Ζωηφόρος

Κάρπου Αποστόλου, του Αρχιμ. Νικοδήμου Παυλόπουλου,

Κάρπου Αποστόλου

(26 Μαΐου)

του Αρχιμ. Νικοδήμου Παυλόπουλου

Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Ιγνατίου - Λειμώνος Λέσβου

από το βιβλίο του «Εορτοδρόμιον»

***

Ο καρπούς ενέγκων Κυρίω

«Κήρυξ εθνών, Απόστολος διδάσκαλος σεπτός, ιερομύστης και ιερολόγος,

Κάρπος γεγονώς εν ευφροσύνη, τω Δεσπότη παρίσταται».

Σήμερα, αδελφοί μου αγαπητοί, η αγία μας Εκκλησία μας προσκαλεί να τιμήσωμε μαζί με τους αγίους της Εκκλησίας Πατέρες και τον άγιο και ένδοξον Απόστολο Κάρπο πού ανήκει στο χορό των εβδομήκοντα.

Καταγόταν από την ανατολή, και μάλιστα η παρουσία του είναι και από την Καινή Διαθήκη γνωστή στην Τρωάδα. Στην προς Τιμόθεον επιστολή του γράφει ο Απόστολος των εθνών «πέμψον τον φαινόλην και τας μεμβράνας ας κατέλιπον παρά Κάρπω».

Γι' αυτό και ο ιερός Υμνογράφος λέγει στον άγιο του Κυρίου Απόστολον εγκωμιαστικά: «Ανατολής εξώρμησαι, ως άδυτος φωστήρ, την οικουμένην αυγαίς των σων λόγων, και των ιερών φωτίζων τρόπων, Ιεράρχα Απόστολε».

Καθώς φαίνεται από την προς Τιμόθεον επιστολή λοιπόν αλλά και καθώς μαρτυρεί ο ιερός Συναξαριστής ο Απόστολος Κάρπος ήταν βοηθός και συνεργός του Αποστόλου των Εθνών αγίου Παύλου και κομιστής των αγίων του επιστολών στις Εκκλησίες προς τις όποιες και τις απηύθυνε.

Τότε — βλέπετε — ήταν οι επιστολές γραμμένες με κόπο πολύ επάνω σε ακριβή ύλη, στις μεμβράνες, τις περγαμηνές δηλαδή, και αυτή η ίδια η μεμβράνη έπρεπε με κάθε επιμέλεια και προφύλαξι να στολή με κάποιον εμπίστο κομιστή στην πόλι ή στο πρόσωπο οπού και απευθυνόταν, γιατί τότε δεν υπήρχεν υπηρεσία ταχυδρομική. Παράλληλα ο απόστολος Κάρπος «πολλούς των ελλήνων την Τριάδα σέβειν εδίδαξεν, όθεν και θεία ελλάμψει του παρακλήτου καταυγασθείς την διάνοιαν, ώσπερ άδυτος αστήρ, εξ ανατολών ορμήσας πάσαν την οικουμένην ταις θείαις αυτού διδασκαλίαις κατεφώτισε, θαυμάσια μέγιστα καθ' εκάστην τελών, και αποσοβών πνεύματα πονηρότατα» καθώς μαρτυρεί ο ιερός Συναξαριστής.

Αναδείχτηκε δηλαδή όχι μόνο κομιστής των επιστολών του μεγάλου Παύλου, αλλά και συνεργός στη «διακονία του λόγου» και φωτιστής πολλών χωρών και λαών και θαυματουργός κατά πνευμάτων ακαθάρτων και κατά των ασθενειών.

Ευαγγελίστηκε  κυρίως την   ελληνική   Βέρροια,   της οποίας   και Επίσκοπος αναδείχτηκε, «και δια του βαπτίσματος τους πιστούς των απίστων» διεχώριζε.

Έδρασε και στην   Κρήτη   οπού πολλές   αντιδράσεις   συνάντησε, διωγμούς και θλίψεις. Τόσο μάλιστα η αντιδρασί τους το έργο του εδυσχέρανεν ώστε ήθελε και ζητούσεν από τον Κύριο να αφανίση δύο ασεβείς που αδυσώπητοι φαινότανε. Και ο Κύριος παρουσιάστηκε στον απόστολο Κάρπο και απλώνοντας το δεξί του άχραντο χέρι, τρύπιο από το καρφί της σταυρώσεως και καταματωμένο του είπε: «παίε κατ' εμού λοιπόν, έτοιμος γαρ ειμί και αύθις υπέρ ανθρώπων ανασωζομένων παθείν  και προσφιλές μοι τούτο, μη άλλων αμαρτανόντων ανθρώπων». Κτύπα λοιπόν — του είπεν — εμένα, γιατί είμαι πρόθυμος πάλι να σταυρωθώ για σένα και για τη σωτηρία όλου του κόσμου και μου είναι πολύ ευχάριστο αυτό προκειμένου να μην αμαρτάνουν πλέον άλλοι άνθρωποι. Ω δίδαγμα ουράνιο και θεϊκό! Πόσο διψά ο Κύριος τη σωτηρία και των αρνητών!

Έτσι λοιπόν κατά το παράδειγμα του Χριστού μας ο απόστολος Κάρπος έδρασε και «τομώς χωρών προς τα επίπονα της αθλήσεως σκάμματα, τον θυμόν των αρχόντων ουκ εδειλίασεν».

Με αυτοθυσία και αγάπη, με ζήλο και αυταπάρνησι εκήρυττε. Έτσι εδόξασε με τη δράσι του την ιεραποστολική το Θεό. Και ο Θεός τον αντιδόξασε με στέφανο στον ουρανό και θαύματα δυσεξαρίθμητα στη γη εδώ. «Αναπαυσάμενος δε τον γλυκύτατον ύπνον θαυματουργεί καθ' εκάστην εν τοις αυτού λειψάνοις πάθη παντοία καθαίρων, και ακάθαρτα πνεύματα αποδιώκων», κατά το Μεταφραστή Συμεών.

Αδελφοί μου, κατά την ιερή τούτη και χαρμόσυνη περίοδο του Πεντηκοσταρίου, η αγία μας Εκκλησία καθημερινά μας υπενθυμίζει τα κατορθώματα των Αποστόλων με τα σχετικά αναγνώσματα των Πράξεων.

Πραγματικά ηχούν μέσα στα αυτιά μας οι φθόγγοι των αγίων του Χριστού Αποστόλων, και καταπλήσσουν τις ακοές μας οι γενναίες απολογίες του Αποστόλου Πέτρου, του αρχιδιακόνου Στεφάνου και του Αποστόλου Παύλου και προξενούν το θαυμασμό μας οι απαράμιλλες θυσίες και μακρινές αποστολικές οδοιπορίες των αγίων του Χριστού Μαθητών και Αποστόλων.

'Αλλ' όμως αδελφοί μου, όπως υπήρχε ανάγκη μεγάλη του κηρύγματος για να ευαγγελισθούν οι πτωχοί και να φωτισθούν οι πνευμονικά τυφλοί, τότε στην εποχή των Αποστόλων, το ίδιο και τώρα υπάρχει μεγάλη ανάγκη του Λόγου για να ακούσουν οι ψυχροί χριστιανοί και να φωτισθούν οι τυφλοί κατά τα έργα οπαδοί του Ναζωραίου. Και το κακόν είναι ότι υπάρχει μεγάλη ένδεια του λόγου και ελάχιστοι είναι εκείνοι πού παραδίδονται στη «διακονία του λόγου» του θεού, διό και η άγνοια των πολλών χριστιανών είναι πασίδηλη.

Καλούμεθα λοιπόν όλοι εμείς κατά το παράδειγμα του αποστόλου Καρπού και όλων των αποστόλων του Χριστού να λαλούμε και να κηρύττωμε τα μεγαλεία του Θεού, και να μη κρύπτωμε το λόγο Του. «Του κρύψαντος το τάλαντον την κατάκρισιν ακούσασα ψυχή, μη κρύπτε λόγον Θεού» μας τονίζει και ο ύμνος του Μελωδού. Ας γίνωμε λοιπόν απόστολοι και ευαγγελιστές των συγγενών και φίλων μας για να φέρωμε και σ΄ αυτούς το μήνυμαα του αναστάντος Κυρίου μας.

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel