Από το βιβλίο του «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι», Άγιον Όρος 2005

***

Με την Χάρι του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Κυρίου μας θα εορτάσαμε και εφέτος τα αγία Πάθη και την ένδοξο Ανάσταση Του.

Μας δόθηκε για μία ακόμη φορά στο διάστημα της πρόσκαιρου επιγείου ζωής μας η δυνατότητα να γίνουμε θεατές της άκρας ταπεινώσεως και ευσπλαχνίας Του, πού υπερβαίνουν την ικανότητα της λογικής μας κατανοήσεως.

Ο Υιός του Θεού παραδίδεται εις το σταυρωθήναι.

Σε κάθε φάση του αγίου Του Πάθους βλέπουμε να εγκαταλείπεται, ταπεινώνεται και εξουδενώνεται όλο και περισσότερο από τους ανθρώπους. Στον Σταυρό κορυφώνεται η ατίμωσης και εξουδένωσης Του. Τελικά άπνους παραδίδεται στον παγερό Τάφο.

Δεν υπάρχει κατώτερο σημείο ταπεινώσεως να κατέβει ο Νυμφίος της Εκκλησίας. Κατέρχεται στα κατώτερα μέρη της γης. Όλα αυτά τα πάσχει από αγάπη για μας τους σταυρωτές του και από αγάπη και υπακοή στον Πατέρα Του, «γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού» (Φιλιπ. β', 8).

Κανείς άνθρωπος δεν ταπεινώθηκε και εξευτελίστηκε ποτέ όσο ο Υιός του Θεού. Γιατί κανείς, όσο και εάν ταπεινώθηκε, δεν ήταν ούτε αναμάρτητος ούτε Υιός του Θεού.

Σ' αυτή την εσχάτη ταπείνωση του Τάφου ανατέλλει ή Ζωή.

«Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη Χριστέ,

δείξον ημίν και την ένδοξόν Σου Ανάστασιν».

Θέλουμε να αναστηθούμε μαζί Σου. Θέλουμε να συμμερισθούμε την καινή και άφθαρτο αναστημένη ζωή Σου. Θέλουμε με το Φως της Αναστάσεως Σου να διαπότισης και την ιδική μας ύπαρξη και να διάλυσης κάθε σκοτάδι που εμφωλεύει μέσα μας. Θέλουμε να γίνουμε τέκνα φωτός και υιοί της Αναστάσεως.

Σε ευχαριστούμε, γιατί στο Άγιο Βάπτισμα μας έδωσες την χάρι να συνταφούμε και να συναναστηθούμε μαζί Σου. Σε ευχαριστούμε, γιατί με τα Άγια Σου Μυστήρια συνεχώς μας μεταδίδεις την θεία Ζωή Σου.

Σε ευχαριστούμε, γιατί μέσα μας εγκαινίασες ήδη τα σπέρματα της αθανασίας και αφθαρσίας.

Δώσε μας την Χάρι Σου κάθε ήμερα να σταυρώνουμε δια της μετανοίας τον παλαιό άνθρωπο (με τα πάθη και τις κακές επιθυμίες του) και να σηκωνόμαστε σε μία αναστημένη ζωή.

Ελευθέρωσε μας από τα θανατηφόρα έργα της αμαρτίας και ένδυσε μας με τον φωτεινό Σου χιτώνα.

«Ανάστασιν Χρίστου θεασάμενοι,

προσκυνήσωμεν Άγιον, Κυρίον Ιησούν,

τον μόνον αναμάρτητον».

Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας. Αμήν.

Άγιον Πάσχα 1987