Ζωηφόρος

Μνήμη θανάτου και αδιαφορία για τα φθαρτά, του Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ,

Μνήμη θανάτου και αδιαφορία για τα φθαρτά

                                                                                                             Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ

                                                                                                Από το βιβλίο «Πνευματικό Αλφάβητο»,

                                                                                          Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπού

ΞΕΝΟΣ ΚΑΙ παρεπίδημος ει επί της γης» (πρβλ. Έβρ. 11, 13). Δεν θ' αργήσης ν' α­ποδήμησης από τον μάταιο τούτο κόσμο. Να θυμάσαι λοιπόν πάντοτε τον θάνατο, και τότε ούτε με τα παρόντα και πρόσκαιρα θα δεθής, ούτε θ' αμαρτήσης: «μιμνήσκου τα έσχατα σου, και εις τον αιώνα ούχ αμαρ­τήσεις» (Σοφ. Σειρ. 7, 36).

Φέρνε συχνά στον νου σου με φόβο και τρόμο την ώρα της εμφανίσεως σου στο αδέκαστο κριτή­ριο του Θεού. Εκεί θα κριθούν όλοι δίκαια και απροσωπόληπτα, «βασιλεύς ή στρατιώτης ή πλούσιος ή πένης». Εκεί θα βρίσκονται όλοι εξισωμένοι, γυμνωμένοι από τη δόξα, τον πλούτο, την εξουσία. «Έπελθών γαρ ο θάνατος, ταύτα πάντα εξηφάνισται». Ή βασιλεία των ουρανών θα είναι ανοιχτή για όλους. "Όμως «ου μη εισέλθη εις αυτήν πάν κοινόν και ο ποιών βδέλυγμα» (Αποκ. 21, 27).

"Αν πεθάνης πριν πεθάνης, δεν θα πεθάνης όταν πεθάνης! "Αν δηλαδή πριν από τον βιολογικό σου θάνατο γίνης νεκρός ως προς την αμαρτία, τότε το τέλος της επι­γείου ζωής σου δεν θα είναι θάνατος, αλλά μετάβασις σε μιαν άλλη ατελεύτητη και μακαριά ζωή. Θα μπορής τότε, την ώρα της εξόδου σου, να πης με παρρησία στον Κύριο: «Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου, άσομαι και ψάλω εν τη δόξη μου» (Ψαλμ. 56, 8).

Μην αιχμαλωτίζεσαι από την πρόσκαιρη ομορφιά και μην παρασύρεσαι από τη σαρκική επιθυμία. Κοίτα «εν τοις τάφοις κειμένην την κατ' εικόνα Θεού πλασθείσαν ημίν ωραιότητα, άμορφον, άδοξον, μη έχουσαν είδος». Γη και σποδός καταντά η ομορφιά του άνθρωπου. Και το δικό σου κάλλος θα μαραθή σαν άνθος και θα χαθή σαν σκιά.

Μη νομίζης ότι ο θάνατος σου είναι μακριά. Μη σκέπτε­σαι πώς έχεις ακόμα πολλά χρόνια ζωής. Όχι! Είναι δίπλα σου ο θάνατος και καραδοκεί. Το δρεπάνι του αγγίζει κιόλας τις ρίζες του δένδρου της ζωής σου. Το δικαστήριο είναι έτοιμο για να σε κρίνη. Ο τάφος σου είναι ανοιχτός. Ο γη σε περιμένει ανυπόμονα. Βλέπεις τους ανθρώπους γύρω σου καθημερινά να πεθαίνουν, ξεχνάς όμως ότι κά­ποια στιγμή θα βρεθής κι εσύ στην ίδια θέσι. «Τις εστίν άν­θρωπος, ος ζήσεται και ουκ όψεται θάνατον; ρύσεται την ψυχήν αυτού εκ χειρός Άδου;» (Ψαλμ. 88, 49). Πέθαναν οι βασιλείς, οι κυβερνήτες, οι άρχοντες... Πέθαναν και οι προφήτες, οι απόστολοι, οι δίκαιοι, οι ιεράρχες, οι όσιοι, όλοι οι άγιοι. Κοινός κλήρος όλων ο θάνατος. Μην ξε­χνιέσαι. Έρχεται και η δική σου σειρά.

Γι' αυτό κάθε μέρα, κάθε ώρα να είσαι έτοιμος γι' αυτή τη μεγάλη, τη φοβερή στιγμή. Φυλάκισε μέσα στο μυαλό σου τη μνήμη του θανάτου. Μην είσαι ποτέ αμέριμνος. "Άκουσε τι μας λέει ο Κύριος: «Γρηγορείτε, ότι ουκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται... Γίνεσθε έτοιμοι, ότι η ώρα ου δοκείτε ο υιός του άνθρωπου έρχεται» (Ματθ. 24, 42- 44). Σαν τον κλέφτη θα έρθη ο θάνατος. "Όταν δεν θα τον περιμένης. Όταν θα έχης παρασυρθή από τις βιοτικές μέριμνες. Σ' αυτή τη θέσι βρέθηκε εκείνος πού θέλησε να γκρεμίση τις αποθήκες του και να χτίση μεγαλύτερες, εκείνος πού άκουσε το τρομερό: «"Άφρον ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου· ά δε ητοίμασας τίνι έσται;» (Λουκ. 12, 20). Παρόμοια θ' ακούση και κάθε άλ­λος άνθρωπος «θησαυρίζων έαυτω, και μη εις Θεόν πλου­τών» (Λουκ. 12, 21).

Ο θάνατος για τους δικαίους δεν είναι συμφορά, άλλ' αντίθετα απελευθέρωσις από την τυραννία των παθών και αιώνια πνευματική ένωσις με τον Κύριο. Η παρούσα ζωή και ο ακατάπαυστος πόλεμος των παθών συσσωρεύουν πολύ κόπο στην ψυχή. Ο κατά Θεόν θάνατος είναι ανάπαυσις της ψυχής από τους κόπους. Μη φοβάσαι λοιπόν τον θάνατο, μόνο να είσαι έτοιμος κάθε στιγμή για τον ερ­χομό του.

Πώς θα ετοιμασθής για τον θάνατο; Αποφεύγοντας την αμαρτία και αγαπώντας τον Κύριο μ' όλη τη δύναμι της καρδιάς σου.

Δεν βρίσκω άλλο μεγαλύτερο κακό από την αμαρτία, γιατί φέρνει τον χωρισμό και την αποξένωσι από τον Κύ­ριο. Δεν βρίσκω άλλο μεγαλύτερο καλό από την κάθαρσι της ψυχής, πού οδηγεί στην ένωσι με τον Θεό, στη βασι­λεία των ουρανών.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από τον σωματικό θάνατο πού οδηγεί στην αιώνια κόλασι. Δεν υπάρχει με­γαλύτερη ευφροσύνη από τον σωματικό θάνατο πού οδηγεί στον παράδεισο, στα χέρια του Θεού.

Τι είναι λοιπόν θάνατος; Ο τέλειος χωρισμός από τον Θεό. Τι είναι λοιπόν ζωή; Η τέλεια ένωσις με τον Θεό.

Τον μόνο αληθινό Θεό, το Χριστό, τον αναστάντα εκ νεκρών. Διότι Αυτός είναι ο νικητής της ζωής και του θανάτου. Αυτός είναι η μόνη ελπίδα μας. Αμήν.

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel