Ζωηφόρος

Κυριακή Ε΄ Λουκά

Κυριακή Ε΄ Λουκά

Το Ευαγγέλιο και το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής

η απόδοσή τους στην νεοελληνική

και κήρυγμα επί του Ευαγγελίου.

***

Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο

Κεφ. 16, χωρία 19 έως 31

Ο πλούσιος καὶ ὁ φτωχὸς Λάζαρος

ΙΣΤ΄ \ 19 ῎Ανθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. 20 πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος 21 καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. 22 ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. 23 καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾿Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. 24 καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ ᾿Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. 25 εἶπε δὲ ᾿Αβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· 26 καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. 27 εἶπε δέ· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου· 28 ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. 29 λέγει αὐτῷ ᾿Αβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. 30 ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ ᾿Αβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. 31 εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Είπεν ο Κύριος· ήταν ένας άνθρωπος πλούσιος καν ντυνόταν στα κόκκινα και στα βυσινιά και τρωγόπινε και καλοπερνούσε κάθε μέρα σε μεγάλη πολυτέλεια. Κι ήταν ένας φτωχός πού τον έλεγαν Λάζαρο, ριγμένος έξω από τη θύρα του πλούσιου. Ήταν πληγιασμένος και προσπαθούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα πού έπεφταν από το τραπέζι του πλούσιου. Ήταν σε τέτοια εγκατάλειψη, ώστε και τα σκυλιά ακόμα έρχονταν καν έγλειφαν τις πληγές του. Κι έγινε και πέθανε ο φτωχός και μεταφέρθηκε από τους αγγέλους στις αγκάλες του Αβραάμ. Και πέθανε και ο πλούσιος και τον έθαψαν. Και στον Άδη, εκεί πού βασανιζόταν, σήκωσε τα μάτια του και βλέπει τον Αβραάμ από μακριά και τον Λάζαρο στις αγκάλες του. Και φώναξε ο πλούσιος και είπε' Πατέρα Αβραάμ, λυπήσου με και στείλε τον Λάζαρο να βουτήξει στην άκρη το δάχτυλο του στο νερό και να δροσίσει τη γλώσσα μου, γιατί καίγομαι και λυώνω σε τούτη τη φλόγα. Κι είπεν ο Αβραάμ· Παιδί μου, θυμήσου πώς εσύ χάρηκες τα καλά στη ζωή σου κι ο Λάζαρος πάλι τα κακά. Τώρα εκείνος εδώ χαίρεται και συ βασανίζεσαι· κι εκτός άπ' όλα αυτά μεταξύ μας ανοίγεται βαθύ φαράγγι, ώστε εκείνοι πού θέλουν να διαβούν από εδώ σε σας να μην μπορούν, μήτε άπ' εκεί σε μας να περνούν. Τότε ο πλούσιος είπε· σε παρακαλώ λοιπόν, πατέρα, να στείλεις τον Λάζαρο στο σπίτι του πατέρα μου. Γιατί έχω πέντε αδέλφια· να πάει και να τους πει τι γίνεται εδώ, για να μην έρθουν κι αυτοί σε τούτη την κόλαση. Τότε του λέγει ο Αβραάμ· έχουν τον Μωϋσή και τους προφήτες· ας τους ακούσουν. Κι εκείνος είπε· όχι, πατέρα Αβραάμ· μόνο αν πάει κάποιος από τους νεκρούς σ' αυτούς, θα μετανοήσουν. Τότε του είπε ο Αβραάμ· αν δεν ακούν τον Μωϋσή και τους προφήτες, ούτε κι από τους νεκρούς αν κάποιος αναστηθεί θα πεισθούν.

***

Από την προς Γαλάτας Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Κεφ. 1, χωρία 11 έως 19

Τὸ εὐαγγέλιόν του τὸ ἔλαβε ἀπὸ τὸν Χριστὸν καὶ ὄχι ἀπὸ ἀνθρώπους

Αδελφοί 11 γνωρίζω δὲ ὑμῖν, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· 12 οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. 13 ᾿Ηκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ ᾿Ιουδαϊσμῷ, ὅτι καθ' ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, 14 καὶ προέκοπτον ἐν τῷ ᾿Ιουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων. 15 ῞Οτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ 16 ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοί, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι, 17 οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς ῾Ιεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς ᾿Αραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. 18 ῎Επειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς ῾Ιεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· 19 ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ ᾿Ιάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Αδελφοί, σας κάνω γνωστό πώς το Ευαγγέλιο, πού σας κήρυξα δεν είναι ανθρώπινη διδαχή, γιατί ούτε εγώ το πήρα ούτε το διδάχθηκα από άνθρωπο, αλλά με αποκάλυψη του Ιησού Χριστού. Έχετε ακουστά βέβαια ποια ήταν κάποτε η συμπεριφορά μου ανάμεσα στους Ιουδαίους, ότι δηλαδή κυνηγούσα με μανία και εξολόθρευα την Εκκλησία του Θεού και ξεπερνούσα σε προκοπή μέσα στον Ιουδαϊσμό πολλούς συνομηλίκους συμπατριώτες μου, επειδή με έκαιγε μέσα μου ο ζήλος για τις παραδόσεις των πατέρων μου. Μα όταν ο Θεός πού με ξεχώρισε, άφ' όταν ήμουν ακόμα στην κοιλιά της μάνας μου και με κάλεσε με τη Χάρη Του, ευδόκησε να αποκαλύψει μέσα μου τον Υιό Του για να Τον κηρύττω στα έθνη. Τότε αμέσως δεν εμπιστεύθηκα τον εαυτό μου σε ανθρώπους ούτε ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα σ' εκείνους πού ήσαν πριν από μένα Απόστολοι, αλλά έφυγα στην Αραβία και ύστερα ξαναγύρισα στη Δαμασκό. Ύστερα, μετά από τρία χρόνια, ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα για να γνωρίσω προσωπικά τον Πέτρο κι έμεινα κοντά του δεκαπέντε ήμερες. Άλλον λοιπόν από τους Αποστόλους δεν είδα παρά μόνο τον Ιάκωβο τον αδελφό του Κυρίου.

***


Κυριακή Ε' Λουκά

(Ο πλούσιος και ο Λάζαρος)

(Λουκ. ιστ’,19 - 31)

κήρυγμα επί του Ευαγγελίου

του Ιωάννη Δήμου

Θεολόγου - Φιλολόγου

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

Ένα ερωτηματικό που ανέκαθεν βασάνιζε τους ανθρώπους όλων των εποχών ήταν το τι γίνεται πέραν του τάφου. Υπάρχει άραγε πέραν του τάφου ζωή; Και αν υπάρχει, πώς περνούν εκεί οι ψυχές των ανθρώπων; Πώς ζουν εκεί οι πρόγονοι, οι συγγενείς και οι φίλοι. Οι περισσότεροι από τους λαούς, αν και δε γνώριζαν λεπτομέρειες, πίστευαν ότι οι ψυχές των νεκρών ζουν στον άλλο κόσμο. Πίστευαν ότι, εάν στην παρούσα ζωή ήταν δίκαιοι, ζουν ευτυχείς,  εάν όμως ήταν άδικοι και εγκληματίες βρίσκονται σε θλίψη και δοκιμασία. Η Εκκλησία  όμως  μας αποκαλύπτει  με το στόμα του Χριστού, που γνωρίζει τα πάντα, την πέραν του τάφου πραγματικότητα. Μας λέει ότι οι ψυχές των νεκρών ζουν, και μάλιστα ζουν και αισθάνονται πολύ καλύτερα από ό, τι αισθανόταν με το σώμα και με όλες τις αισθήσεις τους. Επί πλέον ο χριστιανισμός μας πληροφορεί ότι η πέραν του τάφου ζωή διαιρείται σε δύο καταστάσεις αντίθετες. Η διαίρεση αυτή είναι καρπός της ηθικής ποιότητας των ανθρώπων. Όσοι έζησαν στην επίγεια ζωή τους σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αυτοί ζουν πλησίον του Θεού με ειρήνη, χαρά και αγαλλίαση. Όσοι όμως στην παρούσα ζωή τους έζησαν σύμφωνα με το θέλημα του πονηρού, θλίβονται χωρίς ποτέ να βρίσκουν ανάπαυση.

Την εικόνα της πέραν του τάφου ζωής την παρουσιάζει ο Κύριος με την γνωστή διήγηση του πλουσίου και του Λαζάρου. Ο πλούσιος είχε τάξει ως σκοπό της ζωής του την καλοπέραση, χωρίς να ενδιαφερθεί ποτέ για τον πάσχοντα συνάνθρωπο του, πράγμα που σήμαινε ότι είχε χάσει και την στοιχειώδη ανθρωπιά του. Ο Λάζαρος ήταν φτωχός και άρρωστος και μοιράζονταν τα ψίχουλα της τράπεζας του πλουσίου με τους σκύλους της γειτονιάς. Ουδέποτε παραπονεύτηκε ο φτωχός και ποτέ δεν δυσανασχέτησε για την κατάσταση του, αλλά βάσταζε τον σταυρό της θλίψεως με υπομονή. Γι' αυτό, όταν πέθανε αρπάχτηκε από τους αγγέλους στον παράδεισο. Πέθανε και ο πλούσιος και πήγε στον Άδη. Από εκεί βλέπει το Λάζαρο στους κόλπους του Αβραάμ και παρακάλεσε τον Αβραάμ να στείλει το Λάζαρο για να  του φέρει λίγο νερό, γιατί φλεγόταν. Όταν όμως πληροφορήθηκε ότι αυτό ήταν αδύνατο,  παρακάλεσε τον Αβραάμ να στείλει το Λάζαρο να  πει στους αδελφούς του που ζούσαν στη γη να ζήσουν σωστά για να μη κολασθούν και αυτοί. Η απάντηση ήταν ότι έχουν το Μωυσή και τους προφήτες τους οποίους πρέπει να ακολουθούν. Τότε ο πλούσιος είπε στον Αβραάμ  ότι, αν δουν τα αδέλφια του έναν αναστημένο να τους μιλάει, θα πιστέψουν. Η απάντηση του Αβραάμ στα λόγια αυτά του πλουσίου είναι κατηγορηματική, αξιοπρόσεκτη και πολύ διδακτική. Του είπε ότι, εάν δεν πιστέψουν στα λόγια του Μωυσή και των προφητών, τότε ούτε και, αν ένας αναστηθεί από τους νεκρούς και τους μιλήσει, θα τον πιστέψουν. Όποιος περιφρονεί το λόγο του Θεού, κάνει μεγάλο λάθος, αν λέει ότι θα πιστέψει μόνο, αν δει θαύματα.

Η πληροφορία του Κυρίου  για τη φρίκη που περιμένει τους αρνητές του Θεού και αυτούς που περιφρονούν  το θέλημά Του,  αφορά όλους τους ανθρώπους. Γι' αυτό πρέπει να εκδηλώνουν έμπρακτη πίστη, φιλανθρωπία  και αγάπη. Να μη λησμονούν δε ποτέ ότι όπως ο Αβραάμ βάδισε από την πατρίδα του στη νέα του πατρίδα εμπιστευόμενος το Θεό, έτσι και οι χριστιανοί βαδίζουν προς την ουράνια πατρίδα τους. Τα πραγματικά τέκνα του Αβραάμ πρέπει να δείχνουν στην πράξη την πίστη του Αβραάμ για να αξιωθούν να βρεθούν στους κόλπους του. Αμήν.

***

Από την προς Εφεσίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Κεφ. 2, χωρία 4 έως 10

Β΄\ Αδελφοί, 4 ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, 5 καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσωσμένοι· 6 καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, 7 ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ' ἡμᾶς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.

8 τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, 9 οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. 10 αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Αδελφοί, ο Θεός επειδή είναι γεμάτος έλεος και ευσπλαχνία, εξαιτίας της πολλής αυτού αγάπης, πού μας έχει αγαπήσει, αν και είμαστε πεθαμένοι από τα παραπτώματα μας, όμως μας ζωντάνευσε μαζί με τον Ιησού Χριστό - με τη χάρη του είσαστε σωσμένοι· και μας ανάστησε μαζί Του και μας κάθισε μαζί Του στα επουράνια, για να δείξει στους κατοπινούς αιώνες τον υπερβολικό πλούτο της Χάριτος Του και την καλωσύνη Του σε μας δια του Ιησού Χριστού. Είσαστε σωσμένοι με τη Χάρη (του Χριστού) και δια μέσου της πίστεως και αυτό δεν οφείλεται σε σας, γιατί και η πίστη είναι δώρο του Θεού. Και αυτό δεν οφείλεται στα έργα των ανθρώπων για να μη καυχηθεί κανένας.

Είμαστε λοιπόν δικό του ποίημα που μας δημιούργησε δια του Ιησού Χριστού, με υποχρέωση να εργασθούμε καλά έργα, εκείνα, που προετοίμασε ο Θεός για να ζήσουμε συμφωνά με αυτά.


Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel