από το βιβλίο του «Χειμερινό Συναξάρι», Εκδόσεις Ακτή, Λευκωσία 2008
Και τί το ωραίον; Στις 20 Ιανουαρίου γιορτάζει κι αυτός ο αυτοκράτωρ. Ο Λέων ο Α' ο Θράξ. Ο πρώτος Έλλην αυτοκράτωρ του Βυζαντίου. Ο όποιος υποστήριξε την ορθοδοξία. Και να το πούμε κι αυτό, στις μέρες μας χρειάζεται, καθάρισε την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από τους φοβερούς μετανάστες. Και κυρίως από τους Γότθους. Να δούμε σήμερα ποιος Λέων θα βρεθεί στην πατρίδα μας, να μάς καθαρίσει πια απ' αυτό το άγος. Το βλέπετε πόσο κάθε μέρα. Ένας νεαρός προχτές, σ' έναν σταθμό του τρένου, χτυπιότανε. Και λέει: «Δεν βλέπω Έλληνα πουθενά.» Φώναζε, γιατί το είχε βαρέσει τρέλα. Στενοχωρήθηκε το παιδάκι. «Μαύροι, άσπροι, κίτρινοι, που 'ναι, ρε, οι Έλληνες; Πού 'ναι οι παλληκαράδες; Που 'ναι οι γενναίοι; Τί μας έβαλαν όλους αυτούς εδώ πέρα; Που θα βρούμε άκρη; Τί θα γίνομε;» Εκεί έχομε φτάσει. Και μας οδηγούν όλο και στραβά, όπως βλέπετε. Κανείς δεν νοιάζεται για την πατρίδα. "Όπου θα βρουνε Έλληνα, θα τον κτυπήσουν. Μείναν άνεργοι οι Έλληνες. Κάνουν τόσα και τόσα. Κι από πάνω κάνουν και τις δουλειές τους. Δείχνουν τα διάφορα, τάχα, σκάνδαλα οι αναμάρτητοι, για να ξαφρίσουν το βιός των Ελλήνων. Έχουνε πολλά θέματα οι άνθρωποι τώρα. Έχουν τα Σκόπια, τη Βόρεια Μακεδονία, έχουνε την Κύπρο, έχουνε και τι δεν έχουνε. Τη Θράκη μας, στο Πατριαρχείο μας κτυπάνε, τα πάντα, κι εμείς οι Έλληνες πάθαμε αργή δηλητηρίαση. Μιθριδατισμό. Πού 'σαι, ρε Λέοντα, να σηκωθείς; Τον ονόμασαν Μακέλλη. Μακέλλης, σημαίνει χασάπης. Πάπ, πάπ, πάπ. Τους έβγαλε όλους από 'κει πέρα. Θα πεις, να τους κάνουμε έτσι; Έ, θα μάς κάνουν αυτοί. Να τους διώξουμε. Τους φέρνουν εδώ, οποίοι τους φέρνουν εδώ πέρα. Βοηθάνε κι οι κυβερνήσεις, η μία μετά την άλλη. Η μιά πιο καλή άπ' την άλλη... Δεν μ' ενδιαφέρει έμενα. Εγώ δεν ανήκω σε καμία κυβέρνηση. Το ξέρετε αυτό. Είμαι Έλληνας παπάς και τίποτε άλλο. Άλλα με νοιάζει ο τόπος μου. Με νοιάζει η πατρίδα μου. Με νοιάζει η Εκκλησία μου. Βεβαίως. Και μας νοιάζει όλους αυτό το πραγματάκι. Οι άλλοι έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος, για να 'μαστε ελεύθεροι. Πού 'ναι ο Κολοκοτρώνης; Πού 'ναι ό Νικηταράς; Πού 'ναι η Μπουμπουλίνα; Πού 'ναι ο Καραϊσκάκης; Πού 'ναι η Μαντώ η Μαυρογένους; Πού 'ναι τόσοι και τόσοι; Για να διώξουν την Τουρκιά, τους Αραπάδες, και τώρα τους φέραμε από χίλιες μεριές, αδελφοί. Και με χίλια προσχήματα. Αυτό θα το πληρώσει η Ελλάς. Να το ξέρετε. Εγώ τα φώναζα εδώ και είκοσι χρόνια και μ' έλεγαν τρελό. Μου 'χανε κάνει και διάφορα διαβήματα, που ποτέ δεν σάς είπα τίποτα. Δεν χρειαζόταν αυτό. Δεν είμαι ήρωας εγώ. Έτσι. Τέλος πάντων.
Για την αντιγραφή: Παναγιώτης Κακάμπουρας
