Γεννήθηκε το 354 μ.Χ. στην Αντιόχεια. Έλαβε μεγάλη  μόρφωση. Σε ηλικία 20 ετών γίνεται μοναχός. Ζει ασκητικότατα. Το 386 μ.Χ. χειροτονείται ιερέας. Το 398 μ.Χ. Εκλέγεται, παρά τη θέληση του Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Υπήρξε:

- Ο μεγαλύτερος εκκλησιαστικός συγγραφέας. Τα έργα   του  φτάνουν τις (2000) δυο χιλιάδες.

- Ο μεγαλύτερος μελετητής και εξηγητής της  Αγίας  Γραφής.

- Απ' τους μεγαλύτερους κοινωνικούς εργάτες (έτρεφε καθημερινά στην Κων/πολη (7000) επτά χιλιάδες απόρους).

 - Πρότυπο ποιμένα - αρχιερέα. Διακρίνεται για την προσφορά του στην ιεραποστολή και τη λατρεία.

- Απ' τους πιο φλογερούς μαχητές της αλήθειας και των   δικαίων της Εκκλησίας. Συγκρούστηκε με την διαφθορά  των ανακτόρων, τις καταχρήσεις των πλουσίων, τους σιμωνιακούς ιερείς, καθαρίζοντας την 'Εκκλησία από κάθε αντικανονικότητα και κάθε μίασμα. Οι αγώνες του αυτοί,   του  απέφεραν πολλά  βάσανα και κακουχίες και τέλος την εξορία  και  το  θάνατο.

          Το «χρυσό στόμα» του Ιωάννη σίγησε για πάντα στις 14 Σεπτεμβρίου του 407 μ.Χ. στα Κόμανα του Πόντου  όπου  βρισκόταν εξόριστος από τους βασιλείς. Η Εκκλησία   τιμά την μνήμη του στις 13 Νοεμβρίου και την   ανακομιδή  των λειψάνων του στις 27 Ιανουαρίου.

*   *   *

ΠΟΤΕ   ΣΤΗΝ   ΖΩΗ   ΤΟΥ,…

Ποτέ   στην   ζωή   του,  δεν ορκίστηκε στο όνομα του Θεού'

 ούτε ζήτησε από άλλον να ορκισθή.

Ποτέ   στην   ζωή   του,   δεν κατέκρινε κανένα.

Ποτέ   στην   ζωή   του,   δεν  είπε ψέμα.

Ποτέ   στην   ζωή   του,   δεν καταράστηκε άνθρωπο.

Ποτέ   στην   ζωή   του,   δεν επέτρεψε στον εαυτό του να παρεκτραπή σε αργολογία.

Ποτέ   στην   ζωή   του,   δεν ανέχθηκε να ειπούν μπροστά του λόγια,    πού   προκαλούν   απρεπή  γέλια.

 (Από τον βίο του αγίου)

*   *   *

Χρυσά λόγια Χρυσού Αγίου

Όταν ο ένας έχομε εχθρόν τον άλλο, τί μας χρειάζεται ο διάβολος;

*   *   *

Όταν ενθυμούμεθα τις αμαρτίες μας, ο Θεός τις λησμονάει.

Και όταν τις λησμονάμε εμείς, τις θυμάται ο Θεός.

*   *   *

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΑΜΑ

- Τί λες; πάμε στο κήρυγμα;

- Τα ξέρω! Όλο τα ίδια και τα ίδια!

- Έχεις δίκιο. Έτσι είναι. Όλο τα ίδια και τα ίδια. Μα υπάρχει και μια διαφορά.

- Ποια;

- Τί είναι το κήρυγμα; Θέαμα, για διασκέδαση; ή τροφή της ψυχής.

- Τί θέλεις να ειπείς;

- Αν είναι θέαμα, έχεις δίκιο. Είναι θέαμα πληχτικό. Μα αν είναι τροφή της ψυχής; Μη ξεχνάς, πόσο συνηθισμένη μας είναι η γεύση του ψωμιού! Σταματήσαμε ποτέ, να τρώμε ψωμί; Όχι. Γιατί είναι η πιο βασική μας τροφή. Για το σώμα.

- Ό, τι είναι για το σώμα το ψωμί, είναι ο λόγος του Θεού για την ψυχή.

*   *   *

ΤΡΥΦΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Πώς είναι δυνατό, να χορτάσεις τον λόγο του Θεού, αν πρώτα δεν έχεις πεινάσει και διψάσει για λόγο Θεού;

* Έχεις πεινάσει;

* Έχεις διψάσει;

* Το έχεις καταλάβει, ότι:

-  η πιο καλή τροφή για την ψυχή,

-  η πιο μεγάλη απόλαυση για την ψυχή,

είναι ο λόγος του Θεού;

Όχι;

Διερωτήθηκες τουλάχιστον ποτέ;

-  Γιατί ο βασιλιάς Δαβίδ έλεγε: «Τί γλυκά που είναι τα λόγια Σου, Κύριε»!

Λες να ήταν τρελλός; Λες να ήταν χαζός;

*   *   *

ΑΝΩ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Ανω τας καρδίας!

Ο διάβολος δεν πετάει. Σύρεται στην γη. Σαν το φίδι, το σύμβολο του.

Ναι, στην γη σύρεται. Και ασχολείται με πράγματα γήινα και χοϊκά.

Θέλεις να του ξεφύγεις;

Πέτα λίγο πιο ψηλά από την γη! Μην ασχολείσαι με εκείνα πού δίνει η γη! Και είσαι αμέσως εκτός κινδύνου!

Αυτό μας υπενθυμίζει το παράγγελμα της Εκκλησίας μας:

Άνω τας καρδίας!