Είμαι πράγματι βασιλιάς!
Μα, όπως βλέπεις, στεφανωμένος με αγκάθια. Γιατί είμαι βασιλιάς του πόνου.
Με καλάμι εμπαικτικό στο χέρι. Γιατί θα είμαι ο βασιλιάς των ονειδιζομένων.
Με χλαμύδα κόκκινη. Γιατί είμαι βασιλιάς, πού θέλω ν' απορροφήσω και να στεγνώσω σ' αυτή τη χλαμύδα όλα τα αίματα των αθώων της γης.
Με τα χέρια απλωμένα στο Σταυρό. Γιατί είμαι βασιλιάς, πού θέλω ν' αγκαλιάσω όλους τους ανθρώπους, μαζεμένους κάτω από τη σκιά του Σταυρού μου.
Με την πλευρά κεντημένη. Γιατί είμαι βασιλιάς, πού πρόσφερα τη δική μου καρδιά στη λόγχη του στρατιώτη, για να μπορώ να ζητήσω σαν θρόνο μου τις καρδιές όλων των ανθρώπων.
Κωνσταντίνος Κούρκουλας,
«Σκηνές από το Πάθος»
.....................................................................................................................
Λυπάμαι …για το νέο(;) παλιό καλό Σχολείο!
Λυπάμαι γιατί χέρι – χέρι με τις «δυνάμεις της αγοράς», οι οποίες πλέον επιβάλλουν τις διάφορες πολιτικές, μετατρέπετε την ΠΑΙΔΕΙΑ σε αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών…
Λυπάμαι, που επανέρχονται, κατά τα φαινόμενα οι δέσμες υπό άλλη μορφή και η βαθμοθηρία…
Λυπάμαι που μου στερείτε το δικαίωμα να αποκτήσω εφόδια να μπορώ να αντιστέκομαι στην κατηφόρα, τη σαπίλα, την κατάθλιψη, τη μαυρίλα…, να βρω ένα χέρι να πιαστώ, να πιαστώ να κρατηθώ … τώρα που τα έχω τόση ανάγκη…
Λυπάμαι για όλα αυτά που γίνονται για μένα χωρίς εμένα…
Λυπάμαι για τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...
Λυπάμαι γιατί κατάντησα γρανάζι της μηχανής και ανταλλακτικό, ως άριστο υλικό, στη δούλεψη - καλύτερα υποδούλωση - του συστήματος…
Λυπάμαι για εκείνους που δεν σήκωσαν το ανάστημά τους, λέγοντας κάθε φορά: δεν βαριέσαι…
Λυπάμαι για όλους εκείνους τους ανεύθυνους - υπεύθυνους που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, χωρίς να παίρνουν χαμπάρι, ποιο είναι το διακύβευμα…
Σσσ … Σιγά … η Πατρίδα κοιμάται!
(Ένα κείμενο προβληματισμού από τον Γιάννη, μαθητή Γ΄ Λυκείου στα Γιάννενα, με πολλούς αποδέκτες)
πηγή: Πατερικός
.........................................................................................................................
Σταυρέ του Χριστού σώσον ημάς τη δυνάμει Σου
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, προέτρεπε τους Χριστιανούς να κάνουν κομποσχοίνι λέγοντας το ‘‘Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με’’ και να προσεύχονται: «Μέσα εις το ‘‘Κύριε Ιησού Χριστέ’’, αδελφοί μου, τι θεωρεί; Θεωρεί η Αγία Τριάς, ο Θεός μας, η ένσαρκος οικονομία του Χριστού μας. Και πάντες οι Άγιοι με τον Σταυρόν και με το ‘‘Κύριε Ιησού Χριστέ’’ επήγαν εις τον Παράδεισον. Και όποιος λέγει αυτόν τον λόγον και κάμνει και τον Σταυρόν του, καν άνδρας, καν γυναίκα, ευλογεί τον ουρανόν, την γην, την θάλασσαν...
Με τον Σταυρόν και με το ‘‘Κύριε Ιησού Χριστέ’’ ιατρεύονται κάθε αρρωστείες. Με τον Σταυρόν και με το ‘‘Κύριε Ιησού Χριστέ’’ οι Απόστολοι αναστούσαν νεκρούς και ιάτρευαν πάσαν ασθένειαν. Με τον Σταυρόν και με το ‘‘Κύριε Ιησού Χριστέ’’ αποστομώνει ο άνθρωπος κάθε αιρετικόν. Με τον Σταυρόν και με το ‘‘Κύριε Ιησού Χριστέ’’ αγιάζει ο άνθρωπος και πηγαίνει εις τον Παράδεισον, να χαίρεται και να ευφραίνεται ωσάν οι Άγγελοι».
.........................................................................................................................
Το πάθος που επιτρέπεται από τον Θεό οδηγεί τον άνθρωπο στον δρόμο, τον όποιο βάδισε πριν από μας ο Χριστός. Το πάθος είναι μεγάλο μυστήριο. Μόνο δι' αυτού ο άνθρωπος ξεφεύγει από την πνευματική αναισθησία αυτής της ζωής. Χωρίς το πάθος δεν υπάρχει δρόμος προς τον Θεό. Ο πόνος βοηθά τον άνθρωπο να μην πνιγεί στην προσωρινότητα.
μοναχός Μητροφάνης Χιλανδαρινός
.........................................................................................................................
ΥΠΟΜΟΝΗ
Υπομονή θα πει...
Να πονάς, αλλά να μην καταβάλλεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην παραφέρεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην μεμψιμοιρείς.
Να πονάς, αλλά να μην γκρινιάζεις.
Να πονάς, αλλά να μην γίνεσαι αντικοινωνικός.
Να πονάς, αλλά να μην γίνεσαι πρόβλημα στο περιβάλλον σου.
Να πονάς, αλλά να μένεις ολόρθος.
Να πονάς, αλλά να χαμογελάς.
Να πονάς, αλλά να δοξολογείς.
Να πονάς, αλλά να προσφέρεις.
Να πονάς, αλλά να προσεύχεσαι.
........................................................................................................................
Τι μου ζητάει;
Ένας άνθρωπος μπορεί να ενεργεί σωστά:
• Μόνο, αν φροντίζει, κάθε ήμερα και κάθε ώρα, και κάθε στιγμή, να φέρνει στο νου του, όχι τι του λέει το μυαλό του, αλλά τι ζητεί, και τι απαιτεί από αυτόν, ο Θεός.
• Και ο Θεός τί ζητεί από εμάς, μας το δείχνει με του Λόγο Του' και με τα έργα Του, μέσω των αγίων Του.
(Γεροντικό, αββάς Αγάθων κδ')
........................................................................................................................
«Αν όλος ο κόσμος βαδίσει προς μια κατεύθυνση, κι ο Χριστός προς την άλλη, εγώ θα πάω πίσω από τον Χριστό».
Φ. Ντοστογιέφσκι
.........................................................................................................................
«Δεν μισώ ούτε μνησικακώ δια τους επικριτάς μου ή τους μισήσαντας και πολεμήσαντάς με. Τους συγχωρώ όλους και ζητώ από όλους συγχώρησιν. Υπήρξα προνομιούχος, ποιμάνας λαόν εκλεκτόν και φιλοπρόοδον. Εις τους υπέρ της Εκκλησίας αγώνας μου υπήρξα ενίοτε σκληρός, αλλά ουδέποτε άδικος. Δεν μισώ κανένα, όλους αγαπώ και δια όλους προσεύχομαι.
Παρακαλώ τον λαόν μας να αποβάλη τας κατά της Εκκλησίας προκαταλήψεις του.
Τους γονείς παρακαλώ να οδηγούν τα παιδιά των εις Χριστόν.
Τους νέους εξορκίζω να βιώσουν την ευτυχία κοντά εις την πίστιν».
Από τη διαθήκη του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου
.........................................................................................................................
Νηστεία είναι, με τον πεινασμένο το ψωμί σας να μοιράζεστε,
τον άστεγο να φέρνετε στο σπίτι,
αν κάποιον βλέπετε γυμνό, με ρούχα να τον ντύνετε
και την βοήθεια στο συνάνθρωπό σας να μην αρνιέστε.
Τότε θα λάμψετε σαν της αυγής το φώς και οι πληγές σας πολύ γρήγορα θα γιατρευτούν.
Η δικαιοσύνη μπροστά σας θα βαδίσει και θα έχετε την δόξα για οπισθοφυλακή.
Μοιράστε με τον πεινασμένο το ψωμί σας και δώστε ανακούφιση στον καταπιεσμένο.
Τότε μες στο σκοτάδι θα λάμψει το φώς σας, και το σκοτάδι σας θα γίνει σαν του
μεσημεριού το φώς.
Ησαΐας 58, 8-10
.........................................................................................................................
Άλλο είναι τα χαρίσματα και άλλο είναι η χάρη. Ο Θεός δίνει μεν χαρίσματα σε όλους, «ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν» (Ιακ. δ’, 6).
Ιωάννης Δήμος
........................................................................................................................
Τί δύνεται με το Βάπτισμα στον άνθρωπο;
Δαμασκηνού του υποδιακόνου και Στουδίτου
Ο άνθρωπος εξ αρχής αναμάρτητος και χωρίς αμαρτίες έγινε από την γη χειρί Θεού, όμως όταν παρέβη την εντολή του Θεού, και έφαγε απ’ εκείνο το ξύλο της γνώσεως, τότε απόκτησε και τις αμαρτίες, και από τότε όσοι άνθρωποι εγεννιούνται, όλοι μετείχαν από τις αμαρτίες του Αδάμ. Για τούτο δεν μπορούσαν να ανέβουν στην Βασιλεία των Ουρανών, εκεί οπού εξέπεσε ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ...
Ο Χριστός, ως φιλάνθρωπος όπου είναι και ελεήμων, δεν άφησε το γένος των ανθρώπων, ήγουν το πλάσμα του, να το κερδίσει ο διάβολος, αμή ήλθε και εβαπτίσθη, και έδειξε σε εμάς τρόπο και στράτα πώς να σωνόμαστε και πώς να αξιωνόμαστε της Βασιλείας των Ουρανών, της πρώτης μας πατρίδος, και είναι το άγιο Βάπτισμα σωσμός της ψυχής του άνθρωπου, ελευθέρωση των αμαρτιών. Το Βάπτισμα είναι κλειδί της Βασιλείας των Ουρανών, το Βάπτισμα είναι φωτισμός της ψυχής του άνθρωπου, το Βάπτισμα είναι αγιασμός και λαμπρότης των ανθρώπων, το Βάπτισμα είναι ζωή και σωτηρία των Χριστιανών, το Βάπτισμα είναι ελευθερία της κολάσεως' ότι, αν τις το φυλάξει καθαρώς, αξιώνεται της Βασιλείας των Ουρανών, το Βάπτισμα είναι νοητό να ειπούμε, είναι δευτέρα πλάση του ανθρώπου, ότι ωσάν βαπτισθεί ο άνθρωπος γίνεται αναμάρτητος, καθώς τον έκαμε ο Θεός εξ αρχής θέλεις να μάθεις την αλήθεια τί δύνεται το άγιο Βάπτισμα; άκουσον πώς ορίζει ο Χριστός στο άγιο Ευαγγέλιο' Ει τις ουκ αναγεννηθεί εξ ύδατος και Πνεύματος, ου μη εισέλθει στην Βασιλεία των Ουρανών. Ήγουν εάν κάποιος δεν δευτερογεννηθεί από το άγιο Βάπτισμα, εκείνος δεν υπάγει στην Βασιλεία των Ουρανών. Εκείνος δε ο άνθρωπος οπού βαπτισθεί, πηγαίνει στην Βασιλεία των Ουρανών. Τι άλλο περισσότερο θέλεις, ή τι άλλο χάρισμα ζητείς καλύτερο, πάρεξ αυτό, οπού σε δίδει το Άγιο Βάπτισμα;
πηγή: stratisandriotis.blogspot
.........................................................................................................................
Όποιος σβήνει ένα κομμάτι από το ιστορικό παρελθόν του Έθνους, σβήνει ταυτόχρονα κι' ένα κομμάτι από το παρόν και το μέλλον του.
Γ. Σεφέρης
.........................................................................................................................
Το κύριο έργο του μοναχού είναι η λατρεία του Θεού πού προέχει πάσης άλλης εργασίας σε ένα κοινόβιο. H θεία Λατρεία είναι μία αέναος λατρευτική σύναξη σύμφωνα με το πρότυπο της αϊδίου δοξολογίας των αγγέλων. Εντός του υπερχιλιετούς χώρου του καθολικού της Μονής μπορεί ο μοναχός να συμμετάσχει στην λογική λατρεία, η οποία προσφερόταν ακαταπαύστως από τους προγενεστέρους πατέρες και συνεχίζει να προσφέρεται με τον ίδιο τρόπο, λατρεύοντας τον Θεό δια της Εκκλησίας «εν ενί στόματι και μια καρδία». Το άκτιστο φως της Θεότητος καταυγάζει τον νου και την καρδία σε όσους με πίστη και πόθο προσεύχονται στον αληθινό και ζώντα Θεό. Η λατρεία του Θεού δεν είναι έργο άνθρωπου, είναι ένα μυστήριο, που υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική, είναι ενέργεια του Αγίου Πνεύματος εντός της Εκκλησίας.
Από το Ημερολόγιο του 2011 της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου
........................................................................................................................
Με το όνομά Του ο θάνατος καταλύθηκε, ο Άδης συντρίφτηκε, άνοιξαν διάπλατα οι πόρτες του παραδείσου, στάλθηκε το Άγιο Πνεύμα, οι δούλοι έγιναν ελεύθεροι, οι εχθροί, οι γιοι, οι ξένοι έγιναν κληρονόμοι, οι άνθρωποι άγγελοι. Γιατί λέγω άγγελοι; Ο Θεός έγινε άνθρωπος, και ο άνθρωπος Θεός· ο ουρανός δέχθηκε τη γήινη φύση, η γη δέχθηκε Αυτόν πού κάθεται επάνω στα Χερουβίμ μαζί με το αγγελικό στράτευμα. Το μεσότοιχο γκρεμίστηκε, ο φραγμός καταλύθηκε, τα διαιρεμένα ενώθηκαν, το σκοτάδι σβήστηκε, το φως έλαμψε, ο θάνατος κατατροπώθηκε.
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου (Εις Ψαλμ Η' 1)
.........................................................................................................................
Αν κάποιος έχει σοφία, δέχεται τις υποδείξεις, τις διορθώσεις, ακόμη και τους ελέγχους από εκείνους που τον αγαπούν. Αυτό βγαίνει από τα εξής λόγια της Αγίας Γραφής και όχι μόνο: α) «μη έλεγχε κακούς, ίνα μη μισήσωσί σε∙ έλεγχε σοφόν, και αγαπήσει σε» ( Παρ. θ΄, 8). β) «ουκ αγαπήσει απαίδευτος τους ελέγχοντας αυτόν, μετά δε σοφών ουχ ομιλήσει» (Παρ. ιε’, 12 ).
Ιωάννης Δήμος
........................................................................................................................
Κύριε! Το όνομα σου είναι Αγάπη; μη με αποδοκιμάσεις για τίς αμαρτίες μου.
Το όνομα σου είναι Δύναμη; ενίσχυσε με για να μην πέφτω στο κακό.
Το Ονομα σου είναι Ειρήνη; πράϋνε την ταραγμένη μου ψυχή.
Το όνομα σου είναι έλεος; μην παύσεις να με συγχωρείς.
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
........................................................................................................................
Ο μόνος αγαθός είναι ο Θεός. Το είπε ο Κύριος Ιησούς Xριστός. «ουδείς αγαθός ει μη εις ο Θεός»(Ματ. ιθ’, 17). Αυτό αρέσει σε όλους τους ανθρώπους, εκτός από το διάβολο ο οποίος ευτυχώς δεν είναι άνθρωπος αλλά πονηρό πνεύμα.
Ιωάννης Δήμος
........................................................................................................................
Δεν αποκλείεται, πολλοί που λένε συνέχεια και μηχανικά στο Χριστό Κύριε, Κύριε,..... να μην ακούν τα λόγια Του που είπε, «Τι δε με καλείτε, Κύριε Κύριε, και ου ποιείτε α λέγω;» (Λουκ. στ’, 46). Δεν είναι κρίμα κι' άδικο, δεν είναι κι' αμαρτία;
Ιωάννης Δήμος
.........................................................................................................................
Αν ένας που περπατάει στο δρόμο πέφτει συνέχεια, είναι δυνατό να πει, αφού πέφτω, ας μείνω ξαπλωμένος στη μέση του δρόμου, γιατί αν σηκωθώ, μπορεί να ξαναπέσω; Ασφαλώς όχι. Έτσι, και ένας που πέφτει συνέχεια σε αμαρτίες, δεν είναι λογικό να πει, αφού μπορεί να ξαναπέσω, δεν πάω στον πνευματικό τις αμαρτίες μου να πω.
Ιωάννης Δήμος
........................................................................................................................
Το σώμα έχει ανάγκη από υγεία, ο νους από σοφία, το πνεύμα από πολλούς βαθμούς θερμοκρασία, και η συνείδηση από απαλλαγή από την αμαρτία. Όλα αυτά τα προσφέρει δωρεάν ο Χριστός με τον τρόπο που Εκείνος θέλει. «ώστε ούτε ο φυτεύων εστί τι ούτε ο ποτίζων, αλλ' ο αυξάνων Θεός» (Α’ Κορ. γ’, 7 ).
Ιωάννης Δήμος
........................................................................................................................
Παιδεία χωρίς αξίες
Το πρόβλημα της Παιδείας είναι πάντοτε καίριο και επίκαιρο. Καιρός να μη το αντιμετωπίζουμε επιφανειακά ή μόνο χρησιμοθηρικά, αλλά βαθύτερα και σφαιρικά. Πέρα και πάνω από πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Τα μηνύματα που μας έρχονται από παντού είναι σαφή. Πρέπει πρωτίστως η νέα γενιά να οπλισθεί με γερό οπλισμό. Όχι στη μονομέρεια. Όταν κλωνίζονται τα θεμέλια της παιδείας δεν είναι επιτρεπτό εμείς να τρέχουμε στους σοβατζήδες. Ας μη ξεχνάμε πως η παιδεία δεν είναι η «τεχνική της αγωγής». Οιστρηλατείται από ιδανικά. Χρειάζεται θεμέλια. Και «θεμέλιον άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τον κείμενον, ως εστίν Ιησούς Χριστός». (Α΄ Κοριθ. γ΄ 11).
Χωρίς αξίες πνευματικές και ηθικές και πνευματικές είναι ασπόνδυλη. Δεν πλαστουργεί ανθρώπους προσωπικότητες. Πλαστουργεί ρομπότ, ψυχρούς εγκεφάλους. Άψυχες μηχανές ξένες σε οράματα και κοινωνικές ευαισθησίες. Το ζήσαμε με την πρόσφατη οικονομική κρίση, στην οποία πρωτοστάτησαν οι εγωπαθείς του χρήματος, οι λάτρεις του χρυσού μόσχου, «τα «χρυσά παιδιά» του Χρηματιστηρίου και των Τραπεζών, στα στήθη των οποίων δεν χτυπούσε «καρδία σαρκίνη», αλλά «λιθίνη». Θα συνετισθούμε άραγε; Θα αλλάξουμε πορεία;
Από το περιοδικό «ΖΩΗ»21/10/2010
Πηγή: Ακτίνες
........................................................................................................................
«Η Αγάπη πάντα μένει και υπάρχει εν τη Αληθεία»
(Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
***
«Ει τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μή λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν και χαίρειν αυτώ μη λέγετε· ο γαρ λέγων αυτώ χαίρειν κοινωνεί τοις έργοις αυτού τοις πονηροίς.
Πολλά έχων υμίν γράφειν, ουκ ηβουλήθην δια χάρτου και μέλανος, αλλά ελπίζω ελθείν προς υμάς και στόμα προς στόμα λαλήσαι, ίνα η χαρά ημών η πεπληρωμένη.
Ασπάζεταί σε τα τέκνα της αδελφής σου της εκλεκτής· αμήν» (Β’ ΙΩΑΝ. 10-13).
***
Ας στρέψουμε όλη μας την προσοχή σ' αυτά τα λόγια, επειδή τα λέει ο απόστολος της Αγάπης, που είναι και απόστολος της Αλήθειας. Η Αγάπη πάντα μένει και υπάρχει εν τη Αληθεία· χωρίς την Αλήθεια πέφτει και καταρρέει. Στην αγάπη για την Αλήθεια βρίσκεται κι όλος ο ζήλος του για την Αλήθεια. Η δε αγάπη για την Αλήθεια και ο ζήλος για την Αλήθεια είναι μέχρι τελειότητος προσωποποιημένες στον άγιο Θεολόγο. Ταυτόχρονα είναι ο μεγαλύτερος Βρονταίος της καινοδιαθηκικής Αλήθειας και Αγάπης. Στην χριστοφιλία του πλήρως ένωσε την τέλεια θεϊκή Αγάπη με την τέλεια θεϊκή Αλήθεια. Ακριβώς γι' αυτό ο παντογνώστης Κύριος εκ των προτέρων τον ονόμασε Βοανεργές. Κι αυτό το νέο του όνομα, με το οποίο τον ονόμασε ο ίδιος ο Κύριος, ο άγιος Υιός της Βροντής το δικαίωσε πλήρως. Από την συνάντηση μ' αυτόν, τον τόσο ιδιαίτερο Απόστολο, πρέπει στις ψυχές των ανθρώπων να γεννιόταν και απείρως να διαχεόταν κάποια εξαιρετική χαρά και εξαιρετικός ενθουσιασμός.
(Ερμηνεία των επιστολών του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου από τον Όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς, εκδ. «Εν πλω»)
........................................................................................................................
Χρεία υπομονής
Η ζωή του ανθρώπου, παιδί μου, είναι θλίψις, διότι είναι στην εξορία. Μη ζητής τελείαν ανάπαυσιν. Ο Χριστός μας σήκωσε τον σταυρόν, και ημείς θα σηκώσωμεν. Όλας τα θλίψεις εάν τας υπομένωμεν ευρίσκωμεν Χάριν παρά Κυρίου. Δι' αυτό μας αφήνει ο Κύριος να πειραζώμεθα. Δια να δοκιμάζη τον ζήλον και την αγάπην προς αυτόν όπου έχομεν. Δι' αυτό χρεία υπομονής. Χωρίς υπομονήν δεν γίνεται ο άνθρωπος πρακτικός, δεν μανθάνει τα πνευματικά, δεν φθάνει εις μέτρα αρετής και τελειώσεως.
του μακαρίου Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή
........................................................................................................................
