Ζωηφόρος

Κυριακή ΙΓ΄Ματθαίου

Κυριακή ΙΓ΄ Ματθαίου

Το Ευαγγέλιο και το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής,

η απόδοσή τους στην νεοελληνική

και κήρυγμα επί του Ευαγγελίου.

***

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο

Κεφ.  21, χωρία 33 έως 42

Η παραβολὴ τοῦ ἀμπελιοῦ

ΚΑ΄/ 33 ῎Αλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν. 34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ.

35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. 36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. 37 ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου. 38 οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. 39 καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν.

40 ῞Οταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; 41 λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. 42 λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;

ΑΠΟΔΟΣΗ

Ακούσατε άλλη παραβολή: Υπήρχε κάποτε ένας οικοδεσπότης, πού φύτευσε ένα αμπέλι έβαλε γύρω του ένα φράχτη έσκαψε σ' αυτό ένα πατητήρι και έκτισε έναν πύργο. Υστέρα το νοίκιασε σε γεωργούς και έφυγε σε ξένη χώρα. Όταν όμως πλησίασε ο καιρός των καρπών, έστειλε τους δούλους του προς τους γεωργούς για να πάρουν τους καρπούς του. Άλλ' οι γεωργοί, αφού έπιασαν τους δούλους του, έναν έδειραν, άλλον σκότωσαν και άλλον λιθοβόλησαν.

Πάλι έστειλε άλλους δούλους περισσότερους από τους πρώτους και έκαναν και σ' αυτούς τα ίδια. Τελευταίο δε έστειλε σ' αυτούς τον υιό του και είπε! «Θα ντραπούν τον υιό μου». Οι γεωργοί όμως, όταν είδαν τον υιό, είπαν αναμεταξύ τους. «Αυτός είναι ο κληρονόμος. Ας τον σκοτώσουμε και ας πάρουμε την κληρονομιά του». Και αφού τον συνέλαβαν, τον οδήγησαν έξω από το αμπέλι και τον σκότωσαν.

Όταν λοιπόν έλθει ο ιδιοκτήτης του αμπελιού, τι θα κάνει στους γεωργούς εκείνους; Λέγουν σ' αυτόν. «Θα τους εξολοθρεύσει με το χειρότερο τρόπο και θα παραδώσει το αμπέλι σε άλλους γεωργούς, πού θα του παραδώσουν τους καρπούς στον καιρό τους.

Λέγει σ' αυτούς ο Ιησούς: «Ποτέ δεν διαβάσατε στις γραφές, ότι το λιθάρι πού απέρριψαν οι οικοδόμοι, έγινε ακρογωνιαίος λίθος»· αυτό έγινε από τον Κύριο και φαίνεται θαυμαστό στα μάτια μας.

***

Από την Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Κεφ.  16, χωρία  13 έως 24

ΙΣΤ΄/ 13 Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. 14 πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω.

15 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί· οἴδατε τὴν οἰκίαν Στεφανᾶ, ὅτι ἐστὶν ἀπαρχὴ τῆς ᾿Αχαΐας καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν ἑαυτούς· 16 ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι. 17 χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ Στεφανᾶ καὶ Φουρτουνάτου καὶ ᾿Αχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑμῶν ὑστέρημα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν· 18 ἀνέπαυσαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν. ᾿Επιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους.

19 ᾿Ασπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι τῆς ᾿Ασίας. ἀσπάζονται ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ πολλὰ ᾿Ακύλας καὶ Πρίσκιλλα σὺν τῇ κατ᾿ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίᾳ. 20 ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀδελφοὶ πάντες. ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ.

21 ῾Ο ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου. 22 εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα. μαρὰν ἀθᾶ. 23 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μεθ᾿ ὑμῶν. 24 ἡ ἀγάπη μου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· ἀμήν.

ΑΠΟΔΟΣΗ

13 Αγρυπνείτε! Μένετε στέρεοι στην πίστη! Να είστε γενναίοι και δυνατοί! 14 Όλες τις πράξεις σας να τις εμπνέει η αγάπη. 15 Έχω να σας ζητήσω κάτι, αδερφοί: Γνωρίζετε την οικογένεια του Στεφανά, που τα μέλη της υπήρξαν ο πρώτος καρπός του κηρύγματος στην Αχαΐα, κι αφιέρωσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία των πιστών. 16 Γι΄ αυτό κι εσείς πρέπει να ακούτε τέτοιους ανθρώπους καθώς και όποιον εργάζεται και κοπιάζει μαζί τους. Είμαι πολύ χαρούμενος από την παρουσία κοντά μου του Στεφανά, του Φορτουνάτου και του Αχαϊκού, γιατί αυτοί αναπλήρωσαν το κενό της απουσίας σας. 18 Μου ξεκούρασαν την ψυχή, όπως και τη δική σας. Σε τέτοιους ανθρώπους οφείλετε αναγνώριση.

19 Σας στέλνουν χαιρετισμούς οι εκκλησίες της Ασίας. Πολλούς χριστιανικούς χαιρετισμούς σας στέλνουν ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα και όλη η εκκλησία που συναθροίζεται σπίτι τους. 20 Σας στέλνουν χαιρετισμούς όλοι οι αδερφοί. Χαιρετήστε ο ένας τον άλλο με αδερφικό φίλημα.

21 Ο χαιρετισμός αυτός γράφεται από μένα τον Παύλο με το ίδιο μου το χέρι. 21 Όποιος δεν αγαπάει τον Κύριο Ιησού Χριστό ας είναι χωρισμένος από το σώμα της εκκλησίας. Μαράν αθά - ο Κύριος έρχεται!  23 Η  χάρη του Κυρίου Ιησού να είναι μαζί σας. 24 Στο όνομα του Ιησού Χριστού που μας ενώνει, η αγάπη μου είναι μαζί με όλους σας. Αμήν.

***

Κυριακή ΙΓ’ Ματθαίου

(Η παραβολή των κακών γεωργών)

(Ματ. κα’, 33-42)

κήρυγμα επί του Ευαγγελίου

του Ιωάννη Δήμου

Θεολόγου - Φιλολόγου

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

Ο Κύριος στη διδασκαλία Του χρησιμοποιούσε πολλές και διάφορες παραβολές. Η κάθε παραβολή έχει αιώνιο κύρος, γιατί κρύβει ένα βαθύτερο νόημα και περιέχει μία μεγάλη αλήθεια. Η παραβολή της σημερινής ευαγγελικής περικοπής των κακών γεωργών κατέχει ιδιαίτερη θέση στις σελίδες του Ευαγγελίου. Σύμφωνα με την παραβολή αυτή ένας οικοδεσπότης, που είναι ο Θεός βέβαια, φύτεψε αμπελώνα, δηλαδή το λαό του Ισραήλ. Τον ασφάλισε με φράχτη, δηλαδή   το Μωσαϊκό νόμο, και έκτισε πύργο μέσα στον αμπελώνα, δηλαδή  το Ναό. Αυτόν τον αμπελώνα  τον  εμπιστεύθηκε σε γεωργούς, δηλαδή στους πνευματικούς άρχοντες του Ισραηλιτικού λαού. Ο οικοδεσπότης κατά την εποχή της ωρίμανσης των καρπών, απέστειλε επανειλημμένως υπηρέτες για να πάρουν τους καρπούς, αλλά οι γεωργοί τους λιθοβόλησαν και άλλους μεν απ' αυτούς τους τραυμάτισαν, άλλους δε τους φόνευσαν. Τελικά ο μακρόθυμος Κύριος απέστειλε το γιό  Του με την ελπίδα ότι θα τον εντραπούν οι γεωργοί. Όμως αυτοί είχαν φθάσει σε τέτοιο σημείο θρασύτητας ώστε, όταν είδαν τον γιο του να εισέρχεται στον αμπελώνα, συνέλαβαν αυτόν, τον έσυραν έξω, και εκεί τον φόνευσαν.

Οι ακροατές της παραβολής αυτής αγανάκτησαν  πολύ από τη διαγωγή των εργατών του αμπελώνα. Έτσι, όταν τους τέθηκε το ερώτημα από τον Κύριο, πώς πρέπει να φερθεί ο Κύριος του αμπελώνα προς τους γεωργούς, απάντησαν αυθόρμητα.  Πρέπει να τους εξοντώσει και να εμπιστευθεί τον αμπελώνα σε άλλους γεωργούς τίμιους και πρόθυμους να προσφέρουν τους καρπούς στον κατάλληλο καιρό. Η απάντηση όμως αυτή αποτελούσε την προσωπική καταδίκη τους, γιατί με την παραβολή αυτή τους έβαλε δικαστές στον εαυτό τους. Όμως παρ' όλο  που κατάλαβαν ότι ο Κύριος αναφερόταν σ' αυτούς, δε θέλησαν να φρονηματιστούν αλλά αντίθετα σκέφθηκαν να πραγματοποιήσουν το έγκλημα τους, δηλαδή να θανατώσουν το Χριστό εκείνη τη στιγμή. Όμως δεν το έκαναν, γιατί φοβήθηκαν το λαό. Έτσι ο Κύριος τους διαβεβαίωσε ότι η Βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από αυτούς και θα δοθεί σε άλλους άξιους της εμπιστοσύνης του Θεού.

Αυτός ο άλλος λαός του Θεού είναι η Χριστιανική Εκκλησία, η οποία ως πραγματική κιβωτός της αλήθειας δεν έπαυσε ποτέ να μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας. Η Εκκλησία του Χριστού είναι αυτή που καρποφορεί τους καρπούς του Άγιου Πνεύματος, που είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια. Την Εκκλησία του Χριστού την διακόνησαν πρώτοι οι Απόστολοι. Ιδιαίτερα   ο Απόστολος Παύλος, με τους υπεράνθρωπους αγώνες του, άνοιξε  τους οφθαλμούς των εθνών, και με τον τίμιο ιδρώτα του πότισε τα κλήματα της χριστιανικής αμπέλου, την οποία ο Θεός φύτεψε και αύξησε.

Μοναδική σωτηρία για τους Ισραηλίτες που έμειναν έξω από την Εκκλησία είναι να επιστρέψουν σ’ αυτή αφού απαρνηθούν την πλάνη των προγόνων τους. Δεν είναι υποτιμητικό να αναγνωρίζει κανείς τα σφάλματά του. Αντιθέτως μάλιστα αποτελεί γνώρισμα και καθήκον των γενναίων ανθρώπων η αποκατάσταση της αλήθειας. Η αποκατάσταση αυτή πρέπει να γίνει εκ μέρους του Ισραηλιτικού λαού. Αρκετούς αιώνες παρέμειναν στην πλάνη και είναι καιρός πλέον να επιστρέψουν, να υιοθετήσουν τη χριστιανική πίστη, και να εισέλθουν στη χριστιανική Εκκλησία. Οι θύρες της παραμένουν ανοιχτές να δεχτούν τους προσερχόμενους σ' αυτήν. Είναι ματαιοπονία και θεληματική τύφλωση το να περιμένει κανείς σήμερα το Μεσσία, όταν όλες οι προφητείες επαληθεύτηκαν στο Πρόσωπο του Χριστού. Όταν όλα όσα προφητικά είπε ο Χριστός για την Ιερουσαλήμ, το Ισραήλ, τα έθνη, και για τον Ίδιο πραγματοποιήθηκαν και πραγματοποιούνται μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Αυτός είναι ο Μεσσίας, ο Οποίος σώζει κάθε άνθρωπο που πιστεύει  σ' Αυτόν. Αμήν.

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel