεσε τούτο κηρύσσουσα ενανθρώπησιν, ήτοι λατρεύουσα Χριστόν «ουχί ως θεοφόρον άνθρωπον, αλλ’ ως σωματωθέντα Θεόν», κατά τον θεοφόρον Κύριλλον Αλεξανδρείας και Γρηγόριον Αρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης τον Παλαμάν.

Τούτον τον λόγον τον σωτήριον, ότι «Θεός ενηνθρώπησε, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» κατά τον Μέγαν Αθανάσιον, επόμενοι τοις Πατράσι ημών και επευλογούντες Πατριαρχικώς και Πατρικώς, κηρύσσομεν και Ημείς σήμερον από των κόλπων της Μητρός των Εκκλησιών, από του Θεοδέγμονος τούτου Σπηλαίου, εις το ποίμνιον Ημών εν τη Αγία Γη και οπουδήποτε και εις πάντα άνθρωπον. Κηρύσσομεν Θεού συγκατάβασιν και ανθρώπου πρόσληψιν και υιοθεσίαν. Θεού πτωχείαν και κένωσιν και ανθρώπου πλούτον και πλήρωσιν. Ειρήνην την πάντα νουν υπερέχουσαν τοις μακράν και τοις εγγύς. Δικαιοσύνης μάθησιν εις τους ενοικούντας επί της γης. Σεβασμόν της ελευθερίας εκάστου ανθρωπίνου προσώπου ως εικόνος του Θεού και των εθνικών γεωγραφικών ορίων εκάστου λαού, ως «ο Θεός ώρισε τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών» (Πραξ. 17, 26).

Εν τη Αγία Πόλει Βηθλεέμ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2010.

Διάπυρος προς Κύριον Ευχέτης,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’

Πατριάρχης Ιεροσολύμων

***

Μήνυμα Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεοδώρου Β'

για την εορτή των Χριστουγέννων

Αδελφοί μου αγαπητοί και ευλογημένοι,

Το μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός της Γέννησης του Θεανθρώπου, ανέτρεψε την ιστορία της ανθρωπότητας κατά τρόπο επαναστατικό. Κι αυτό διότι σ΄ένα κόσμο όπου κυριαρχούσε το δίκαιο του ισχυροτέρου, ο Υιός του Θεού ήρθε να αμφισβητήσει το κατεστημένο και να ταυτιστεί με τους αδύναμους και τους καταπιεσμένους.

Σκόπιμα και συνειδητά στράφηκε προς εκείνους που είχαν απορριφθεί και απομονωθεί όχι μόνο από την κοινωνία, αλλά συχνά και από τις ίδιες τους τις οικογένειες. Τους μίλησε, τους άγγιξε, έφαγε μαζί τους, τους έκανε μετόχους της Θείας χάρης και αφέσεως. Εξέφρασε έμπρακτα την αγάπη και την αποδοχή του Θεού προς αυτούς!

Με τη στάση του αυτή ο Χριστός έδειξε πως η μέριμνα για τον άλλο μαρτυρεί περίτρανα την πίστη ότι ο κάθε συνάνθρωπος είναι άξιος της αγάπης του Θεού. Μέριμνα δεν σημαίνει κατ' ανάγκη μόνο ικανοποίηση των άμεσων αναγκών του άλλου, αλλά και προσφορά προς αυτόν της ελπίδας και της δυνάμης, ότι μπορεί να απελευθερωθεί από τα περιοριστικά δεσμά της βιωτής του.

Ωστόσο τα τελευταία χρόνια η κοινωνία μας δείχνει το σκληρό της πρόσωπο και με περισσή ευκολία στιγματίζει και απομονώνει ανθρώπους. Χαρακτηριστικό - και τραγικό συνάμα - είναι το παράδειγμα της γενιάς των 18 εκατομμυρίων παιδιών της Αφρικής που έχασαν τον ένα ή και τους δύο γονείς τους από τη θανατηφόρο ασθένεια του AIDS.

Εγκλωβισμένα στο φαύλο κύκλο της συντριπτικής φτώχειας, της πείνας, της αμάθειας, της διαφθοράς και των πολέμων, τα παιδιά αυτά γεμίζουν τα ορφανοτροφεία και ακόμη συχνότερα βρίσκονται στο δρόμο, αγωνιζόμενα για την επιβίωση τους. Αποτελούν τα εξιλαστήρια θύματα της μεγαλύτερης για τη Μαύρη Ήπειρο καταστροφής από την εποχή της δουλείας.

Το στίγμα συνοδεύεται από την απόρριψη της οικογένειας και των φίλων, την απώλεια της προοπτικής ενός ευτυχισμένου μέλλοντος, την εμπειρία διακρίσεων κάθε είδους. Τα στιγματισμένα αυτά παιδιά με πίκρα βιώνουν τη μοναξιά του κοινωνικού αποκλεισμού. Βρίσκονται ευάλωτα μπροστά στον κίνδυνο του υποσιτισμού, της κακοποίησης και της απόρριψης από το σχολείο, περιμένοντας απλώς το τέλος χωρίς καμμία θεραπευτική αγωγή και ψυχολογική υποστήριξη...

Αδελφοί μου πολυτίμητοι,

Η κρίση των πασχόντων από τη ασθένεια του AIDS θέτει υπό δοκιμασία την ανθρωπιά μας και αποδεικνύει πως συχνά η εγωκεντρική και ανταγωνιστική μας κοινωνία παραμένει μόνο κατ' όνομα χριστιανική. Κι αυτό διότι λείπει η δύναμη προσέγγισης στον πόνο του άλλου με κατανόηση και αγάπη, η ικανότητα βίωσης της ανθρώπινης αλληλεγγύης σε όλη της τη διάσταση.

Επιβεβαιώνοντας την δυναμική της Ορθοδοξίας, η ιεραποστολή του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής προσεγγίζει τους πάσχοντες από AIDS με αγάπη χριστιανική, η οποία «μακροθυμεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου λογίζεται το κακόν». Παρέχει πνευματική και υλική βοήθεια, φροντίζει για τη συμμετοχή τους στην πνευματική και την κοινωνική ζωή.

Επισκεπτόμενος συχνά τα ιεραποστολικά μας κλιμάκια διαπιστώνω πως η απλή επαφή έχει τη δύναμη να φέρει ειρήνη, γαλήνη στην ταραγμένη θάλασσα της ψυχής τους, ύφεση στους ανέμους της θλίψης, που προκαλεί η ορφάνια. Βλέπω πως το βάλσαμο της χριστιανικής αγάπης εξαφανίζει το φόβο της ασθένειας και της μοναξιάς και διατηρεί άσβεστη τη φωτιά της δύναμης και της θέλησης.

Γι΄ αυτό το λόγο τα φετινά Χριστούγεννα μας βρίσκουν να εντείνουμε τις προσπάθειες μας, ώστε να απαλύνουμε τον πόνο μέσα από μια εκστρατεία αγάπης. Μια εκστρατεία υποστήριξης των πασχόντων αλλά και ευαισθητοποίησης των τοπικών κοινωνιών, προκειμένου η μάστιγα του AIDS να αποβεί ευκαιρία ανάδειξης της πνευματικότητάς μας και της ανθρωπιάς μας. Διότι υπηρετώντας τον εμπερίστατο συνάνθρωπο, υπηρετούμε τον ίδιο τον Χριστό και μαρτυρούμε την προφητική αποστολή της Εκκλησίας, την ελπίδα.

Την ελπίδα να επανακαθοριστούν οι ανθρώπινες σχέσεις ως θεόδοτο δώρο, ως έκφραση της δυναμικής μέθεξης των δύο μοναδικών μας στοιχείων, της ψυχής και του σώματος. Την ελπίδα να αναστηλωθεί η αγάπη ως η θεμελιώδης αξία του κόσμου μας, επί της οποίας να στηρίζεται η αληθινή ευτυχία και η εσωτερική ανάπτυξη του ανθρώπου.

Την ελπίδα που παραμένει άσβεστη από τότε που ο ιστορικός χρόνος τμήθηκε από τη Γέννηση του Θεανθρώπου και άλλαξε η πορεία της ανθρωπότητας!

† Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β΄

Πάπας καί Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

***

Χριστουγεννιάτικο μήνυμα Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου

«Αναστάσιος Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2010

Αγνότητα -- Διαφθορά

" Παιδίον εγεννήθη ημιν" ( Ησ. 9:5).

Στην σκληρότητα που δεσπόζει στον κόσμο, ο Λυτρωτής έρχεται ως “παιδίον”· προβάλλοντας από την πρώτη στιγμή την αγνότητα, η οποία συμπυκνώνει μια δυναμική μυστική και αναρίθμητες δυνατότητες. Με αυτή την ήρεμη και άφοβη αθωότητα, ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού αντικρίζει, τη γεμάτη πονηρία και ραδιουργία διεφθαρμένη ανθρώπινη πραγματικότητα. "Ακακίας γάρ σύμβολον το αρτιγενές εστί παιδίον· νέα γαρ ώσπερ κτίσις το βρέφος", επισημαίνει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας. Το παιδί έχει μια ομορφιά με πρωτόγονη ισχύ, όμως τόσο εύθραυστη.

Την αγνότητα της καρδιάς -- εκεί όπου γεννιούνται οι επιθυμίες και οι διαθέσεις-- ζήτησε από τούς δικούς Του ο Λυτρωτής του κόσμου. Όχι τόσο την εξωτερική επιφάνεια κάποιας ευσεβείας, αλλά κυρίως την καθαρότητα του βάθους της υπάρξεως. Σε ώριμη, αργότερα, ηλικία, ο Χριστός, καθώς αντιμετώπιζε την πολεμική των δήθεν θεοφοβούμενων Φαρισαίων και των σκεπτικιστών Σαδδουκαίων, προειδοποίησε: "Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών". Ευλόγησε και αγκάλιασε τα παιδιά και δήλωσε: "Των γάρ τοιούτων εστίν η βασιλεία του Θεού" (Μάρκ. 10:14). Σε όσους είναι σαν κι αυτά στην απλότητα, στην αγαθοσύνη, "τοιούτων τουτέστιν των εχόντων εκ φύσεως την ακακίαν και μετριοφροσύνην προαιρετικώς κτησαμένην, ην τα παιδία έχουσιν από φύσεως", εξηγεί ο αρχιεπίσκοπος Θεοφύλακτος. Και ο Χριστός επιμένει: "Αμήν, λέγω υμίν, ος εάν μη δέξηται την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, ου μη εισέλθη εις αυτήν" (Μάρκ. 10:15, Λουκ. 18:17).

Σε άλλη ευκαιρία, ζωγραφίζοντας το ήθος, τη στάση ζωής αυτών τους οποίους αναγνωρίζει δικούς Του, βεβαιώνει: "μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται" (Ματθ. 5:8). Όσοι έχουν καρδιά καθαρή θα δουν πρόσωπο προς πρόσωπο τον Θεό και θα έχουν αληθινή σχέση κοινωνίας μαζί Του. Αυτοί είναι όντως μακάριοι. 

* *

"Παιδίον εγεννήθη ημίν". Η αθωότητα και αγνότητα του "παιδιού", του σαρκωθέντος Λόγου του Θεού, του "νέου Αδάμ", του νέου ανθρώπου, σύντομα θα αντιμετώπιζε τη σκληρότητα και την πονηριά του παλαιού, του πεπτωκότος Αδάμ, πού προβάλλονται με όλη τους, την ένταση στο πρόσωπο του Ηρώδη. "Πορευθέντες ακριβώς εξετάσατε περί του παιδίου", ζήτησε ο πανούργος δυνάστης από τούς σοφούς της Ανατολής, τούς Μάγους, "επάν δε εύρητε, απαγγείλατε μοι, όπως καγώ ελθών προσκυνήσω αυτώ" (Ματθ. 2:8). Ο διεφθαρμένος και αδίστακτος ηγεμόνας σχεδιάζει να τελειώσει το συντομότερο με την απειλή πού διαισθάνεται ότι κρύβει ο νεογέννητος Ιησούς, η σαρκωμένη αγνότητα. Η ιστορία των Χριστουγέννων ολοκάθαρα αποκαλύπτει αυτή τη σύγκρουση: Η διαφθορά ενάντια στην αγνότητα. Και η αγνότητα ενάντια στη διαφθορά -μεγάλης ή μικρής εξουσίας.

Εκ πρώτης όψεως, το αποτέλεσμα της συγκρούσεως φαίνεται προκαθορισμένο. Η συντριβή της αγνότητος, η επικράτηση της διαφθοράς φαίνονται αναπόφευκτες. Μακροπρόθεσμα όμως, επιβάλλεται στην παγκόσμια συνείδηση η κρυστάλλινη καθαρότητα του Ιησού και βυθίζεται στην περιφρόνηση η διεφθαρμένη μορφή του Ηρώδη. Διότι αυτό το "παιδίον" πού γεννιέται είναι κατ' ουσίαν ο "Υιός του Θεού πού έχει την πραγματική εξουσία: "… και καλείται το όνομα αυτού μεγάλης βουλής άγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος" (Ησ. 1:6).

Η καθαρότητα, η αγιότητα ψυχής του Ιησού δεν έχει καμιά σχέση με την απλοϊκότητα ή την αδυναμία. Αντίθετα, αναδεικνύεται θαρρετή και αλύγιστη. Ο Ιησούς Χριστός στηλιτεύει την υποκρισία, τις αδικίες, τη διαφθορά. Και η κριτική του αντηχεί καθοριστικά στη διάρκεια της ιστορίας του κόσμου, ανατρέποντας ισχυρά και διεφθαρμένα κατεστημένα.

* *

Η Γέννηση του Σωτήρος Χριστού ανοίγει τα μάτια μας για να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην αθωότητα και καθαρότητα των παιδικών ματιών, σε όποια γωνιά του πλανήτη και αν πρωτοείδαν το φώς. Να τα δούμε με σεβασμό και στοργή. Και να εκφράσουμε, προς όσα παιδιά μπορούμε, ανυπόκριτο, έμπρακτο ενδιαφέρον.

Αλλά ακόμη, να αναζητήσουμε μέσα μας, στα βάθη της ψυχής μας, το "παιδίον", την αγνότητα· πού, κυνηγημένη από την εγωιστική πλευρά του εαυτού μας --η οποία θυμίζει διεφθαρμένο Ηρώδη--, έχει ξενητευθεί σε κάποια γωνιά του υποσυνειδήτου μας. Παρά τις αλλοιώσεις πού επιφέρει η ζωή, κάθε άνθρωπος κρύβει σε κάποια πτυχή της ψυχής του κάτι από την πρωτογενή παιδική αθωότητα. Να δώσουμε στην καθαρότητα και αγνότητα -- σκέψεων, διαθέσεων, κινήτρων -την πρέπουσα θέση στη ζωή μας.

Ασφαλώς, είναι καλές οι ανακοινώσεις και χρήσιμες οι αποφάσεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Αναγκαία η αναζήτηση νέων μεθόδων και συστημάτων για την πάταξή της. Αλλά, όπως έχει περίτρανα αποδειχθεί από όσα καθημερινά έρχονται στο φώς, οι τρόποι και οι μέθοδοι διαφυγής των κυρώσεων είναι περισσότεροι. Η διαφθορά πηγάζει από τον νου και την καρδιά.. Και εκεί πρέπει μακροπρόθεσμα, μαζί με τα άμεσα τεχνικά μέτρα, να κατευθυνθεί η θεραπευτική αγωγή της κοινωνίας μας. Αρχίζοντας από την ορθή αγωγή των παιδιών, των μικρών και των μεγάλων, κάνοντας τους να αγαπήσουν την ομορφιά της αγνότητος και της τιμιότητος, Να μάθουν να αποστρέφονται την απάτη· και να μην καμαρώνουν γι’ αυτήν. Να συνειδητοποιήσουν ότι η ειλικρίνεια, η ευθύτητα και η δικαιοσύνη, όλες αυτές οι μορφές της αγνότητος στο ώριμο βίο, δεν είναι αδυναμία αλλά ιδιότητες ευγενικού και αδαμάντινου χαρακτήρα --πού τελικά παραμένει ό, τι πιο πολύτιμο για την οικογένεια, την κοινωνία και τον πολιτισμό.

* *

"Παιδίον εγεννήθη ημίν". Σ’ αυτή τη μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, ας δεηθούμε, ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού να μάς χαρίσει κάτι από την ήρεμη αθωότητα και την άφοβη αγνότητα Του. Να μάς δωρίσει καθαρότητα διαθέσεων, αισθημάτων, κινήτρων, ενεργειών. Και να μάς φωτίσει, με τη δύναμη της αλήθειας και της αγάπης Του, να αντιστεκόμαστε σταθερά σε κάθε μορφή διαφθοράς --εξωτερικής ή εσωτερικής.

Ευλογημένα Χριστούγεννα. Γεμάτος φώς και ελπίδα ο Νέος Χρόνος»

***

Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Στη λαμπρή Εορτή των Χριστουγέννων εορτάζουμε ένα αληθινά θαυμαστό γεγονός κατά το οποίο ο Θεός, εν τη απείρω και θαυμαστή χάριτι Αυτού έγινε άνθρωπος και μας χάρισε διαρκή ελπίδα, νέα ζωή και αιώνια σωτηρία. Η αγία γέννηση του Σωτήρος μας στη Βηθλεέμ έγινε σε συγκεκριμένο χρόνο, αλλά η Σάρκωσή Του και η σημασία της για τη λύτρωσή μας είναι διαχρονική. Ο Υιός του Θεού, ο Κύριος της Δόξης και ο Βασιλεύς των βασιλέων ο οποίος διακρατεί το σύμπαν με τον λόγο της δυνάμεώς Του, έγινε άνθρωπος ούτως ώστε εμείς οι άνθρωποι να λυτρωθούμε, να ανακαινισθούμε, να ενωθούμε με Αυτόν, και να καταστούμε συμπολίτες των Αγίων και μέλη της οικογενείας του Θεού.

Το μέγεθος και το βάθος του γεγονότος της Γεννήσεως του Χριστού είναι αδύνατον να κατανοηθή αλλά το μήνυμά της είναι σαφέστατο και αληθινό. Πρόκειται περί μηνύματος χάριτος, ελπίδος και σωτηρίας για ολόκληρη την ανθρωπότητα και τον δημιουργηθέντα κόσμο. Είναι μήνυμα για το οποίο πανηγυρίζουμε ενώ συγχρόνως το μοιραζόμεθα αυτή την αγία ημέρα, είναι μήνυμα-πρόσκληση στους συνανθρώπους μας να έλθουν και να ίδουν αυτό το οποίο ο Δημιουργός και Θεός μας έχει κάμει για μας.

Την νύχτα των Χριστουγέννων, οι άγγελοι εμφανίσθηκαν μέσα στην δόξα του Θεού και ανήγγειλαν την γέννηση του Χριστού στους ποιμένες. Απαντώντας οι ποιμένες είπαν: Διέλθωμεν δη έως Βηθλεέμ και ίδωμεν το ρήμα τούτο το γεγονός (Λουκ. 2:15). Αποδεχόμενοι την πρόσκληση να συμμετάσχουν σ’ αυτό το ένδοξο γεγονός, ήλθαν και είδαν τον νεογέννητο Χριστό, και έκθαμβοι απ’ αυτά τα οποία ο Θεός είχε κάμει για τη σωτηρία μας, έφυγαν δοξάζοντες και αινούντες τον Θεόν επί πάσιν οις ήκουσαν και είδον (Λουκ. 2:20).

Αμέσως μετά την Γέννηση του Σωτήρος, σοφοί άνδρες, Μάγοι εξ Ανατολών, είδαν ένα μυστηριώδες άστρο και ακολουθώντας το ήλθαν αναζητώντας τον Βασιλέα ο Οποίος γεννήθηκε στην Ιουδαία. Μαθαίνοντας περί του τόπου γεννήσεως του Κυρίου, ήλθαν και είδαν το βρέφος Ιησούν, Του προσέφεραν δώρα και Τον προσκύνησαν. Ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση που έγινε σ’ αυτούς δια του σημείου του άστρου, ήλθαν και συνάντησαν Εκείνον ο Οποίος θα εγένετο μεγάλος ηγέτης του λαού Του όπως προείπαν οι προφήτες (Ματθ. 2:1-12).

Όπως οι ποιμένες της Βηθλεέμ και οι εξ Ανατολών Μάγοι δέχθηκαν την πρόσκληση να έλθουν και να ίδουν το υπέροχο θαύμα της Σαρκώσεως του Θεού, έτσι και εμείς προσκαλούμεθα σ’ αυτή την μεγάλη Εορτή να έλθουμε και να συναντήσουμε τον Χριστό και να δούμε το μεγάλο και θαυμάσιο έργο το οποίο έκαμε Εκείνος για μας και για τη σωτηρία μας. Την ημέρα αυτή ερχόμεθα και βλέπουμε το λαμπρό φως της αληθείας και της φεγγοβόλου ζωής που διαπερνούν το σκοτάδι και την απελπισία του κόσμου μας. Ακούμε μήνυμα ελπίδος και χάριτος το οποίο κατασιγάζει όλες τις άλλες σκέψεις και δραστηριότητες και κατευθύνει τις καρδιές και τις διάνοιές μας σ’ Εκείνον ο Οποίος έχει έλθει για να φέρη ειρήνη και ασφάλεια. Ερχόμεθα στον Χριστό και συναντούμε δικαιοσύνη, αγιότητα και αγάπη και διαπιστώνουμε πόσο αυτά είναι απαραίτητα για να έχουμε αλήθεια και περίσσεια ζωής.

Καλούμεθα, επίσης, να μοιρασθούμε την χαρά μας εν Χριστώ και να προσφέρουμε αυτή την πρόσκληση σε όλους. Είμεθα οι φορείς της καλής ειδήσεως αυτών που έκαμε ο Θεός για μας υπερνικώντας την αμαρτία και τον θάνατο. Είμεθα οι αγγελιαφόροι που επαναλαμβάνουν στον κόσμο την δοξολογία των αγγέλων κατά την νύκτα της Γεννήσεως του Κυρίου Δόξα εν Υψίστοις Θεώ! (Λουκ. 2:14). Είμεθα αυτοί που όπως το άστρο της Ανατολής οδήγησε τους Μάγους, καλούμεθα να οδηγήσουμε όλους εκείνους οι οποίοι αποζητούν να έλθουν και να δουν τον Χριστό να έλθουν και να δουν Εκείνον ο Οποίος φέρει ζωή και ελπίδα, ειρήνη και χαρά στην κάθε καρδιά η οποία Τον δέχεται. Είμεθα αυτοί οι οποίοι καλούμεθα να συγκεντρώσουμε όλο τον λαό του Θεού στον οίκο Του, για να συναντήση τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

Σε αυτή την ευλογημένη Εορτή των Χριστουγέννων, Εορτή της χαράς και της αγάπης, απευθύνω σε σας και τις οικογένειές σας τις θερμότατες ευχές μου για μία υπέροχη ημέρα λατρείας και αδελφοσύνης γεμάτη με την ειρήνη και την παρουσία του Θεού. Ας προσφέρουμε μαζί την ευγνωμοσύνη μας στον Κύριό μας για ο,τι έκαμε για μας μέσω της ενδόξου Σαρκώσεώς Του. Ας απευθύνουμε επίσης την πρόσκληση σε όλους να έλθουν και να δουν την δόξα του γεννηθέντος Κυρίου.

Με πατρική εν Χριστώ αγάπη,

† Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος

***

Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου

για τα Χριστούγεννα 2010

«Αγαπητοί Αδελφοί,

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά

Τα φετινά Χριστούγεννα μοιάζουν να σκιάζονται από τη θλίψη, την ανησυχία, τον σκεπτικισμό και την απογοήτευση των ανθρώπων για το πού οδηγείται η πορεία της Πατρίδας μας και του κόσμου ολόκληρου. Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία αγωνιούν και οι νεώτεροι αγανακτούν, νιώθοντας την αβεβαιότητα να απειλεί το μέλλον τους. Όταν η φτώχεια επιτείνεται, όταν απαξιώνεται η ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου, καθώς αυτό νοείται ως ηλεκτρονικά ψηφιοποιημένη παραγωγική μονάδα χωρίς σεβασμό στη μοναδικότητα της ύπαρξης και στην ελευθερία που μας χάρισε ο Θεός, όταν οι συνοικίες των πόλεων μετατρέπονται σε αβίωτα γκέτο ετερόκλητων αναξιοπαθούντων πληθυσμών, τότε η χριστουγεννιάτική ατμόσφαιρα δηλητηριάζεται από την απελπισία που μας περιβάλλει. Όμως, όσο εμφανέστερο γίνεται το σκοτάδι τόσο επιτακτικότερη είναι η ανάγκη να στρέψουμε το βλέμμα στο φως. Είναι καιρός να θέσουμε ξανά στο επίκεντρο της ζωής μας τον Χριστό. Να θυμηθούμε ότι "ο λαός ο πορευόμενος εν σκότει είδε φως μέγα". Είδε "φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν", διότι "επεσκέψατο ημάς, εξ ύψους ο Σωτήρ ημών,..., και οι εν σκότει και σκιά, εύρομεν την αλήθειαν".

Η ενανθρώπηση και η γέννηση του φτωχού και αστέγου Θείου Βρέφους σε καιρούς ταραγμένους, γεμάτους αδικία, διαφθορά και διαπλοκή πραγματοποιεί τον σκοπό για τον οποίο πλάστηκε ο άνθρωπος. Σκοπός της ενανθρωπήσεως του Θεού είναι η θέωση του ανθρώπου: "Άνθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται". Η ελπίδα του ανθρώπου βρίσκεται στη γέννηση, τον σταυρό και την ανάσταση του Χριστού, του μόνου αληθινού κυρίαρχου της Οικουμένης, του Δημιουργού και Σωτήρα όλης της κτίσεως, και όχι στους κατά καιρούς ποικίλους Ηρώδες που καταδυναστεύουν τις ζωές των ανθρώπων για να διατηρήσουν τη θνητή εξουσία τους.

"Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός". Ας συνειδητοποιήσουμε σε τί τραγικό κόσμο και μεταβατική εποχή επέλεξε, ο Θεός να σαρκωθεί και ας αντλήσουμε δύναμη και αισιοδοξία για το σήμερα και το αύριο. Ας μην λησμονούμε ότι ο εν σπηλαίω γεννηθείς και εν φάτνη ανακλιθείς Κύριος είναι ο Εμμανουήλ, που σημαίνει "μεθ' ημών ο Θεός". (Ματθ. 1, 23). Ο Θεός είναι μαζί μας και όπως δεν μας εγκατέλειψε κάθε φορά που το γένος και το έθνος μας βρέθηκαν σε δυσκολιες και δοκιμασίες, έτσι θα πράξει και τώρα. Δικό μας καθήκον είναι να πολεμήσουμε τον αμοραλισμό, να αντισταθούμε στον πνεύμα της φιλαυτίας και του ατομοκεντρισμού και να επιτρέψουμε στον Θεό να γεννηθεί στις καρδιές και στα σπίτια μας.

Η καινούργια χρονιά που θα ανατείλει μετά τα Χριστούγεννα θα είναι δύσκολη. Ο κόσμος που ζούμε απειλείται από τις συνέπειες της απληστίας και της εκπτώσεως των αξιών. Η ζωή των ανθρώπων ευτελίζεται από την εκμετάλλευση, τη βία, τη φτώχεια και τη δυστυχία και πληρώνει το κόστος από την περιφρόνηση της αγάπης και της δικαιοσύνης.

Όμως, ας μην αφήσουμε τη θλίψη και την αγωνία να φωλιάσουν στις καρδιές μας. Ο καινούργιος χρόνος ας γίνει ευκαιρία υπερβάσεως των δυσκολιών και των δοκιμασιών και αφορμή να επαναπροσδιορίσουμε τα πρωτεύοντα και τα ουσιώδη του βίου μας.

Αδελφοί μου και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Ας αφήσουμε το φως των Χριστουγέννων να πλημμυρίσει την ύπαρξή μας και τα χείλη μας ας ψάλλουν το χαρμόσυνο μήνυμα: "Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία".

Καλά και Άγια Χριστούγεννα και ευλογημένος ο νέος χρόνος.

Με πατρικές ευχές και αγάπη

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ».

***

Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Κρήτης για τα Χριστούγεννα

«Εκ Παρθένου Κύριος Ιησούς, η λύτρωσις, ο φωτισμός, η ζωή, η σωτηρία…»

(Χριστουγεννιάτικος ύμνος)

Αγαπητοί μου αδελφοί,

παιδιά της Εκκλησίας,

Τα Χριστούγεννα της Εκκλησίας μας γιορτάζομε και σήμερα, όπως πάντοτε, στον ευλογημένο Τόπο μας.

Το νόημα, το μήνυμα και το περιεχόμενο της μεγάλης αυτής γιορτής εκφράζει με τρόπον άριστον ο εκκλησιαστικός ύμνος που αναφέραμε, σύμφωνα με τον οποίον τα Χριστούγεννα είναι η λύτρωσις, ο φωτισμός, η ζωή και η σωτηρία του ανθρώπου, ο τρόπος και ο δρόμος ζωής, που προσφέρονται από τον Κύριο, τον Σωτήρα μας, ο οποίος γεννάται από την Παρθένο Μαρία.

Αυτή την γιορτή των Χριστουγέννων, με αυτό το νόημα και το περιεχόμενο, γιορτάζομε και τούτο τον χρόνο, σε καιρούς χαλεπούς, πονηρούς και δύσκολους.

Ανάσα, όαση, ελπίδα, φως και ανακούφιση είναι η σημερινή γιορτή για τον κόσμο μας και όλους τους ανθρώπους του.

«Εκ Παρθένου Κύριος Ιησούς, η λύτρωσις, ο φωτισμός, η ζωή, η σωτηρία…».

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Αυτά είναι τα δικά μας αιώνια Χριστούγεννα. Γεγονός αιώνιο, λυτρωτικό, υπαρξιακό, το οποίον αναφέρεται εις το ανθρώπινο πρόσωπο, όλη την ύπαρξη του κάθε ανθρώπου, ως ελευθερία, απελευθέρωση, φωτισμό, ζωή, σωτηρία για όλους, όλο το γένος των ανθρώπων, τον πλανήτη μας εις τον οποίον ζούμε.

Σε όλους και σε όλα, προσφέρονται τα πολύτιμα αυτά δώρα, σήμερα.

Η ίδια η ζωή, η απελευθέρωση, ο φωτισμός και η σωτηρία. Για όλους τους ανθρώπους, όλες τις υπάρξεις της γης, όλα τα πράγματα, τα δημιουργήματα της αγάπης του Θεού, που βρίσκονται στον κόσμο. Με τον τρόπο αυτόν, καλούμαστε σήμερα να ζήσομε και να γιορτάσομε τα Χριστούγεννα, ως μια άλλη νέα πραγματικότητα, νέο δρόμο, νέα κατεύθυνση και νέα αιώνια πορεία, μέσα στην ίδια τη σημερινή πραγματικότητα των καιρών μας, της συγχύσεως, της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας. Της βίας, των κινδύνων και των απειλών. Των ακραίων και αφύσικων καιρικών σημερινών φαινομένων. Των καταθλίψεων, της αφασίας, των κοινωνικών αποκλεισμών, των αδιεξόδων, των εκμεταλλεύσεων. Της φθοράς και της απραξίας. Της πολλαπλής και πολυσύνθετης κρίσεως, που δεν είναι τόσον η φτώχια, η ανέχεια, η ανεργία, τα οποία σημαδεύουν την εποχή μας, όσον η φθορά του προσώπου μας, η λάθος αντίληψη και κατανόηση της υπάρξεώς μας, της ζωής μας, οι ψευδαισθήσεις μας, το μόνιμο κυνήγι μόνον του χρήματος, του κέρδους, ο υπερκαταναλωτισμός. Οι λάθος ιδέες και αντιλήψεις τις οποίες έχομε για το πρόσωπο και τη ζωή μας.

Μέσα από αυτή την πραγματικότητα, όπως την ζούμε στην καθημερινότητά μας, εμείς και όλοι οι άνθρωποι του Τόπου και του κόσμου μας, έρχονται σήμερα τα Χριστούγεννα, ως ευκαιρία, δυνατότητα και τρόπος, να λυτρωθούμε, να απελευθερωθούμε, να φωτισθούμε, να ζήσομε και να σωθούμε.

Όχι όμως, χωρίς τον Χριστό μας, όχι χωρίς την Εκκλησία Του και Εκκλησία μας, την εστία και πηγή ζωής, τη Μητέρα μας. Οχι χωρίς τον πλούτο και την ομορφιά της Παραδόσεως, των εθίμων, του Πολιτισμού μας, όπως τα έζησαν και τα παρέδωκαν σ’ εμάς οι γενεές των ανθρώπων μας μαζί με τους Αγίους μας, οι οποίοι προηγήθηκαν και μας άφησαν τους πολύτιμους θησαυρούς, τον πλούτο, το φως και την αλήθεια για τη ζωή και τον άνθρωπο.

Εις αυτά και με αυτά, εις την σημερινή γιορτή των Χριστουγέννων, αλλά με την έννοιαν που ετονίσαμε, χωρίς φαντασιώσεις και αυταπάτες, έχομε γιορτή, χαρά, ελπίδα, μέλλον και ανοικτούς δρόμους, για να πορευθούμε, να ζήσομε με δυσκολία αλλά και σιγουριά. Με απλότητα και ολιγάρκεια, αλλά και βεβαιότητα, ότι θα ζούμε και θα πορευόμαστε ελεύθεροι, φωτισμένοι, σωσμένοι, στην παρούσα ζωή και την μέλλουσα.

Αυτά είναι τα Χριστούγεννα της Εκκλησίας μας, τα δικά μας και του κόσμου, όλης της ανθρωπότητας, τα Χριστούγεννα.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Με αυτά τα δεδομένα για τα αληθινά, αιώνια Χριστούγεννα και την πραγματικότητα, μέσα στην οποία ζούμε και κυρίως μέσα στην οποία μπορούμε να ανοιχθούμε και να ζήσωμε, καλούμαστε όλοι μας, είναι ανάγκη για όλους μας, να ανασάνωμε, να δυναμώσομε, να ειρηνεύσομε, να γελάσομε, να γιορτάσομε. Να ξαναζήσομε τις γιορτές και μάλιστα τα Χριστούγεννα και τις χαρές που ζούσε ο λαός μας σε πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις. Να ανθίσει στο πρόσωπό μας η χαρά και η ελπίδα. Να φύγωμεν από τους φόβους, τις φοβίες και τα αδιέξοδά μας. Να κάνομε απλά και ταπεινά ό,τι μπορούμε, χωρίς πανικό και τρόμο. Να απαλλαγούμεν από σκέψεις, ιδέες και συνήθειες που μας αποδυναμώνουν. Από τις τόσες σύγχρονες σημερινές εξαρτήσεις μας, όχι μόνον από τις εξαρτησιογόνες ουσίες, τα ναρκωτικά και τις τόσες άλλες εξαρτήσεις μας, αλλά μαζί με αυτά και από τις ιδέες, τις σκέψεις, τις λάθος αντιλήψεις, τις προκαταλήψεις για τον εαυτό μας και τους συνανθρώπου μας, το μίσος, την βία, τον υπερκαταναλωτισμό, το κυνήγι του χρήματος και του κέρδους, ως τρόπου ζωής. Την ακόρεστη δίψα για το πιο πολύ, το άνομο και παράνομο, το φθαρτό και το διαβλητό, το προσωρινό, το εύκολο και το φθηνό.

Ολην αυτήν την πραγματικότητα, που είναι η πηγή και η αιτία της σημερινής κρίσεως, καλούμαστε σήμερα να αφήσομε, να αρνηθούμε, να απορρίψομε. Ηλθε και είναι η ώρα μας, με τα σημερινά Χριστούγεννα, όλοι μας να ζήσομε ελεύθεροι και φωτεινοί. Να ξαναβρούμε αυτά που έχομε χάσει και χάνομε. Την αληθινή ελευθερία του προσώπου μας, την απλότητα της ζωής, την παιδικότητα, την ολιγάρκεια, τον ταπεινό τρόπο ζωής. Το φως του Θεού και όχι μόνον της γνώσεως, της πληροφορίας, της Πληροφορικής, της Τεχνολογίας. Την ευλογημένη, σωσμένη και ασφαλή ζωή.

Σας καλούμε και σας παρακαλούμεν ως Αρχιεπισκοπή Κρήτης και Εκκλησία, αδελφοί, όλους, μικρούς, μεγάλους, γυναίκες, άνδρες, ιδιαιτέρως τους νέους μας, τους ανθρώπους των χωριών και της πόλεως, να δούμε τα φετινά Χριστούγεννα ως τον νέο, αλλά αιώνιο τρόπο ζωής. Το νέο, αλλά και αιώνιο ξεκίνημά μας. Να λάμψει, να γελάσει και να γιορτάσει αληθινά ο Τόπος μας. Τα σπίτια μας, τα καταστήματά μας, τα σχολεία μας, τα χωριά μας, οι γειτονιές μας, όλος ο τόπος μας, μέσα στο φως, τη λύτρωση, τη χαρά, την ομορφιά και την αληθινή αιώνια γιορτή των Χριστουγέννων της Εκκλησίας μας.

Με πατρικές ευχές και πολλήν εν Κυρίω αγάπην

Ο Κρήτης Ειρηναίος»

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel