Πρόλογος του βιβλίου
Εκδόσεις «ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ» Αθήνα 2008
Οι άνθρωποι του Θεού -κάθε εποχής- καθορίζουν τον κανόνα της Πίστεως και της ζωής, τόσο για τους συγχρόνους τους όσο και για τις επόμενες γενιές. Είναι μορφές καθοδηγητικές για όλους εμάς πού, ως ταξιδιώτες του κόσμου τούτου, πρέπει να αντιπαλεύουμε με τους πειρασμούς του βίου, για να οδηγηθούμε και να αγκυροβολήσουμε στο λιμάνι της σωτηρίας. Ως εκ τούτου είναι επιβεβλημένο να αναζητούμε με ζήλο τους Αγίους της δικής μας εποχής, γιατί αυτοί μας δείχνουν πώς πρέπει να ζούμε και να πορευόμαστε «εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδί και αμαρτωλώ» (Κατά Μάρκον 8:38) προκειμένου να αποκτήσουμε τη γνώση και την εμπειρία της Αλήθειας (βλ.: Προς Τιμόθεον Α' 2:4).
Μεταξύ των Άγιων της Εκκλησίας -όχι μόνο της εποχής μας αλλά και της δισχιλιετούς ιστορίας της Εκκλησίας του Χριστού- λίγες μορφές υπήρξαν τόσο μοναδικές και ακτινοβόλες όπως ο Άγιος και Θαυματουργός Ιωάννης της Σανγκάης και του Σαν Φρανσίσκο. Στον Άγιο Ιωάννη συναντώνται πολλές και ποικίλες δωρεές της θείας Χάριτος -πραγματική συρροή αρετών και χαρισμάτων! Στο πρόσωπο του βλέπουμε ζώσα τη μαρτυρία Χριστού, αντιλαμβανόμαστε εναργώς την ακρίβεια στην πίστη και την πράξη, την εναρμόνιση λόγου και έργου. Η ευλάβεια προς αυτόν έχει απλωθεί παντού. Είναι σαν ένας από τους Αποστόλους, αλλά στο σήμερα. Από εκείνον έχουμε να μάθουμε και να αποκομίσουμε πολλά.
Πρώτα άπ' όλα, στον Άγιο Ιωάννη συναντάμε συγχρόνως ένα σπάνιο ασκητή και έναν έξοχο ιεράρχη, έναν πολυμαθή θεολόγο και ένα δια Χριστόν σάλο, έναν οξυδερκή ποιμένα και έναν ομολογητή της πίστεως, έναν ταπεινόφρονα λειτουργό και ένα μοναδικό θαυματουργό. Στον Άγιο Ιωάννη ο Κύριος συγκέντρωσε τα διασκορπισμένα και ένωσε τα ανόμοια. Σ' αυτόν όλα τα φαινομενικά αντίθετα συναντώνται και μεταπλάθονται σ' ένα αρμονικό όλο. Είναι μονίμως στην ξενιτιά και ταυτόχρονα πάντοτε ένας υπερασπιστής της πατρίδας του, ένας πατριώτης· ένας φύλακας της παράδοσης και ένας πρωτοπόρος σε νέους ορίζοντες· ένας αυστηρός ασκητής και ένας ευσπλαχνικός ποιμένας· ένας ιεραπόστολος στη Δύση και ένας σφοδρός πολέμιος της αίρεσης. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Με μία λέξη, στον Άγιο Ιωάννη συναντάμε έναν «οικουμενικό, παγκόσμιο άνθρωπο».
Στον Άγιο Ιωάννη η σοφία του Θεού, «η υπερέχουσα πάντα νουν» (Προς Φιλιππησίους 4:7), είναι εγγενής. Τα λόγια του Αποστόλου Παύλου σχετικά με το Ευαγγέλιο είναι σαν να καθρεφτίζονται πάνω του: «ημείς δε κηρύσσομεν Χριστόν εσταυρωμένον, Ίουδαίοις μεν σκάνδαλον, Έλλησι δε μωρίαν, αυτοίς δε τοις κλητοίς, Ιουδαίοις τε και Έλλησι, Χριστού Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν» (Προς Κορινθίους Α' 1:23-24). Τι δύναμη υπήρχε σ' αυτόν τον μικροκαμωμένο άνδρα με το τραύλισμα στην ομιλία! Τι σοφία απέρρεε άπ' αυτόν τον δια Χριστόν σάλο! Στο πρόσωπο του και στον τρόπο ζωής του αβίαστα ανατράπηκε η λογική του κόσμου τούτου. Αληθινά μαρτυρούσε το Ευαγγέλιο του Χρίστου με αγνότητα και γνησιότητα - χωρίς επιδείξεις και υπερβολές, χωρίς να χρησιμοποιεί τα μέσα και τις μεθόδους του κόσμου. Υπήρξε ένας άνθρωπος «ουκ εκ του κόσμου τούτου» (Κατά Ιωάννην 18:36). Πόσο αναγκαίο είναι το παράδειγμα του Αγίου Ιωάννη σήμερα, ιδιαιτέρως για εκείνους από μας πού ανήκουμε στην τάξη του κλήρου!
Στην ψυχή αυτού του μεγάλου εκκλησιαστικού ανδρός της προσευχής υπήρχε τέτοια μεγάλη αγάπη για τον Χριστό ώστε, όπως όλοι οι Άγιοι, δεν άντεχε να Τον προδώσει ούτε ακόμα και με μία λέξη. Αυτή η αγάπη αποτέλεσε την πηγή του ηρωικού του ασκητισμού και της ακρίβειας στην πίστη. Λόγω της μεγάλης του αγάπης για τον Θεό και τον άνθρωπο έδωσε τη μαρτυρία της Αλήθειας με τέτοιο ζήλο, πού μοιάζει σε μας με «αυστηρότητα». Έχει πολλά να διδάξει εμάς τους σύγχρονους Χριστιανούς πού βαρυνόμαστε τόσο από την αγάπη του κόσμου τούτου. Μπορούμε να μάθουμε από τον Άγιο Ιωάννη πώς να αγαπάμε αληθινά, ώστε να παύσουμε να επικαλούμαστε την «αγάπη» προκειμένου να δικαιώνουμε τον εγωισμό μας.
Ο Άγιος Ιωάννης είναι ένα δώρο του Θεού σ' όλους τους ανθρώπους - ένας «οικουμενικός, παγκόσμιος άνθρωπος», στον όποιο αποδίδεται τιμή παγκοσμίως. Στη διάρκεια της επίγειας ζωής του ή πρόνοια του Θεού τον οδήγησε από τη Ρωσία στη Σερβία, στην Κίνα, στη Δυτική Ευρώπη και τελικά στην Αμερική. Σ' όλα αυτά τα μέρη το πρώτο μέλημα του ήταν να τιμήσει τους τοπικούς Αγίους (συχνά εντάσσοντας τη μνήμη τους στο Εκκλησιαστικό Ημερολόγιο για πρώτη φορά στο διάστημα μιας χιλιετίας). Όπως η αγάπη του για τον Θεό δεν είχε όρια, έτσι και η αγάπη του για τους Αγίους ήταν απεριόριστη. Ο Άγιος Ιωάννης ακολούθησε επακριβώς με τη στάση και τη ζωή του τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ενι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ενι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις έστε εν Χριστώ Ιησού» (Προς Γαλατάς 3:28). Η αμεροληψία του και η αγάπη του του επιστράφηκαν στο πολλαπλάσιο. Σήμερα, δεν τιμάται μόνο σ' εκείνα τα μέρη όπου έζησε και αγωνίστηκε, αλλά πραγματικά σ' ολόκληρο τον κόσμο. Σήμερα, υπάρχουν πιστοί σε κάθε τόπο οι όποιοι τον ευλαβούνται και τον αγαπούν ως Άγιο.
Η Ελλάδα έχει πλέον γνωρίσει τον Άγιο Ιωάννη. Και εδώ συγκίνηση, χαρά και αγάπη κατακλύζουν τους πιστούς, με τον ίδιο τρόπο πού συνέβαινε όταν ο Άγιος περπατούσε ακόμα στη γη. Όπως ο ίδιος είπε όταν ακόμα βρισκόταν ανάμεσα μας, έστω και αν πεθάνει θα παραμένει ζωντανός. Μπορούμε και πρέπει να τον ικετεύουμε και να επικαλούμαστε τη θαυματουργική του βοήθεια, όπως ακριβώς έκαναν τόσοι πολλοί πιστοί στη διάρκεια της επίγειας ζωής του, οι όποιοι έλαβαν βοήθεια και θεραπεία και οδηγήθηκαν στη σωτηρία.
Αρμόζει, πιστεύω, να ολοκληρώσω αυτόν τον σύντομο πρόλογο για την ελληνική έκδοση του βιβλίου «Ο Άνθρωπος του Θεού Ιωάννης Μαξίμοβιτς» προσθέτοντας μία ακόμη θαυματουργική μεσολάβηση του Αγίου Ιωάννη, η οποία καταγράφηκε μετά τον θάνατο του. Ενδεχομένως αυτή είναι η πρώτη φορά πού δημοσιοποιείται το θαύμα αυτό. Είθε να αποτελέσει τη δέουσα απόδοση τιμής στον Θαυματουργό και δραστική παρότρυνση σε σας, τους ευσεβείς αναγνώστες, να στραφείτε στον Άγιο Ιωάννη και να τον επικαλείστε στην προσευχή.
Πριν από τρία χρόνια (2004), στην πόλη του Μουλίνο, στην Πολιτεία του Όρεγκον των ΗΠΑ, συνέβη ένα εκπληκτικό και θαυμαστό γεγονός. Αφορά μία θεοσεβή γυναίκα ρωσικής καταγωγής, μέλος της Εκκλησίας των Ρώσων Νέων Μαρτύρων, όπου ο πατέρας Σέργιος Σβέσνικοφ διακονεί ως ιερέας. Σ' αυτή την ενορία φυλάσσονται ως θησαυρός τα επιμανίκια του Αγίου Ιωάννη. Η γυναίκα αυτή, η οποία βρισκόταν στην τελευταία εβδομάδα της κύησης (ακριβώς λίγο πριν από την αναμενόμενη μέρα του τοκετού), πήγε για τον τελευταίο γενικό έλεγχο. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου συγκλονίστηκαν όλοι καθώς ο γιατρός διέγνωσε ότι το μωρό ήταν νεκρό στη μήτρα της γυναίκας. Αμέσως της είπε ότι θα έπρεπε να της προκαλέσουν τεχνητές ωδίνες τοκετού και ότι θα αναγκαζόταν να γεννήσει ένα νεκρό βρέφος. Εκείνη χλόμιασε και λιποθύμησε. Όταν ανέκτησε τις αισθήσεις της, ετοιμάζονταν να της χορηγήσουν ουσίες πού θα της προκαλούσαν συστολές, ωδίνες και τοκετό. Εκείνη απαίτησε να σταματήσουν αμέσως και ζήτησε να φωνάξουν τον ιερέα της, τον πατέρα Σέργιο. Όταν αυτός έμαθε τι συμβαίνει, της είπε να μην κάνει τίποτα και να τον περιμένει. Λίγο αργότερα έφθασε έχοντας τα επιμανίκια του Αγίου Ιωάννη. Κρατώντας τα επιμανίκια σχημάτισε το σημείο του σταυρού στην κοιλιακή χώρα της γυναίκας και, προς μεγάλη έκπληξη όλων, η καρδιά του παιδιού άρχισε να χτυπά ξανά, όπως έδειξε η οθόνη του υπερηχογράφου! Το παιδί γεννήθηκε λίγο αργότερα ζωντανό και υγιές, και ονομάστηκε Ιωάννης προς τιμήν του Αγίου.
Είθε όλοι μας να έχουμε την ευλογία του Αγίου Ιωάννη, του Θαυματουργού και Φίλου του Χριστού!
Πατέρας Πέτρος Άλμπαν Χήρς,
Πετροκέρασα, Θεσσαλονίκη,
παραμονή της εορτής των
Εισοδίων της Θεοτόκου, 2007.
