Όπως επισήμανε χθες ο εκπρόσωπος της επιτρόπου για τις Εσωτερικές Υποθέσεις, Σεσίλια Μάλμστρομ, αυτό που ενδιαφέρει την Κομισιόν είναι η νομοθεσία να βασίζεται στις βασικές αρχές που περιέχονται στην απόφαση-πλαίσιο της Ε.Ε. του 2008. Ωστόσο, συνέχισε, η κυβέρνηση και η Βουλή είναι οι μόνες αρμόδιες για το πώς θα προσαρμοστεί η ελληνική νομοθεσία στην απόφαση-πλαίσιο.

Δεν πήρε θέση

Στην έδρα της Κομισιόν δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για το γεγονός ότι πολιτικοί κύκλοι στην Ελλάδα επιχειρούν να εμπλέξουν την επίτροπο σε μια εσωτερική συζήτηση, εμφανίζοντάς τη να παίρνει θέση επί του περιεχόμενου της νομοθεσίας. «Δεν είναι ο ρόλος μας αυτός, και δεν πρόκειται να εμπλακούμε σε αυτή τη συζήτηση», ανέφερε χθες στέλεχος της Επιτροπής, προσθέτοντας ότι για το λόγο αυτό και ο εκπρόσωπος της επιτρόπου προέβη στην παραπάνω διευκρίνιση.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η απόφαση-πλαίσιο αποτελεί ένα περίγραμμα για τον καθορισμό εθνικής νομοθεσίας, που σημαίνει ότι αφήνει πολλά περιθώρια στις εθνικές αρχές να επιλέξουν εκείνες τα μέτρα που θα εφαρμόσουν. Ειδικότερα, η απόφαση-πλαίσιο προβλέπει την προσέγγιση των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων των κρατών-μελών, που αφορούν τα αδικήματα ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Θεωρεί ότι οι ρατσιστικές και ξενόφοβες συμπεριφορές πρέπει να αποτελούν αδίκημα σε όλα τα κράτη-μέλη και να τιμωρούνται με αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές ποινικές κυρώσεις, το ανώτατο όριο των οποίων είναι ένα έως τρία έτη στέρησης της ελευθερίας.

Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο εφαρμόζεται σε κάθε διαπραχθείσα παράβαση: στην επικράτεια της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένου μέσω συστήματος πληροφορικής, από υπήκοο κράτους μέλους ή για λογαριασμό νομικού προσώπου εγκατεστημένου σε ένα κράτος μέλος. Σχετικά με αυτό, η απόφαση-πλαίσιο παρέχει κάποια κριτήρια για την θέσπιση της ευθύνης ενός νομικού προσώπου.

Τα αδικήματα

Σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση, τιμωρούνται ως ποινικά αδικήματα ορισμένες πράξεις που διαπράττονται για λόγους ρατσισμού ή ξενοφοβίας, όπως:

-η δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους που στρέφεται κατά ομάδας ατόμων ή μέλους ομάδας που προσδιορίζεται βάσει της φυλής, του χρώματος, των γενεαλογικών καταβολών, της θρησκείας ή της πίστης, ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής,

-η διάδοση, με κάθε μέσο, γραπτού υλικού, εικόνων ή άλλων στοιχείων που εκφράζουν ρατσισμό ή ξενοφοβία,

-η δημόσια υπεράσπιση, η άρνηση ή η χονδροειδής υποτίμηση της σοβαρότητας εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας ή εγκλημάτων πολέμου, όπως ορίζονται από τον οργανισμό του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου – άρθρα 6, 7 και 8 –  και εγκλημάτων τα οποία ορίζονται στο καταστατικό του διεθνούς στρατοδικείου, όταν η συμπεριφορά εκδηλώνεται κατά τρόπο που είναι πιθανόν να υποκινήσει βία ή μίσος στρεφόμενο κατά μιας τέτοιας ομάδας ή μέλους μιας τέτοιας ομάδας.

Η υποκίνηση, η εκ προθέσεως συμμετοχή ή η προτροπή στη διάπραξη των προαναφερόμενων πράξεων συνεπάγονται επίσης κυρώσεις.

Αναλογικές ποινές

Για τις παραπάνω πράξεις τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιβάλουν: 1) αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις, 2) ποινές το ανώτατο όριο των οποίων είναι ένα έως τρία έτη στέρησης της ελευθερίας.

Σε κάθε περίπτωση, ο ρατσισμός ή η ξενοφοβία ως κίνητρο ενός αδικήματος, θεωρούνται επιβαρυντικές περιστάσεις ή, εναλλακτικά, τα κίνητρα αυτά λαμβάνονται υπόψη κατά την επιμέτρηση της ποινής για τον καθορισμό των κυρώσεων που θα επιβληθούν.

Όσον αφορά τα νομικά πρόσωπα, οι κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές και θα πρέπει να περιλαμβάνουν χρηματικές ποινές ή και πρόστιμα. Επιπλέον, τα νομικά πρόσωπα μπορούν να τιμωρούνται με κυρώσεις όπως: μέτρα αποκλεισμού από δημόσιες παροχές ή ενισχύσεις, μέτρα προσωρινής ή μόνιμης απαγόρευσης άσκησης εμπορικής δραστηριότητας, επιβολή δικαστικής εποπτείας, δικαστική εκκαθάριση.

Η έναρξη έρευνας και η άσκηση δίωξης ρατσιστικών ή ξενοφοβικών αδικημάτων δεν πρέπει να εξαρτώνται από αναφορά ή καταγγελία ενός θύματος.

Νίκος Μπέλλος, στον “Ελεύθερο Τύπο”

4 σχόλια στο Κομισιόν: Εθνική υπόθεση ο νόμος κατά της ξενοφοβίας

 Γιώργος Αχαιός είπε:

31/05/2013 στις 9:13 am

“Κομισιόν: Εθνική υπόθεση ο νόμος κατά της ξενοφοβίας”

Δεν εγκρίνω τις ρατσιστικές επιθέσεις. Αλλά από την άλλη εθνική υπόθεση το αντιρατσιστικό; Τα χουν πάιξει οι ευρωπαίοι. Μας “διασώζουν” όπως μας διασώζουν και μετά θέλουν να υπομείνουμε το μαρτύριο μας και με κοσμιότητα; Να μην ουρλιάζει το θύμα κατά την κατακρεούργηση;

Θέλω να πω, δεν υπάρχει κοινωνία που θα είχε υπομείνει τόσο δραστική πτώση του βιοτικού της επιπέδου και τόσο μεγάλη αλλοδαπή εγκληματικότητα για τόσο μεγάλο χρόνο, που να μην είχε την ίδια, και πιο πιθανόν, πολύ πιο ακραία αντίδραση. Τι σκατά περίμεναν;

Απάντηση

 Σταύρος είπε:

31/05/2013 στις 10:43 am

Οι ανθρωποφάγοι αντάρτες της Συρίας, είναι ή δεν είναι “εγκληματίες πολέμου”;

Ο Μπους ο οποίος επιτέθηκε κατά του Ιρακ χωρίς την σύμφωνη γνώμη του ΟΗΕ, είναι ή δεν είναι “εγκληματίας πολέμου”;

Οι βομβαρδισμοί αμάχων, ειναι ή δεν είναι “εγκλήματα πολέμου”;

Μπορούν να ποινικοποιήσουν ακόμα και την άδηλη αναπνοή!

Τον ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ και την ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ του ΕΛΛΗΝΑ, δεν θα τα καταφέρουν!

Απάντηση

 afrwnios είπε:

31/05/2013 στις 10:59 am

Νας και χρυσή αυγή

Η θεωρία των παχνιών είναι πολύ διαδεδομένη και στην πολιτική. Πρώτος ο Antony Downs πήρε του Hotelling το μοντέλο και το εφάρμοσε στην πολιτική. Σε αυτό έχουμε μία γραμμή η οποία ξεκινάει από τη άκρα αριστερά και καταλήγει στην άκρα δεξιά. Το κάθε πολιτικό κόμμα προσπαθεί να κερδίσει το μέσο ψηφοφόρο. Βέβαια μπορεί να πάει ποιο αριστερά το ένα κόμμα εάν αντίστοιχα είναι και το άλλο κόμμα ποιο δεξιά. Αλλά στην πορεία θα δούμε και τα δύο κόμματα να συγκλίνουν προς το κέντρο της γραμμής για να εξασφαλίσουν τους περισσότερους ψηφοφόρους. Αυτό γίνεται πιο πολύ στις αμερικάνικές εκλογές που υπάρχουν δύο κόμματα το ρεπουμπλικανικό και το δημοκρατικό. Αλλά και στην Ελλάδα της μεταπολίτευσής τα δύο μεγάλα κόμματα σύγκλιναν προς το κέντρο, σε αυτήν την νοητή γραμμή της πολιτικής από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά, ώστε να κερδίσουν τον μέσο ψηφοφόρο. Έτσι είχαμε την ισορροπία Nash

Στην θεωρία των παχνιών, η ισορροπία Nash είναι μίαν λύσιν σε ένα μη συντονισμένο παιχνίδι που αποτελείται από δύο ή και περισσότερους παίχτες, στο οποίο θεωρούμε ότι κάθε παίχτης γνωρίζει τις ισορροπητικές στρατηγικές των άλλων παιχτών. Και κανένας παίχτης δεν έχει να κερδίσει τίποτα αλλάζοντας μόνο την δικιά του στρατηγική μονομερώς.

Αν κάθε παίκτης έχει επιλέξει μια στρατηγική και ουδείς άλλος παίκτης μπορεί να ωφεληθεί από την αλλαγή στρατηγικής, ενώ οι άλλοι παίκτες διατηρούν τις δικές τους στρατηγικές αμετάβλητες, τότε το τρέχον σύνολο των πολιτικών(στρατηγικών) επιλογών και τις αντίστοιχες απολαβές αποτελούν μια ισορροπία Nash.

Δηλαδή, η στρατηγική του μέσου ψηφοφόρου ήταν αυτή που επικράτησε στην μεταπολίτευσή αφού τα δύο μεγαλύτερα κόμματα λάμβαναν περισσότερο από το 85% των ψήφων. Έτσι ουσιαστικά η πολιτική τους δεν διέφερε στην πράξη αλλά λίγο μόνο στα λόγια. Σήμερα στην πολιτική αυτή γραμμή έχουν μπει και άλλοι παίχτες και επειδή το κέντρο της γραμμής είναι φορτωμένο με πολλά κόμματα γίνεται προσπάθεια από την πρώτο κόμμα να πάει πιο δεξιά (λαϊκή δεξιά) και από την αντιπολίτευση να πάει προς το κέντρο (ριζοσπαστική αριστερά) και καλά κάνει . Και οι δύο έχουν ως στόχο το μέσο ψηφοφόρο. Και δυστυχώς εξακολουθούν να έχουν ως στρατηγική αυτό του Downs το μοντέλο.

Αλλά σε αυτό το παιχνίδι της πολιτικής γραμμής των ταμπελών έχει θέση και η Χρυσή Αυγή που λαμβάνει ένα ποσοστό του 10%. Σε αυτό το οικονομικό μοντέλο σίγουρα δεν μπορεί να εξηγηθεί το ποσοστό ενός τόσο ακραίου κόμματος. Άρα θα πρέπει να αναζητηθούν τα προβλήματα με τα οποία ασχολείται αυτό το κόμμα όπως το μεταναστευτικό και τι έκαναν για αυτό. πχ βοήθεια στους γεροντότερους στο κέντρο της Αθήνας με το να τους πηγαίνουν στις Τράπεζες. Επίσης, όπως έλεγε και ο John R. Searle καθηγητής στο Μπέρκλεϋ, οι εθελοντές είναι οι καλύτεροι ψηφοφόροι ενός κόμματος. Και τα νέα παιδιά της χρυσής αυγής τα περισσότερα είναι εθελοντές. Ενώ αντίστοιχα στα δύο μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης τα νέα παιδιά πήγαιναν για να εξαργυρώσουν κάποια θέση στο δημόσιο. Και στα άλλα κόμματα νεολαία δεν υπάρχει εάν δεν συνδέεται με σχέσεις αίματος με κάποιον μεγαλύτερο μέσα στο κόμμα. Στην δημοκρατία της Βαϊμάρης όλοι οι νέοι ήταν εθελοντές στο κόμμα του Χίτλερ και όταν έβγαιναν έξω τα βράδια έπιναν μπύρα και τραγουδούσαν όπως έκαναν το 33 με την νίκη τους στις εκλογές. Το ίδιο πνεύμα μπορείς να συναντήσεις, μετά την ενοποίηση, στην Γερμανία με τους νέους όταν παίζει η εθνική τους ομάδα στο Μουντιάλ.

Στην ψυχολογία συμπεριφοράς και κινήτρων, έκαναν μία μελέτη δύο καθηγητές από το Μπέρκλεϋ και το ΜΙΤ το 1992( a tale of two markets) και βρήκαν ότι τα παραπάνω χρήματα δεν βοηθούν κάποιον για να κάνει καλύτερη δουλειά αλλά τα κοινωνικά κίνητρα. Δηλαδή, οι φοιτητές που μετείχαν σε αυτή την μελέτη είχαν μεγαλύτερο κίνητρο για την εργασία τους εάν ήταν κοινωνική ή ενδιαφέρουσα και δεν τους ενδιέφερε το χρηματικό ποσό. Αυτήν την ιδιαιτερότητα των νέων μπορούν να αξιοποιήσουν όλα τα άλλα κόμματα. Αλλά φαίνεται ότι αυτή που το έχει καταφέρει είναι μόνο η χρυσή αυγή.

Επίσης, θεωρείται αντισυστημική, έναν όρο που δύσκολα μπορείς να τον εξηγήσεις. Ουσιαστικά ζητούν μείωση σε αριθμό βουλευτών, προνομίων και χρημάτων που τα άλλα κόμματα δεν αγγίζουν αυτό το θέμα. Επειδή τα κόμματα της μεταπολίτευσης έχουν κρυμμένους σκελετούς στην ντουλάπα τους και επειδή δεν βλέπω κάποιο νέο πολιτικό φορέα κατάλληλο. Ας προσπαθήσουν να δουν τα σημεία της διαφορετικότητας της χρυσής αυγής 1)πράξη κομματική 2) εθελοντισμός 3)κοινωνικά κίνητρα 4) μείωση βουλευτών και προνομιών και χρημάτων γιατί δεν θέλω να πιστεύω ότι το 10% των ελλήνων πιστεύει αυτές τις εθνικοτραγικές θέσεις της χρυσής αυγής.

Απάντηση

 BlackBlueBlood είπε:

31/05/2013 στις 11:19 am

”Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ανήσυχη για τα κρούσματα ρατσισμού και ξενοφοβίας στην Ελλάδα…”

Σοβαρά; Τι μου λέτε; Δεν ανησυχεί για την εξαθλίωση, τα συσσίτια, τα παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα, την ανεργία του 30% που δεν πρόκειται να αναστραφεί ούτε μετά από 15 χρόνια; Δεν ανησυχεί για την κατάθλιψη, τη φτωχοποίηση, την απελπισία και τη διάχυτη οργή; Τι επιλεκτική ”ευαισθησία” πια!!! Σκανδαλώδης. Όλο φρού-φρού κι αρώματα αυτοί οι άθλιοι υποκριτές….εταίροι. Δε μας επιτρέπουν πλέον να τους πάρουμε στα σοβαρά.

Απάντηση

Πηγή: http://www.antinews.gr/2013/05/31/217526/