Logo
Print this page

Φοβερές αποκαλύψεις του Θεού Πατέρα στις έσχατες τούτες μέρες σε απλά παιδιά Του(5) - Αγγελικές Αποκαλύψεις για μια Αγγελική ζωή,

Φοβερές αποκαλύψεις

του Θεού Πατέρα

στις έσχατες τούτες μέρες

σε απλά παιδιά Του(5)

***

Αγγελικές Αποκαλύψεις

για μια Αγγελική ζωή


Κυριακή της Τυρινής

Σήμερα είναι μια μέρα φοβερή που η Εκκλησία θυμάται το μεγάλο γεγονός της εξόδου των πρωτοπλάστων, του Αδάμ και της Εύας, από τον παράδεισο.

Σήμερα είναι μια μέρα πολύ μεγάλη και πολύ φοβερή.

Είναι μια μέρα που πάρα πολλοί κακοί χαίρονται και κάποιοι άγιοι σήμερα λυπούνται.

Ο πόνος αυτών των αγίων είναι τόσο μεγάλος, όσο είναι και η χαρά των δαιμόνων.

Σήμερα άλλοι θλίβονται στον ουρανό.

Οι άγγελοι θυμούνται, αλλά οι δαίμονες πανηγυρίζουν.

Σήμερα οι θεόφρονες έχουν βαθιά θλίψη στην καρδιά τους.

Αλλά οι αλλόφρονες έχουν μεγάλη χαρά.

Σήμερα η Εκκλησία πονάει γι’ αυτό το μεγάλο γεγονός της εξόδου του ανθρώπου από τον παράδεισο. Και ο σατανάς σήμερα πανηγυρίζει με τον καρνάβαλο, με την μεγάλη εξουσία που του δόθηκε να συκοφαντήσει τον άνθρωπο και να τον καταφέρει να τον ακολουθεί, όσοι βέβαια τον ακολουθούν.

Σήμερα οι Άγγελοι έχουν πολύ μεγάλη θλίψη, γιατί θυμούνται αυτό που έγινε εκείνη την αποφράδα μέρα. Εκείνη την ημέρα που ο Θεός τους είπε να βγάλουν το ωραιότερο δημιούργημα του Θεού έξω από τον παράδεισο.

Είναι η μέρα εκείνη που θυμούνται και λυπούνται, για το μεγάλο αυτό γεγονός της πτώσης του πιο ωραίου δημιουργήματος του Θεού.

Σήμερα είδαν οι Άγγελοι την δεύτερη πτώση και θλίβονται.

Την πρώτη πτώση την απόλαυσαν οι ίδιοι. Θυμούνται και κλαίνε για τον άνθρωπο, γιατί θυμούνται και κλαίνε για τις ίδιες αγγελικές δυνάμεις.

Γιατί, όταν ο Θεός ο ίδιος δημιούργησε τις αγγελικές δυνάμεις, τις έβαλε με θέληση προσωπική να Τον υπηρετούν και να Τον δοξολογούν.

Είχαν οι άγγελοι δική τους θέληση αυτόνομη και μπορούσαν να διαλέξουν να βλέπουν και να απολαμβάνουν τη δόξα του Θεού.

Απολάμβαναν οι άγγελοι αυτό που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί.

Ποιο; Το μεγαλείο του έρωτα που είχε ο Θεός Πατέρας στον Γιό Του!

Θαύμαζαν οι πάντες γι’ αυτό που επικρατούσε στο ουράνιο Βασίλειο, στο Βασίλειο του Θεού. Θαύμαζαν αυτόν το απόλυτο έρωτα του Θεού στον Γιό Του, στον μοναχογιό Του, που έφτανε μέχρι το τελευταίο σημείο της δημιουργίας.

Έβλεπαν οι Άγγελοι και απολάμβαναν το μεγαλείο της δόξας του Θεού μέσα από τον έρωτα που έβαζε ο Θεός Πατέρας στον Γιό Του και Τον δοξολογούσαν ακατάπαυστα μόνοι τους, με την θέλησή τους. Μέχρι την ημέρα εκείνη που θυμούνται οι ίδιοι αυτό που άλλαξε τη ζωή, την ιστορία του ουρανού και αργότερα και την ιστορία του κόσμου όλου.

Ενθυμούνται τον Εωσφόρο, τον αρχηγό όλων των αγγελικών ταγμάτων, τον υιό της αυγής, αυτόν που ο Θεός προίκισε με τόσα δώρα, αλλά κυρίως με την ανεξάρτητη θέληση, να ζηλεύει και να φθονεί τον Υιό του Θεού και να θέλει να κατακτήσει τον θρόνο του Υιού του Θεού, για να γίνει Θεός. Και αυτό πικραίνει τον Θεό, γιατί βλέπει το μοναδικό Του πλάσμα, αυτόν τον Αρχάγγελό Του να σκέπτεται ζηλόφθονα για τον Γιό Του και τον απομακρύνει.

Τον βγάζει έξω από την αγκαλιά Του. Δεν αντέχει ο Θεός τη ζήλεια και τον φθόνο. Βγάζει έξω από την αγκαλιά Του τον Εωσφόρο.

Ο ίδιος ο Ιησούς, ο ίδιος ο Υιός του Θεού λυπάται. Ζητά από τον Πατέρα Του να επιστρέψει ο Αρχάγγελος στην αγκαλιά του Θεού. Αλλά εκείνος αρνείται πεισματικά να μετανιώσει. Αρνείται πεισματικά να ζητήσει έλεος από τον Θεό Πατέρα και τότε ο Θεός τον απομακρύνει τελείως από κοντά Του. Φεύγει έξω από την καρδιά και την αγκαλιά Του.

Και τότε αυτός ο τόσο λαμπροστόληστος, ο τόσο λαμπροφορεμένος, ο τόσο λαμπρός στην όψη πρωτάγγελος του Θεού, ο Εωσφόρος, αρχίζει και χάνει πλέον την ομορφιά του.

Και γίνεται από πιο όμορφος, ο πιο άσημος. Από πιο καλός, ο πιο κακός και πέφτει στα τάρταρα. Τότε προσπαθεί να συμπαρασύρει όλους τους Αρχαγγέλους που είχε υπό τη εξουσία του. Πολλοί αμφιβάλουνε, πολλοί βρίσκονται σε δυσκολία.

Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, από τους τελευταίους Αρχαγγέλους, δυναμώνει και σταθεροποιεί την απόλυτη πίστη και υπακοή στον ένα και μοναδικό Θεό Πατέρα. Συγκρατεί τους υπόλοιπους αγγέλους. Άλλοι όμως από αυτούς φεύγουν και γίνονται μέρος πλέον του σατανικού τάγματος του Εωσφόρου.

Τότε ο Θεός χαρίζει στον Αρχάγγελο Μιχαήλ την μοναδική εξουσία και τιμή να είναι ο πρώτος των Αρχαγγέλων, ο πρώτος των αγγέλων. Γίνεται ο γλυκύτερος των αγγέλων, που στέκεται με απόλυτη εμπιστοσύνη και υπακοή στο Θεό.

Είναι αυτός που είπε σ’ όλους τους αγγέλους και τους Αρχαγγέλους, που βρισκόντουσαν σ’ αυτήν την αμφιβολία της επιλογής: «Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου».

Και αυτοί στάθηκαν και ακολούθησαν τον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Αλλά ήταν τόσος ο φόβος, τόσος ο τρόμος των αγγελικών δυνάμεων, όταν είδαν να εκπίπτει ο πρώτος των αγγέλων Εωσφόρος και να γίνεται αρχηγός των σατανικών δυνάμεων.

Ήταν τέτοιος ο φόβος τους, όταν τον είδαν από τόσο όμορφο να μετατρέπεται σε τόσο άσχημος, που δεν μπορεί να περιγράψει χέρι ανθρώπου.

Ήταν τόσος ο φόβος και ο τρόμος των αγγελικών δυνάμεων που ζήτησαν οι ίδιοι πλέον από τον Θεό να τους αφαιρέσει αυτήν την δυνατότητα της αυτόνομης βούλησης.

Τότε ο Θεός τους χάρισε αυτό που Του ζήτησαν. Από τότε οι Άγγελοι έγιναν αμετάτρεπτοι. Δεν είχαν πλέον θέληση. Δεν είχαν άλλη βούληση. Η μόνη τους ελευθερία, η μόνη τους βούληση ήταν να δοξάζουν τον Θεό ακατάπαυστα και να Τον υπηρετούν.

Γι’ αυτό και το έργο τους πλέον είναι να μεταφέρουν το μήνυμα του Θεού στους ανθρώπους και να υπηρετούν τον άνθρωπο. Όχι να το διδάξουν.      

Την ημέρα εκείνη πλέον που άγγελος Κυρίου έβλεπε μπροστά σ’ όλα τα τάγματα των αγγέλων, που θλιμμένοι παρακολουθούσαν την δεύτερη πτώση της δημιουργίας, του ανθρώπου να φεύγει έξω από τον παράδεισο, έκλαιγαν μαζί με τον άνθρωπο. Θλιβόντουσαν μαζί με τον άνθρωπο. Ήταν τόση η θλίψη και ο πόνος τους, που χρειάστηκε ο ίδιος ο Θεός Πατέρας να τους παρηγορήσει και να τους πει:

«Μην φοβάστε. Εγώ θα δώσω ξανά ευκαιρία στον άνθρωπο, γιατί είναι η μοναδική Μου εικόνα».

Τότε δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουν οι άγγελοι το μυστήριο που έκρυβε πλέον ο Θεός στην καρδιά Του για τη σωτηρία των ανθρώπων. Γιατί ο άνθρωπος, σαν εικόνα του Θεού, ήταν το τελειότερο δημιούργημα. Ήταν το μόνο δημιούργημα που ζήτησε το έλεος του Θεού. Όχι σαν τον Εωσφόρο που χωρίς ταπείνωση αμετάτρεπτα δεν ήθελε να ζητήσει το έλεος του Θεού με τη συγγνώμη και να ξανακαθίσει στον θρόνο του.

Μόνο ο άνθρωπος, η μοναδική εικόνα του Θεού, το ξαναλέω αυτό, είναι το τέλειο δημιούργημα του Θεού. Γιατί κανένα από τα δημιουργήματα δεν είχε την ευτυχία, τη χαρά, την ώρα της δημιουργίας να Του εμφυσήσει μέσα του ο Θεός το Άγιο Πνεύμα.

Εμφυσώντας μέσα του το Άγιο Πνεύμα, του έδωσε την μεγάλη τιμή αυτή να λέγεται άνθρωπος. Νιώθοντας ότι, ξέροντας ότι, ζώντας την πραγματικότητα ότι ο άνθρωπος είναι αυτό που δημιουργήθηκε από χώμα, αλλά εμφυσήθηκε από το πνεύμα του Θεού.

Ο άνθρωπος είναι αυτός που ενώνει τον ουρανό με τη γη.

-Πότε ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος;

Μόνο όταν έχει μέσα του τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Γι’ αυτό και αργότερα με την ανυπακοή του και την έλλειψη της εμπιστοσύνης και της αφοσίωσής του στον Θεό έδιωξε από μέσα του το Άγιο Πνεύμα με αποτέλεσμα να μην ήταν πλέον άνθρωπος, αλλά παλιάνθρωπος.

Αυτό το αγαπημένο πλάσμα του Θεού για να ξαναγίνει άνθρωπος έπρεπε να του επιστραφεί το Άγιο Πνεύμα. Γι’ αυτό και ο μοναδικός σκοπός της χριστιανικής ζωής του ανθρώπου είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος.  

Όλοι μας η ζωή πρέπει να είναι τέτοια που θα αποσκοπούμε στο πως θα φέρουμε μέσα μας το Άγιο Πνεύμα. Εάν αυτός δεν είναι ο σκοπός του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος αυτός δεν θα φθάσει ποτέ στην πληρότητα της ανθρώπινης αξίας.

Γι’ αυτό και η λύπη των Αγγέλων εκείνη την ημέρα ήταν πολύ μεγάλη, γιατί έδιωχναν τον άνθρωπο μέσα από τον παράδεισο, μέσα από την πληγή την φοβερή του Θεού Πατέρα.

Μέσα όμως από την υπόσχεση του Θεού Πατέρα, ότι μια μέρα θα επαναφέρει τον άνθρωπο, αυτό το τέλειο Του δημιούργημα, ξανά στον παράδεισο ανακούφιζε την λύπη των Αγγέλων Του.

Μόνο που τώρα έπρεπε ο ίδιος ο άνθρωπος να επιλέξει ποιον θα διάλεγε.

Θα διάλεγε την μερίδα του σατανά;

Ή την μερίδα των Αγγέλων;

Έβαλε τον άνθρωπο να επιλέξει μόνος του, αν θέλει να επανέλθει στη Βασιλεία των ουρανών, αν θέλει να επανέλθει στο Βασίλειό Του. Έπρεπε να διαλέξει να ζήσει τη ζωή των Αγγέλων και να ξαναπάρει τη θέση πλέον του Εωσφόρου και των Αγγέλων του.

-Γιατί έπλασε ο Θεός Πατέρας τον άνθρωπο;

Για να δοξολογεί τον Γιό Του.

Έφτιαξε όλη την κτίση, όλη την οικουμένη για να δοξολογούν τον Γιό Του, τον Μοναχογιό Του. Τέτοιος ήταν ο έρωτας του Θεού Πατέρα στον Γιό Του τον Ιησού.

Γι’ αυτό, όταν αργότερα διώχθηκε ο Εωσφόρος, ο θρόνος του έμεινε αδειανός.

Σ’ αυτόν τον ίδιο μεγάλο θρόνο τον αδειανό, αποφάσισε ο Θεός να εγκαταστήσει το ανθρώπινο γένος. Αποφάσισε ο ίδιος ο Θεός Πατέρας να αναπληρώσει το πεσών τάγμα των Αγγέλων που έγιναν δαίμονες με το ανθρώπινο γένος, με τους ανθρώπους, επαναφέροντάς τους στον παράδεισο.

Επρόκειτο να γίνει το μεγάλο μυστήριο. Οι άνθρωποι που θα ζούσαν με τον αγώνας τους αγγελική ζωή στη γη, θα έπαιρναν την ίδια θέση που πρώτα κρατούσε ο σατανάς.

-Πως θα γινόταν αυτό το πράγμα;

-Πως θα γινόταν αυτό το μεγαλείο;

Έπρεπε αυτή η φοβερή ανυπακοή, αυτή η έλλειψη της εμπιστοσύνης και της αγάπης στον Θεό να επανέλθουν στον άνθρωπο, γιατί αυτό ήταν το πλάνο της σωτηρίας του.

Έπρεπε ο άνθρωπος να επανέλθει από αυτό που έχασε.

-Τι ήταν αυτό που έχασε;

-Τι ήταν αυτό που είχε ο άνθρωπος μέσα στον παράδεισο;

Την απόλυτη εμπιστοσύνη, γιατί η αγάπη προϋποθέτει εμπιστοσύνη.

Όσο θα Μ’ αγαπάς, θα Μ’ εμπιστεύεσαι. Και όσο θα Μ’ εμπιστεύεσαι, θα Με υπακούς.

Αυτό ήταν το πλάνο της σωτηρίας και της θέωσης: Αγάπη, εμπιστοσύνη, υπακοή.

Ο άνθρωπος πέφτει, γιατί αμφέβαλε αν ο Θεός τον αγαπούσε.

Είναι αυτό που κάνει τώρα ο σατανάς. Προσπαθεί να μας πείσει ότι ο Θεός Πατέρας δεν μας αγαπάει. Αμφιβάλουμε. Και επειδή αμφιβάλουμε στον Θεό Πατέρα χάνουμε την εμπιστοσύνη μας σ’ Αυτόν. Και επειδή χάνουμε την εμπιστοσύνη μας σ’ Αυτόν, γινόμαστε ανυπάκουοι στο θέλημά Του.

Αυτό ήταν το πλάνο της σωτηρίας:

Απόλυτη αγάπη στον Θεό Πατέρα, απόλυτη εμπιστοσύνη, απόλυτη υπακοή.

Αμφιβάλει για την αγάπη, χάνει την εμπιστοσύνη, ανυπακούει, έρχεται τρώει τον καρπό και πέφτει ο άνθρωπος.  

-Τι κάνει τώρα ο Θεός για να σώσει τον άνθρωπο;

Οι Άγγελοι, επειδή έβλεπαν τόσο πληγωμένο τον Θεό Πατέρα και ξέροντας την απόφασή Του να στείλει στη γη τον ίδιο Του τον Γιο που τόσο πολύ Τον λάτρευε για να σώσει τους ανθρώπους, Του ζήτησαν να πάρει ένας από αυτούς ανθρώπινη μορφή κι εκείνος να θυσιαστεί για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, η αγάπη και η υπακοή στον Θεό.

Αλλά Εκείνος δεν το δέχτηκε. Γιατί έπρεπε ο ίδιος ο Θεός που πληγώθηκε, ο ίδιος ο Θεός να στείλει τον Γιό Του στη γη, σαν τέλειο άνθρωπο για να θυσιαστεί. Γιατί ο Άγγελος δεν μπορούσε να γίνει τέλειο δημιούργημα. Επειδή έπεσε άνθρωπος, άνθρωπος έπρεπε να τον σώσει.

Τότε στέλλει στη γη τον Γιό Του και γίνεται ο τέλειος Θεός, Υιός του ανθρώπου.

Γι’ αυτό γράφεται πολλές φορές μέσα στην Γραφή «ο Υιός του Ανθρώπου».

Όταν γίνεται ο Γιος του Θεού, Υιός του ανθρώπου συντελείται το μέγα Μυστήριο.

Έψαχνε ο Θεός να βρει την αγιότητα, για να συγκρατήσει στα στήθια Της τον Πανάγιο.

Έπρεπε να βρει την απόλυτη ευσπλαχνία, για να κρατήσει στα στήθη Της Αυτόν που είναι όλος ευσπλαχνία. Το βρήκε μέσα στα στήθη, μέσα στην καρδιά μιας μικρής κοπέλας, που τον αγαπούσε τον Θεό τόσο πολύ, τόσο δυνατά, τόσο ερωτικά και είχε τόση ευσπλαχνία μέσα της, που άγγιζε-κατά τις αποκαλύψεις των Αγγέλων- την τελειότητα της αγάπης και της ευσπλαχνίας του Θεού.

Αυτό το δεκαεξάχρονο κοριτσάκι, την Μαριάμ, επέλεξε ο Θεός να γίνει η Μάνα του Γιού Του. Και οι Άγγελοι εκείνη την ημέρα που ήλθε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ να της πει ότι θα γεννήσει τον Υιό του Θεού, θαύμαζαν την απλότητα και την ταπείνωση της. Το δέχτηκε τόσο απλά, τόσο ταπεινά, τόσα υπάκουα.

Αλλά πιο πολύ οι Άγγελοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν αυτό το μυστήριο που γινότανε, που εκλήθησαν να σκεπάζουν την Μάνα του Ιησού, για να μην βλέπει ο σατανάς αυτό που γινόταν εκείνη την ημέρα.

-Ποιο μυστήριο γινότανε;

Θήλαζε ο Υιός του Θεού το γάλα μιας γυναίκας!

Τότε έβλεπαν οι Άγγελοι φωτεινή ακτινοβόλα δέσμη του Αγίου Πνεύματος, να φεύγει από την καρδιά του Θεού Πατέρα και να πηγαίνει στα στήθια αυτής της γυναίκας και να μεταμορφώνεται σε γάλα και να θρέφει η ίδια αυτή γυναίκα τον ίδιο του τον Γιό.

Και να απολαμβάνει ο ίδιος ο Θεός Πατέρας μέσα από αυτά τα σπλάχνα, μέσα από τα στήθη την μητρότητα που έδινε, αλλά δεν είχε. Δεν είχε ο ίδιος να απολαύσει.

Γιατί ο Θεός αγαπούσε τόσο μητρικά τον άνθρωπο, τόσο ερωτικά, αλλά δεν υπήρχε κανείς να Του το ανταποδώσει.

-Ποιος υπήρχε που να ήταν τόσο μάνα που θα μπορούσε να του ανταποδώσει αυτή την μητρική φοβερή αγάπη που είχε;

Τότε ευδόκησε μέσα από την Παναγία να θηλάζει ο ίδιος ο Θεός την απόλυτη αγάπη και ευσπλαχνία, όσο ήταν βέβαια δυνατόν στο ανθρώπινο γένος.  

Σ’ αυτό το κοριτσάκι είδε ο Θεός ό,τι ονειρευόταν να είναι ο άνθρωπος.

Τι ονειρευόταν ο Θεός να γίνει ο άνθρωπος;

Η εικόνα Του!

Σ’ αυτό το κοριτσάκι έβλεπε την απόλυτη εικόνα Του.

Αυτό το κοριτσάκι που έθρεψε με το γάλα τον Γιο του Θεού, επέτρεψε ο Θεός να γίνει, όχι μόνο η Μάνα του Γιού Του, αλλά και η Μάνα η δικιά Του.

Να γίνει όχι μόνο η Βασίλισσα του Γιού Του, αλλά και η Βασίλισσα η δικιά Του.

Όχι μόνο η Βασίλισσα του κόσμου, αλλά και η Βασίλισσα η δικιά Του.

Όχι μόνο η Βασίλισσα της δημιουργίας, αλλά και η Βασίλισσα των πάντων, ότι ο Θεός ήταν και είχε φτιάξει.

Γι’ αυτό και στο απόλυτο βάθος της καρδιάς του Θεού δεν θα βρεις κανέναν άλλο, εκτός από τον Γιό Του τον μονογενή σαν Θεό και Άνθρωπο, και την Μητέρα Του, την Βασίλισσα όλου του κόσμου.

Γι’ αυτό και δεν μπορεί να αρνηθεί τίποτα σ’ αυτούς τους δύο.

Αυτή είναι η Μητέρα μας.

Αυτή είναι η Βασίλισσά μας Μαριάμ.

Αυτή την αγάπη της έχει ο Θεός Πατέρας.

Αυτή την αγάπη μας έχει όμως και η ίδια.

Γιατί ήταν, είναι και θα είναι η μόνη που θα σπλαχνίζεται τους ανθρώπους τόσο, που αγγίζει η αγάπη και η ευσπλαχνία της, την ίδια την αγάπη και την ευσπλαχνία του Θεού Πατέρα.

Και την έβαλε ο Θεός Αυτήν να μας διδάξει πώς θα αγαπήσουμε τον Γιό Του.

Και έβαλε τον Γιό Του να μας πει, πως εμείς κρατώντας Του το χέρι θα μας ανεβάσει στην καρδιά του Θεού Πατέρα, στο ουράνιό Του Βασίλειο.

Γι’ αυτό και είπε:

«Όσοι θα αγαπούν τον Γιό Μου, όσοι θα ερωτευτούν τον Γιό Μου, όσοι θα λατρέψουν τον Γιό Μου, όσοι θα βάλουν το άγιό Του Όνομα στον νου, στα χείλη και στην καρδιά τους, τότε αυτούς θα τους κρατήσω Εγώ ο ίδιος ο Πατέρας μέσα στα βάθη της στοργικής Μου τρυφερής καρδιάς. Γι’ αυτούς θα Είμαι Μάνα και Πατέρας».

Σήμερα λυπούνται οι Άγγελοι που βγήκε ο άνθρωπος από τον παράδεισο. Αλλά όμως και χαίρονται, γιατί τους δόθηκε η ευκαιρία από τον Θεό να εξασκήσουν ένα άλλο λειτούργημα που τους δόθηκε από τον Θεό σαν εντολή. Να φρουρούν και να προστατεύουν τον άνθρωπο, την εικόνα του Θεού.

Δεν τους επιτρέπεται να διδάσκουν τον άνθρωπο. Γιατί είναι από τον Θεό μόνο ο άνθρωπος να διδάσκει άνθρωπο και άνθρωπος να σώζει τον συνάνθρωπό του. Έτσι είναι από τον Θεό. Αλλά οι Άγγελοι να στέκονται πάντα δίπλα μας, για να μας κατευθύνουν, για να μας φωτίζουν και να μας λένε ποιο είναι το θέλημα του Θεού.

Τους δόθηκε όμως και κάτι άλλο, που θέλω να δώσετε μεγάλη σημασία και προσοχή.

Με την βάπτισή μας, μας δόθηκε άγγελος να μας υπηρετεί πιστά και να είναι δίπλα μας. Και αυτός αργότερα να παίρνει τη ψυχή μας και να την ανεβάζει στον θρόνο του Θεού.

Δόθηκε εντολή Άγγελοι να βρίσκονται στη γη. Δεν είναι μόνο οι Άγγελοι αυτοί που βρίσκονται στον ουρανό και δοξάζουν τον Θεό, αλλά Άγγελοι να βρίσκονται στη γη.        

Όπως οι δαίμονες δεν βρίσκονται μόνο στα καταχθόνια, αλλά βρίσκονται και στη γη, πολλές φορές μάλιστα παραμορφωμένοι προσπαθώντας να μας διεγείρουν στο κακό και στο πονηρό, σε κάθε τι σατανικό.

Να θυμηθώ την ιστορία εκείνη που είχαμε διαβάσει με το παλικάρι εκείνο που έλεγε τους χαιρετισμούς της Παναγίας:

Φωτίστηκε ένας άγιος Γέροντας από τον Θεό να πάει να βρει μια συμμορία ληστών, που λυμαίνονταν την γύρω περιοχή. Ήταν άγριοι άνθρωποι και έμεναν ψιλά στα βουνά.

Τότε ζήτησε από τον αρχηγό των ληστών, ο οποίος σεβότανε τον άγιο Γέροντα, να του δείξει όλους τους ληστές του.

Αφού τους είδε όλους ο άγιος Γέροντας, ρώτησε τον αρχηγό των ληστών:

-Δεν υπάρχει κανένας άλλος;

-Ναι, υπάρχει ακόμα ένας. Είναι στα μαγειρεία, απάντησε ο αρχιληστής.

-Φώναξέ τον και αυτόν εδώ. Θέλω να τον δω.

Όταν ήρθε αυτός ο ληστής από τα μαγειρεία, τον ρώτησε ο άγιος Γέροντας:

-Εσύ τι θέλεις εδώ; Σε εξορκίζω στο όνομα του Θεού, σε δένω στο όνομα του Θεού, να μας αποκαλύψεις τι είσαι.

Τότε εκείνος ομολόγησε:

-Είμαι δαίμονας, που στάλθηκα από τον πατέρα μου τον Εωσφόρο να πάρω τη ψυχή του ληστή. Περιμένω την ημέρα εκείνη που δεν θα πει τις προσευχές σ’ Εκείνην (εννοούσε την Παναγία την Μαριάμ), για να του πάρω τη ψυχή.

Τον είχε μάθει η μάνα του από μικρός να λέει τους Χαιρετισμούς της Παναγίας.

Φανταστείτε τι δύναμη έχουν οι Χαιρετισμοί.

Τότε αμέσως ο άγιος Γέροντας τον σταύρωσε και είπε:

-Στο όνομα του Θεού σε διατάζω να κατέβεις στα τάρταρα από εκεί που ήρθες.

Και αμέσως εξαφανίστηκε!

Μήπως μέσα στην Παλιά Διαθήκη δεν διαβάζουμε για έναν Άγγελο που βρέθηκε κοντά στους ανθρώπους και έζησε ανάμεσα στους ανθρώπους;

Μέσα στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει η ιστορία του Τωβία και του Τωβίτ.

Άγγελος που ζει ανάμεσά τους, μιλάει σαν άνθρωπος, περπατάει σαν άνθρωπος και αγνοούν ότι είναι άγγελος. Στο τέλος αποκαλύπτεται.

-Ποιος ήταν ο άγγελος αυτός;

-Ο ίδιος ο Αρχάγγελος Ραφαήλ.

Πόσες φορές βρέθηκαν δαίμονες ανάμεσά μας με κύριο σκοπό να μας ρίξουν στις αμαρτίες και να μας υποδουλώσουν στα δίχτυα του σατανά.

Διάβαζα πριν από λίγο μια ιστορία από τον βίο του Γέροντα Παϊσιου, που ζούσε στο Άγιο Όρος. Ένα παλικάρι, κάποιος Γιωργάκης, που ήταν μπλεγμένος με τη μαύρη μαγεία, όταν ήταν στο Θιβέτ, είχε πάει στο κελί του να τον επισκεφτεί.

Τον είχε πάρει ο θείος του από πολύ μικρό παιδάκι και τον πήρε στο Θιβέτ.

Εκεί τον εκπαίδευσαν στα ανώτερα επίπεδα της μαγείας και του σατανισμού.

Έφτασε στο σημείο να μεταφέρεται από το ένα σημείο στο άλλο με ευκολία. Να έχει τέτοια φοβερή δύναμη που να μην μπορεί κανείς να του αντισταθεί.

Όταν κάποτε βρέθηκε σ’ ένα κακόφημο νυκτερινό κέντρο -γιατί εκεί πηγαίνουν όλα τα δαιμόνια- πήγε και βρήκε μια κοπέλα. Ήταν μια γυναίκα κακόφημη και έριχνε τους άντρες.

Αυτός βέβαια έβλεπε τους δαίμονες. Οι άλλοι άνθρωποι δεν τους έβλεπαν.

Σε κάποια στιγμή την ρώτησε:

-Εσύ τι θέλεις εδώ;

-Με έστειλε ο πατέρας μου ο Εωσφόρος, για να ρίχνω τους ανθρώπους στην αμαρτία.

Φανταστείτε τι κάνει ο σατανάς για να ρίξει τους ανθρώπους.

Δαίμονες έχουν πάρει ανθρώπινη μορφή!

Σε πόσες αποκαλύψεις μας ομολογούν ότι έχει στείλει ο Εωσφόρος δαίμονες αγγελιοφόρους για να συντονίσουν το έργο του πατέρα τους Εωσφόρου για την πτώση των ανθρώπων. Γιατί τώρα ζήτησε ο Εωσφόρος από τον Θεό Πατέρα να επιτραπεί στους ανθρώπους μόνοι τους να διαλέξουν το δρόμο που θέλουν να ακολουθήσουν.

Των αγγέλων ή των δαιμόνων;

Τον δρόμο του Θεού με όλες αυτές τις στενές δήθεν διδασκαλίες κατά την γνώμη του σατανά; Ή την άνεση, την ελευθερία και την ηδονή που παρέχει ο ίδιος;

Πάντα ήλπιζε ο σατανάς ο Εωσφόρος ότι θα τα κατάφερνε να κερδίσει τον θρόνο αυτού που τον είχε πρωτομισήσει.

-Ποιος ήταν αυτός που πρωτομίσησε ο Εωσφόρος;

-Ο Ιησούς Χριστός.

Δεν μπορεί να καταργήσει ο Εωσφόρος τον Θεό Πατέρα, γιατί ξέρει ότι Αυτός τον δημιούργησε.

-Τι όμως θέλει να καταργήσει;

Τον θρόνο του Γιού Του! Τον θρόνο Του Μοναχογιού Του!

-Γι’ αυτό, όταν θα έρθει, πώς θα παρουσιαστεί; Σαν αντίθεος; Ή σαν αντίχριστος;

-Σαν αντίχριστος!

Θέλει να του δοθεί η ευκαιρία να πείσει τους ανθρώπους να τον ακολουθήσουν και να καθίσει σαν θεός, όπως είναι ο Υιός του Θεού, στον θρόνο του Υιού του Θεού!!!

Γι’ αυτό και το μίσος του είναι απεριόριστο εναντίον του Χριστού.

Γι’ αυτό και όταν θα έρθει θα ονομάζεται αντίχριστος.

Το καταλαβαίνετε;

Γι’ αυτό και προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν υπάρχει ο Χριστός.

Δεν μας αγαπάει ο Θεός.

Δεν είναι εύσπλαχνος ο Θεός.

Και σας ζητάει πράγματα ανόητα:

«Ελάτε σε μένα που έχω ελευθερία».

-Τολμά να τα βάλει με τον Θεό Πατέρα;

Δεν τολμάει. Όμως τολμάει να διεκδικεί τη θέση του Υιού του Θεού.

Γι’ αυτό θέλει να πάρει τη θέση του Υιού του Θεού και να γίνει θεός στον θρόνο Του.

Και όπου λατρεύτηκε ο Θεός, αυτός τώρα να γίνει ο δυνατός.

Γι’ αυτό και θέλει να κατακτήσει όλες αυτές τις ψυχές που ονομάζονται χριστιανοί.

Προσπαθώ να σας τα πω απλά για να τα καταλάβετε.  

Η θεολογία δεν είναι εύκολη να ερμηνεύεται. Αλλά προσπαθώ όσο το δυνατόν πιο απλά για να τα καταλάβετε.

Γι’ αυτό, εμείς όλοι σαν χριστιανοί, τι πρέπει να κάνουμε;

Να έχουμε πολύ έρωτα και αγάπη στον Θεό Πατέρα, αλλά και στον Γιό Του.

-Αυτόν τον έρωτα στον Γιό Του, ποιος θα μας τον διδάξει;

Η Μητέρα Του. Αυτή που Τον λάτρεψε. Αυτή που Τον αγάπησε.

Είναι η μόνη – και τολμώ αυτό να το πω, γιατί σε μία αποκάλυψη ενός παιδιού του Θεού είπε- ότι είναι η μόνη που περπάτησε τον Άδη! Είχε τέτοια αγάπη και ευσπλαχνία που λυπήθηκε ακόμα και τους δαίμονες για το κακό που τους βρήκε. Γιατί και οι δαίμονες βασανίζονται από τον Εωσφόρο και από τους αντίστοιχους αρχαγγέλους του Εωσφόρου.

Πόσες φορές διαβάζουμε να ομολογούν οι δαίμονες ότι δεν μπορούν να φύγουν από μια ψυχή, γιατί θα τους δείρουν πολύ και θα υποφέρουν.

Το καταλαβαίνετε;

Σ’ ένα εξορκισμό, όταν ένας άγιος ιερέας τον διέταζε να βγει, τι έλεγε ο δαίμονας;

«Προτιμώ να με δέρνει η δύναμη του Θεού και η Μάνα Του, παρά να με δέρνει ο Εωσφόρος στον Άδη».

Φανταστείτε τι τραβάνε οι ίδιοι και πόσο υποφέρουνε!

Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι σημαίνουν όλα αυτά.

Γι’ αυτό η ημέρα η σημερινή, είναι ημέρα αποφάσεων.

Είναι η ημέρα επιλογής.

Ποιο δρόμο θα διαλέξουμε;

Τον δρόμο των Αγγέλων; Ή των δρόμο των δαιμόνων;

Εάν επιλέξουμε τον δρόμο των δαιμόνων είναι πολύ εύκολο. Γιατί μπορούμε να κρατήσουμε τη ψευτιά μας, την κατάκρισή μας, τον εγωισμό μας, τους φθόνους μας, τις κακίες μας, την ασυδοσία μας, τις σαρκικότητές μας. Είναι εύκολος δρόμος. Ηδονιστικός δρόμος. Άνετος δρόμος. Είναι η πλατεία οδός. Το τέρμα της όμως δεν είναι καλό!

Όσοι επιλέξετε των δρόμων των αγγέλων, τότε πρέπει να αλλάξετε ζωή.

Όσοι επιλέξουμε τον δρόμο των Αγγέλων, πρέπει να ζούμε σαν Άγγελοι.

Η ζωή μας εδώ πρέπει να είναι αγγελική.

Όχι όπως ζούσαμε μέχρι τώρα. Τώρα θα γίνει πιο εμφανής, γιατί ο ίδιος ο Θεός λέει, ότι οργίστηκε τόσο πολύ για την ασέβεια των ανθρώπων που πληγώνουν συνέχεια τον Γιό Του. Σαν Πατέρας δεν ανέχεται άλλο να πληγώνουν τον Γιό Του.

Γι’ αυτό, ένα βήμα πριν από τον όλεθρο και την καταστροφή, μας φωνάζει και μας διαλαλεί.

Είναι τόσο κοντά όλα αυτά που έρχονται, είναι τόσος ο όλεθρος που θα έρθει, που θα κοιμηθούν χίλιοι και θα ξυπνούν τρεις.

Θα κοιμηθούν πολλά έθνη από βραδύς και θα πουν: «Τι ωραία που περνάμε».

Και όταν θα ξυπνήσουν, θα δουν τέτοιο πόλεμο της φύσης, τέτοιο πόλεμο του σατανά, τέτοια φοβερή κακία του ανθρώπου, που ο ίδιος ο άνθρωπος θα καταστραφεί.

Έθνη θα εξαφανιστούν. Κράτη θα χαθούν. Η γη θα συνταράσσεται από σεισμούς. Και θα γίνει και αυτό που σήμερα είπε το τροπάριο: «Ο ήλιος και η σελήνη μετατράπηκε σε αίμα».

Αυτό θα γίνεται.

Ο ίδιος ο Θεός λέει ότι είμαστε ένα βήμα πριν από τον όλεθρο.

Η ίδια η Παναγία ομολογεί σε πολλούς ότι αυτή η χρόνια που μπήκαμε, το 2012, είναι η έναρξη των χρόνων της Αποκάλυψης.

Και τώρα, λέει ο Θεός, σας φωνάζω όλους παιδιά Μου. Συνέλθετε πριν είναι αργά.

Θα είχαν ξεκινήσει τα πράγματα τα φοβερά πιο νωρίς, αλλά οι προσευχές των αγίων ανθρώπων συγκρατούσαν την οργή και έδιναν παράταση στον χρόνο, για να προετοιμαστούν.

Λέει ο Θεός:

«Όσοι μείνουν στην καρδιά Μου, Εγώ θα τους κρύψω. Όσοι θα θελήσουν στην αγκαλιά Μου να ανέβουν, Εγώ θα τους σκεπάσω. Αυτοί που θα Με αρνηθούν, θα τους αρνηθώ. Αυτοί που δεν θα Με πιστεύουνε, Εγώ δεν θα τους ξέρω. Τα σπίτια εκείνα που θα Με σεβαστούν, Εγώ θα τα ευλογήσω. Θα διατάξω τους αγγέλους από το τάγμα που Αρχαγγέλου Μιχαήλ να φρουρούν τα σπίτια αυτά. Φτάνει μονάχα ένα πράγμα να κάνουνε: Στο σπίτι τους μέσα πρέπει να εγκαταστήσουν ξανά τον θρόνο Μου».

-Ποιον εννοεί θρόνο Του;

Το εικονοστάσι, που κάποτε είχαμε και τώρα δεν έχουμε.

Που κάποτε προσευχότανε όλη η οικογένεια και τώρα δεν προσεύχεται.

Που κάποτε ικετεύαμε όλοι τον Θεό να μας ευλογεί και τώρα δεν το κάνουμε.

-Πως θα μας ευλογήσει ο Θεός;  

Γι’ αυτό σας ικετεύω όλους, θα έλεγα καλύτερα όλος ο ουρανός σας ικετεύει, όλοι οι Άγγελοι και οι Άγιοι σας ικετεύουν, αποκαταστήστε τον θρόνο του Θεού στα σπίτια σας.

Αποκαταστήστε τον θρόνο του Θεού.

Πάρτε την εικόνα του Θεού που μισεί ο σατανάς.

Πάρτε τον σταυρό τον ένδοξο που φοβάται ο σατανάς.

Πάρτε την Μάνα την Αγία στην οποία δεν μπορεί να κάνει τίποτα ο σατανάς. Δεν έχει δύναμη καθόλου πάνω της.

Πάρτε τους φίλους του Θεού, τους Αγίους και στολίστε τα σπίτια σας.

Αφαιρέστε τις φωτογραφίες, τα ινδάλματα τα ψεύτικα που έχουν βάλει τα παιδιά σας. Το σπίτι σας ξανακάντε το οίκο Θεού. Ας γίνει «κατ’ οίκον εκκλησία» το σπίτι σας και προσεύχεστε.

Όσοι δεν το κάνουν τώρα που τους δίνεται η ευκαιρία, μετά θα μετανιώσουν οι ίδιοι πάρα πολύ. Πάρα πολύ θα μετανιώσουν. Δεν ξέρω μονάχα, αν θα έχουν άλλη ευκαιρία να το ξανακάνουν, γιατί τότε θα φανεί και ο δόλος τους:

«Εντάξει τώρα καλά είμαστε. Όταν θα έρθει, θα δούμε».

Μόνο ένας δόλιος τα λέει αυτά. Αυτές είναι του σατανά έξυπνες καταστάσεις.

Σας διαβεβαιώ, όπως μας διαβεβαιεί ο ουρανός, ότι είμαστε πάρα πολύ κοντά σ’ αυτό το κακό που έρχεται. Σας είπα κάποτε να μαζεύετε και τρόφιμα τουλάχιστον για ένα εξάμηνο.

Εγώ θα ήθελα και παραπάνω. Γιατί αυτά που θα συμβούν θα είναι τόσο απρόοπτα, τόσο γρήγορα, τόσο δραματικά, που και να θέλετε αργότερα να αγοράσετε, δεν θα βρίσκετε τρόφιμα. Γιατί τα σούπερ-μάρκετ θ’ αδειάσουνε και τα χρήματα δεν θα υπάρχουν καθόλου στις τσέπες σας. Το κακό θα γίνει τόσο γρήγορα. Μόνο ο πανικός ενός κακού κάνει όλους τους ανθρώπους να πέφτουν με τα μούτρα πάνω στα τρόφιμα και αμέσως όλα να αδειάζουν.

Να πιστέψω αυτό που μου είπε μια κοπέλα, που ήρθε από ένα Υπουργείο;

«Μας έχουν πει οι σύμβουλοι του τάδε Υπουργού, να μαζέψουμε ακόμα και φάρμακα, γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχουν και αυτά. Να τα πείτε μεταξύ σας και στις οικογένειές σας, όπως και με τα τρόφιμα. Αλλά αυτό μην το πείτε παραπέρα για τον πανικό που μπορεί να δημιουργηθεί».

Προσέχετε καλά, γιατί τα πράγματα δεν είναι καλά.

Αλλά, λέει ο Θεός, και όσοι έχετε τρόφιμα, νομίζετε ότι με αυτά θα ζήσετε;

Εάν Εγώ δεν τα ευλογώ, εσείς ούτε με αυτά μπορείτε να ζήσετε.

Γι’ αυτό, ό,τι έχετε στο σπίτι σας, καθώς και τα τρόφιμα που σας λέω να μαζέψετε, να τα ευλογήσετε με τις προσευχές σας. Να τα ευλογήσει ο Θεός με τις προσευχές σας.

Το καταλαβαίνετε αυτό που σας λέω;

Θα αρχίσετε να προσεύχεστε.

Μην νομίζετε ότι είμαι φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Σε όλο τον κόσμο ο Θεός στέλλει μηνύματα σε όλους τους δικούς Του ανθρώπους, σε όλα τα δικά Του τα παιδιά.

Σαν Αγγέλους τους στέλλει να πουν:

«Πληροφορήστε τα παιδιά Μου γι’ αυτό το κακό που έρχεται. Και θα είναι τόσο μεγάλο, τόσο τραγικό…».

Μια φορά ένα παιδάκι ζήτησε από την Παναγία, που είναι Μάνα όλων μας, να είναι η Μάνα Του. Πήρε την εξής απάντηση:

«Εγώ πάντα θα είμαι η Μάνα σας. Αλλά σας δίνω και τις παραμάνες να σας προστατεύουν. Τις Αγίες μου. Τις μάνες τις Αγίες του ουρανού που θα σας προσέχουν, όπως σαν να ήσασταν τα δικά μου τα μωρά. Γιατί μέσα στα στήθια μου καίει τόσος πόνος, τέτοια πληγή, που μόνο τον μικρό μου Γιό μπορώ να κρατώ τώρα στην αγκαλιά μου».

Αυτά τα λέει, γιατί ξέρει ότι έρχεται ο δεύτερος μεγάλος διωγμός Του!

Ξέρετε τι σημαίνει αυτό για μία Μάνα να νιώθει την μητρική πληγή, που ο Γιός της σε λίγο θα ξαναβασανιστεί; Θα ξαναπεριφρονηθεί; Θα ξαναβριστεί; Θα ξαναβλαστημειθεί; Θα ξαναδιωχθεί;

Θα είναι διωγμός τόσος μεγάλος, που θα απαγορευτεί ακόμα και η θεία Λειτουργία.

Θα απαγορευτεί η τροφή του Θεού, που είναι η Θεία Κοινωνία. Κρυφά θα γίνονται πολλά.

Δεν ξέρω πως θα γίνει, αλλά ξέρω ότι θα γίνει, γιατί έτσι λέει ο ουρανός.

Όλος ο κόσμος θα υποφέρει. Θα είναι κάτι που θα πιάσει όλο τον κόσμο απ’ άκρη σε άκρη.

Όμως υπάρχει η διαβεβαίωση και της Παναγίας και του ίδιου του Θεού Πατέρα στα παιδιά Του που λέει:

«Όσοι Με αγαπάτε, όσοι Με πιστεύετε, όσοι Με μνημονεύετε, όσοι ζείτε με το Όνομά Μου και την Αγία Μου Μορφή, όσοι έχετε ερωτευτεί τον Γιό Μου και Τον κρατάτε στην καρδιά σας σαν Γιό σας μικρό, όπως Τον κράτησε η Παναγία και Τον γεμίζετε με τα χάδια και τα φιλιά, όπως έκανε και η Μαμά Του, η Βασίλισσα Μου Μαριάμ, όσοι θα Τον κρατήσετε σαν Βρέφος, Εγώ θα σας προστατέψω.

Όπως δεν άφησα να πάθει τίποτα η Βασίλισσά Μου Μαριάμ, έτσι δεν θα πάθετε και εσείς. Αλλά και όλοι όσοι θέλετε να Τον κρατήσετε σαν πληγωμένο Βασιλιά πάνω στον σταυρό, μην ξεχνάτε να γεμίζετε με φιλιά και με χάδια τα χέρια Του τα πληγωμένα που σας ευλογούσε και σας ευλογεί, τα πόδια Του τα πληγωμένα που έμπαινε στα σπίτια σας για να σας ευλογήσει, την καρδιά Του που μέσα σ’ αυτήν σας έβαζε και σας έδινε τον έρωτά Του, την αγάπη Του και την προστασία Του, και το άγιό Του κεφάλι, αυτό που μόνο εσάς, τα δικά Του αγαπημένα παιδιά, είχε μέσα στο μυαλό Του, εσείς φροντίσατε να Του βάλετε ένα ακάνθινο στεφάνι. Μην αφήσετε ποτέ την πληγή Του στο στήθος να μεγαλώσει πιο πολύ...

Εγώ θα ευλογήσω όλες εκείνες τις καρδιές, που θα αγαπήσουν τον Γιό Μου μητρικά, όπως Εγώ σας αγαπώ μητρικά. Όλες εκείνες τις καρδιές, τις μάνες και τους πατεράδες, που θα αγαπήσουν τον Γιο Μου σαν Βρέφος και θα Τον κρατήσουν στην αγκαλιά τους, όπως Τον κράτησε η Βασίλισσά Μου Μαριάμ, αλλά και ο Άγιος Γέροντας Ιωσήφ, Εγώ θα τους σκεπάσω.   Τι φοβερό πράγμα! Στους άντρες λένε να αγαπούν τον Γιό Του, όπως ο Άγιος Γέροντας Ιωσήφ. Τον αγαπούσε πολύ ο Άγιος Γέροντας Ιωσήφ τον Ιησού.

Μέσα στην αγκαλιά του τον έχωνε και στις βόλτες που πήγαινε χωρίς να ξέρει ότι είναι ο Υιός του Θεού, Του μιλούσε για τον ουρανό, για τον Πατέρα, για την δημιουργία, κι εκείνο χαμογελούσε το Παιδί τόσο γλυκά, γιατί ο γήινος πατέρας Του αγνοούσε ότι ήταν ο Δημιουργός.

Το ίδιο και η Μητέρα Του η Μαριάμ. Πόσες φορές γονάτιζε και Του μιλούσε για τον άλλο τον Θεό Πατέρα, κι Εκείνος της έλεγε τέτοια πράγματα, που απορούσε πως το Μικράκι της ήξερε τόσα πράγματα για τον ουρανό. Αγνοούσε ποιος ήτανε στην αρχή. Αργότερα της αποκαλύφτηκε ότι δεν ήταν μόνο Γιός Της, αλλά και ο Γιός του Θεού, ο ίδιος ο Μεσσίας που θα ερχότανε για να σώσει τον κόσμο.

Γι’ αυτό και αργότερα, πως Τον φώναζε;

«Γιέ Μου και Θεέ Μου».

-Τι ψάλλουμε τον Δεκαπενταύγουστο στις παρακλήσεις της Παναγίας;

«Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε, Γεσθημανή τω χωρίω, κηδεύσατε μου το σώμα, κι Εσύ Υιέ και Θεέ Μου, παράλαβέ μου το πνεύμα».

Μας δίνει ο ίδιος ο Θεός Πατέρας το δικαίωμα και αυτή την μεγάλη τιμή, να Τον αγαπάμε σαν Γιό μας και σαν Θεό μας. Να Τον λατρεύουμε σαν Θεό μας και να Τον κρύβουμε στην καρδιά μας με την ίδια αγάπη και λατρεία που έχει μια μάνα στο δικό της βρέφος.

Γι’ αυτό, αγαπήστε Τον τώρα!

Ξεκινάτε τώρα!

Να Τον φωνάζετε «Γιέ Μου και Θεέ Μου», σαν την Μαριάμ.

Να έχει το θάρρος η Παναγία να σας αφήνει αυτόν τον Μικρούλη μέσα στην δικιά σας την καρδιά.

Είναι ο μόνος που σαν Άγιος θα απαλείψει όλους τους πόνους της ζωής σας, θα διώξει τα σκοτάδια της ψυχής σας και θα σας κάνει αγίους και αγνούς, αθώους και καθαρούς, όπως είναι ο Ίδιος.

Και όσοι Τον αγαπήσετε σαν πληγωμένο Βασιλιά, κρατάτε Τον με τον σταυρό συνέχεια στην καρδιά σας. Δεν πρόκειται να σας πειράξει ο σατανάς. Δεν πρόκειται να πάθετε τίποτα περισσότερο. Δεν λέω ότι δεν θα πονέσουμε με αυτά που έρχονται. Γιατί και μόνο που θα βλέπουμε τους άλλους να υποφέρουν, θα υποφέρουμε.

Αλλά ένα να ξέρετε:

Θα μας δώσει τέτοια δύναμη, τέτοιο κουράγιο, τέτοια φοβερή παρουσία, που θα συμβαίνουν στη ζωή μας, στα σπίτια μας, στα παιδιά μας, σ’ εμάς τέτοια θαύματα, που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ. Θα είναι η ζωή μας, η επιβίωσή μας και η δοξολογία μας στον Θεό ένα μεγάλο θαύμα. Γιατί έτσι θα Τον δοξολογούμε πιο πολύ. Θα Τον εμπιστευόμαστε πιο πολύ. Θα Τον υπακούμε πιο απόλυτα και θα αφηνόμαστε μέσα στην καρδιά Του σαν τέλειες εικόνες δικές Του.

Σας εύχομαι σήμερα τέτοια μέρα φοβερή, που οι θεόφρονες θλίβονται για την πτώση και αγωνιούν πώς θα αποκαταστήσουν μέσα τους το Άγιο Πνεύμα για να ανέβουν στον ουρανό και οι αλλόφρονες πανηγυρίζουν για την πτώση, γιατί ο αρχηγός και ο πατέρας τους Εωσφόρος σήμερα ετοιμάζει την κωμωδία των καρνάβαλων, να αλλάξετε ζωή.

Γι’ αυτό, εγώ ήθελα ένα πράγμα να σας παρακαλέσω. Κανένα δικό μου πνευματικό παιδί δεν θέλω να ντυθεί καρνάβαλος. Ούτε για πλάκα δεν θα ντυθεί. Τίποτα δεν θα βάλετε.

Να ξέρετε ότι θα πρέπει από τώρα να ξεχωρίζετε πλέον σε ποιον ανήκετε.

Ή στον Πατέρα μας θα ανήκουμε τον ουράνιο;

Ή στον σατανά;

Αυτά πρέπει να τα ξεχωρίσουμε και να τα τελειώνουμε.

Και να ξέρετε ένα πράγμα:

Όσοι θα Τον ομολογήσουν τώρα και θα Τον ομολογούν καθημερινά, θα ζούνε το μεγάλο θαύμα, που ο Θεός θα κάνει στον καθένα μας προσωπικά.

Σας εύχομαι, στην καρδιά σας να χύσει ο Θεός άπλετα τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Να κάνει την καρδιά σας ένα ηφαίστειο καμίνι για Εκείνον και ο έρωτάς σας για Εκείνον να είναι σαν τη λάβα. Να Τον ονομάζετε σε κάθε στιγμή.

Μου έκανε εντύπωση με τι λατρεία όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι αγαπούν τις ομάδες τους.

-Έτσι δεν είναι Γιώργο;

Όταν έρθει η ώρα του ποδοσφαίρου δεν τους συγκρατείς με τίποτα.

Μα και το παιδί τους να είναι στο νοσοκομείο, προτιμούν να πάνε να δουν το ποδόσφαιρό!        

Όταν έρθει η ώρα του ποδοσφαίρου, όλα ακυρώνονται!

Η οθόνη γίνεται η βασίλισσα της καρδιάς τους!

Η ομάδα τους και τίποτε άλλο!

Θυμάμαι κάποτε έναν άντρα που γεννιόταν το παιδί του στο νοσοκομείο, αλλά επειδή εκείνη την ημέρα έπαιζε η ομάδα του, δεν πήγε στο νοσοκομείο!

Πήγε πρώτα να δει το ποδόσφαιρο και μετά πήγε στο νοσοκομείο!

Τέτοια ανοησία!

Αν μπορούσα να ζητήσω από τους ποδοσφαιρόφιλους και από όλους τους ανόητους που ακολουθούν τις μεγάλες κομματικές ομάδες, να μπορούσαν να δώσουν λίγο από αυτόν τον έρωτα που έχουν για το ποδόσφαιρο, να αγαπήσουν τον Χριστό.

Αν δώσουν λίγο από αυτόν τον έρωτα που έχουν για το κόμματά τους, να αγαπήσουν τον Χριστό, πιστέψτε με ο κόσμος θα ήταν γεμάτος αγίους. Γεμάτος αγίους θα ήτανε.

Αν εσείς μάνες δίνατε λίγη από αυτήν την αγάπη που έχετε στα παιδιά σας στον Ιησού, θα ήσασταν άγιες μάνες. Γιατί μέσα από τα στήθη σας είχατε την αίσθηση ότι δίνατε την ώρα του θηλασμού το γάλα σας; Λάθος! Μέσα από τα στήθη σας ο Θεός θα ήθελε να δώσει στο παιδί σας τα δύο κορυφαία πράγματα που έχει ανάγκη το παιδί σας, την αγάπη και την ευσπλαχνία.

-Αλλά πως θα τα δώσει, όταν εσείς είσαστε άσπλαχνες;

-Πως θα τα δώσει, όταν εσείς δεν έχετε αγάπη;

-Πως θα τα δώσει σε μια καρδιά που είναι γεμάτη ψέματα, βλαστήμιες, κρίσεις, συκοφαντίες, εγωισμούς, φθόνους, ζήλιες κλπ;

-Πως θα τα δώσει;

Γι’ αυτό τώρα που αποφασίζετε να κρατήσετε τον Γιό του Θεού, σαν δικό σας παιδί στην αγκαλιά σας και μέσα στα στήθια σας να κρατάτε το σύμβολο το ένδοξο του σταυρού και τον πληγωμένο Βασιλιά σας, αλλάξτε τα όλα.

Αγαπήστε Αυτόν που αξίζει να αγαπιέται, γιατί σε λίγο θα χαθείτε κι εσείς εσείς και τα όνειρά σας.

Θα δείτε τον σατανά να σας λέει:

«Δεν λάτρεψες ποτέ τον Θεό. Τον κορόιδευες. Και τα πέντε λεπτά που Του χάριζες στην προσευχή και έλεγες «αχ προσευχήθηκα», ήταν μια μεγάλη κοροϊδία. Ποτέ η προσευχή σας δεν ανέβηκε πάνω από την ταράτσα του σπιτιού σας, αφού η καρδιά σας ήταν εδώ στη γη».

Αυτό σας εύχομαι:

Η καρδιά σας να γεμίσει από αγάπη και έρωτα για τον πληγωμένο Βασιλιά μας Ιησού. Αμήν.

Zoiforos.GR

Latest from Zoiforos.GR

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR