Ζωηφόρος

Ο Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Αρμενίας ο φωτιστής, του Αρχιμ. π. Ανανία Κουστένη,

Ο Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Αρμενίας ο φωτιστής

30 Σεπτεμβρίου

του Αρχιμ. π. Ανανία Κουστένη


από το βιβλίο του «Χειμερινό Συναξάρι», Εκδόσεις Ακτή, Λευκωσία 2008

Έχομε τον Άγιο, 30 Σεπτεμβρίου τον Άγιο Γρηγόριο επίσκοπο Αρμενίας, τον φωτιστή. Στα χρόνια κι εκείνος του Διοκλητιανού. Τέλος 3ου αιώνος αρχές 4ου. 284-305. Έτσι τα λέμε, για να ξέρουμε που βρισκόμαστε. Δίνουμε τις συντεταγμένες. Έτσι, χονδρικά. Εκείνος έζησε στην Αρμενία. Ο πατέρας του είχε σκοτώσει τον βασιλιά της Αρμενίας και στη συνέχεια τον διαδέχτηκε ο γιός του βασιλιά, ο Τιριδάτης. Έμαθε πως ο Γρηγόριος είναι χριστιανός και παίρνει πολλούς ειδωλολάτρες και τους φέρνει στον Χριστό και στην Εκκλησία. Τον συνέλαβε, τον απείλησε, ομολόγησε εκείνος την πίστη του, και τότε τι έκανε; Τον έδεσε και τον έριξε μέσα σ ένα λάκκο. Σ ένα πηγάδι. Όπως τον Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων, που χε άγρια θηρία και Ιοβόλα ερπετά. Φίδια, σκορπιούς, και τα υπόλοιπα. Και τον έριξε στο λάκκο, γιατί έμαθε πως ο πατέρας του Γρηγορίου είχε σκοτώσει τον πατέρα του. Και Σου λέει, θα σ εκδικηθώ τώρα. ΤΙ έφταιγε ο γιός; Ψυχή που αμαρτάνει, αυτή και πεθαίνει, λέει η Παλαιά Διαθήκη. Κι αν σφάλλει ο πατέρας, δεν πληρώνουν τα τέκνα για το σφάλμα του. Μπορεί να πληρώνουν από άλλα πράγματα, με τη βιολογική νομοτέλεια, και τότε αγιάζουν τα τέκνα, αλλά ηθική νομοτέλεια δεν υπάρχει. Να το ξέρομε αυτό. Και τον άφησε στο πηγάδι δεκαπέντε χρόνια, παρακαλώ. Κι όταν είμαστε πουθενά κλεισμένοι, είτε σε ασανσέρ είτε οπουδήποτε είτε σε νοσοκομείο είτε φυλακή, να σκεφτόμαστε τους αγίους.

Δεκαπέντε χρόνια η ψυχούλα ήταν εκεί μέσα στο πηγάδι. Και μιά χήρα ευλαβής του πήγαινε ψωμάκι μόνο και έτρωγε και ζούσε σαν το σπουργιτάκι. Σαν τα πετεινά του ουρανού. Και μάλιστα δεμένος. Τα θηρία δεν τον πείραξαν. Τι έγινε, όμως, στη συνέχεια; Καθώς εκείνος ζούσε στο πηγάδι, ο Τιριδάτης, ο βασιλιάς της Αρμενίας, τι έπαθε; Σάλεψε το λογικό του. Έτρωγε τις σάρκες του και πήγαινε στο βουνό, παραιτήθηκε, βέβαια, κι έβοσκε με τα χοιρινά. Σαν άλλο χοιρινό κι αυτός. Κι η αδελφή του, που ταν καλή, είδε στον ύπνο της κάποιον ουράνιο, και της είπε: Ο αδελφός σου, ο βασιλιάς, δεν θα γίνει καλά, εάν δεν βγάλει τον Γρηγόριο από το πηγάδι. Αν δεν τον ελευθερώσει. Το πε εκείνη στους άρχοντες, πήγαν οι άρχοντες στο πηγάδι, έβγαλαν τον άγιο, ήταν ακέραιος. Δεν είχε πάθει τίποτε. Κι έλαμπε το πρόσωπο του. Και Τι έκανε εκείνος, αμέσως-αμέσως, για να αμείψει τον Τιριδάτη; Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, να, ο Χριστός και η Εκκλησία. Θεράπευσε τον εχθρό του. Θεράπευσε τον Τιριδάτη. Κι ο Τιριδάτης μετάνοιωσε. Βαπτίσθηκε, καθώς και όλοι οι άρχοντες και πολύς λαός. Και στη συνέχεια, για ν αμείψει τον Γρηγόριο ο Τιριδάτης τον έκαμε και αρχιεπίσκοπο όλης της Αρμενίας. Κι εκείνος εφώτισε τους Αρμενίους, γι αυτό και λέγεται και φωτιστής των Αρμενίων. Τους έκανε χριστιανούς. Οργάνωσε την Εκκλησία και εδοξολογείτο το όνομα του Χριστού σ όλα εκείνα τα μέρη, και μέχρι σήμερα. Ας έχουν και κάποια απόκλιση στην πίστη. Δοξολογείται. Και πήγε και σ άλλες χώρες ο Γρηγόριος, άφού έκανε αρχιεπίσκοπο τον γιο του Τιριδάτη, κι εκήρυξε τον Χριστό. Και ύστερα, σε βαθειά γηρατειά, εκοιμήθη εν Κυρίω, στις 30 Σεπτεμβρίου 325. Το έτος που έγινε και η Α Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια της Βιθυνίας, με τόν Μεγάλο Κωνσταντίνο και τους 318 Πατέρες. Για να κάνει υπομονή ο άγιος, για να ομολογήσει την πίστη του στον Τιριδάτη τόν άπιστο και για να βαστάξει δεκαπέντε χρόνια μέσα στο πηγάδι, με ερπετά και θηρία, Τι δώρο του κανε ο Θεός; Όλη την Αρμενία, χάριν εκείνου, την έκανε χριστιανική. Ένας μεγάλος δούλεψε κι έκανε όλους μεγάλους. Γιατί όποιος είναι στην Εκκλησία και ζει εν Κυρίω, είναι μέγας, ας είναι και μικρός. Και σε μας εδώ, πόσοι και πόσοι δεν δούλεψαν, για να φτάσουμε εμείς στο μεγαλείο που είμαστε σήμερα, κι ας έχουμε την παρακμή; Το μεγαλείο είναι μέσα μας. Είναι σε όλους. Και έρχονται στιγμές που ξυπνάει το μεγαλείο και Τι κάνει; Θαυματουργεί. Η Ελλάς έχει σωθεί διά θαυμάτων, που έλεγε ο μεγάλος Καποδίστριας. Που κι εκείνος εφονεύθη Σεπτέμβριο, όπως είπαμε προχθές στον σταθμό, 27 Σεπτεμβρίου 1831, όπως κι ο καπετάν Κόττας, και 25 Σεπτεμβρίου, σαν χθες, εκοιμήθηκε ο μεγάλος Νικηταράς. Θα τους κάνουμε μνημόσυνο, μεθαύριο την Παρασκευούλα, 5 η ώρα το πρωί. Καθώς και σ αυτούς που έπεσαν κατά την άλωση της Τριπολιτσάς. Και στη φίλη μας την κυρά Ελένη. Λοιπόν. Πάμε τώρα 1η του μηνός Οκτωβρίου. Μπαίνομε σε νέο μήνα. Έγινε η μάχη των Γαβγαμήλων, 333, ο Μέγας Αλέξανδρος εκδικήθηκε τους Πέρσες, με το να τους μεταφέρει τον πολιτισμό της Ελλάδος και να παντρέψει την Ελλάδα με την Περσία. Την Περσία με την Ελλάδα. Και να κάνει όλη την οικουμένη, Τι; Ελληνική. Ελληνιστική, για την ακρίβεια. Κοιτάμε και την ιστορία μας, γιατί πάν να την αλλάξουν, τώρα, κατά τα συμφέροντα των μεγάλων, των εμπόρων των εθνών. Και 1η Οκτωβρίου, είν ο όγδοος μήνας εδώ, του παλαιού ρωμαϊκού ημερολογίου, που προείπαμε, γεννήθηκε στα 1846 κι ο άγιος μας Νεκτάριος. Να χουμε την ευχή του.

Για την αντιγραφή: Παναγιώτης Κακάμπουρας

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel