Ζωηφόρος

Ελλαδίου και Θεράποντος, του Αρχιμ. Νικοδήμου Παυλόπουλου,

Ελλαδίου  και Θεράποντος

(27 Μαΐου)

του Αρχιμ. Νικοδήμου Παυλόπουλου

Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Ιγνατίου - Λειμώνος Λέσβου

από το βιβλίο του «Εορτοδρόμιον»

***

Οι     ιερομάρτυρες

«Δεύτε θεοπρεπώς φιλομάρτυρες λαοί, χορεύοντες άσωμεν, ασματικαις υμνωδίαις

τον Ιερομάρτυρα του Χριστού, ανευφημούντες Ελλάδιον»

Σήμερα, ευσεβείς χριστιανοί η αγία μας Εκκλησία εκτός από την αγία Φωτεινή τη Σαμαρείτιδα τιμά και γεραίρει και τη μνήμη δύο αγίων Ιερομαρτύρων, του Ελλαδίου και του Θεράποντος.

Ο άγιος Ελλάδιος, ο της ενδόξου ελληνικής μας πατρίδας επώνυμος, από νέος εκαθάρισε τον εαυτό του «από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος» και επετέλεσε την «αγιωσύνην εν φόβω Θεού». Έγινε ευρύχωρο και καθαρό δοχείο του Πνεύματος και εχρίσθη «ψηφώ Θεού αρχιερεύς».

Σαν κυβερνήτης και καπετάνιος του σκάφους της Εκκλησίας πού του εμπιστεύτηκεν ο Χριστός εκυβερνούσε την εκκλησία του με σοφία και σύνεσι φυλάγοντας την από κάθε επήρεια κάκου και αμαρτωλού πράγματος. Σαν Ποιμένας και Επίσκοπος εποίμαινε τη λογική του ποίμνη «εις νομάς σωτηρίους» τρέφοντας την με το γάλα της πίστεως δια μέσου του φλογερού του κηρύγματος και προφυλάττοντάς την από τους νοητούς λύκους, τους πλανεμένους και αιρετικούς ανθρώπους.

Άλλα ζούσε στην εποχή των διωγμών, και υποχρεωτικά θα έπρεπε να αντιμετώπιση τη βία των τυράννων και των διωγμών. Δεμένος προσκομίστηκε στους τυράννους, αλλά «τότε μάλλον έλαμψε και κατηύγασε των πιστών τας διανοίας». Με θάρρος και παρρησία ωμολόγησε την πίστι του στα αποκεκαλυμμένα του Χριστού μυστήρια. Με υπομονή και καρτερία επροχώρησε στα δεινά μαρτύρια. Τις σάρκες του τις κατεξέσχισαν με σιδερένια και αιχμηρά όργανα, και «την εκ των μωλώπων άπασαν κάκωσιν ο Χριστός και ο Θεός ημών εποφθείς αυτώ εξιάσατο». Αφού θαυματουργικά έγινεν από το Θεό καλά με περισσότερη προθυμία τα μαρτύρια έστερξε. Και οι τύραννοι γεμάτοι από οργή «τω πυρί τον άγιον επιρρίπτουσιν, ο δε άφλεκτος διαμείνας πολλούς προς την εις Χριστόν πίστιν επεσπάσατο». Ω των θαυμάσιων σου Χριστέ! με τη θαυμαστή διάσωσι του Ελλαδίου από τη φωτιά της καμίνου πλήθος κόσμου επίστευσαν και στην αγία σου πίστι προσετέθησαν!

Ύστερα όμως από αλλεπάλληλους και συνεχείς δασμούς παρέδωκεν ο άγιος Ελλάδιος ο Ιερομάρτυς το πνεύμα του στα χέρια του ουράνιου Πατέρα του του μεγάλου Θεού.

Ας γνωρίσωμε όμως και το βίο και τον τρόπο του άλλου Ιερομάρτυρα πού γιορτάζομε σήμερα, του αγίου Θεράποντα.

Ο άγιος Ιερομάρτυς Θεράποντας δεν είναι ο γνωστός μάρτυς, ούτε ο άλλος ιερομάρτυς και Επίσκοπος Κύπρου πού γιορτάζει στις 14 Μαΐου αλλά άλλος ιερομάρτυς.

Έγινεν ιερέας στην πόλι των Σάρδεων «δια την αρίατην και ενάρετον αυτού πολιτείαν». Τα κηρύγματα του ζωντανά και ελκυστικά επροξένησαν τη μήνι του άρχοντα Ουαλλεριανού ο όποιος διέταξε και τον έπιασαν και τον έδεσαν και σκληρά τον εβασάνισαν.

Δεμένο τον έφεραν μέχρι την πόλι Σινάου και την Άγκυρα της Γαλατίας της Μικράς Ασίας. Όταν τον περνούσαν κοντά από τον ποταμό Αστελή τον ξάπλωσαν κατά γης, λουρίδες, λουρίδες του έβγαλαν το δέρμα του και ποταμοί ολόκληροι έτρεξε το αίμα του και επότισε το χώμα εκείνης της γης. Και ώ του θαύματος αυτόματος εβλάστησε μια πελώρια βαλανιδιά πού πλούσια καρποφορεί μέχρι σήμερα Βαλανίδια και παρέχει άφθονη τη θεραπεία στους ασθενείς πού προστρέχουν σ' αύτη και γεύονται από τον Κάρπο του αιματοπότιστου και μαρτυρογέννητου αυτού δένδρου. «Τούτο το δένδρον» μένει εκεί έως την σήμερον αείφυλλον, και θεραπεύει κάθε νόσον»: κατά τον άγιο Νικόδημο.

Στη συνέχεια ο ιερομάρτυρας μεταφέρθηκε κοντά στον ποταμόν Έρμο κοντά στη πόλι Σάταλα οπού εδέχθη σωρεία βασάνων σκληρών και απάνθρωπων και στο τέλος απεκεφαλίσθη και έλαβε τον αμαράντινο της δόξης στέφανο και μετά των αγίων Ιερομαρτύρων συγκατηριθμήθη. Ακολουθία ολόκληρη για τον άγιο Θεράποντα τον ιερέα και μάρτυρα και για τον άγιο Θεράποντα μαζί τον εκ Κύπρου εμελούργησε ο ιερός υμνογράφος και μεγάλος της Εκκλησίας μας Πατέρας άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και Νάξιος.

Αδελφοί μου, των δύο Ιερομαρτύρων η μνήμη πολλά έρχεται να μας διδάξη.

Ο άγιος Ελλάδιος ο της Ελλάδος επώνυμος μας υπενθυμίζει το καθήκον μας ως ελλήνων χριστιανών. Σαν έλληνες εμείς πού έπροσφέραμε τη γλώσσα μας και γράφτηκε το ιερό Ευαγγέλιο καλούαεθα να προσφέρουμε και το αίμα μας ακόμη προκειμένου να προφυλάξωμε την πίστι μας από τους βαρείς λύκους τους αιρετικούς και τη μάνδρα πατρίδας μας από τους κλέφτες των αγίων μας ηθών. Μη επιτρέψωμε στους ξένους τους ερχόμενους σαν τουρίστες να μας ξεθωριάσουν το ελληνικό μας χρώμα και να μας αρπάσουν τις ελληνικές και χριστιανικές μας αρετές. Είμαστε η ενδοξότερη φυλή, ο νέος Ισραήλ, ο λαός του Θεού ο ευλογημένος.

Έχομε τη μεγαλύτερη πνευματική κληρονομιά και σαν Έλληνες και σαν χριστιανοί. Ας την διαφυλάξωμε και ας κρατήσωμε τις υπεροχές μας εθνικές και θρησκευτικές παραδόσεις με κάθε ευλάβεια.

Και ο άγιος Θεράποντας με το καλλίφυλλο δένδρο πού με το αίμα του εβλάστησε μας υπενθυμίζει ότι οφείλομε να ποτίζωμε και εμείς το δένδρο της πίστεως μας αν όχι με το αίμα μας τουλάχιστο με τα δάκρυα της μετανοίας μας και με τον ιδρώτα των υπέρ της πίστεως και της αρετής κόπων μας.

Αγιολογιο

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel